A fish’s capacity to adapt to diffe

A fish’s capacity to adapt to different levels of
environmental salinity ultimately depends on its
capacity to regulate the uptake and excretion of ions,
and to maintain its hydromineral equilibrium. The
present study shows an increase of serum osmolarity
and ion concentrations (Na+, Cl- and Ca2+) immediately
after the transference of juvenile Chinese
sturgeon from FW to BW. At 24 h after transition to
BW of 10%, serum osmolarity and ion concentrations
(Na+, Cl- and Ca2+) had begun to decrease, and
reached a new steady state after 216 h. These results
are consistent with other studies in several sturgeon
species (A. oxyrinchus, Altinok et al. 1998; A.
gu¨eldensta¨edti, Natochin et al. 1985; A. transmontanus,
McEnroe and Cech 1985; A. brevirostrum and A.
oxyrhynchus, Krayushkina 1998; A. naccarii, Cataldi
et al. 1995b, 1999; McKenzie et al. 1999; Martı´nez-
A ´
lvarez et al. 2002). These changes can be attributed
to changes in the water content in the blood, caused by
the change in environmental salinity (Plaut 1998). Like
other sturgeon, juvenile Chinese sturgeon are hyperosmotic
to fresh water and hyposmotic to sea water.
Thus, at the beginning of exposure to a hyperosmotic/
isosmotic environment, the fish would lose water
passively, and thereby undergo increases in the
concentrations of serum ions. Afterwards, the compensatory
increase in water ingestion would provide a
transitory dilution of the blood parameters. Finally,
these would return to new steady values as a result of
the rest of the osmoregulatory mechanisms (Martı´nez-
A ´
lvarez et al. 2002).
In euryhaline fish, abrupt transfer fromSWtoBWor
from BW to SW induces changes in osmotic plasma
parameters and the consequent activation of osmoregulatory
system to try to recover the original values. In
this process, two periods were described: (1) the
adaptative period, with changes in osmotic parameters,
and (2) the chronic regulatory period, where these
parameters again reach homeostasis (Holmes and
Donaldson 1969; Maetz 1974). In agreement with this,
our study shows that the acclimation of Chinese
sturgeon to BW involves two different physiological
periods, the crisis period and the stabilization period.
The crisis period, when the serum osmolarity and ion
concentrations (Na+, Cl- and Ca2+) exhibit transient
increase, occurs in the first 24 h after transference to
BW. Immediately post-transfer to BW, the critical
problem faced by sturgeon is dehydration, caused by
osmotic removal of water in the gills (Cataldi et al.
1999; McKenzie et al. 1999; Martı´nez-A´ lvarez et al.
2002). This crisis period occurs in Gulf of Mexico
sturgeon (A. oxyrinchus) at 24 h after transition to BW
(Altinok et al. 1998). The subsequent 24–216 h marks
the beginning of the stabilization period, when the
serum osmolarity and ion concentrations (Na+, Cl-
and Ca2+) start to decrease. Altinok et al. (1998) also
reported a strong increase of the osmolarity and ion
concentrations after the transference to BW in A.
oxyrinchus, peaking at 24 h, followed by a decline to
basal level.
Ion regulation maintains stable concentrations of
electrolytes in extracellular fluids. Generally, extracellular
Na+, Cl- and Ca2+ concentrations are elevated
while K+ concentrations are depressed relative to the
intracellular medium. This unequal distribution of ions
across cell membranes results in the establishment of
membrane potential. As regulatory capacity is lessened,
electrolyte concentrations are altered, disrupting
the membrane potential. As the cell is no longer
excitable, function is lost, and the cell dies (Holmes
and Donaldson 1969). Ion regulations in sturgeon are
thought to be similar to those of teleosts (Krayushkina
et al. 1995). Na+,K+-ATPase plays a critical role in
sodium and water balance in both marine and fresh
water fishes because it is involved in active sodium
transport (Borgatti et al. 1992). In the gill, Na+,K+-
ATPase drives the active ion transport processes of the
‘‘chloride’’ or ‘‘mitochondria-rich’’ cells (Marshall and
Bryson 1998). Na+,K+-ATPase similarly activates the
ion pumps in the intestine. In sea water fish, the
intestine actively absorbs Na+ and Cl- until intestine
fluid become hyposmotic to plasma, at which time
water moves passively into the plasma, thereby
maintaining overall osmotic balance (Kirsch et al.
1985; Karnaky 1998).
In our experiment, we detected a progressive
increase in gill Na+,K+-ATPase activity of fish
inhabiting brackish water, peaking at 24 h after
transference and remaining at a new steady state which
was significantly higher than the levels of fresh water
control fish (Fig. 3). The increase in plasma osmolality
reflects the challenge of the hyperosmotic medium
against the body fluids of the fish, whereupon greater
Na+,K+-ATPase activity occurs—that is, the branchial
hypo-osmoregulatory mechanisms participating
in the re-establishment of the normal values of blood
concentration were activated. Greater activity of
Na+,K+-ATPase in the gills of teleosts during acclimation
to sea water has been reported (Kirschner 1980;
Johnston and Cheverie 1985; Boeuf et al. 1985;
Fuentes et al. 1997). According to McCormick
(1995), in almost all the teleosts studied (several dozen
species), stronger salinity provoked high activity levels
of this transporter enzyme. In sturgeons, increased
activity of this enzyme has also been demonstrated
during the transition from fresh water to salt water. In
the Siberian sturgeon A. baerii, this enzyme increased
when exposed to an iso- and hyperosmotic medium
(Rodrı´guez et al. 2002, 2003). McKenzie et al. (1999),
also working with A. naccarii, found a significant
increase in branchial Na+,K+-ATPase in fish acclimated
to brackish water (23%).
When fish were transferred fromFWtoBWof 10%,
there was a marked, short-term (3 h after transfer to
brackish water) drop in the gill Na+,K+-ATPase
activity compared with that of the fish kept in fresh
water. In contrast, the spiral valve Na+,K+-ATPase
activity increased rapidly. These changes in the spiral
valve and the gill Na+,K+-ATPase activities might be
attributed to the hyperosmoregulatory mechanism
used to adapt to hyposmotic environment, i.e., active
uptake of Na+ and Cl- ions, and producing a large
amount of dilute urine (Jobling 1995). Na+-K+-
ATPase activity in the spiral valve fell rapidly at 3 h,
reaching the lowest at 24 h after transference. From
24 h to 480 h, a significant increase in the spiral valve
Na+-K+-ATPase activity was recorded in fish exposed
to 10% water salinity, and at the end of the period no
statistically significant differences were recorded
between fish kept in 0% and 10% media. This
decrease in the spiral valve Na+,K+-ATPase activity
might be the mechanism used to adapt to isosmotic/
hyperosmotic environments, i.e., reducing the ionic
Na+ and Cl- inflow. These changes of the spiral valve
Na+-K+-ATPase activity indicate that Chinese sturgeon
exposed to isoosmotic media may ingest water in
order to compensate for the osmotic water losses, as
Kirsch et al. (1984) reported for euryhaline teleost
species. This reduction in the spiral valve Na+,K+-
ATPase activity, however, also compromised intestinal
nutrient absorption, since the spiral valve is the
main site of intestinal absorption in sturgeons (Gawlicka
et al. 1995), directly affecting fish nutrition and
growth performance (Morgan and Iwana 1991).
Rodriguez et al. (2002) showed that A. baerii exposed
to isosmotic and hyperosmotic media were unable to
grow normally and had actually lost weight in
hyperosmotic media. Allen and Cech (2007) also
reported an age/body size of fish effect in hyperosmotic
adaptability. Our data do not coincide with the
results reported by Rodriguez et al. (2002). The final
body weight and SGR values in our study revealed that
fish exposed to isosmotic media grew at a faster rate
than those kept in hyposmotic media. These differences
might be due to species-specific morphophysiological
mechanisms for salinity adaptation and
tolerance, which would be directly related to the
natural history of this species. The Siberian sturgeon is
semi-anadromous, spending a significant portion of its
life in brackish water habitats (Rodriguez et al. 2002),
and Chinese sturgeon is truly anadromous, spending a
significant portion of its life in full-strength oceanic
sea water (Zhuang et al. 2002).
Na+,K+-ATPase activities in the gills and spiral
valve, SGR values and new steady states of plasma
osmolality and electrolyte concentrations of fish kept
in 273 mOsmol kg-1 all seem to indicate that
Chinese sturgeon juveniles (7 months old) were able
to regulate their hydromineral content satisfactorily
during the 20-day period. However, further research
is needed to evaluate the long-term growth of
juvenile Chinese sturgeon exposed to a plasmatic
isosmotic/hyperosmotic medium. The results of our
study indicate the existence of hyposmoregulatory
adaptive mechanisms in 7-month-old juvenile Chinese
sturgeon which enable this fish to acclimate
itself successfully to brackish water.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความจุของปลาที่จะปรับตัวให้อยู่ในระดับที่แตกต่างกันของความเค็มสิ่งแวดล้อมในท้ายที่สุดขึ้นอยู่กับของความสามารถในการควบคุมการดูดซึมและการขับถ่ายของไอออนที่และเพื่อรักษาสมดุลของhydromineral ศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้นของ osmolarity ซีรั่มและความเข้มข้นของไอออน(Na + และ Cl- Ca2 +) ทันทีหลังจากที่การเปลี่ยนแปลงของจีนเด็กและเยาวชนปลาสเตอร์เจียนจากFW เพื่อ BW เวลา 24 ชั่วโมงหลังจากที่การเปลี่ยนไปใช้BW 10% osmolarity ซีรั่มและความเข้มข้นของไอออน(Na + และ Cl- Ca2 +) ได้เริ่มที่จะลดลงและถึงความมั่นคงของรัฐใหม่หลัง 216 ชั่วโมง ผลลัพธ์เหล่านี้มีความสอดคล้องกับการศึกษาอื่น ๆ ในปลาสเตอร์เจียนหลายสายพันธุ์(ก oxyrinchus, altinok et al, 1998; ก. gu¨eldensta¨edti, Natochin et al, 1985;. transmontanus กแมคเอนโรและเช็ก1985; brevirostrum เอและ A . oxyrhynchus, Krayushkina 1998; naccarii A. , Cataldi et al, 1995b, 1999. McKenzie et al, 1999;. Martı'nez- A '. lvarez et al, 2002) การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้สามารถนำมาประกอบกับการเปลี่ยนแปลงในปริมาณน้ำในเลือดที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงในความเค็มสิ่งแวดล้อม(Plaut 1998) เช่นเดียวกับปลาสเตอร์เจียนอื่น ๆ ของเด็กและเยาวชนปลาสเตอร์เจียนจีน hyperosmotic น้ำจืดและ hyposmotic ลงไปในน้ำทะเล. ดังนั้นจุดเริ่มต้นของการสัมผัสกับ hyperosmotic การ / สภาพแวดล้อม isosmotic ปลาจะสูญเสียน้ำอย่างอดทนและจึงได้รับการเพิ่มขึ้นในระดับความเข้มข้นของไอออนในซีรั่ม หลังจากนั้นการชดเชยการเพิ่มขึ้นของการบริโภคน้ำที่จะให้เจือจางชั่วคราวของพารามิเตอร์เลือด สุดท้ายเหล่านี้จะกลับไปเป็นค่าคงที่ใหม่เป็นผลมาจากส่วนที่เหลือของกลไกosmoregulatory นี้ (Martı'nez- A 'lvarez et al. 2002). ในปลา euryhaline โอนทันทีทันใด fromSWtoBWor จาก BW ที่จะก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง SW ในพลาสมาออสโมติกพารามิเตอร์และการเปิดใช้งานผลเนื่องมาจาก osmoregulatory ระบบเพื่อพยายามกู้คืนค่าเดิม ในขั้นตอนนี้สองช่วงเวลาอธิบาย: (1) ระยะเวลา adaptative มีการเปลี่ยนแปลงในพารามิเตอร์ของออสโมติกและ(2) ระยะเวลาการกำกับดูแลเรื้อรังที่เหล่านี้พารามิเตอร์อีกครั้งถึงสภาวะสมดุล(โฮล์มส์และโดนัลด์ 1969; Maetz 1974) ข้อตกลงในกับเรื่องนี้การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าเคยชินกับสภาพของจีนปลาสเตอร์เจียนจะBW เกี่ยวข้องกับสองทางสรีรวิทยาที่แตกต่างกันช่วงระยะเวลาวิกฤตและระยะเวลาในการรักษาเสถียรภาพ. ระยะเวลาวิกฤตเมื่อ osmolarity ซีรั่มและไอออนความเข้มข้น(Na + Cl- และ Ca2 +) จัดแสดง ชั่วคราวเพิ่มขึ้นเกิดขึ้นในครั้งแรก24 ชั่วโมงหลังจากการเปลี่ยนแปลงการBW ทันทีหลังการถ่ายโอนไป BW ที่สำคัญปัญหาที่ต้องเผชิญกับปลาสเตอร์เจียนเป็นน้ำที่เกิดจากการกำจัดดันของน้ำในเหงือก(Cataldi et al. 1999; McKenzie et al, 1999;.. Martı'nez-a, a'lvarez et al, 2002) . ช่วงเวลาวิกฤตนี้เกิดขึ้นในอ่าวเม็กซิโกปลาสเตอร์เจียน (ก oxyrinchus) เวลา 24 ชั่วโมงหลังจากที่การเปลี่ยนไปใช้ BW (altinok et al. 1998) ภายหลัง 24-216 ชั่วโมงนับเป็นจุดเริ่มต้นของระยะเวลาการรักษาเสถียรภาพเมื่อosmolarity ซีรั่มและความเข้มข้นของไอออน (Na + Cl- และ Ca2 +) เริ่มที่จะลดลง altinok et al, (1998) นอกจากนี้ยังมีรายงานเพิ่มขึ้นแข็งแกร่งของosmolarity และไอออนความเข้มข้นหลังจากที่โอนไปBW ในเอoxyrinchus จุดที่ 24 ชั่วโมงตามมาจากการลดลงไปที่ระดับฐาน. ระเบียบรักษาความเข้มข้นของไอออนมั่นคงของอิเล็กโทรไลในของเหลว โดยทั่วไปสารNa + และ Cl- Ca2 + ความเข้มข้นจะสูงในขณะที่ความเข้มข้นของK + เป็นญาติมีความสุขกับการขนาดกลางภายในเซลล์ นี้กระจายไม่เท่ากันของไอออนผ่านเยื่อหุ้มเซลล์ผลในการจัดตั้งที่มีศักยภาพเมมเบรน ในฐานะที่เป็นความสามารถในการกำกับดูแลจะลดลง, ความเข้มข้นของอิเล็กโทรไลมีการเปลี่ยนแปลงกระทบที่อาจเกิดขึ้นเมมเบรน ในฐานะที่เป็นมือถือจะไม่หวาดกลัวจะหายไปฟังก์ชั่นและการตายของเซลล์(โฮล์มส์และโดนัลด์1969) กฎระเบียบของไอออนในปลาสเตอร์เจียนจะมีความคิดที่จะคล้ายกับของ teleosts (Krayushkina et al. 1995) Na + K + ATPase นามีบทบาทสำคัญในการโซเดียมและความสมดุลของน้ำในทะเลทั้งสดและปลาน้ำเพราะมันมีส่วนเกี่ยวข้องในการใช้งานโซเดียมขนส่ง(Borgatti et al. 1992) ในเหงือก, Na + K + - ATPase ไดรฟ์กระบวนการขนส่งไอออนที่ใช้งานของ'' คลอไรด์ '' หรือ '' mitochondria ที่อุดมไปด้วย '' เซลล์ (มาร์แชลล์และไบ1998) Na + K + ATPase นาในทำนองเดียวกันเปิดใช้งานปั๊มไอออนในลำไส้ ในปลาน้ำทะเลลำไส้อย่างแข็งขันดูดซับนา + และ Cl- จนลำไส้ของเหลวกลายเป็นhyposmotic พลาสมาเวลาที่ย้ายน้ำอดทนในพลาสมาซึ่งจะช่วยรักษาสมดุลออสโมติกโดยรวม(Kirsch et al.. 1985; Karnaky 1998) ในการทดลองของเรา เราตรวจพบความก้าวหน้าเพิ่มขึ้นในเหงือกNa + K + ATPase นากิจกรรมของปลาที่อาศัยอยู่ในน้ำกร่อยจุดที่24 ชั่วโมงหลังจากการรับโอนและที่เหลืออยู่ในความมั่นคงของรัฐใหม่ที่สูงกว่าระดับน้ำจืดปลาควบคุม(รูปที่. 3) . การเพิ่มขึ้นของ osmolality พลาสม่าสะท้อนให้เห็นถึงความท้าทายของสื่อhyperosmotic กับของเหลวในร่างกายของปลาครั้นแล้วมากขึ้นNa + K + ATPase นากิจกรรมที่เกิดขึ้นนั่นคือการ branchial กลไกป้องกัน osmoregulatory มีส่วนร่วมในการสร้างใหม่ของค่าปกติของเลือดเข้มข้นถูกเปิดใช้งาน กิจกรรมที่มากขึ้นของNa + K + ATPase นาในเหงือกของ teleosts ในระหว่างการปรับตัวลงไปในน้ำทะเลได้รับการรายงาน (ริชเนอร์ 1980; จอห์นสตันและ Cheverie 1985; Boeuf et al, 1985;.. ฟู et al, 1997) ตามที่แมค(1995) ในเกือบทุก teleosts ศึกษา (หลายสิบชนิด) ความเค็มแข็งแกร่งเจ็บใจสูงระดับกิจกรรมของเอนไซม์ขนส่งนี้ ใน sturgeons เพิ่มการทำงานของเอนไซม์นี้ยังได้รับการแสดงให้เห็นในช่วงการเปลี่ยนผ่านจากน้ำจืดกับน้ำเกลือ ในปลาสเตอร์เจียนไซบีเรียเอ baerii เอนไซม์นี้เพิ่มขึ้นเมื่อสัมผัสกับสื่อiso- และ hyperosmotic (Rodrı'guez et al. 2002, 2003) McKenzie et al, (1999) ยังทำงานร่วมกับ naccarii เอพบที่สำคัญเพิ่มขึ้นในbranchial Na + K + ATPase นาในปลาปรับตัวลงไปในน้ำกร่อย(23%). เมื่อปลาถูกย้าย fromFWtoBWof 10% มีการทำเครื่องหมายระยะสั้น ( 3 ชั่วโมงหลังจากที่ถ่ายโอนไปยังน้ำกร่อย) ลดลงในเหงือก Na + K + ATPase นากิจกรรมเมื่อเทียบกับของปลาสดเก็บไว้ในน้ำ ในทางตรงกันข้ามวาล์วเกลียว + นาที่ K + ATPase นากิจกรรมที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ในเกลียววาล์วและเหงือก Na + K + ATPase นากิจกรรมอาจจะประกอบกับกลไกhyperosmoregulatory ใช้ในการปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อม hyposmotic คือการใช้งานการดูดซึมของนา+ และไอออน Cl- และการผลิตที่มีขนาดใหญ่ปริมาณของปัสสาวะเจือจาง(Jobling 1995) นา + -K + - กิจกรรม ATPase ในวาล์วเกลียวลดลงอย่างรวดเร็วใน 3 ชั่วโมงถึงต่ำสุดใน24 ชั่วโมงหลังจากโอน จาก24 ชั่วโมง 480 ชั่วโมงเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในวาล์วเกลียวนา+ -K + ATPase นากิจกรรมได้รับการบันทึกในปลาสัมผัสถึง10% ความเค็มน้ำและในตอนท้ายของรอบระยะเวลาไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ถูกบันทึกไว้ระหว่างปลาเก็บไว้ใน0% และสื่อ 10% ซึ่งการลดลงของวาล์วเกลียว Na + K + ATPase นากิจกรรมอาจจะมีกลไกที่ใช้ในการปรับตัวเข้ากับisosmotic / สภาพแวดล้อม hyperosmotic คือการลดอิออนนา+ และ Cl- ไหลเข้า การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ของวาล์วเกลียวนา + -K + ATPase นาแสดงให้เห็นว่ากิจกรรมปลาสเตอร์เจียนจีนสัมผัสกับสื่อisoosmotic อาจเข้าไปในร่างกายของน้ำในการสั่งซื้อเพื่อชดเชยการสูญเสียน้ำออสโมติกเป็นKirsch et al, (1984) รายงาน euryhaline teleost ชนิด การลดลงนี้ในวาล์วเกลียว + นาที่ K + - กิจกรรม ATPase แต่ถูกบุกรุกยังลำไส้ดูดซึมสารอาหารตั้งแต่วาล์วเกลียวเป็นเว็บไซต์หลักของการดูดซึมในลำไส้sturgeons (Gawlicka โดยตรงมีผลต่อโภชนาการปลาและ et al, 1995). การเจริญเติบโต ( มอร์แกนและ Iwana 1991). Rodriguez et al, (2002) แสดงให้เห็นว่าเอ baerii สัมผัสกับสื่อisosmotic hyperosmotic และไม่สามารถที่จะเจริญเติบโตได้ตามปกติและได้สูญเสียน้ำหนักจริงในสื่อhyperosmotic อัลเลนและเช็ก (2007) นอกจากนี้ยังมีรายงานอายุ/ ขนาดของร่างกายของผลกระทบปลาใน hyperosmotic การปรับตัว ข้อมูลของเราไม่ตรงกับผลการรายงานโดยโรดริเก et al, (2002) สุดท้ายน้ำหนักตัวและค่า SGR ในการศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าปลาสัมผัสกับสื่อisosmotic ขยายตัวในอัตราที่เร็วกว่าที่เก็บไว้ในสื่อhyposmotic ความแตกต่างเหล่านี้อาจจะเป็นเพราะ morphophysiological สายพันธุ์เฉพาะกลไกการปรับตัวความเค็มและความอดทนซึ่งจะเกี่ยวข้องโดยตรงกับประวัติศาสตร์ธรรมชาติของสายพันธุ์นี้ ปลาสเตอร์เจียนไซบีเรียกึ่ง anadromous ใช้จ่ายเป็นส่วนสำคัญของการใช้ชีวิตในแหล่งที่อยู่อาศัยน้ำกร่อย(Rodriguez et al. 2002) และปลาสเตอร์เจียนจีน anadromous อย่างแท้จริงการใช้จ่ายส่วนสำคัญของชีวิตในความแข็งแรงเต็มรูปแบบในมหาสมุทรน้ำทะเล(กวางสี et al. 2002). Na + K + ATPase นากิจกรรมในเหงือกและเกลียววาล์วค่าSGR และรัฐที่มั่นคงใหม่ของพลาสม่าosmolality และความเข้มข้นของอิเล็กโทรไลปลาเก็บไว้ใน273 mOsmol กิโลกรัม-1 ทั้งหมดชี้ให้เห็นว่าหนุ่มสาวปลาสเตอร์เจียนจีน(7 เดือน) มีความสามารถในการควบคุมเนื้อหาของพวกเขาเป็นที่น่าพอใจhydromineral ในช่วงระยะเวลา 20 วัน อย่างไรก็ตามการวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นในการประเมินการเจริญเติบโตในระยะยาวของปลาสเตอร์เจียนจีนเด็กและเยาวชนสัมผัสกับplasmatic isosmotic / กลาง hyperosmotic ผลของการที่เราศึกษาบ่งชี้ถึงการดำรงอยู่ของ hyposmoregulatory กลไกการปรับตัวใน 7 เดือนอายุของเด็กและเยาวชนจีนปลาสเตอร์เจียนที่ช่วยให้ปลานี้เพื่อปรับตัวเองประสบความสำเร็จในน้ำกร่อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?มันทำให้คุณ ?