Rice fields constitute a significan

Rice fields constitute a significant proportion of the existing wetlands in the Mediterranean basin and are important areas for the conservation of different vertebrate species, especially birds. However, little is known on how fish and crayfish use rice fields in Mediterranean areas. In this work we analyze fish communities and crayfish populations occupying rice fields and their associated irrigation network (inflow and outflow channels) in the Ebro Delta (NE Spain). We set fyke nets in 104 sites and captured almost 23,000 fish belonging to 19 species, 9 of which were found to occupy rice fields, as well as over 3000 red swamp crayfish (Procambarus clarkii). Stone moroko (Pseudorasbora parva), common carp (Cyprinus carpio), dojo loach (Misgurnus anguillicaudatus) and Eastern mosquitofish (Gambusia holbrooki) were the most common fish found in rice fields. More than 95% of the fish individuals captured belonged to non-native species. Dojo loach, a recently introduced species well adapted to rice cultivation cycles in its native range, used rice fields as reproduction ground. Outflow channels seemed to be a more important source of fish colonizing rice fields than inflow channels. Colonization was the main limitation for the establishment of fish populations in rice fields and fish tended to be more abundant in rice fields than in channels for any given frequency of occurrence. The importance of fish as trophic resource for natural predators and the possible interactions between fish occupying rice fields and rice yield, largely unexplored in the Mediterranean areas, could be managed by modulating connectivity between rice fields and irrigation channels. Rice fields, however, are not important areas for the conservation of native fish biodiversity, being largely occupied by non-native fishes. Moreover, the influence of low-conductivity water diverted for rice cultivation on natural wetlands favors the establishment and expansion of different non-native fish species.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้าวเป็นสัดส่วนที่สำคัญของพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีอยู่ในลุ่มน้ำเมดิเตอร์เรเนียน และเป็นพื้นที่สำคัญสำหรับการอนุรักษ์พันธุ์ต่าง ๆ หลอด โดยเฉพาะอย่างยิ่งนก อย่างไรก็ตาม น้อยเป็นที่รู้จักในวิธีปลาและเครย์ฟิชใช้ข้าวบริเวณเมดิเตอร์เรเนียน ในงานนี้ เราวิเคราะห์ปลาชุมชนและเครย์ฟิชประชากรมีเครือข่ายเชื่อมโยงชลประทาน (ช่องทางไหลเข้าและออก) และนาข้าวในเดลต้า Ebro (NE สเปน) เราตั้ง fyke มุ้งในอเมริกา 104 และจับเกือบ 23,000 ปลา 19 สปีชีส์ของ พบ 9 แห่งให้ครอบครองข้าว เป็นเครย์ฟิชแดงบึง 3000 กว่า (กุ้งแดง) หิน moroko (Pseudorasbora parva), ปลาไน (ปลาไน), หมูโดโจ (Misgurnus anguillicaudatus) และปลากินยุงตะวันออก (Gambusia holbrooki) ได้ปลามากที่สุดที่พบในข้าว กว่า 95% ของบุคคลปลาที่จับอยู่กับสายพันธุ์พื้นเมืองไม่ใช่ โดโจหมู ชนิดเพิ่งนำดีดัดแปลงเพื่อเพาะปลูกรอบในช่วงพื้นเมือง ข้าวใช้ข้าวเป็นดินการสืบพันธุ์ กระแสช่องทางดูเหมือนจะ เป็นแหล่งสำคัญของปลา colonizing ข้าวมากกว่าช่องทางไหลเข้า สนามมีข้อจำกัดหลักในการก่อตั้งของประชากรปลาในนาข้าว และปลามีแนวโน้มที่จะอุดมสมบูรณ์มากในทุ่งกว่าช่องในความถี่ที่กำหนดใด ๆ ของเหตุการณ์ ความสำคัญของปลาเป็นทรัพยากร trophic ล่าตามธรรมชาติและการโต้ตอบได้ระหว่างปลามีข้าวและผลผลิตข้าว บรรยากาศเงียบสงบทั้งในบริเวณเมดิเตอร์เรเนียน ส่วนใหญ่สามารถจัดการได้ โดยเกี่ยวเชื่อมต่อระหว่างสถานีชลประทานและนาข้าว ข้าว อย่างไรก็ตาม ไม่พื้นที่สำคัญสำหรับการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพของปลาพื้นเมือง ถูกครอบครอง โดยไม่ใช่เจ้าปลาใหญ่ นอกจากนี้ อิทธิพลของการเปลี่ยนแปลงสำหรับเพาะปลูกข้าวในพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติน้ำต่ำนำสนับสนุนจัดตั้งและขยายพันธุ์ปลาพื้นเมืองไม่แตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นาข้าวเป็นสัดส่วนที่สำคัญของพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีอยู่ในอ่างเมดิเตอร์เรเนียนและเป็นพื้นที่ที่มีความสำคัญในการอนุรักษ์สายพันธุ์ที่เลี้ยงลูกด้วยนมที่แตกต่างกันโดยเฉพาะนก แต่ไม่ค่อยมีใครรู้เกี่ยวกับวิธีการปลาและกุ้งใช้นาข้าวในพื้นที่ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ในงานนี้เราจะวิเคราะห์ชุมชนและประชากรปลากั้งครอบครองนาข้าวและเครือข่ายการชลประทานของพวกเขาที่เกี่ยวข้อง (ช่องไหลเข้าและออก) ใน Ebro เดลต้า (NE สเปน) เราตั้ง Fyke มุ้งใน 104 เว็บไซต์และถูกจับเกือบ 23,000 ปลาที่อยู่ใน 19 สายพันธุ์, 9 ซึ่งพบว่าครอบครองนาข้าวเช่นเดียวกับกว่า 3000 กั้งหนองน้ำแดง (กุ้งแดง) หิน moroko (Pseudorasbora พาร์วา) ปลาคาร์พทั่วไป (Cyprinus ไน), โดโจลอช (Misgurnus anguillicaudatus) และภาคตะวันออกปลากินยุง (Gambusia holbrooki) เป็นปลาที่พบมากที่สุดที่พบในนาข้าว มากกว่า 95% ของประชาชนปลาที่ถูกจับเป็นไม่ใช่สายพันธุ์พื้นเมือง Dojo ลอช, สายพันธุ์ที่เพิ่งเปิดตัวปรับดีกับรอบการเพาะปลูกข้าวอยู่ในช่วงของพื้นเมืองที่ใช้ในนาข้าวเป็นพื้นดินการทำสำเนา ช่องทางไหลออกดูเหมือนจะเป็นแหล่งที่มาสำคัญมากขึ้นของปลาอาณานิคมนาข้าวกว่าช่องทางไหลเข้า ตั้งรกรากเป็นข้อ จำกัด หลักสำหรับสถานประกอบการของประชากรปลาในนาข้าวและปลามีแนวโน้มที่จะมากขึ้นในนาข้าวกว่าในช่องความถี่ใดก็ตามที่เกิดขึ้น ความสำคัญของปลาเป็นแหล่งโภชนาการสำหรับนักล่าตามธรรมชาติและการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างปลาครอบครองนาข้าวและผลผลิตข้าวส่วนใหญ่ยังมิได้สำรวจในพื้นที่ทะเลเมดิเตอร์เรเนียนจะได้รับการจัดการโดยการเชื่อมต่อระหว่างเลตนาข้าวและช่องทางชลประทาน นาข้าว แต่ไม่ได้พื้นที่ที่สำคัญในการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพของปลาพื้นเมืองที่ถูกครอบครองโดยส่วนใหญ่ปลาที่ไม่ใช่เจ้าของภาษา นอกจากนี้อิทธิพลของน้ำต่ำการนำหันเหความสนใจสำหรับการเพาะปลูกข้าวในพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติช่วยในการจัดตั้งและการขยายตัวของปลาสายพันธุ์ที่ไม่ใช่เจ้าของภาษาที่แตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นาข้าวเป็นส่วนใหญ่ของพื้นที่ที่มีอยู่ในบริเวณเมดิเตอร์เรเนียน และพื้นที่สำคัญเพื่อการอนุรักษ์นกชนิดต่างๆ โดยเฉพาะสัตว์ที่มีกระดูกสันหลัง . อย่างไรก็ตาม เป็นที่รู้จักกันเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับวิธีการใช้ปลาและกุ้งในนาข้าวในบริเวณเมดิเตอร์เรเนียนในงานนี้เราจะวิเคราะห์ชุมชน ประชากรปลาและกุ้งในนาข้าวมีและที่เกี่ยวข้องของพวกเขาเครือข่ายชลประทานไหลและช่องทางการไหลออก ) ใน Ebro Delta ( ไม่เปน ) เราตั้ง fyke อวนใน 104 เว็บไซต์และจับเกือบ 23 , 000 ปลาเป็นของ 19 ชนิด , 9 ซึ่งพบว่าครอบครองด้านข้าว ตลอดจนกว่า 3000 แดงหนองกุ้ง ( procambarus clarkii )หิน moroko ( pseudorasbora parva ) , ปลาไน ( cyprinus Carpio ) , โดโจ ปลากด ( misgurnus anguillicaudatus ) และตะวันออกปลากินยุง ( แกมบูเซีย holbrooki ) เป็นปลาที่พบมากที่สุดที่พบในนาข้าว มากกว่า 95% ของผู้ที่จับปลาเป็นภาษาชนิด โดโจปลากด , แนะนำเมื่อเร็ว ๆนี้ชนิดดัดแปลงได้ดีรอบการเพาะปลูกข้าวในช่วงของพื้นเมืองใช้ในนาข้าว เช่น พื้นดินการสืบพันธุ์ ช่องทางการไหลออกที่ดูเหมือนจะเป็นแหล่งสำคัญของปลานาข้าวกว่าช่องทางไหลเข้ายึดครอง . การล่าอาณานิคมเป็นข้อจำกัดหลักสำหรับสถานประกอบการของประชากรปลาในทุ่งนาข้าวและปลามีแนวโน้มที่จะมากขึ้นมากในนาข้าวกว่าในช่องทางใดๆให้ความถี่ของเหตุการณ์ความสำคัญของปลาเป็นแหล่งโภชนาการสำหรับนักล่าธรรมชาติและการโต้ตอบที่เป็นไปได้ระหว่างผลผลิตปลาทุ่งนามีข้าวส่วนใหญ่ unexplored ในพื้นที่ทะเลเมดิเตอร์เรเนียนที่อาจจะมีการจัดการโดยของการเชื่อมต่อระหว่างนาข้าวและช่องทางชลประทาน ทุ่งนา แต่ไม่ใช่พื้นที่สำคัญเพื่อการอนุรักษ์ปลาพื้นเมือง ความหลากหลายทางชีวภาพที่ถูกครอบครองโดยส่วนใหญ่ไม่ใช่ปลา นอกจากนี้ อิทธิพลของน้ำต่ำลงค่าข้าวในพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติสนับสนุนการก่อตั้งและการขยายตัวของชนิดปลาที่ไม่ได้แตกต่างกัน