The instant he began to walk, the B

The instant he began to walk, the Bridge Slaves around him began to roar, and once again charged toward him. As they did, Han Shan took a deep breath. His azure sword roared, and of the one hundred thousand clones around him, ten thousand disappeared.

His sword swept about, causing the Frost aura in the area to rise up. In an instant, millions of Bridge Slaves were frozen in place.

When this happened, much of Han Shan’s hair suddenly turned white and he grew older. This sword move was the Solitary Sword Song which he had created himself. This song was not something that anyone except him could hear. It was sung in his heart, something only he could enjoy, only he could hear.

The song could only be sung once in a lifetime. That one song did not burn of life force, but rather, took life force and merged it into the song, creating a solo of life!

“My choice that year was a complicated one, and in many ways irrational. It was as if I was bedevilled….” As he strode forward, Han Shan waved his sword again. Ten thousand more clones disappeared and more Bridge Slaves became statues of ice. As of now, his hair was completely white.

At the same time, Han Shan’s aura exploded up. Because of his solo of life, his Cultivation base and his life force, all exploded up.

Meng Hao had no idea what realm Han Shan’s Cultivation base was in, but as of this moment, his level of power completely exceeded anything that Meng Hao could comprehend.

Life… is simply about how time flows.

Life… is summed up in ten sword blows!

“Later, I wanted to understand if it was really because of your summons….” Han Shan said lightly, walking toward the mountain. He waved his sword a third time. It whistled out, and the frost was unable to block it. It slammed into the mountain, causing the entire thing to shake. The faces of the old man and the boy suddenly flickered.

As for Han Shan, his hair was beginning to fall out, and his body was old and decrepit. He was now far from being middle-aged; he was an old man, his skin sagging and covered with wrinkles. He was no longer majestic and heroic in appearance. However, his eyes and his will were more resolute than ever. They were filled with stubbornness and a lack of regrets…. Even if it meant walking to his death, he would rescue his wife!

“I regret ever bringing Xue’er here…. I originally came with her so that both of us could acquire everlasting life….” His voice was soft as a fourth sword swept out. The names on the mountain were growing dim; the palace on the mountain top was quaking, and cracks appeared on its surface.

“Han Shan, what are you doing?!” cried the old man, his expression bursting with fury and viciousness. Next to him, the boy also wore a savage expression as he glared at Han Shan.

Meng Hao watched on silently from within the ice statue. The vortex on his right arm was madly sucking in the Frost soil. His majestic Cultivation base was slowly beginning to rise up. As this happened, he looked at Han Shan and saw what could only be described as a persistence that would shock Heaven and Earth.

Such persistence was like faith.

“What is my persistence like?” thought Meng Hao.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทันทีที่เขาเริ่มที่จะเดินทาสสะพานรอบ ๆ ตัวเขาเริ่มที่จะแผดเสียงและการเรียกเก็บเงินอีกครั้งต่อเขา พวกเขาก็จะฮันฉานเอาลมหายใจลึก ดาบฟ้าคำรามของเขาและของหนึ่งแสนโคลนรอบ ๆ ตัวเขาหมื่นหายไป. ดาบของเขากวาดเกี่ยวกับการก่อให้เกิดกลิ่นอายฟรอสต์ในพื้นที่ที่จะลุกขึ้น ในทันทีนับล้านของสะพานทาสถูกแช่แข็งในสถานที่. เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้นมากของผมฮันฉานหันขวับสีขาวและเขาโตขึ้น ย้ายดาบนี้เป็นโดดเดี่ยวดาบเพลงซึ่งเขาได้สร้างตัวเอง เพลงนี้ไม่ได้เป็นสิ่งที่ทุกคนยกเว้นเขาสามารถได้ยินเสียง มันเป็นเพลงในหัวใจของเขาบางสิ่งบางอย่างเท่านั้นที่เขาจะสนุกกับการเดียวที่เขาสามารถได้ยินเสียง. เพลงเท่านั้นที่จะได้ร้องเพลงครั้งเดียวในชีวิต ว่าเป็นหนึ่งในเพลงที่ไม่ได้เผาไหม้ของพลังชีวิต แต่เอาพลังชีวิตและกลมกลืนไปมันกลายเป็นเพลงที่สร้างเดี่ยวของชีวิต! "ทางเลือกของฉันในปีนั้นเป็นความซับซ้อนหนึ่งและในหลาย ๆ ด้านไม่ลงตัว มันเป็นเหมือนกับว่าฉันถูกเจ้ากรรมนายเวร ... . "ในขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้าฮันฉานโบกมือดาบของเขาอีกครั้ง หมื่นโคลนหายไปมากขึ้นและอื่น ๆ ทาสสะพานกลายเป็นรูปปั้นของน้ำแข็ง ณ ตอนนี้ผมของเขาเป็นสีขาว. ในเวลาเดียวกัน, ออร่าฮันฉานระเบิดขึ้น เนื่องจากการเดี่ยวของเขาในชีวิตของฐานการเพาะปลูกของเขาและพลังชีวิตของเขาทั้งหมดระเบิดขึ้น. เม้งเฮามีความคิดว่าดินแดนฐานการเพาะปลูกฮันฉานอยู่ในไม่ แต่ ณ ขณะนี้ระดับของเขาของการใช้พลังงานเกินความสมบูรณ์สิ่งที่เม้งเฮาจะทำได้ เข้าใจ. ชีวิต ... เป็นเพียงเกี่ยวกับวิธีการที่เวลาไหล. ชีวิต ... จะสรุปได้ในสิบพัดดาบ! "ต่อมาผมอยากจะเข้าใจว่ามันเป็นจริงเพราะหมายเรียกของคุณ ... ." ฮันฉานกล่าวเบา ๆ เดินไปยังภูเขา เขาโบกมือดาบของเขาเป็นครั้งที่สาม มันผิวปากออกและน้ำค้างแข็งก็ไม่สามารถป้องกันได้ มันกระแทกเข้ากับภูเขาที่ก่อให้เกิดสิ่งทั้งหมดที่จะเขย่า ใบหน้าของชายชราและเด็กก็ flickered. ในฐานะที่เป็นฮันฉานผมของเขาก็เริ่มที่จะตกออกและร่างของเขาถูกเก่าและเสื่อม ตอนนี้เขาอยู่ไกลจากการเป็นวัยกลางคน; เขาเป็นชายชราผิวหย่อนคล้อยของเขาและปกคลุมไปด้วยริ้วรอย เขาเป็นคนที่งดงามและกล้าหาญในลักษณะไม่ แต่ตาและความประสงค์ของเขาของเขาเป็นเด็ดเดี่ยวมากขึ้นกว่าเดิม พวกเขาเต็มไปด้วยความดื้อรั้นและขาดความเสียใจ ... ถึงแม้ว่ามันจะหมายถึงการเดินไปสู่ความตายของเขาเขาจะช่วยชีวิตภรรยาของเขา! "ฉันเสียใจที่เคยนำ Xue'er ที่นี่ ... ฉันเดิมมาพร้อมกับเธอเพื่อให้ทั้งสองของเราจะได้รับชีวิตนิรันดร์ ... . "เสียงของเขานุ่มเป็นดาบสี่กวาดออก ชื่อบนภูเขากำลังเติบโตสลัว; พระราชวังบนภูเขาก็ตัวสั่นและรอยแตกปรากฏบนพื้นผิวของมัน. "ฮันฉานสิ่งที่คุณทำ ?!" ร้องชายชรา, การแสดงออกของเขาเปี่ยมไปด้วยความโกรธและความชั่วร้าย ถัดจากเขาเด็กยังสวมแสดงออกโหดในขณะที่เขาจ้องหน้าฮันฉาน. เม้งเฮาดูบนเงียบจากภายในรูปปั้นน้ำแข็ง กระแสน้ำวนบนแขนข้างขวาของเขาถูกนักดูดในดินฟรอสต์ ฐานการเพาะปลูกของเขาตระหง่านค่อย ๆ เริ่มที่จะลุกขึ้น เช่นนี้เกิดขึ้นเขามองไปที่ฮันฉานและเห็นสิ่งเดียวที่สามารถอธิบายได้ว่าการติดตาที่จะช็อตสวรรค์และโลก. วิริยะดังกล่าวเป็นเหมือนความเชื่อ. "อะไรคือสิ่งที่ติดตาของฉันเหมือน?" คิดว่าเม้งเฮา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทันทีที่เขาเริ่มเดิน สะพานทาสรอบตัวเขาเริ่มคำราม และอีกครั้งที่คิดต่อเขา เหมือนที่พวกเขาทำ ฮัน จะเอาลมหายใจลึก ดาบสีฟ้าของเขา คำราม และ ของหลักแสนโคลนรอบ ๆตัวเขา , หมื่นหายไปดาบกวาดเรื่องทำให้ ฟรอร่า ในพื้นที่เพื่อลุกขึ้น ในทันที , ล้านของทาสสะพานถูกแช่แข็งในสถานที่เมื่อนี้เกิดขึ้น มาก ของ ผม ฮัน ฉานก็กลายเป็นสีขาวและเขาโตขึ้น ดาบนี้เป็นดาบเดี่ยวย้ายเพลงที่เขาสร้างขึ้นเอง เพลงนี้ไม่ใช่สิ่งที่ใคร นอกจากเขาจะได้ยิน มันร้องในใจ สิ่งที่เขาสามารถเพลิดเพลินเท่านั้นที่เขาได้ยินเพลงสามารถร้องครั้งเดียวในชีวิต เพลงนั้นไม่ได้เผาของพลังชีวิต แต่เอาพลังชีวิตและรวมมันเข้าไปในเพลง การโซโลของชีวิต !" ผมเลือกปีนั้นมีความซับซ้อน และในหลาย ๆเหตุผล มันเป็นถ้าฉันเป็น bedevilled . . . . . . . " ขณะที่เขา strode ไปข้างหน้า ฮันจะแกว่งดาบของเขาอีกครั้ง มากกว่าหมื่นโคลนหายไปและทาสสะพานมากขึ้นกลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็ง อย่างตอนนี้ ผมของเขาเป็นสีขาวอย่างสมบูรณ์ .ในขณะเดียวกัน ออร่าของฮันจะระเบิดขึ้น เพราะเดี่ยวของเขาในชีวิต ฐานการเพาะปลูกของเขาและพลังชีวิตทั้งหมดระเบิดขึ้นเมิ่งเฮ่าไม่รู้ว่าอาณาจักรฮั่นชานฐานการเพาะปลูกอยู่ แต่ตอนนี้เขา ระดับพลังที่สมบูรณ์เกินสิ่งที่เมิ่งเฮ่าอาจเข้าใจชีวิต . . . . . . . เป็นเพียงเกี่ยวกับวิธีการที่เวลาไหลชีวิต . . . . . . . สรุปได้เป็น 10 ทีดาบ !" ฉันต้องการที่จะเข้าใจถ้ามันจริงๆเพราะหมายของคุณ . . . . . . . " ฮันซานกล่าวเบาๆ เดินเข้าหาภูเขา เขาแกว่งดาบของเขาเป็นครั้งที่สาม มันผิวปากออกมา และน้ำแข็งไม่สามารถปิดกั้นได้ มันกระแทกเข้าไปในภูเขาทำให้สิ่งทั้งสั่น ใบหน้าของชายชรา และเด็กก็ริบหรี่ลง .สำหรับ ฮันซัน ผมเริ่มที่จะตกออก และศพของเขาถูกเก่าและเก่า . เขาอยู่ไกลจากการเป็นวัยกลางคน เขาเป็นตาแก่ ผิวหนังหย่อนคล้อยและปกปิดริ้วรอย เขาไม่สง่างามและกล้าหาญในลักษณะ แต่ตาของเขา และเขาจะได้รับอย่างแน่นอนมากขึ้นกว่าที่เคย พวกเขาเต็มไปด้วยความดื้อรั้นและการขาดของความเสียใจ . . . . . . . ถึงแม้ว่ามันหมายถึงการเดินไปสู่ความตายของเขา เขาจะช่วยเหลือภรรยาของเขา !" ฉันเสียใจที่เคยพา xue"er ที่นี่ . . . . . . . ฉันเดิมมากับเธอเพื่อที่เราทั้งคู่จะได้รับชีวิตนิรันดร์ . . . . . . . " เสียงของเขานุ่มเหมือนดาบที่สี่กวาดออก ชื่อบนภูเขาเติบโตสลัว ; พระราชวังบนยอดเขา คือ ตัวสั่น และรอยแตกปรากฏบนพื้นผิว" ฮันซัน เธอทำอะไรน่ะ ? ! ! ! " ร้อง ชายชรา สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธและความชั่วร้าย ข้างๆเขา เด็กผู้ชายก็ใส่สีหน้าโหดเหี้ยมที่เขาจ้องมองฮันซานเมิ่งเฮ่าเฝ้าดูอย่างเงียบๆ จากภายในน้ำแข็งรูปปั้น น้ำวนบนแขนข้างขวาของเขาเป็นนักดูดในแข็งของดิน ฐานการเพาะปลูกของเขาตระหง่านอยู่เริ่มจะค่อยๆ ลุกขึ้น เป็นแบบนี้ เขาดูฮันซาน และเห็นสิ่งที่อาจจะอธิบายไว้ว่าเป็นความพยายามที่จะช็อกฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกเช่นการคงอยู่คือการศรัทธา" สิ่งที่ติดตาของฉันชอบ " คิดว่าเมิ่งเฮ่า