Wahab Abdul the poem is notable for

Wahab Abdul the poem is notable for its use of personification and anthropomorphic imagery: the tree of the poem, which Kilmer depicts as female, is depicted as pressing its mouth to the Earth's breast, looking at God, and raising its leafy arms to pray. The tree of the poem also has human physical attributes—it has a hungry mouth, arms, hair (in which robins nest) , and a bosom.
(15) (24)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Abdul Wahab กลอนเป็นบรรยากาศการใช้บุคลาธิษฐานและ anthropomorphic ภาพ: แผนภูมิกลอน ที่ Kilmer แสดงให้เห็นเป็นหญิง เป็นภาพที่กดของปากกับเต้านมของโลก ดูพระ และเพิ่มของแผ่นดินเชิญกราบ ต้นของกลอนยังมีคุณลักษณะทางกายภาพของมนุษย์ซึ่งมีปากหิว แขน ผม (ที่ robins รัง), และการทรวง(15) (24)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อับดุลวาฮับบทกวีเป็นเรื่องน่าทึ่งสำหรับการใช้งานของตนและภาพมนุษย์ต้นไม้ของบทกวีซึ่งสะดุ้งแสดงเป็นผู้หญิงที่เป็นภาพที่กดปากเต้านมของโลกกำลังมองหาที่พระเจ้าและยกแขนใบในการอธิษฐาน ต้นไม้ของบทกวีนี้ยังมีคุณลักษณะทางกายภาพมันมนุษย์มีปากหิวแขนผม (ซึ่งร็อบบินส์รัง) และอก
(15) (24)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วะห์ฮาบ อับดุล กลอนเด่น สำหรับการใช้บุคลาธิษฐานมนุษย์และภาพ : ต้นไม้ของบทกวี ซึ่งแสดงให้เห็นเป็นภาพหญิงสะดุ้ง คือกดปากกับโลกของเต้านม , มองไปที่พระเจ้า และยกแขนของใบที่จะอธิษฐาน ต้นไม้ของบทกวีมีลักษณะทางกายภาพของมนุษย์ มันมีปากที่หิวแขนผม ( ซึ่งในที่อยู่ใกล้ ) และตัก .
( 15 ) ( 24 )