My father was standing near the win

My father was standing near the window. My mother was sitting in a chair, looking at him. My father spoke to us first.
I’ll say this only once. I am not a thief. I don’t know who stole the jewellery, but it wasn’t me.’
‘Of course your father isn’t a thief, but people will talk. You must be strong and not listen to them, said my mother.
‘What happened father? Why do the police think that you stole the jewellery,’ asked Amira.
‘about two weeks ago, somebody stole a watch, a necklace, some earrings and two rings from Sheikh Bin Salem’s house. They were very expensive. The police asked Sheikh Bin Salem and his wife to give them the names of all their visitors. They have a lot of give them the names of all their visitors. They have a lot of visitors. I’ve been a visitor there many times. They have a lot of visitors. I’ve been a visitor there many times as you know. They gave my name but the police didn’t ask me any questions. Nobody thought that I was a thief.’
‘So why do they think that you are a thief now?’ I asked.
‘Because some of the jewellery was in the parcel I took to Dubai,’ he smiled at our surprised faces, but it wasn’t a happy smile.
‘Of course I didn’t know what was in the parcel. The parcel was on my desk at work the evening before I went to Dubai. There was a typed note from Sheikh Bin Salem’s secretary. Well, I thought that it was from his secretary. The note asked me to take the parcel to Dubai the next morning. I didn’t open the parcel. I never do. The note said that there were important papers for Sheikh Bin Salem’s family inside the parcel. I have taken important papers for him many times before. He trusts me more than anyone for him many times before. He trusts me more than anyone – or he did,’ he said sadly.
‘Did you show the note to the police?’ I asked.
‘Of course, but the secretary said that he didn’t type the note and Sheikh Bin Salem said that he didn’t ask that he didn’t ask the secretary to type it.’
‘Who do you think typed it, father?’ asked Mohammed, my twelve-year-old brother.
‘I don’t know. The police think that I typed it myself.’
‘Where did you take the parcel?’ asked Amira.
‘The note asked me to take it to an address in Dubai, to the brother of Sheikh Bin Salem’s wife in Dubai. When I got there, I went into the house. I met a tall man there. I thought that he was the brother. We drank coffee. We talked for a few minutes and I gave him the parcel. Then I left.’
‘Wasn’t he her brother?’ asked Ibrahim.
‘No. Later, much later, the police told me that he buys and sells stolen jewellery. They were already watching him. Then they saw me arrive, get out of the car with the parcel and go into his house. When I left, they arrested me, the driver, and the tall man.’
‘What did the tall man say?’ I asked.
‘He said that someone phoned him. A man told him that he was bringing some expensive jewellery to his house. He didn’t know the man’s name. Perhaps it was me or perhaps it was another man. He wasn’t sure.’
‘What happened at the police station?’ Ibrahim asked.
‘They put me in a room and left me. Nobody spoke to me. Nobody told me anything. Then, after about two hours, a policeman came into the room, an important policeman. I told him that there was a mistake, but he just laughed. I told him that there was mistake, but he just taking it to that address. He became angry. He stared shouting. He told me that I would stay at the police station until he heard the truth.’
‘Were you afraid?’ asked Mohammed.
My father smiled. ‘No, but I was worried about you. You were waiting for me to come home.’
‘What happened next, father?’ asked Amira.
‘Another policeman came into the room about two hours later. He took me to an office, the office of the important policeman. He asked me more question. E knew everything about me – my job, my address, your schools and university, he even knew about your engagement, Kareem!’
‘But there has been no announcement yet!’ I said.
‘I know. He had a lot of information.’ He looks at my mother and I. ‘Have you spoken to Samira and her family yet?’
‘Her mother phoned two days ago. She was worried about you. I told her that you would be home soon and that everything would be fine. I haven’t spoken to her since then,’ my mother said.
‘I spoke to Samira yesterday. She told me that it must be a mistake. She said that nobody would believe it,’ I said.
‘She’s a nice girl, but still young. She doesn’t know people very well,’ my father said.
‘Go on with the story, father,’ said Mohammed.
‘You know the rest of the story. Your uncle came to the police station and phoned Sheikh Bin Salem. The police wanted to send me to prison for taking the jewels but Sheikh Bin Salem was against it. I’ve worked for him for a long time. He said to the police that perhaps my story was true. In the end, the police said that I could leave.’
‘What are you going to do now?’ asked Ibrahim.
‘I want to forget these last few days. I want to go back to work. I want to do what I usually do, but I don’t think that I can. Sheikh Bin Salem told me to take a long holiday. He wants to give people time. He wants to give time to forget all this. I don’t think that will forget it, but Sheikh Bin Salem has been very good to me so I must agree to his plans.’
‘One day the police will catch the real thief and then we can forget all about this,’ said my mother
‘Now please children, leave me alone. I’m feeling very tired,’ said my father.
We all left the room. Catch the real thief! Were the police even looking? I turned around and opened the door again. My father was sitting on the chair. His head was in his hands.
Chapter 4
Life was bad.The next day it was worse.Samira’s father phoned.He wanted to speak to my father.I looked at my father while he took the call.After a minute or two he put his hand over the phone and turned to me.He asked me to leave the room.Ten minutes later he called me back and told me the bad news.I’m very sorry my son. When they arrested me ,I thought about your engagement.I was afraid of this. Samira’s father has just phoned. He said that his plans have changed.He said that he thinks Samira is too young. I’m so sorry. I’ve done nothing wrong and neither have you, but that’s not important now.
Samira’s father knows that you’re a good man. How can he do this to you, to our family? It’s not right, I said angrily. ‘We know that I’m not a thief and I think that he knows that, too. But he’s thinking about his daughter. How can he agree to this engagement now? Nobody wants to know a thief or the family of a thief. He doesn’t want his daughter to marry into a family that nobody wants to know. You’ll see He won’t be the only one to think that way.
My father was right . We usually had a lot of visitors: my mother’s family and friends, our friend, my father’s family ,friends and business colleagues. There was always someone in the house. Now the house was empty. Nobody came to visit. Nobody came for dinner or for coffee. I spoke to my friends on the phone, but,strangely,they were always busy. Amira and Ibrahim said the same. Luckily it was the summer.There was no school for my youngest brother.We were happy about that.
We didn’t want him to hear bad things about his father from the other children. But Mohammed wasn’t happy.He was bored. He didn’t have anyone to play with. He stayed in his bedroom and played on his computer.He only left his room to eat and to tell us that he was bored.
We didn’t see much of my father either. He lived in his own world. Day after day,heset in his office,seeing nobody, talking to nobody. He stopped eating with us, so my mother took food to him. He ate very little. My mother didn’t say anything to me, but I knew that she was very worried about him and the family. Sometimes at night,when she thought that we were all in bed,I could hear her downstairs,crying.
Not every stopped calling. The day after Samira’s father phoned, I had a phone call from Samira.
I’m so sorry, she said. She was crying. I don’t want to end our engagement, but my father won’t listen.I told my father that there has been a terrible mistake. I know that your father isn’t a thief and I’m sure that my father knows that too, but he says it’s not important what he or I think. He told me that he spoke to your father.
‘yes, he did, I said quietly.
‘One day the police will catch the real thief and everyone will be sorry, she said.
I’ll never forget your trust in my family, I said quietly Thank you.
‘Perhaps we can help my father change his plans again, she went on , and she wasn’t crying now. ‘We must fine the real thief. Your father didn’t take the jewellery, so we must find the person who did. She made it sound so easy.
‘But how are we going to do that?’I asked.
‘Let’s think. Sheikh bin Salem says that he didn’t leave the parcel. He says that he didn’t ask his secretary to type it. Perhaps he didn’t ask him to type it but perhaps he left the parcel.
‘What do you mean? I asked.
‘Perhaps he typed the note himself. Perhaps he stole his wife’s jewellery.
I was shocked at her words. ‘I know you want to help my father, but Sheikh Bin Salem isn’t a thief,’ I said.
‘Why not? He can sell the jewelry and get money from the insurance company at the same time. Then he can buy his wife newjewellery and have the rest of the money for himself.’
‘He doesn’t need to do that. He’s a very rich man.’
‘Perhaps he is, perhaps he isn’t. How do we know? Perhaps he has money problems. Perhaps he just thinks it is exciting to be a thief. I don’t know why he did it, but we have to find out more about him – and everyone who went into your father’s office on that day,’ she said.
I didn’t think she was right about Sheikh Bin Salem, but I wanted to do something. So I agreed.
‘OK. Let’s try,’ I said. ‘The first thing I can do is to talk to A

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พ่อยืนใกล้หน้าต่าง แม่ของฉันนั่งในเก้าอี้ มองที่เขา พ่อได้พูดกับเราก่อน ผมจะพูดนี้เพียงครั้งเดียว ฉันไม่เป็นขโมย ไม่ทราบที่ขโมยอัญมณีที่ แต่มันไม่ได้ฉันนั้น " ' แน่นอนว่าคุณพ่อไม่ขโมย แต่คนจะพูดคุย คุณต้องเข้มแข็ง และไม่ฟังพวกเขา ว่า แม่ ' พ่ออะไรเกิดขึ้น ทำไมตำรวจคิดว่า คุณขโมยอัญมณี ถาม Amira ' ประมาณสองสัปดาห์ที่ผ่านมา คนขโมยนาฬิกา สร้อยคอ ต่างหูบาง และแหวนสองจากบ้าน Salem เชคช่องเก็บ พวกราคาแพงมาก ตำรวจถามเชคช่อง Salem และภรรยาเพื่อให้ชื่อของผู้เข้าชมทั้งหมดของพวกเขา มีจำนวนมากให้ชื่อของผู้เข้าชมทั้งหมดของพวกเขา พวกเขามีจำนวนมากของผู้เข้าชม ฉันได้รับผู้เยี่ยมชมหลายครั้ง พวกเขามีจำนวนมากของผู้เข้าชม ผมเคยชมมีหลายครั้งคุณรู้ เขาให้ชื่อของฉัน แต่ตำรวจไม่ได้ถามคำถามใด ๆ ไม่มีใครคิดว่า ผมเป็นขโมย ' 'ดังนั้นทำไมพวกเขาคิดว่า คุณก็ขโมย' ถาม 'ได้เนื่องจากบางส่วนของอัญมณีที่อยู่ในหีบห่อที่ฉันใช้ในดูไบ ยิ้มที่ใบหน้าของเราประหลาดใจ แต่มันไม่ได้ยิ้มมีความสุข "แน่นอนฉันไม่รู้ว่าอะไรอยู่ในหีบห่อ จะอยู่บนโต๊ะของฉันที่ทำงานตอนเย็นก่อนที่ผมไปดูไบ หมายเหตุพิมพ์จากเชคช่อง Salem รัฐมนตรีได้ ดี ฉันคิดว่า มันเป็นจากเลขานุการของเขา หมายเหตุขอฉันใช้จะไปดูไบด้วยค่ะ ฉันไม่เปิดการหีบห่อ ฉันไม่เคยทำ หมายเหตุที่กล่าวว่า มีเอกสารสำคัญสำหรับครอบครัว Salem เชคช่องภายในหีบห่อ ผมได้นำเอกสารสำคัญสำหรับเขาหลายครั้งก่อน เห็นว่าท่านวางฉันมากกว่าใครเขาหลายครั้งก่อน เห็นว่าท่านวางฉันมากกว่าใคร – หรือ พระองค์ เขากล่าวว่า เศร้า 'ได้คุณแสดงหมายเหตุตำรวจ" ถาม 'หลักสูตร แต่เลขานุการกล่าว ว่า เขาไม่ได้พิมพ์บันทึกย่อและ Salem ช่องนี่กล่าวว่า เขาไม่ได้ถามว่า เขาไม่ถามให้พิมพ์' "ผู้ทำคุณคิดว่า พิมพ์มัน พ่อ?' ถาม Mohammed พี่ชายของฉันอายุสิบสองปี ' ฉันไม่รู้ ตำรวจคิดว่า พิมพ์มันเอง " 'ที่คุณจะจะ ' ถาม Amira ' หมายเหตุถามไปอยู่ในดูไบ กับพี่ชายของภรรยานี่ช่อง Salem ในดูไบ เมื่อผมมี ฉันเดินเข้าไปในบ้าน ผมได้พบกับผู้ชายสูงมี คิดว่า เป็นพี่ชาย เราดื่มกาแฟ เราคุยกันไม่กี่นาที และฉันให้เขาจะ จาก นั้นข้าพเจ้า ' 'ไม่ได้เขาพี่ชายของเธอ "ถามอิบรอฮีม ' หมายเลข ภายหลัง มากในภายหลัง ตำรวจบอกว่า เขาซื้อ และขายอัญมณีที่ถูกขโมย พวกเขาได้แล้วดูเขา จากนั้น พวกเขาเห็นฉันมา ออกจากรถด้วยจะ และไปที่บ้านของเขา เมื่อฉัน พวกเขาจับฉัน ไดรเวอร์ และชายสูง ' 'อะไรได้คนสูงว่า ' ถาม ' เขากล่าวว่า คน phoned เขา เป็นคนบอกเขาว่า เขาได้นำอัญมณีราคาแพงบางบ้านของเขา ไม่ทราบชื่อชายคนนั้น บางทีมันเป็นฉัน หรือบางทีก็ผู้ชายคนอื่น ไม่แน่ใจว่า ' 'สถานีตำรวจเกิดอะไรขึ้น' อิบรอฮีมถาม ' พวกเขาวางฉันในห้อง และทิ้งฉันไว้ ไม่มีใครพูดกับผม ไม่มีใครบอกอะไร จาก นั้น หลังจากประมาณสองชั่วโมง ตำรวจมาในห้องพัก ตำรวจเป็นสำคัญ ผมบอกว่า มีความผิดพลาด แต่เขาหัวเราะ ผมบอกว่า มีความผิดพลาด แต่เขาเพียงแค่นำไปที่อยู่ เขากลายเป็นโกรธ เขาเริ่ม shouting เขาบอกฉันว่า จะพักที่สถานีตำรวจจนกว่าเขาได้ยินความจริง " 'กลัวคุณ "ถาม Mohammed พ่อยิ้ม ' ไม่มี แต่ผมห่วง คุณได้รอฉันมาบ้าน.' ',พ่อเกิดอะไรขึ้น' ถาม Amira ' ตำรวจอื่นมาถึงห้องประมาณ 2 ชั่วโมงภายหลัง เขาก็พาผมไปในสำนักงาน สำนักงานตำรวจสำคัญ เขาถามผมคำถาม E รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับฉัน – งาน ที่อยู่ของฉัน ของโรงเรียน และ มหาวิทยาลัย เขาได้รู้เกี่ยวกับการหมั้น กะ!' 'แต่ได้มีการประกาศไม่ได้' ฉันเคยพูด ' ฉันรู้ เขามีข้อมูลมากขึ้น ' เขามองไปที่แม่ของฉันและ I. 'มีคุณ Samira และครอบครัวของเธอพูดยัง' ' แม่ของเธอ phoned สองวันที่ผ่านมา เธอเป็นห่วง ฉันบอกเธอว่า คุณจะได้บ้านเร็ว ๆ นี้และที่ทุกอย่างจะดีขึ้น ผมไม่ได้พูดกับเธอตั้งแต่นั้น แม่ของฉัน ' ผมได้พูดกับ Samira เมื่อวาน เธอบอกฉันว่า มันต้องเป็นความผิดพลาด เธอบอกว่า ไม่มีใครจะเชื่อว่า ผมพูด "เธอเป็นผู้หญิงที่ดี แต่ยังหนุ่มสาว เธอไม่รู้ว่าคนดี กล่าวว่า พ่อ 'ไป ด้วยเรื่องราว พ่อ กล่าวว่า Mohammed ' คุณรู้ว่าส่วนเหลือของเรื่อง คุณลุงมาถึงสถานีตำรวจ และ phoned Salem ช่องนี่ ตำรวจต้องส่งฉันไปจำคุกด้วยรัตนากร แต่เชคช่อง Salem ถูกปรักปรำ ฉันได้ทำงานให้เขามาเป็นเวลานาน เขากล่าวกับตำรวจว่า บางทีเรื่องราวแท้จริง ในสุด ตำรวจกล่าวว่า ฉันไม่ ' 'จะทำตอนนี้ "ถามอิบรอฮีม ' อยากจะลืมเหล่านี้ไม่กี่วัน อยากกลับไปทำงาน อยากจะทำอะไรฉันจะทำ แต่ฉันไม่คิดว่า ฉันสามารถ นี่ช่อง Salem บอกฉันใช้วันหยุดยาว อยากให้เวลาคน อยากให้เวลาลืมทั้งหมดนี้ ไม่คิดที่จะลืม แต่นี่ช่อง Salem ได้ดีกับฉันดังนั้นฉันต้องยอมรับแผนของเขา.' 'วันหนึ่งตำรวจจะจับขโมยจริงแล้ว เราสามารถลืมเกี่ยวกับการนี้ กล่าวว่า แม่ของฉัน' ตอนนี้กรุณาเด็ก ปล่อยฉันตามลำพัง ฉันรู้สึกเหนื่อยมาก กล่าวว่า พ่อเราออกจากห้อง จับขโมยจริง ถูกตำรวจแม้มอง ผมหันไปรอบ ๆ และเปิดประตูอีก พ่อนั่งอยู่บนเก้าอี้ ศีรษะของเขาอยู่ในมือของเขาบทที่ 4ชีวิตไม่ดีในวันถัดไปก็แย่พ่อของ Samira phonedเขาอยากพูดคุยกับพ่อผมมองที่พ่อในขณะที่เขาได้เรียกหลังจากหนึ่งหรือสองนาที เขาใส่มือของเขาผ่านทางโทรศัพท์ และเปิดให้ฉันเขาถามผมจะออกจากห้องสิบนาทีต่อมาเขาเรียกว่าฉันกลับมา และบอกข่าวร้ายผมเสียใจมากลูก เมื่อพวกเขาจับฉัน ฉันคิดว่า เกี่ยวกับการหมั้นของคุณกลัวนี้ เพียงแค่มี phoned พ่อของ Samira เขากล่าวว่า มีการเปลี่ยนแปลงแผนของเขาเขากล่าวว่า เขาคิด Samira เป็นยังเด็กเกินไป ดังนั้นขอโทษ ได้ทำอะไรไม่ถูกต้องและไม่มี แต่นั่นไม่สำคัญตอนนี้ พ่อของ Samira รู้ว่า คุณเป็นคนดี สามารถเขาอย่างไรซึ่งคุณ ครอบครัวของเรา ไม่เหมาะสม ฉันกล่าว angrily "เรารู้ว่า ฉันไม่เป็นขโมย และคิดว่า เขารู้ที่ เกินไป แต่เขาจะคิดเกี่ยวกับลูกสาวของเขา เขาตกลงจะหมั้นตอนนี้วิธีสามารถ ไม่มีใครอยากรู้ว่าเป็นขโมยหรือของขโมย เขาไม่ต้องการลูกสาวของเขาแต่งงานเป็นครอบครัวที่ไม่มีใครอยากรู้ คุณจะเห็นเขาไม่คิดวิธีเดียว พ่อของฉันไม่ถูกต้อง เรามักจะมีผู้เข้าชม: ครอบครัวแม่ และเพื่อน เราเพื่อน พ่อครอบครัว เพื่อน และเพื่อนร่วมธุรกิจ มีคนเสมอในบ้าน ตอนนี้บ้านว่างเปล่าได้ ไม่มีใครมาเยี่ยม ไม่มีใครมาเย็น หรือกาแฟ ฉันได้พูดกับเพื่อนทางโทรศัพท์ ได้ แพงกว่า พวกเขามักจะไม่ว่าง Amira และอิบรอฮีมกล่าวว่า โชคดีมันเป็นฤดูร้อนโรงเรียนน้องที่อายุน้อยที่สุดไม่ได้ความสุขที่ได้เราไม่ต้องการให้เขาฟังสิ่งไม่ดีเกี่ยวกับพ่อของเขาจากเด็กอื่น ๆ แต่ Mohammed ไม่มีความสุขเขาเบื่อ คงไม่มีใครเล่นด้วย เขาอยู่ในห้องนอนของเขา และเล่นบนเครื่องคอมพิวเตอร์ของเขาเขาออกจากห้องพัก เพื่อกิน และบอกว่า เขาเบื่อเท่านั้น เราไม่ได้เห็นมากของพ่ออย่างใดอย่างหนึ่ง เขาอาศัยอยู่ในโลกของเขาเอง ตลอดวัน heset ในสำนักงานของเขา เห็นไม่มีใคร ไม่มีใครพูดคุยกัน เขาหยุดกินกับเรา เพื่อแม่เอาอาหารไปให้เขา เขากินน้อยมาก แม่ไม่พูดอะไรกับฉัน แต่ฉันรู้ว่า เธอเป็นห่วงเขาและครอบครัว บางครั้งในยามค่ำคืน เมื่อเธอคิดว่า เราอยู่ในเตียง ไม่ฟังชั้นล่างเธอ ร้องไห้ โทรศัพท์ไม่หยุด วันหลังจากที่พ่อของ Samira phoned ฉันมีโทรศัพท์จาก Samira ผมเสียใจมาก เธอกล่าว เธอได้ร้องไห้ ฉันไม่ต้องการสิ้นสุดความผูกพันของเรา แต่พ่อไม่ฟังฉันบอกพ่อว่า มีความผิดพลาดที่น่ากลัว ฉันรู้ว่า คุณพ่อไม่ได้ขโมย และฉันแน่ใจว่า พ่อรู้ที่เกินไป แต่เขากล่าวว่า มันไม่สำคัญว่าเขาหรือฉันคิดว่า เขาบอกว่า เขาได้พูดกับพ่อของคุณ ' ใช่ เขาไม่ได้ ผมพูดอย่างเงียบ ๆ ' วันหนึ่งตำรวจจะจับขโมยจริง และทุกคนจะเสียใจ เธอกล่าวฉันไม่เคยจะลืมไว้วางใจในครอบครัวของฉัน ฉันกล่าวขอบคุณอย่างเงียบ ๆ ' บางทีเราสามารถช่วยคุณพ่อเปลี่ยนแผนของเขาอีกครั้ง เธอไป และเธอไม่ได้ร้องไห้ตอนนี้ ' เราต้องดีจริงขโมย พ่อของคุณไม่ได้รับอัญมณี ดังนั้นเราต้องค้นหาบุคคลไม่ได้ เธอทำเสียงง่าย 'แต่ว่าเราจะไปที่'ถาม ' คิดว่า ลอง Salem ช่องนี่กล่าวว่า เขาไม่ได้ออกจากหีบห่อที่ เขาบอกว่า เขาไม่ได้ถามเขาให้เลขานุการพิมพ์ บางทีเขาไม่ได้ขอให้เขาพิมพ์ แต่บางทีเขาซ้ายจะ "ไม่คุณหมายถึงอะไร ถาม ' บางทีเขาพิมพ์หมายเหตุตนเอง บางทีเขาขโมยอัญมณีของภรรยาฉันตกใจในคำพูดของหล่อน 'ฉันรู้ว่า คุณต้องช่วยพ่อ แต่นี่ช่อง Salem ไม่ขโมย ฉันกล่าว ' ทำไมไม่ เขาสามารถขายเครื่องประดับ และรับเงินจากบริษัทประกันภัยพร้อมกัน แล้วเขาสามารถซื้อ newjewellery ภรรยาของเขา และมีเหลือเงินสำหรับตัวเอง ' ' ไม่ต้องทำการ เขาเป็นคนรวยมากขึ้น ' ' บางทีเขาจะ บางทีเขาไม่ เราทราบได้อย่างไร บางทีเขามีปัญหาเงิน บางทีเขาเพียงคิดว่า มันเป็นที่น่าตื่นเต้นที่จะ ขโมย ฉันไม่รู้ว่าทำไมเขาไม่ได้ แต่เราต้องหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเขา – และทุกคนที่เดินเข้าไปในสำนักงานของคุณพ่อในวันที่ ก็ ฉันไม่คิดว่า เธอใจชีคช่อง Salem แต่อยากจะทำอะไร ตกลงดังนั้น ' OK ลอง ผมพูด ' สิ่งแรกที่ผมทำคือพูดถึง A

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พ่อยืนอยู่ใกล้หน้าต่าง แม่ของฉันนั่งอยู่ในเก้าอี้ มองเขา พ่อพูดกับเราก่อนนะ .
ผมจะพูดแค่ครั้งเดียว ผมไม่ได้ขโมย ฉันไม่รู้ว่าใครขโมยอัญมณี แต่ไม่ใช่ผมนะ '
' แน่นอน พ่อของคุณไม่ได้ขโมย แต่คนที่จะคุยด้วย คุณต้องเข้มแข็ง และไม่ฟังใคร บอกว่าแม่ของฉัน .
' เกิดอะไรขึ้นพ่อ ?ทำไมตำรวจว่าคุณขโมยอัญมณี ' ถามร่า .
' เมื่อสองอาทิตย์ที่แล้ว มีคนขโมยนาฬิกา , สร้อยคอ , ต่างหูและแหวนสองวง บางจาก ชีค บิน ซาเล็ม บ้าน พวกเขามีราคาแพงมาก ตำรวจถามชีค บิน ซาเล็ม และภรรยาของเขาเพื่อให้พวกเขาชื่อของทุกผู้เข้าชมของพวกเขา พวกเขามีมากให้พวกเขาชื่อของทุกผู้เข้าชมของพวกเขา พวกเขามีจำนวนมากของผู้เข้าชมฉันเป็นผู้เข้าชมมีหลายครั้ง พวกเขามีจำนวนมากของผู้เข้าชม ฉันเป็นผู้เข้าชมมีเวลามากเท่าที่คุณรู้ พวกเขาให้ฉันชื่อ แต่ตำรวจไม่ได้ถามฉัน ไม่มีใครคิดว่าฉันเป็นขโมย '
' ดังนั้นทำไมพวกเขาคิดว่าคุณเป็นขโมยเหรอ ' ผมถาม .
' เพราะบางส่วนของอัญมณีในพัสดุไปถึงดูไบ ' เขายิ้มให้เราแปลกหน้าแต่มันไม่ใช่รอยยิ้มมีความสุข .
' แน่นอนผมไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่อยู่ในพัสดุ กล่องพัสดุวางอยู่บนโต๊ะที่ทำงานตอนเย็นก่อนไปดูไบ มีพิมพ์ทราบจากเลขาของชีค บิน ซาเล็ม ฉัน คิด ว่า มัน จากเลขาของเขา หมายเหตุ ขอให้ฉันเอาพัสดุไปดูไบในเช้าวันรุ่งขึ้น ผมไม่ได้เปิดพัสดุ ผมไม่เคยทำทราบว่ามีเอกสารสำคัญของ ชีค บิน ซาเล็ม ครอบครัวในพัสดุ ฉันได้เอาเอกสารสำคัญสำหรับเขาหลายครั้งก่อน เขาไว้ใจฉันมากกว่าใครเพื่อเขามาตั้งหลายครั้งแล้ว เขาไว้ใจฉันมากกว่าใคร ) หรือ เขา ' เขาบอกว่าเศร้า .
' คุณให้ทราบถึงตำรวจ ' ผมถาม .
' แน่นอนแต่เลขาบอกว่าเขาไม่ได้พิมพ์ธนบัตรและชีค บิน ซาเล็ม กล่าวว่า เขาไม่ได้ถามว่าเขาไม่ได้ถามเลขาพิมพ์ '
' คุณคิดว่าใครพิมพ์ครับ พ่อ ' ถามว่ามุฮัมมัดพี่ชายอายุสิบสองปีของฉัน .
' ฉันไม่รู้ ตำรวจคิดว่าผมพิมพ์เองค่ะ '
' แกเอาค่ะ ' ขอให้ร่า .
' หมายเหตุขอให้ฉันเอามันไปอยู่ในดูไบกับพี่ชายของภรรยาของชีค บิน ซาเล็ม ใน ดูไบ เมื่อผมมาถึง ผมเข้าไปในบ้าน ฉันเจอผู้ชายตัวสูงมี ฉันคิดว่าเขาเป็นพี่ชาย เราดื่มกาแฟ เราคุยกันไม่กี่นาทีและฉันให้เขาค่ะ ผมเหลืออีก '
' เขาไม่ใช่น้องชายของเธอ ? ' ถามว่าอิบราฮิม .
' ไม่ ต่อมาในภายหลังมาก ตำรวจบอกว่าเขาซื้อและขายถูกขโมยอัญมณีพวกเขากำลังมองเขาอยู่ แล้วพวกเขาเห็นฉันมาถึง ออกมาจากรถด้วย พัสดุ และเข้าไปในบ้านเขา เมื่อฉันจากไป พวกเขาจับผม คนขับรถ และคนตัวสูง '
' แล้วผู้ชายตัวสูงพูด ' ผมถาม .
' เขาบอกว่าใครโทรหาเขา เป็นคนบอกให้เขานำอัญมณีราคาแพงๆไปที่บ้านของเขา เขาไม่ได้รู้ชื่อของชายผู้นี้บางทีมันก็เป็นผม หรือบางทีก็เป็นผู้ชายอีก เขาไม่แน่ใจว่า '
' สิ่งที่เกิดขึ้นที่สถานีตำรวจ ' อิบราถาม .
' พวกเขาวางฉันในห้อง แล้วทิ้งฉัน ไม่มีใครพูดกับผม ไม่มีใครบอกอะไรฉันเลย แล้วหลังจากนั้นประมาณ 2 ชั่วโมง ตำรวจเข้ามาในห้อง เป็นตำรวจที่สําคัญ ฉันบอกเขาว่ามันเป็นความผิดพลาด แต่เขาก็หัวเราะ ฉันบอกเขาว่ามันผิดพลาดแต่เขาก็ใช้มันอยู่นั่น เขาจะโกรธ เขาเริ่มตะโกน เขาบอกฉันว่า ฉันอยู่ที่สถานีตำรวจ จนกระทั่งเขาได้ยินความจริง '
' เธอกลัวไหม ' ถามว่ามุฮัมมัด
พ่อยิ้ม ' ไม่นะ แต่ผมเป็นห่วงคุณ คุณรอฉันกลับบ้าน '
' เกิดอะไรขึ้นต่อไปครับ ' ขอให้ร่า .
' อีกตำรวจเข้ามาในห้อง ประมาณสองชั่วโมงต่อมาเขาพาผมไปที่สำนักงาน สำนักงานตำรวจที่สำคัญ เขาถามฉันคำถามเพิ่มเติม และรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับฉัน–ที่ทำงาน , ที่อยู่ , โรงเรียน และมหาวิทยาลัย เขารู้เรื่องการหมั้นของคุณคารีม ! '
' แต่ยังไม่มีประกาศเลย
' ' ผมพูด ผมรู้ เขามีข้อมูลเยอะมาก เขาดูที่แม่ของฉันและฉัน ' ได้คุยกับ สมิหรา และครอบครัวของเธอรึยัง ? '
" แม่เธอโทรไปเมื่อสองวันก่อน เธอเป็นห่วงคุณ ฉันบอกเธอว่าคุณจะกลับบ้านเร็ว ๆ นี้ และทุกอย่างจะดีเอง ผมไม่ได้คุยกับเธอแล้ว " แม่ของฉันพูด
' ฉันพูดกับสมิหรา เมื่อวานนี้ เธอบอกฉันว่ามันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ เธอบอกว่า ไม่มีใครเชื่อเลย ' ผมพูด
' เธอเป็นคนดี แต่ยังหนุ่ม เธอไม่ได้รู้จักคนมาก' พ่อฉันพูด .
' ไปกับเรื่องราวของพ่อ ' มุฮัมมัด .
' คุณรู้ว่าส่วนที่เหลือของเรื่อง ลุงมาสถานีตำรวจโทรมาเชคบินซาเล็ม ตำรวจต้องการจะส่งฉันเข้าคุกสำหรับการอัญมณี แต่ชีค บิน ซาเล็ม ได้คัดค้าน ผมทำงานกับเขามานาน เขาพูดกับตำรวจว่า บางทีเรื่องของผมเป็นเรื่องจริง ในท้ายที่สุดตำรวจบอกว่าผมจะทิ้ง '
' ตอนนี้คุณจะไปทำอะไร ? ' ถามว่าอิบราฮิม .
' ฉันต้องการที่จะลืม เมื่อไม่กี่วัน ฉันต้องกลับไปทำงาน ฉันอยากทำในสิ่งที่ฉันมักจะทำ แต่ฉันไม่คิดว่าฉันสามารถ ชีคห์ บิน ซาเล็ม บอกให้ฉันใช้เวลาวันหยุดยาว อยาก ให้ คน เวลา เขาต้องการให้เวลาที่จะลืมให้หมด ผมไม่คิดที่จะลืมมันแต่ท่านชีค บิน ซาเล็ม ได้รับที่ดีมากกับผม ดังนั้นผมจะต้องเห็นด้วยกับแผนของเขา . '
' วันเดียวตำรวจจะจับโจรตัวจริง และเราก็จะลืมเรื่องทั้งหมดนี่ ' แม่
ตอนนี้กรุณาเด็ก ทิ้งหนูไว้คนเดียว ผมรู้สึกเหนื่อยมาก ' พ่อ .
เราทุกคนออกจากห้อง จับโจรตัวจริง ! เป็นตำรวจยังไม่ได้มองเลยนะ ฉันหันไปรอบ ๆและเปิดประตูอีกครั้งพ่อนั่งอยู่บนเก้าอี้ หัวของเขาอยู่ในมือของเขา บทที่ 4

ชีวิตไม่ดี วันต่อมา ก็ แย่ พ่อ สมิหรา ก็โทรมา เขาต้องการพูดกับพ่อผม ผมมองพ่อของฉันในขณะที่เขาเอาโทรศัพท์ หลังจากที่หนึ่งหรือสองนาที เขาใส่มือของเขาผ่านทางโทรศัพท์และหันกลับมา เขา ขอให้ฉันออกจากห้อง อีกสิบนาทีต่อมา เขาโทรกลับมา และบอกว่าข่าวร้าย พ่อขอโทษลูกรักเมื่อพวกเขาจับฉัน ฉันคิดเรื่องงานหมั้น ผมกลัว สมิหรา พ่อเพิ่งโทรมา เขากล่าวว่าแผนการของเขาก็เปลี่ยนไป เขาบอกว่า เขาคิดว่า สมิหรา เด็กเกินไป ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด และไม่มีคุณ แต่นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญตอนนี้ พ่อก็รู้ว่า
สมิหรา คุณเป็นคนดี เขาจะทำแบบนี้กับคุณ เพื่อครอบครัวของเรา มันไม่ถูกต้องฉันพูดอย่างโกรธๆ " เรารู้ว่า ฉันไม่ใช่ขโมย ฉันคิดว่าเขารู้อย่างนั้นเหมือนกัน แต่เขาคิดถึงลูกสาว วิธีการที่เขาสามารถยอมรับหมั้นตอนนี้ ? ไม่มีใครต้องการที่จะรู้ว่าเป็นโจร หรือ ครอบครัวของ โจร เขาไม่อยากให้ลูกสาวตัวเองแต่งงานเข้าไปในครอบครัวที่ไม่มีใครอยากรู้ คุณจะเห็นว่าเขาไม่ได้เป็นคนเดียวที่คิดแบบนั้น
พ่อพูดถูกเรามักจะมีผู้เยี่ยมชม : ครอบครัวของแม่ และ เพื่อน เพื่อน ครอบครัว พ่อ เพื่อน และเพื่อนร่วมธุรกิจ จะมีใครในบ้าน ตอนนี้ไม่มีใครอยู่บ้าน ไม่มีใครมาเยี่ยม ไม่มีใครมาทานข้าว หรือ กาแฟ ผมคุยกับเพื่อนทางโทรศัพท์ แต่น่าแปลกที่พวกเขายุ่งอยู่เสมอ และ มีร่า อิบรา กล่าวแบบเดียวกัน โชคดีที่เป็นฤดูร้อนไม่มีโรงเรียนให้น้องชายคนเล็กของฉัน เราดีใจมาก
เราไม่อยากให้เขาได้ยินเรื่องไม่ดีเกี่ยวกับพ่อของเขาจากเด็กอื่น ๆ แต่โมฮัมเหม็ไม่มีความสุข เขาเบื่อ เขาก็ไม่มีใครเล่นด้วย เขาอยู่ในห้องนอนของเขาและเล่นบนคอมพิวเตอร์ของเขา เขาออกจากห้องของเขาที่จะกินและบอกเราว่า เขาเบื่อ
เราไม่ได้เจอพ่อเหมือนกันเขาอยู่ในโลกของเขาเอง วันแล้ววันเล่า heset ในสำนักงานของเขา เจอใครพูดกับใคร เขาหยุดกินกับเรา ดังนั้น แม่เอาอาหารไปให้เขา เค้ากินน้อยมาก แม่ไม่ได้บอกอะไรกับผม แต่ผมรู้ว่าเธอห่วงเขา และครอบครัว บางครั้งในเวลากลางคืนเมื่อเธอคิดว่าเราอยู่ในเตียง ผมได้ยินเสียงเธอข้างล่าง ร้องไห้
ไม่ทุกไม่โทรหาวันหลังจากที่ สมิหรา พ่อโทรมา ฉันได้รับโทรศัพท์จาก สมิหรา .
ฉันขอโทษ เธอกล่าวว่า เธอกำลังร้องไห้ ฉันไม่ต้องการที่จะจบงานหมั้นของเรา แต่พ่อก็ไม่ฟัง ฉันบอกพ่อว่ามีการผิดพลาด ผมรู้ว่าพ่อของคุณไม่ขโมยและฉันแน่ใจว่าพ่อเองก็รู้เหมือนกัน แต่เขาบอกว่า มันไม่ได้สำคัญอะไร เขาหรือฉันคิดเขาบอกฉันว่า เขาได้คุยกับพ่อ .
' ใช่ , ฉันพูดเบา ๆ .
' วันเดียวตำรวจจะจับโจรตัวจริง และทุกคนจะเสียใจ , เธอกล่าว .
ผมไม่เคยลืมความไว้วางใจของคุณในครอบครัวของฉัน ฉันพูดอย่างเงียบๆ ขอบคุณค่ะ
' บางทีเราสามารถช่วย พ่อเปลี่ยนแผนของเขาอีกครั้ง เธอไป เธอไม่ได้ร้องไห้ ' เราต้องได้ขโมยตัวจริง พ่อไม่ได้เอาอัญมณีดังนั้นเราต้องค้นหาคนที่ทำ เธอทำเสียงง่ายดังนั้น .
' แต่เราจะทำยังไงล่ะ ? ' ผมถาม .
' ลองคิด ชีคห์ บิน ซาเล็ม กล่าวว่าเขาไม่ได้ทิ้งพัสดุ เขาบอกว่า เขาไม่ได้ถามเลขาของเขาที่จะพิมพ์มัน บางทีเขาอาจจะไม่ได้ขอให้เขาพิมพ์แต่บางทีเขาทิ้งพัสดุ .
' คุณหมายถึงอะไร ? ผมถาม .
' บางทีเขาพิมพ์ข้อความเองบางทีเขาอาจจะขโมยเครื่องประดับของภรรยาของเขา .
ฉันตกใจในคำพูดของเธอ ' ฉันรู้ว่าคุณต้องการช่วยพ่อ แต่ชีค บิน ซาเล็ม ไม่ใช่โจร ' ข้าพูด .
' ทำไมไม่ ? เขาสามารถขายเครื่องประดับและได้รับเงินจากบริษัทประกันในเวลาเดียวกัน แล้วเขาก็สามารถซื้อภรรยาของเขา newjewellery และส่วนที่เหลือของเงินสำหรับตัวเอง . '
' เขาไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้น เขาเป็นคนรวยมาก '
." บางทีเขาอาจจะไม่ใช่เขา เราจะรู้ได้อย่างไร ? บางทีเขามีปัญหาเรื่องเงิน บางทีเขาแค่คิดว่ามันน่าตื่นเต้นที่จะขโมย ฉันไม่รู้ว่าทำไมเขาทำได้ แต่เราต้องหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเขา ) และทุกคนที่ไปที่ห้องทำงานของพ่อในวันนั้น เธอกล่าวว่า '
ฉันไม่คิดว่าเธอพูดถูกเรื่อง ชีค บิน ซาเล็ม แต่ฉันอยากจะทำบางสิ่งบางอย่าง ดังนั้นผมเห็นด้วย .
' ค่ะ ลอง' ผมพูด ' สิ่งแรกที่ผมทำคือ คุยกับ