3.6. Enzyme susceptibilityCore star

3.6. Enzyme susceptibility

Core starch of a golden kiwifruit was more susceptible to PPA than the outer pericarp starches (Fig. 2). There is a great variation in the enzyme susceptibility of kiwifruit starches among different varieties (Gold9 > Gold3 > Hort16A) (Fig. 2). The enzyme susceptibility of kiwifruit starches was lower than that of maize starch and higher than that of potato starch. Enzyme susceptibility of starch is affected by various factors including granule size, polymorph type and degree of crystallinity, degree of granule damage, molecular structures of amylose and amylopectin, and presence of other minor components (e.g., lipids) (Srichuwong and Jane, 2007 and Dreher et al., 1984). The size of core starch was smaller than that of outer pericarp starch of kiwifruit (Supplementary Fig. 3), and the outer pericarp starches had higher degree of crystallinity as well as the double helical order (ΔH). Also, amylose molecules tend to be amorphous in the granules and core starches had higher amylose content than the outer pericarp starches ( Table 1). These factors resulted in the lower enzyme susceptibility of the outer pericarp starch. Gold3 had the lower enzyme susceptibility to PPA than Gold9 and Hort16A. Gold3 is the newly introduced variety for commercial production, but it tends to have a relatively short shelf life during storage partially due to fast degradation of starch. Therefore, physiological factors other than the starch play important roles in the storability of the kiwifruit (e.g., fruit size). Starch of A-type polymorph tends to be more susceptible than B-type starch ( Srichuwong and Jane, 2007 and Jane et al., 2003). Indeed, maize starch had higher enzyme susceptibility than kiwifruit and potato starches.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.6. เอนไซม์ความอ่อนแอแป้งหลักของผลไม้กีวีสีทองถูกต่อ PPA กว่าแป้งเปลือกนอก (รูป 2) มีการเปลี่ยนแปลงมากในไก่เอนไซม์ของผลไม้กีวีแป้งในพันธุ์ที่แตกต่าง (Gold9 > Gold3 > Hort16A) (2 รูป) ไก่เอนไซม์ของผลไม้กีวีแป้งถูกต่ำกว่าของแป้งข้าวโพด และสูงกว่าของฝรั่ง เอนไซม์ความไวของแป้งจะถูกกระทบจากปัจจัยต่าง ๆ เช่นขนาดเม็ด polymorph ชนิด และระดับของผลึก องศาของเม็ดและเสีย หาย โครงสร้างโมเลกุลของอมิ และ amylopectin สถานะของส่วนประกอบย่อยอื่น ๆ (เช่น ไขมัน) (Srichuwong และ เจน 2007 และ Dreher et al. 1984) ขนาดของแป้งหลักเล็กกว่าที่ของแป้งเปลือกนอกของผลไม้กีวี (เสริมรูป 3), และแป้งเปลือกนอกระดับสูงของผลึกเช่นเดียวกับใบลานคู่ (ΔH) ยัง อมิโมเลกุลมีแนวโน้มจะไปในเม็ด และแป้งหลักมีปริมาณปริมาณแอมิโลสสูงกว่าแป้งเปลือกนอก (ตารางที่ 1) ปัจจัยเหล่านี้ส่งผลให้ไก่เอนไซม์ต่ำแป้งเปลือกนอก Gold3 มีต่ำเอนไซม์ไก่ PPA กว่า Gold9 และ Hort16A Gold3 คือ ความหลากหลายที่นำใหม่สำหรับการผลิตเชิงพาณิชย์ แต่มันมีแนวโน้มที่อายุการเก็บรักษาค่อนข้างสั้นระหว่างการเก็บรักษาบางส่วนเนื่องจากย่อยสลายได้อย่างรวดเร็วของแป้ง ปัจจัยทางสรีรวิทยาอื่น ๆ แป้งมีบทบาทสำคัญใน storability ของผลไม้กีวี (เช่น ผลไม้ขนาด) แป้งของ polymorph ชนิด A มีแนวโน้มจะอ่อนแอมากขึ้นกว่าแป้งชนิด B (Srichuwong และ เจน 2007 และเจน et al. 2003) แน่นอน แป้งข้าวโพดมีความไวต่อเอนไซม์สูงกว่าแป้งมันฝรั่งและผลไม้กีวี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.6 เอนไซม์อ่อนแอ

แป้งหลักของผลไม้กีวีสีทองเป็นอ่อนแอมากขึ้นเพื่อ PPA กว่าแป้งเปลือกนอก (รูปที่. 2) มีการเปลี่ยนแปลงที่ดีในความอ่อนแอเอนไซม์แป้งผลไม้กีวีระหว่างพันธุ์ที่แตกต่างกัน (Gold9> Gold3> Hort16A) (รูป. 2) อ่อนแอเอนไซม์แป้งผลไม้กีวีต่ำกว่าแป้งข้าวโพดและสูงกว่าแป้งมันฝรั่ง ไวต่อเอนไซม์ของแป้งได้รับผลกระทบจากปัจจัยต่าง ๆ รวมทั้งขนาดเม็ดชนิด polymorph และระดับของผลึกระดับของความเสียหายเม็ดโครงสร้างโมเลกุลของอะมิโลสโลและการปรากฏตัวขององค์ประกอบย่อยอื่น ๆ (เช่นไขมัน) (Srichuwong และเจน 2007 และ เดร et al., 1984) ขนาดของแป้งหลักมีขนาดเล็กกว่าที่ของแป้งเปลือกนอกของผลไม้กีวี (เสริมรูปที่. 3) และแป้งเปลือกนอกมีระดับสูงของผลึกเช่นเดียวกับการสั่งซื้อขดลวดคู่ (ΔH) นอกจากนี้โมเลกุลของอะมิโลสมีแนวโน้มที่จะสัณฐานในเม็ดและแป้งหลักมีปริมาณอะมิโลสสูงกว่าแป้งเปลือกนอก (ตารางที่ 1) ปัจจัยเหล่านี้ส่งผลให้เกิดความอ่อนแอเอนไซม์ล่างของแป้งเปลือกนอก Gold3 มีความไวต่อการทำงานของเอนไซม์ที่ลดลงกว่า PPA Gold9 และ Hort16A Gold3 คือความหลากหลายที่เพิ่งแนะนำสำหรับการผลิตในเชิงพาณิชย์ แต่ก็มีแนวโน้มที่จะมีชีวิตชั้นค่อนข้างสั้นระหว่างการเก็บรักษาบางส่วนเนื่องจากการย่อยสลายอย่างรวดเร็วของแป้ง ดังนั้นปัจจัยทางสรีรวิทยาอื่นที่ไม่ใช่แป้งบทบาทสำคัญในการเก็บรักษาผลไม้กีวี (เช่นขนาดผลไม้) แป้ง A-ประเภท polymorph มีแนวโน้มที่จะอ่อนแอมากขึ้นกว่าแป้งชนิด B (Srichuwong และเจน 2007 และเจน et al., 2003) อันที่จริง, แป้งข้าวโพดมีความไวต่อการทำงานของเอนไซม์ที่สูงกว่าผลไม้กีวีและมันฝรั่งแป้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.6 กลุ่มเอนไซม์แกนของผลไม้กีวีทองแป้งเป็นอ่อนแอมากขึ้นเพื่อการเติบโตกว่าเปลือกนอก starches ( รูปที่ 2 ) มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในกลุ่มของเอนไซม์ผลไม้แป้งของพันธุ์ที่แตกต่างกัน ( gold9 > > สีทอง 3color hort16a ) ( รูปที่ 2 ) เอนไซม์จากผลไม้มากกว่าแป้งต่ำกว่าแป้งข้าวโพด และสูงกว่าของแป้ง มันฝรั่ง เอนไซม์ในกลุ่มของแป้งจะได้รับผลกระทบจากปัจจัยต่างๆ ได้แก่ ขนาดของเม็ดผลึกอัญรูป ประเภทและระดับของระดับความเสียหายของเม็ดโมเลกุลโครงสร้างของอะไมโลส และอะไมโลเพคติน และการแสดงตนของส่วนประกอบย่อยอื่น ๆ ( เช่นไขมัน ) ( srichuwong และเจน 2007 และ dreher et al . , 1984 ) ขนาดของแกน แป้งมีขนาดเล็กกว่าที่แป้งเปลือกด้านนอกของกีวี ( เพิ่มเติมรูปที่ 3 ) และเปลือกนอกแป้งสูงกว่าระดับของผลึก รวมทั้งสั่ง 10 คู่ ( Δ H ) นอกจากนี้ ปริมาณโมเลกุลมีแนวโน้มไปในเม็ดแกนและแป้งมีปริมาณอะไมโลสสูงกว่าเปลือกนอก starches ( ตารางที่ 1 ) ปัจจัยเหล่านี้ส่งผลให้ลดความไวของเชื้อแป้งเปลือกนอก สีทอง 3color ได้ลดเอนไซม์ PPA และเกิดกว่า gold9 hort16a . สีทอง 3color เป็นใหม่ที่นำความหลากหลายเพื่อการผลิตเชิงพาณิชย์ แต่ก็มีแนวโน้มที่จะค่อนข้างสั้น อายุระหว่างการเก็บรักษาบางส่วนเนื่องจากการลดลงอย่างรวดเร็วของแป้ง ดังนั้น ปัจจัยอื่นที่ไม่ใช่แป้ง มีบทบาทสำคัญในความสามารถในการเก็บรักษาของผลกีวี สรีรวิทยา ( ขนาดผลไม้เช่น ) แป้งในรูปประเภทมีแนวโน้มที่จะอ่อนแอมากขึ้นกว่าประเภทแป้ง ( srichuwong และเจน 2007 และเจน et al . , 2003 ) แน่นอน แป้ง ข้าวโพด มีกลุ่มเอนไซม์สูงกว่ากีวีและมันฝรั่งแป้ง .