ArtThe Kitsch Movement is an intern

Art

The Kitsch Movement is an international movement of classical painters, founded[clarification needed] in 1998 upon a philosophy proposed by Odd Nerdrum[5] and later clarified in his book On Kitsch[6] in cooperation with Jan-Ove Tuv and others, incorporating the techniques of the Old Masters with narrative, romanticism, and emotionally charged imagery.

According to Whitney Rugg, "Norman Rockwell's Saturday Evening Post magazine covers epitomize American World War II-era kitsch..."[7]
Music

The kitsch aesthetic can also be found in indie music, especially lo-fi which utilizes the aesthetic to create a product that feels somewhat quirky and unrefined. The aesthetic is commonly used to separate the indie sound from that of the more refined and well produced sound of mainstream music.

Sometimes the revival of retro music styles considered "cheesy" such as 80's Italo-Disco produced on new instruments is referred to as kitsch.

[8]
Popular culture

Scruton identifies the Barbie doll as an example of kitsch.[4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศิลปะการเคลื่อนไหว Kitsch เป็นการเคลื่อนไหวระหว่างประเทศคลาสสิกชื่อจิตรกร ก่อตั้ง [ต้องชี้แจง] ในปี 1998 ตามปรัชญาที่นำเสนอ โดย Nerdrum คี่ [5] และละเอียดในภายหลังในหนังสือของเขา [6] ใน Kitsch ร่วมกับ Jan Ove Tuv และอื่น ๆ เว็บเทคนิคแบบเก่าเล่าเรื่อง ศิลปะจินตนิยม และภาพถ่ายอารมณ์คิดค่าธรรมเนียมตาม Rugg วิทนีย์ "นอร์แมนร็อคเวลล์วันเสาร์เย็นลงนิตยสารครอบคลุม epitomize kitsch อเมริกันยุคสงครามโลกครั้งที่สอง..." [7]เพลงนอกจากนี้ยังสามารถพบ kitsch สุนทรียะดี้เพลง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหล่อ ไร้สายที่ใช้ความงามเพื่อสร้างผลิตภัณฑ์ที่รู้สึกค่อนข้างมอนสเตอร์ที่เล่นโวหาร และไดโอด ความงามที่ใช้ทั่วไปแยกเสียงดี้จากที่บริสุทธิ์มากขึ้น และผลิตดีเสียงเพลงหลักบางครั้งฟื้นฟูลักษณะเพลงย้อนยุคเป็น "ชีส" เช่น 80 ดิสโก้บิสซิเนียครั้งที่ผลิตเครื่องมือใหม่เรียกว่า kitsch[8]วัฒนธรรมสมัยนิยมScruton ระบุตุ๊กตาบาร์บี้เป็นตัวอย่างของ kitsch [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศิลปะการเคลื่อนไหว Kitsch คือการเคลื่อนไหวระหว่างประเทศของจิตรกรคลาสสิกก่อตั้งขึ้น [ชี้แจงจำเป็น] ในปี 1998 เมื่อปรัชญาที่เสนอโดยแปลก Nerdrum [5] และชี้แจงต่อมาในหนังสือของเขาใน Kitsch [6] ในความร่วมมือกับ Jan-Ove Tuv และคนอื่น ๆ ผสมผสานเทคนิคของเจ้านายเก่าที่มีการเล่าเรื่องแนวโรแมนติกและภาพที่เรียกเก็บอารมณ์. ตามที่วิทนีย์ Rugg "ถอดแบบของนอร์แมนนิงโพสต์เป็นตัวอย่างที่ชัดเจนปกนิตยสารอเมริกันสงครามโลกครั้งที่สองศิลปที่ไร้ค่าในยุค ... " [7] เพลงสุนทรียะสามารถศิลปที่ไร้ค่านอกจากนี้ยังพบได้ในเพลงอินดี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งทองหล่อ -fi ที่ใช้ความงามในการสร้างผลิตภัณฑ์ที่ให้ความรู้สึกค่อนข้างที่เล่นโวหารและสาก ความงามที่เป็นที่นิยมใช้ในการแยกเสียงอินดี้จากที่ของเสียงที่มากขึ้นการกลั่นและการผลิตที่ดีของเพลงกระแสหลัก. บางครั้งการฟื้นตัวของเพลงสไตล์ย้อนยุคถือว่าเป็น "วิเศษ" เช่น 80 อิตาโล-ดิสโก้ที่ผลิตในตราสารใหม่จะเรียกว่าเป็นศิลปที่ไร้ค่า . [8] นิยมวัฒนธรรมScruton ระบุตุ๊กตาบาร์บี้เป็นตัวอย่างของศิลปที่ไร้ค่า. [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศิลปะ

Kitsch เคลื่อนไหวเป็นองค์การระหว่างประเทศของจิตรกรคลาสสิก , ก่อตั้ง [ ชี้แจงจำเป็น ] ในปี 1998 ตามปรัชญาที่เสนอโดยแปลก nerdrum [ 5 ] และต่อมาได้ชี้แจงในหนังสือของเขาใน Kitsch [ 6 ] ในความร่วมมือกับแจน ove TUV และอื่น ๆ , การผสมผสานเทคนิคของนายเก่า กับการเล่าเรื่อง ความโรแมนติก และ จับอารมณ์ภาพ

ตามรักวิทนีย์ ฮุสตัน ," นอร์แมน ร็อคเวลล์ วันเสาร์เย็นโพสต์นิตยสารครอบคลุม epitomize ชาวอเมริกันสงครามโลกครั้งที่สองยุคศิลปที่ไร้ค่า . . . . . . . " [ 7 ]
เพลง

Kitsch ความงามยังสามารถพบได้ในดนตรีอินดี้โดยเฉพาะ Lo Fi ซึ่งใช้ความงามเพื่อสร้างผลิตภัณฑ์ที่รู้สึกค่อนข้างติ๊งต๊อง และสาก .ความงามมักใช้แยกเสียงอินดี้จากการกลั่นมากขึ้นและผลิตเสียงของดนตรีกระแสหลัก

บางครั้งการฟื้นฟูย้อนยุครูปแบบเพลงถือว่า " เลี่ยน " เช่น 80 ทาโล่ ดิสโก้ ผลิตเครื่องมือใหม่เรียกว่า Kitsch

[ ]
8

scruton นิยมวัฒนธรรม ค้นหาตุ๊กตา Barbie เป็นตัวอย่างของ Kitsch [ 5 ]