Richard Solomon and his associates

Richard Solomon and his associates (1980; Solomon & Corbit, 1974) developed the opponent-process theory, which offers another explanation for this effect. The theory suggests that each state or emotion that we experience triggers a force to experience the opposite state. For example, happiness generates its opposite, unhappiness; fear generates its opposite, elation, and so on. The effect of these opponents is to dampen the intensity and length of time that we experience any emotional state, and to increase the likelihood that we will experience the opposite emotional state. Mook (1987) argues that this is very adaptive because it is potentially dangerous for us to be in any emotional state (elation or depression) for too long a time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ริชาร์ดโซโลมอนและคน (1980 โซโลมอนและ Corbit, 1974) ได้พัฒนาทฤษฎีกระบวนการฝ่ายตรงข้าม ซึ่งมีคำอธิบายอื่นสำหรับผลกระทบนี้ ทฤษฎีแสดงให้เห็นว่า แต่ละรัฐหรืออารมณ์ที่เราพบทริกเกอร์แรงประสบการณ์ตรงข้ามรัฐ ตัวอย่างเช่น ความสุขสร้างความทุกข์ตรงกันข้าม กลัวสร้างตรงกันข้าม ความอิ่มเอมใจ และอื่น ๆ ผลของฝ่ายตรงข้ามเหล่านี้คือ การชุบความเข้มและระยะเวลาที่เราพบสภาวะอารมณ์ใด ๆ และเพิ่มโอกาสที่เราจะพบกับสภาวะอารมณ์ตรงกันข้าม มุก (1987) ระบุว่า เป็นปรับตัวมาก เพราะมันเป็นอันตรายสำหรับเราอยู่ในสถานะใด ๆ อารมณ์ (ความอิ่มเอมใจหรือซึมเศร้า) เป็นเวลานานเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ริชาร์ดโซโลมอนและพรรคพวกของเขา (1980; & โซโลมอน Corbit, 1974) การพัฒนาทฤษฎีกระบวนการของฝ่ายตรงข้ามซึ่งมีคำอธิบายอื่นสำหรับผลกระทบนี้ ทฤษฎีที่แสดงให้เห็นว่าแต่ละรัฐหรืออารมณ์ที่เรามีประสบการณ์ก่อให้เกิดการบังคับใช้จะได้สัมผัสกับรัฐตรงข้าม ตัวอย่างเช่นความสุขสร้างตรงข้ามของความทุกข์; กลัวจะสร้างตรงข้ามของความอิ่มเอมใจและอื่น ๆ ผลของฝ่ายตรงข้ามเหล่านี้คือการลดความรุนแรงและระยะเวลาที่เราประสบสภาวะอารมณ์ใด ๆ และเพื่อเพิ่มโอกาสที่เราจะได้สัมผัสกับสภาวะอารมณ์ตรงข้าม มุก (1987) ระบุว่านี่คือการปรับตัวมากเพราะอาจเป็นอันตรายสำหรับเราที่จะอยู่ในสภาวะอารมณ์ใด ๆ (ความอิ่มเอมใจหรือภาวะซึมเศร้า) นานเกินไปเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ริชาร์ด โซโลมอน และพรรคพวก ( 1980 ; โซโลมอน & corbit , 1974 ) ได้พัฒนาทฤษฎีกระบวนการของฝ่ายตรงข้าม ซึ่งมีคำอธิบายอื่น ลักษณะนี้ ทฤษฎีแสดงให้เห็นว่าแต่ละรัฐหรืออารมณ์ที่เราประสบการณ์ก่อให้เกิดแรงพบสถานะตรงข้าม ตัวอย่างเช่น ความสุขสร้างตรงข้ามของมัน ความทุกข์ ; ความกลัวสร้างตรงข้ามของมัน ยินดี และ ผลของฝ่ายตรงข้าม เหล่านี้คือการรองรับความเข้มและความยาวของเวลาที่เราได้ประสบอารมณ์ และเพื่อเพิ่มโอกาสที่เราจะได้สัมผัสกับสภาพอารมณ์ที่ตรงกันข้าม มุก ( 1987 ) แย้งว่า นี้คือการปรับตัว เพราะมันอาจเป็นอันตรายมากสำหรับเราที่จะอยู่ในอารมณ์ใด ๆ ( มีความสุขหรือ depression ) เป็นเวลานานเกินไป .