It wasn’t news that the show busine

It wasn’t news that the show business world was involved with the criminal underworld. Around the 80’s and the 90’s, Hong Kong’s entertainment circle was taken over by the local criminal triads. On the surface, it appeared that the celebrities were enjoying endless fame; however, it was unknown how many threats they had to face in private. Thankfully, those sort of things have gone down over recent years.

As Tang Feng had been in show business for quite a while, it was natural for him to know these things. Nowadays, a large majority of the triads had switched direction and started working in companies, trying eagerly to wipe the slate clean. However, even more of them chose to operate in the grey, neither outright illegal nor sticking rigidly to the law. And amongst those people, there were some that liked to invest in the film industry. One reason was that they could make a great deal of profit out of the current film industry’s booming growth. Another was that they could give their dirty money that came from unknown means a washing.

Charles and Lu Tian Chen’s backgrounds were definitely more complex than Tang Feng’s, to say the least. That day when the three of them were eating together, Tang Feng had heard some things that he shouldn’t have. After returning home and thinking carefully, he remembered that someone who was capable of treating a person like merchandise and selling them for a month was most likely not a normal law abiding citizen.

Charles drove Tang Feng to one of the city’s top-class restaurants. The waiter obviously knew Charles, and personally led the two of them to a private room.

Two big and strong bodyguards dressed in black stood outside the private room guarding the door with a fiendish look on their faces.

After seeing Charles, the two bodyguards respectfully bowed. Afterwards, one of them opened the door for them. Tang Feng didn’t know whether he should or shouldn’t follow Charles in. But without giving him time to answer his own question, Charles’ arm was already around his waist. Even if he didn’t want to go in, he had to.

There were already quite a number of people inside the room. All of them were blue-eyed, green-eyed, blond-haired, or brown-haired…there was not a single black-haired, black-eyed Asian in the room. It was a sea of foreigners.

“Albert, my old friend,” Charles gave an excited greeting. However, the man’s manner of speaking was always on the frivolous side.

“Charles,” Albert, the one Charles had mentioned, was the only one sitting at the dining table. He looked to be around Charles’ age and had a head of attention drawing, golden hair. The look in his emerald green eyes gave people an uneasy feeling.

Tang Feng accidentally met the other man’s gaze. Albert swiftly looked away, but that one moment made Tang Feng very wary. He didn’t like this man named Albert; from that one glance he knew that the other couldn’t be a kindhearted person.

If Charles could be said to be a jaguar pretending to be a high-class gentleman, then Albert was the sort of beast that made no attempt to conceal its vicious attitude.

“Your new toy?” Raising a corner of his mouth, Albert sized up Tang Feng with his eyes. His gaze at Tang Feng wasn’t one of looking at a person; it was more like he was looking at Tang Feng as some sort of prey or toy.

The minute Albert opened his mouth, out came a perfect British accent. And the minute he opened his mouth, out came words of perfect offensiveness.

“He actually belongs to Lu Tian Chen. I’ve spent lot of effort before managing to borrow him for a month, so I have to bring him with me everywhere.” With a “haha”, Charles started laughing. He pulled Tang Feng down to sit, his arm still around the other’s waist. He then gave a deep look at Tang Feng, who was sitting beside him. “But recently, I’ve started to love him a lot.”

His tone of voice made him seem like he really did fall in love with Tang Feng; the latter, however, inwardly flipped Charles the bird.

“Why don’t you get together with me instead? Neither Lu Tian Chen nor Charles are good people.” Albert smiled, his eyes narrowing with the motion. Inside the depths of his eyes though, there wasn’t even a hint of a smile.

When people speak of putting on a false smile, they must be talking about this.

“Don’t listen to his nonsense. This guy here is abnormal; the previous person he slept with is now sleeping inside a grave. My dear Tang, not everyone is gentle and considerate like me.” Charles immediately tore off Albert’s cover

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันไม่ได้ข่าวว่า โลกดูธุรกิจเกี่ยวข้องกับสภาวะทางอาญา 80 และมณฑล วงการบันเทิงของ Hong Kong ถูกนำ โดยวันอาชญากรรมท้องถิ่น บนพื้นผิว ปรากฏว่า ดาราได้เพลิดเพลินกับชื่อเสียงสิ้นสุด อย่างไรก็ตาม ได้รู้จักการคุกคามพวกเขาหันตัว ขอบคุณ ที่เรียงลำดับของสิ่งที่ได้ไปลงปีล่าสุดเป็นถังเฟิงได้ในธุรกิจดูครู่ มันเป็นธรรมชาติสำหรับเขาที่จะรู้ว่าสิ่งเหล่านี้ ปัจจุบัน ใหญ่ของวันที่มีสลับทิศทาง และเริ่มต้นทำงานในบริษัท ละไมพยายามเช็ดทำความสะอาดชำระ อย่างไรก็ตาม ยิ่งพวกเขาเลือกที่จะมีในสีเทา ไม่จัดไม่ถูกต้อง หรือติด rigidly การกฎหมาย และหมู่คน มีบางอย่างที่ชอบลงทุนในอุตสาหกรรมภาพยนตร์ เหตุผลหนึ่งพวกเขาสามารถทำกำไรจากปัจจุบันฟิล์มอุตสาหกรรมเติบโตเฟื่องฟูมาก อีกที่พวกเขาสามารถให้เงินสกปรกของพวกเขาที่มารู้จักวิธีการซักผ้าพื้นหลังชาร์ลส์และลูเทียนเฉินถูกแน่นอนซับซ้อนกว่าถังเฟิงของ ซวี วันที่เมื่อทั้งสามก็ได้รับประทานอาหารร่วมกัน ถังเฟิงได้ยินสิ่งที่เขาไม่ควรมี หลังจากกลับบ้าน และคิดอย่างรอบคอบ เขาจำว่า คนที่มีความสามารถในการรักษาคนเช่นสินค้า และขายพวกเขาในเดือนไม่คล้ายพลเมืองปฏิบัติกฎหมายปกติชาร์ลส์ขับรถถังเฟิงแห่งร้านอาหารชั้นหนึ่ง พนักงานเสิร์ฟที่แน่นอนรู้ว่าชาร์ลส์ และตัวนำทั้งสองของพวกเขาไปสู่ห้องส่วนตัวปืนใหญ่ และแข็งแรงที่สองแต่งตัวในชุดดำยืนอยู่นอกห้องที่รักษาประตู มีลักษณะโหดร้ายบนใบหน้าหลังจากเห็นชาร์ลส์ ปืนสองบังคมก้มกราบ หลังจากนั้น หนึ่งของพวกเขาเปิดประตูสำหรับพวกเขา ถังเฟิงไม่ทราบว่า เขาควร หรือไม่ควรทำตามชาร์ลส์ใน แต่เขาก็จะตอบคำถามของตัวเอง แขนของชาร์ลส์แล้วรอบเอวของเขา ถ้าไม่อยากไป เขาต้องการแล้วมีค่อนข้างหลายคนภายในห้องพัก ทั้งหมดมี ตาสีฟ้า green-eyed, blond-haired หรือน้ำตาล haired...ยังไม่มีเอเชียดำ haired, black-eyed เดียวในห้อง ทะเลของชาวต่างชาติได้"อัลเบิร์ต เพื่อนเก่า ชาร์ลส์ให้อวยพรการตื่นเต้น อย่างไรก็ตาม ลักษณะของคนพูดได้เสมอบนด้านที่ไม่สำคัญ"ชาร์ลส์ อัลเบิร์ต หนึ่งที่มีการกล่าวถึงชาร์ลส์ เดียวที่นั่งที่โต๊ะรับประทานอาหาร เขามองให้รอบอายุของชาร์ล และมีหัวผมสนใจวาด โกลเด้น มองในตาสีเขียวมรกตให้คนมีความรู้สึกไม่สบายใจเฟิงทังตามสายตาของคนอื่นโดยไม่ตั้งใจ อัลเบิร์ทอย่างรวดเร็วมอง แต่ว่าอึดทำถังเฟิงคุม ไม่ชอบคนนี้ชื่ออัลเบิร์ต จากนั้นชำเลืองมอง เขารู้ว่า อื่น ๆ ไม่ได้ kindhearted คนถ้าชาร์ลส์อาจจะกล่าวว่า จากัวร์หลอกเป็นสุภาพบุรุษสูง แล้วอัลเบิร์ตถูกประเภทของสัตว์ที่ไม่พยายามปิดบังทัศนคติความอึมครึม"ของใหม่ของเล่น" ยกมุมปาก อัลเบิร์ตขนาดค่าถังเฟิงกับตาของเขา สายตาของเขาที่แทงเฟิงไม่ได้หนึ่งบุคคล ได้เพิ่มเติมเช่นเขาถูกมองในถังเฟิงเป็นเรียงลำดับของเหยื่อหรือของเล่นบางนาทีอัลเบิร์ตเปิดปาก ออกมาสำเนียงอังกฤษสมบูรณ์แบบ และนาทีเขาเปิดปาก ออกมาคำ offensiveness โก"เขาจะเป็นสมาชิกลูเทียนเฉิน ผมได้ใช้มากของความพยายามก่อนการจัดการกู้ยืมเขาสำหรับเดือน ดังนั้นฉันจะไปกับฉันทุกที่" มีความ "อยาก" ชาร์ลส์เริ่มหัวเราะ เขาดึงถังเฟิงลงนั่ง แขนเขายังสถานอื่น ๆ ของเอว แล้วเขาให้ดูลึกที่ถังเฟิง ที่นั่งอยู่ข้างเขา "แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้ ผมได้เริ่มรักเขามาก"เสียงของเขาทำให้เขาเหมือนเขาจริง ๆ ไม่ได้ตกหลุมรักกับถังเฟิง หลัง แต่ สองอย่างภายในพลิกชาร์ลส์นก"ทำไมไม่คุณได้รับพร้อมกับฉันแทน ไม่ลูเทียนเฉินหรือชาร์ลส์เป็นคนดี" อัลเบิร์ทยิ้ม ตาจำกัดให้แคบลง ด้วยการเคลื่อนไหว ภายในความลึกของดวงตาของเขา แม้ว่า เลยแม้แต่คำแนะนำของรอยยิ้มเมื่อคนพูดของวางบนรอยยิ้มเท็จ พวกเขาต้องสามารถพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้"ไม่ฟังเขาพูดจาเหลวไหล ผู้ชายคนนี้นี่เป็นปกติ ตอนนี้นอนคนก่อนหน้านี้ที่เขานอนกับภายในเป็นศพ ถังของฉันรัก ทุกคนไม่ได้อ่อนโยน และความมีน้ำใจอย่างผม" ชาร์ลส์ทันทีต่อปิดฝาของอัลเบิร์ต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันไม่ได้เป็นข่าวที่ว่าโลกธุรกิจการแสดงที่เกี่ยวข้องกับอาชญากรรมมาเฟีย รอบ 80 และ 90 ของวงการบันเทิงของฮ่องกงถูกนำขึ้นโดยความผิดทางอาญา triads ท้องถิ่น บนพื้นผิวที่ปรากฏว่าคนดังที่มีความสุขชื่อเสียงที่ไม่มีที่สิ้นสุด; แต่ก็เป็นที่รู้จักหลายวิธีที่ภัยคุกคามที่พวกเขาต้องเผชิญในภาคเอกชน โชคดีที่การจัดเรียงของสิ่งเหล่านั้นได้ไปลงในช่วงหลายปีที่ผ่านมา. ในฐานะที่เป็นถังฮได้รับในธุรกิจการแสดงมากในขณะที่มันเป็นธรรมชาติสำหรับเขาที่จะรู้ว่าสิ่งเหล่านี้ ปัจจุบันส่วนใหญ่ของ triads ได้เปลี่ยนทิศทางและเริ่มทำงานใน บริษัท ที่พยายามกระหายที่จะเช็ดทำความสะอาดกระดานชนวน อย่างไรก็ตามถึงแม้จะขึ้นของพวกเขาเลือกที่จะทำงานในสีเทาที่ไม่ตรงไปตรงมาที่ผิดกฎหมายหรือติดเหนียวแน่นกฎหมาย และในหมู่คนเหล่านั้นมีบางอย่างที่ชอบที่จะลงทุนในอุตสาหกรรมภาพยนตร์ เหตุผลหนึ่งก็คือการที่พวกเขาจะทำให้การจัดการที่ดีของกำไรจากอุตสาหกรรมภาพยนตร์ในปัจจุบันการเจริญเติบโตเฟื่องฟูของ อีกประการหนึ่งคือการที่พวกเขาจะให้เงินสกปรกของพวกเขาที่มาจากที่ไม่รู้จักหมายถึงการซักผ้า. ชาร์ลส์และลูเทียนเฉินภูมิหลังที่มีความซับซ้อนมากขึ้นแน่นอนกว่าถังฮของที่จะพูดน้อย นั่นคือวันที่สามของพวกเขากำลังรับประทานกันถังฮเคยได้ยินบางสิ่งบางอย่างที่เขาไม่ควรจะมี หลังจากกลับมาที่บ้านและคิดอย่างรอบคอบเขาจำได้ว่าคนที่มีความสามารถในการรักษาคนที่ชอบสินค้าและขายพวกเขาเป็นเดือนที่เป็นไปได้มากที่สุดไม่ใช่พลเมืองปฏิบัติตามกฎหมายปกติ. ชาร์ลส์ขับรถถังฮให้เป็นหนึ่งในเมืองที่ร้านอาหารชั้นนำระดับ บริกรเห็นได้ชัดรู้ว่าชาร์ลส์และส่วนตัวนำสองของพวกเขาไปที่ห้องส่วนตัว. สองบอดี้การ์ดขนาดใหญ่และแข็งแรงในชุดสีดำยืนอยู่นอกห้องส่วนตัวเฝ้าประตูด้วยรูปลักษณ์ที่โหดเหี้ยมบนใบหน้าของพวกเขา. หลังจากที่ได้เห็นชาร์ลส์ทั้งสองบอดี้การ์ดกราบ โค้งคำนับ หลังจากนั้นหนึ่งของพวกเขาเปิดประตูให้พวกเขา ถังฮไม่ได้รู้ว่าเขาควรหรือไม่ควรทำตามชาร์ลส์. แต่โดยไม่ต้องให้เขามีเวลาที่จะตอบคำถามของตัวเองแขนชาร์ลส์ที่มีอยู่แล้วรอบเอวของเขา แม้ว่าเขาไม่ได้ต้องการที่จะไปในที่เขาจะต้อง. มีอยู่แล้วจำนวนมากของผู้คนที่อยู่ภายในห้องพัก ทั้งหมดของพวกเขามีตาสีฟ้า, สีเขียวตาสีบลอนด์ที่มีผมหรือผมสีน้ำตาล ... มีไม่ได้เป็นผมสีดำเดี่ยวสีดำตาเอเชียในห้องพัก มันเป็นทะเลของชาวต่างชาติ. "อัลเบิร์เพื่อนเก่าของฉัน" ชาร์ลส์ให้อวยพรตื่นเต้น อย่างไรก็ตามลักษณะของผู้ชายคนพูดอยู่เสมอในด้านเหลาะแหละ. "ชาร์ลส์" อัลเบิร์ซึ่งเป็นหนึ่งในชาร์ลส์ได้กล่าวถึงเป็นเพียงคนเดียวนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร เขาดูเหมือนจะอายุประมาณชาร์ลส์และหัวของการวาดภาพความสนใจผมสีทอง ดูในดวงตาสีเขียวมรกตของเขาทำให้คนไม่สบายใจความรู้สึก. Tang ฮบังเอิญได้พบกับสายตาของคนอื่น ๆ อัลเบิร์มองออกไปอย่างรวดเร็ว แต่ที่ช่วงเวลาหนึ่งทำถังฮระวังมาก เขาไม่ชอบผู้ชายคนนี้ชื่ออัลเบิร์; ได้อย่างรวดเร็วจากที่หนึ่งที่เขารู้ว่าคนอื่น ๆ ไม่สามารถจะเป็นคน kindhearted. ถ้าชาร์ลส์จะได้รับการกล่าวว่าเป็นจากัวร์ทำท่าจะเป็นสุภาพบุรุษชั้นสูงแล้วอัลเบิร์คือการจัดเรียงของสัตว์ร้ายที่ทำให้ความพยายามที่จะปกปิดความชั่วร้ายของมันไม่มี ทัศนคติ. "ของเล่นใหม่ของคุณ?" ยกมุมปากของเขาอัลเบิร์ขนาดถังฮขึ้นกับดวงตาของเขา สายตาของเขาที่ตั้งฮวงไม่ได้เป็นหนึ่งในการมองคน; มันเป็นเหมือนกับว่าเขากำลังมองหาที่ตั้งฮวงเป็นจัดเรียงของเหยื่อหรือของเล่นบางอย่าง. นาทีที่อัลเบิร์เปิดปากของเขาออกมาสำเนียงอังกฤษที่สมบูรณ์แบบ และนาทีที่เขาเปิดปากของเขาออกมาคำพูดของความไม่พอใจที่สมบูรณ์แบบ. "อันที่จริงเขาเป็นของลูเทียนเฉิน ฉันได้ใช้เวลามากของความพยายามในการจัดการก่อนที่จะยืมเขาเป็นเวลาหนึ่งเดือนเพื่อให้ฉันมีที่จะนำเขากับฉันทุกที่. "กับ" ฮ่า ๆ "ชาร์ลส์เริ่มหัวเราะ เขาดึงถังฮลงไปนั่งแขนของเขายังคงเป็นรอบเอวอื่น ๆ จากนั้นเขาก็ให้ดูลึกถังฮซึ่งนั่งอยู่ข้างเขา "แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้ผมได้เริ่มต้นที่จะรักเขามาก." เสียงของเขาเสียงทำให้เขาดูเหมือนเขาจริงๆไม่ได้ตกอยู่ในความรักกับถังฮ; หลัง แต่พลิกใจชาร์ลส์นก. "ทำไมคุณไม่ได้รับร่วมกันกับฉันแทน? ทั้งลูเทียนเฉินหรือชาร์ลส์เป็นคนดี. "อัลเบิร์ยิ้มตาของเขาลดกับการเคลื่อนไหว ภายในความลึกของดวงตาของเขา แต่มีไม่ได้แม้แต่คำใบ้ของรอยยิ้ม. เมื่อมีคนพูดถึงการวางบนรอยยิ้มเท็จพวกเขาจะต้องพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้. "อย่าฟังเรื่องไร้สาระของเขา ผู้ชายคนนี้ที่นี่เป็นที่ที่ผิดปกติ; คนก่อนหน้าเขานอนหลับอยู่ในขณะนี้ด้วยการนอนหลับอยู่ภายในหลุมฝังศพ ฉันรักรสทุกคนไม่ได้มีความอ่อนโยนและมีน้ำใจอย่างผม. "ชาร์ลส์ทันทีฉีกปกอัลเบิร์