Absolute pitch, or perfect pitch, i

Absolute pitch, or perfect pitch, is the ability to immediately identify or sing a musical tone without a reference pitch. Such an ability is relatively rare in the general population, but is more common among professional musicians; Beethoven, Mozart and Nat King Cole were rumored to have perfect pitch. But what happens in the brain that causes some people to possess this amazing talent? A new study by researchers from the University of Zurich in Switzerland may shed light.

The research team, led by Prof. Lutz Jäncke of the Department of Neuropsychology, discovered that absolute pitch may result from a functional connection between two brain regions: the auditory cortex and the dorsal frontal lobe.

They publish their findings in The Journal of Neuroscience.
Prof. Jäncke and his team say past research has presented two theories as to why some people have absolute pitch.

Firstly, there is the idea that such individuals categorize each musical note during the early stages of sound processing. This means that they are able to process tones in the same way as they process speech sounds and allocate them to specific categories. Under this theory, it is believed that among people with perfect pitch, musical tones are pre-processed in the primary and secondary cortex of their brain.

Other research suggests that individuals with absolute pitch process musical tones later in life, subconsciously associating each musical tone with a memory. This process, according to Prof. Jäncke and his team, is believed to occur mainly in the upper frontal lobe of brain's dorsal frontal cortex.

"Therefore, both theories make completely different statements regarding the moment and the anatomical location of the special processing and there is evidence to support both theories," says Jäncke.

With this in mind, the team set out to gain a better understanding of the neurological mechanisms underlying absolute pitch.

Close working connections found between perception- and memory-related brain regions

The researchers used electroencephalography (EEG) to analyze the brain activity among a sample of musicians, some of whom had absolute pitch.

In particular, they assessed the resting-state connectivity between the left auditory-related cortex (ARC), responsible for perception functions, and the left dorsolateral prefrontal cortex (DLPFC), responsible for late memory functions.

The team found there was a strong synchronization between these two brain regions among participants with absolute pitch, indicating a close working connection during a dormant state. No such connection was found among participants without absolute pitch.

"This coupling enables an especially efficient exchange of information between the auditory cortex and the dorsal frontal cortex in people with absolute pitch, which means that the perception and memory information can be exchanged quickly and efficiently," explains first author Stefan Elmer, adding:

"Our study shows how two brain regions, namely the auditory cortex and the dorsal frontal lobe, work together for absolute pitch. In the process, we combine two essentially conflicting explanatory approaches for the phenomenon."

The team says their findings provide a better understanding of both absolute pitch and efficient auditory processing.

"Auditory perception doesn't only depend on the integrity of the auditory cortex," says Prof. Jäncke, "but also especially on the linking of the auditory cortex with superordinate brain structures that process memory information."

Last month, Medical News Today reported on a study suggesting that learning to play a musical instrument as a child may boost brain development.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระยะห่างสัมบูรณ์ หรือระยะห่างสมบูรณ์ ไม่สามารถระบุ หรือร้องเพลงเสียงดนตรี โดยระดับอ้างอิงได้ทันที ความสามารถที่ค่อนข้างยากในประชากรทั่วไป แต่ทั่วไปในหมู่นักดนตรีมืออาชีพ บีโธเฟน โรงแรมโมสาร์ท และแนทคิงโคลถูกข่าวลือที่มีระยะห่างสมบูรณ์ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นในสมองซึ่งทำให้บางคนมีความสามารถที่น่าทึ่งนี้ การศึกษาใหม่ โดยนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยซูริกในสวิตเซอร์แลนด์อาจหลั่งน้ำตาแสงทีมงานวิจัย นำ โดยรศ.แลนลุตซ์ Jäncke ของแผนก Neuropsychology ค้นพบระยะห่างสัมบูรณ์ที่อาจเกิดจากการเชื่อมต่อทำงานระหว่างสมองสองภูมิภาค: cortex หูและสมองกลีบหน้าผาก dorsalพวกเขาประกาศการค้นพบในสมุดรายวันของประสาทการศาสตราจารย์ Jäncke และทีมของเขากล่าวว่า งานวิจัยได้นำเสนอทฤษฎีสองว่าทำไมบางคนมีระยะห่างสัมบูรณ์ประการแรก มีความคิดที่ว่า บุคคลดังกล่าวจัดประเภทแต่ละโน้ตดนตรีในช่วงระยะแรก ๆ ของการประมวลผลเสียง ซึ่งหมายความ ว่า จะสามารถดำเนินการโทนสีแบบเดียวกับพวกเขาประมวลผลเสียงเสียง และปันส่วนให้กับประเภทที่เฉพาะเจาะจง ภายใต้ทฤษฎีนี้ เชื่อระหว่างคนที่มีระยะห่างสมบูรณ์ เสียงดนตรีประมวลผลเบื้องต้นใน cortex หลัก และรองของตนวิจัยอื่น ๆ แสดงให้เห็นว่า บุคคลที่ มีระยะห่างสัมบูรณ์ประมวลผลเสียงดนตรีในชีวิต subconsciously ประกอบเสียงดนตรีแต่ละจำเป็น กระบวนการนี้ ตามศาสตราจารย์ Jäncke และทีมงานของเขา เชื่อว่าจะเกิดขึ้นส่วนใหญ่ในสมองกลีบหน้าผากด้านบนของสมองของ dorsal หน้าผาก cortex"ดังนั้น ทั้งสองทฤษฎีให้คำมั่นเกี่ยวกับเวลาและสถานกายวิภาคของการประมวลผลพิเศษ และมีหลักฐานสนับสนุนทฤษฎีทั้งสอง กล่าวว่า Jänckeใจนี้ ทีมตั้งออกเพื่อการเข้าใจกลไกระบบประสาทต้นระยะห่างสัมบูรณ์ปิดการเชื่อมต่อการทำงานที่พบระหว่างภูมิภาคเกี่ยวกับรู้ และหน่วยความจำสมองนักวิจัยใช้ electroencephalography (EEG) เพื่อวิเคราะห์กิจกรรมสมองในหมู่นักดนตรี ตัวอย่างบางคนมีระยะห่างสัมบูรณ์โดยเฉพาะ ผู้ประเมินการเชื่อมต่อสถานะพักระหว่างที่ซ้ายหูเกี่ยวข้อง cortex (ARC), รับผิดชอบรู้หน้าที่ และการซ้าย dorsolateral prefrontal cortex (DLPFC), รับผิดชอบสำหรับการทำงานหน่วยความจำปลายทีมงานพบมีตรงแข็งแกร่งระหว่างภูมิภาคเหล่านี้สมองสองระหว่างร่วมกับระยะห่างสัมบูรณ์ แสดงการทำงานที่ปิดสถานะเฉย ๆ เชื่อมต่อดังกล่าวไม่พบในหมู่ผู้เข้าร่วมโดยไม่มีระยะห่างสัมบูรณ์"คลัปนี้ช่วยให้แลกเปลี่ยนข้อมูลระหว่าง cortex หูและ cortex หน้าผาก dorsal ในคนที่มีระยะห่างสัมบูรณ์ ซึ่งหมายความ ว่า การรับรู้และหน่วยความจำที่สามารถแลกเปลี่ยนข้อมูลได้อย่างรวดเร็ว และมีประสิทธิภาพ มีประสิทธิภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่ง" อธิบายผู้เขียนแรกเอลเมอ Stefan เพิ่ม:"เราแสดงว่าสองสมองภูมิภาค ได้แก่ cortex หูและสมองกลีบหน้าผาก dorsal ทำงานร่วมกันสำหรับระยะห่างสัมบูรณ์ ในกระบวนการ เรารวมสองวิธีอธิบายความขัดแย้งหลักสำหรับปรากฏการณ์นี้"ทีมกล่าวเปิดเผยให้ความเข้าใจดีของระยะห่างสัมบูรณ์และการประมวลผลมีประสิทธิภาพหู"รับรู้หูไม่เพียงขึ้นอยู่กับความสมบูรณ์ของ cortex หู กล่าวว่า ศาสตราจารย์ Jäncke, " แต่ยังโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเชื่อมโยงของ cortex หูกับสมอง superordinate โครงสร้างข้อมูลหน่วยความจำที่กระบวนการ "เดือน แพทย์ข่าววันนี้รายงานในการศึกษาที่แนะนำที่เรียนรู้การเล่นดนตรีเป็นเด็กอาจเพิ่มการพัฒนาสมอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สนามแน่นอนหรือสนามที่สมบูรณ์แบบเป็นความสามารถในการทันทีระบุหรือร้องเพลงเสียงดนตรีโดยไม่ต้องขว้างอ้างอิง ความสามารถดังกล่าวค่อนข้างหายากในประชากรทั่วไป แต่เป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นในหมู่นักดนตรีมืออาชีพ; เบโธเฟน, โมซาร์ทและ Nat King Cole ถูกข่าวลือว่าจะมีสนามที่สมบูรณ์แบบ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นในสมองที่ทำให้คนบางคนมีความสามารถที่น่าตื่นตาตื่นใจนี้? . การศึกษาใหม่โดยนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยซูริคในสวิตเซอร์อาจหลั่งน้ำตาแสงทีมวิจัยนำโดยศ. ลัทซ์ Jancke ของกรมไซโคพบว่าสนามแน่นอนอาจเกิดขึ้นจากการเชื่อมต่อการทำงานระหว่างสองภูมิภาคสมอง: ประชุมนอก และกลีบหน้าผากหลัง. พวกเขาเผยแพร่ผลการวิจัยของพวกเขาในวารสารประสาท. ศ. Jancke และทีมงานของเขาบอกว่างานวิจัยที่ผ่านมาได้นำเสนอสองทฤษฎีว่าทำไมบางคนมีสนามแน่นอน. ประการแรกมีความคิดที่ว่าบุคคลดังกล่าวจัดหมวดหมู่แต่ละโน้ตดนตรีในช่วงแรกของการประมวลผลเสียง ซึ่งหมายความว่าพวกเขาจะสามารถในการประมวลผลเสียงในลักษณะเดียวกับที่พวกเขาดำเนินการเสียงพูดและการจัดสรรพวกเขาไปยังประเภทที่เฉพาะเจาะจง ภายใต้ทฤษฎีนี้มีความเชื่อกันว่าในหมู่คนที่มีสนามที่สมบูรณ์แบบ, เสียงดนตรีก่อนประมวลผลในเยื่อหุ้มสมองประถมศึกษาและมัธยมศึกษาของสมองของพวกเขา. งานวิจัยอื่น ๆ แสดงให้เห็นว่าบุคคลที่มีกระบวนการสนามแน่นอนเสียงดนตรีต่อไปในชีวิตจิตใต้สำนึกเชื่อมโยงแต่ละเสียงดนตรี พร้อมหน่วยความจำ กระบวนการนี้ตามที่ศ Jancke และทีมงานของเขาเชื่อว่าจะเกิดขึ้นส่วนใหญ่อยู่ในกลีบหน้าผากบนของเยื่อหุ้มสมองหน้าผากหลังของสมอง. "ดังนั้นทั้งสองทฤษฎีทำให้งบที่แตกต่างกันอย่างสมบูรณ์เกี่ยวกับช่วงเวลาและสถานที่ทางกายวิภาคของการประมวลผลพิเศษและมี เป็นหลักฐานที่จะสนับสนุนทั้งสองทฤษฎี "กล่าวว่า Jancke. กับในใจที่ทีมออกไปได้รับความเข้าใจที่ดีขึ้นของกลไกของระบบประสาทสนามแน่นอนพื้นฐาน. การเชื่อมต่อการทำงานระหว่างปิดพบ perception- และภูมิภาคหน่วยความจำของสมองที่เกี่ยวข้องกับนักวิจัยได้ใช้ electroencephalography (EEG) การวิเคราะห์การทำงานของสมองในกลุ่มตัวอย่างของนักดนตรีบางคนมีสนามแน่นอน. โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกเขาประเมินการเชื่อมต่อที่พำนักแห่งรัฐระหว่างหูเยื่อหุ้มสมองที่เกี่ยวข้องกับทางด้านซ้าย (ARC) รับผิดชอบในการฟังก์ชั่นการรับรู้และซ้าย prefrontal นอก dorsolateral (DLPFC) มีความรับผิดชอบสำหรับฟังก์ชั่นหน่วยความจำในช่วงปลาย. ทีมงานพบว่ามีการประสานที่แข็งแกร่งระหว่างทั้งสองภูมิภาคสมองระหว่างผู้เข้าร่วมกับสนามแน่นอนแสดงให้เห็นการเชื่อมต่อการทำงานใกล้ชิดระหว่างรัฐอยู่เฉยๆ ไม่มีการเชื่อมต่อดังกล่าวถูกพบระหว่างผู้เข้าร่วมได้โดยไม่ต้องสนามแน่นอน. "การมีเพศสัมพันธ์ซึ่งจะช่วยให้การแลกเปลี่ยนที่มีประสิทธิภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งข้อมูลระหว่างหูเยื่อหุ้มสมองและเยื่อหุ้มสมองหน้าผากหลังในผู้ที่มีระดับเสียงที่แน่นอนซึ่งหมายความว่าการรับรู้และข้อมูลหน่วยความจำที่สามารถแลกเปลี่ยนได้อย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ "อธิบายผู้เขียนครั้งแรกที่สเตฟานเอลเมอเพิ่ม: ". การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าทั้งสองภูมิภาคสมองคือเยื่อหุ้มสมองหูและกลีบหน้าผากหลังทำงานร่วมกันสำหรับสนามที่แน่นอนในการที่เรารวมสองหลักขัดแย้งวิธีการอธิบายปรากฏการณ์ " ทีมงานกล่าวว่าการค้นพบของพวกเขาให้ความเข้าใจที่ดีขึ้นของทั้งสองสนามแน่นอนและการประมวลผลที่มีประสิทธิภาพการได้ยิน. "การรับรู้การได้ยินไม่เพียงขึ้นอยู่กับความสมบูรณ์ของเยื่อหุ้มสมองหู" ศ. Jancke กล่าวว่า "แต่ยังโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเชื่อมโยง ประชุมนอกกับโครงสร้างของสมองพอกที่ประมวลผลข้อมูลหน่วยความจำ. " เมื่อเดือนที่แล้วแพทย์ข่าววันนี้ได้รายงานผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าการเรียนรู้ที่จะเล่นเครื่องดนตรีเป็นเด็กอาจช่วยเพิ่มการพัฒนาสมอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขว้าง หรือระดับเสียง คือ ความสามารถในการได้ทันทีระบุหรือร้องเพลงเสียงดนตรีโดยไม่อ้างอิงสนาม ความสามารถนี้ค่อนข้างหายากในประชากรทั่วไปแต่พบมากในหมู่นักดนตรีมืออาชีพ โมสาร์ท บีโธเฟ่น แนท คิง โคลเป็นข่าวลือที่จะมีสนามที่สมบูรณ์แบบ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นในสมองที่ทำให้บางคนมีความสามารถพิเศษที่น่าตื่นตาตื่นใจนี้การศึกษาใหม่โดยนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยซูริก ในสวิตเซอร์แลนด์อาจหลั่งไฟ

ทีมวิจัยที่นำโดย ศ. ดร. ลุท J และ ncke กรมมีโอ , ค้นพบว่าสนามแน่นอนอาจเป็นผลจากการเชื่อมต่อการทำงานระหว่างสองพื้นที่สมอง : สมองส่วนการได้ยินและสมองส่วนหน้าด้านหลัง

เขาประกาศการค้นพบในวารสารประสาทวิทยา .
)J และ ncke และทีมงานของเขาบอกว่าการวิจัยที่ผ่านมาได้เสนอสองทฤษฎีว่าทำไมบางคนได้รับสนามแน่นอน

ตอนแรกมีความคิดว่า บุคคลดังกล่าวจัดหมวดหมู่แต่ละดนตรีหมายเหตุในระหว่างระยะแรก ๆของการประมวลผลเสียง นี้หมายความ ว่า พวกเขาจะได้โทนในกระบวนการเดียวกับที่พวกเขาผลิตเสียงภาษา และจัดสรรให้กับประเภทที่เฉพาะเจาะจง ภายใต้ทฤษฎีนี้เชื่อกันว่า ในผู้ที่มีระดับเสียง เสียงดนตรีถูกก่อนประมวลผลในประถมศึกษาและมัธยมศึกษา คอร์เท็กซ์ของสมองของพวกเขา .

วิจัยแสดงให้เห็นว่าบุคคลที่มีขว้างกระบวนการเสียงดนตรีในภายหลังในชีวิต จิตใต้สำนึกมีโน้ตแต่ละเสียงกับหน่วยความจำ กระบวนการนี้ ตาม ดร. เจ และ ncke และทีมงานของเขาเชื่อว่าเกิดขึ้นส่วนใหญ่ในกลีบหน้าผากบนสมองของครีบหลังด้านหน้านอก

" ดังนั้น ทั้งทฤษฎี ทำให้งบที่แตกต่างกันอย่างสมบูรณ์ในขณะนี้และตำแหน่งทางกายวิภาคของการประมวลผลพิเศษและมีหลักฐานที่จะสนับสนุนทั้งทฤษฎี กล่าวว่า เจ และ ncke

กับนี้ในจิตใจทีมงานได้เพิ่มความเข้าใจของกลไกทางระบบประสาท ( สนามแน่นอน

ปิดการเชื่อมต่อการทำงานระหว่างการรับรู้และความจำที่เกี่ยวข้อง พบว่าพื้นที่สมอง

นักวิจัยที่ใช้ไคลเอ็นต์ ( EEG ) วิเคราะห์สมองของตัวอย่างของนักดนตรี บางคนก็ขว้าง

โดยเฉพาะพวกเขาประเมินสภาวะพักการเชื่อมต่อระหว่างด้านซ้าย ส่วนที่เกี่ยวข้อง คอร์เทกซ์ ( ARC ) รับผิดชอบหน้าที่การรับรู้ และด้านซ้าย dorsolateral พรีฟรอนท คอร์เทกซ์ ( dlpfc ) รับผิดชอบหน้าที่หน่วยความจำสาย

ทีมพบแข็งแรงประสานระหว่างสองพื้นที่สมองในหมู่ผู้เข้าร่วมแน่นอนกับระยะห่างแสดงการปิดการทำงานความสัมพันธ์ระหว่างรัฐระงับ ไม่มีการเชื่อมต่อที่พบในหมู่ผู้เข้าร่วม โดยสนามแน่นอน

" การเชื่อมต่อนี้จะช่วยให้มีประสิทธิภาพ แลกเปลี่ยนข้อมูลระหว่างสมองส่วนคอร์เท็กซ์ส่วนหน้าและครีบหลังในคนขว้าง ซึ่งหมายความ ว่า การรับรู้และความจำข้อมูลที่สามารถเปลี่ยนได้อย่างรวดเร็ว และมีประสิทธิภาพ" ผู้เขียนอธิบายก่อน สเตฟาน เอลเมอร์ เพิ่ม :

" การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าสมองสองภาค คือ สมองส่วน dorsal และสมองส่วนหน้าทํางานด้วยกันขว้าง . ในการที่เรารวมสองหลักที่ขัดแย้งกันในแนวทางปรากฏการณ์ "

ทีม กล่าวว่า การค้นพบของพวกเขามีความเข้าใจที่ดีขึ้นของทั้งสองสนามแน่นอนและมีประสิทธิภาพการประมวลผลการได้ยิน .

" ส่วนการรับรู้ไม่เพียงขึ้นอยู่กับความสมบูรณ์ของ สมองส่วน " กล่าวว่าศาสตราจารย์ เจ และ ncke " แต่ยังโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเชื่อมโยงของหูส่วนนอก มีโครงสร้างสมองค้นพบกระบวนการที่ข้อมูลหน่วยความจำ "

สุดท้ายเดือน ข่าวการแพทย์วันนี้รายงานการศึกษาแนะนำว่า เรียนเล่นเครื่องดนตรี เช่น เด็กอาจเพิ่มพัฒนาการสมอง