Sleep is very important. Some of us

Sleep is very important. Some of us whine right before we go to sleep because we aren't tired. Your body says that but your mind says "no". Then when we wake up we don't want to. We just want to stay in bed, which is the opposite of what you felt last night. This is perfectly normal, everyone experiences it.
Here is a little scenario most of us have gone through. Enjoy!
Walking up the stairs to my bedroom I am not tired, but that isn't in my dad's vocabulary. Reluctantly, I put on my pajamas and plop onto my warm, comfy bed. I reach out my hand to turn my alarm on. Then I put my cozy blanket over me. Ten minutes later after continuous tossing and turning to get in the right position I am off into a deep sleep. While sleeping I go into a world where anything is possible, the world of dreams.
A few hours later slowly, my eyes are drifting upwards to check the time. It is 2:45 A.M. "Yes!" I whisper,"I have plenty of time left. DRRRIINNG! DRRRIINNG! My alarm rings. I wake up immediately to turn it off. What! Wasn't it 2:45 just a minute ago? How did it get to 6:30 already? Disappointed, I tumble off my bed, raise the blinds, then head into the bathroom. Then I realize it is Monday. The weekend seems so far away like a fading dream I can never replace.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอนเป็นสิ่งสำคัญมาก พวกเราบางคนสะอื้นก่อนที่พวกเราจะไปนอน เพราะเราไม่เหนื่อย ร่างกายของคุณ พูดแต่ในใจว่า " ไม่ " แล้วเมื่อเราตื่นขึ้นมาเราไม่ต้องการ เราเพียงต้องการที่จะอยู่ในเตียงซึ่งเป็นตรงข้ามของสิ่งที่คุณรู้สึกว่าเมื่อคืน นี้เป็นปกติอย่างสมบูรณ์แบบ ทุกคน มันเป็นประสบการณ์
นี่เป็นสถานการณ์ส่วนใหญ่ของเราได้ผ่าน สนุก !
เดินขึ้นบันไดไปที่ห้องนอนของผม ผมไม่เหนื่อย แต่ที่ไม่ได้อยู่ในคำศัพท์ของพ่อฉัน อย่างไม่เต็มใจ ฉันใส่ชุดนอน และป๋อมลงบนเตียงฉันอบอุ่น . ฉันเอื้อมมือไปปิดนาฬิกาปลุกของฉันบน งั้นฉันเอาผ้าห่มที่อบอุ่นของฉันมากกว่าฉัน สิบนาทีต่อมาอย่างต่อเนื่องหลังจากโยนและเปลี่ยนไปในตำแหน่งที่ใช่ ฉันปิดลงในการนอนหลับลึกขณะหลับฉันเข้าสู่โลกที่ทุกอย่างเป็นไปได้ โลกแห่งความฝัน
ไม่กี่ชั่วโมงต่อมาอย่างช้าๆ สายตาของผมกำลังล่องลอยขึ้นไปเพื่อดูเวลา มัน 2 : 45 น. " ใช่ ฉันกระซิบ " ฉันมีเวลาเหลือเฟือ drrriinng ! drrriinng ! แหวนปลุกฉัน ผมตื่นทันทีเพื่อปิดมัน อะไร ! มันไม่ได้เกิดเพียงนาที ที่แล้ว ทำไปได้ครึ่งแล้วยังไง ผิดหวังฉันล้มลงเตียง ยกผ้าม่าน แล้วมุ่งหน้าไปที่ห้องน้ำ แล้วฉันตระหนักว่ามันคือวันจันทร์ วันหยุดสุดสัปดาห์ ดูไกลๆเหมือนฝันที่เลือนหาย ฉันไม่เคยสามารถแทนที่