Story Posted 10-09-2013Science Of D

Story Posted 10-09-2013
Science Of Deer Vision
Studies reveal visual perceptions of deer, their strengths and weaknesses

By: Trey Reid, OutdoorChannel.com

This is a first in a series of articles looking into the science behind whitetail deer.

It’s a perfectly crisp and clear autumn morning when a whitetailed doe wanders into view beneath your deer stand. Despite a favorable wind, the doe stops dead in her tracks, staring cautiously in your direction, twitching an ear and flaring a nostril. You’re perfectly motionless. The deer stretches her neck and twists her head from side to side. After what seems like an eternity, she eventually turns her attention to the acorns scattered on the forest floor.

Why didn’t she run away? Her scrutiny supports the idea that she saw you, but instead of running for safety, she finally relaxed and started feeding.

It could’ve turned out another way, with some visual cue triggering a flight response and the deer high-tailing it in the opposite direction. With either outcome, the result may be attributed to processes of whitetail vision.

What exactly do deer see? Since the deer can’t tell us, we turn to science for answers.

Wildlife biologists have been studying whitetail vision for years, including a landmark 1992 study by scientists from the University of Georgia, the University of California and the Medical College of Wisconsin. More recently, University of Georgia researchers examined deer vision as part of a study on how to keep deer out of roadways and reduce deer-vehicle collisions.

Although deer-vision research has many purposes, there are obvious implications for deer hunters.

In most vertebrates, the eye works by allowing light to enter and then projecting it onto the retina, a light-sensitive panel of cells at the rear of the eye. The retina’s cone cells, which provide the ability to distinguish color and see detailed focus, and rod cells, which provide low-light contrast, detect light and convert it to neural signals that are transmitted to the brain by the optic nerve.

But all eyes are not created equal. Much of the research into deer vision has compared deer and human vision based on eye structure, and structural differences often mean functional differences.

Humans see a wide range of color as a result of three types of cones in our eyes: one that’s sensitive to short-wavelength light in the blue portion of the color spectrum, one sensitive to middle-wavelength light in the green portion and a third type receptive to long-wavelength light in the red portion.

In contrast to humans’ “trichromatic” vision, deer have “dichromatic” vision because they have only two types of cones, lacking the cone that’s sensitive to longer wavelengths such as red and orange. It doesn’t mean deer don’t see red and orange hues, only that they perceive the colors differently, likely the same way as a color-blind person.

Imagine a bushel basket of tomatoes in various stages of ripeness; while most humans can differentiate the green tomatoes from the pink and red ones, color-blind humans and deer cannot make the same visual distinction. It’s likely deer can discriminate between blue and red but not green and red.

The implication for hunters is that, barring other considerations such as scent and movement, it’s unlikely a deer will bust a hunter who’s wearing a blaze-orange hat and vest. For a hunter wearing a blue shirt under his orange vest, it may be a different story.

Another major difference between human and deer vision is visual acuity, which is the ability to focus on fine detail. Humans have an area on the retina called the optic fovea, a retinal depression with a high concentration of cone cells. Furthermore, about half of humans’ optic nerves are connected to the fovea. This combination gives us the ability to see fine detail, especially for activities such as reading, driving or watching television.

In contrast to a human’s round pupil and concentrated cones on the optic fovea, a deer’s horizontal-slit pupil and retinal structure give them a “visual streak” with areas of concentrated cone cells. As the concentration of cone cells on the retina increases, so does the ability to see detail. Deer have much less concentration of cone cells than humans, which means they don’t see the same fine detail. Research out of the University of Georgia points to deer vision being in the range of 20/200, which means a deer should be able to see detail at 20 meters that a human eye can see at 200 meters. That’s the same as a legally blind person.

Because of the horizontal pupil and cone concentration along the visual streak, scientists believe deer probably see greater detail along a horizontal swath in the middle of their field of vision. For an idea of how this might look from a deer’s perspective, imagine a television screen divided into horizontal thirds, with the screen’s middle section in sharp focus but with the top and bottom thirds blurred.

This may explain the lack of perceived danger by the deer in the hypothetical scenario at the beginning of this article. It also may support notions that hunters in elevated stands have an advantage over hunters on the ground.

Whitetails have built-in advantages over humans in the area of night vision. Their pupils are larger, allowing more light to reach the retina’s light receptors. Deer also have a tapetum, a reflective eye structure that enables whitetails to recycle light. The tapetum acts like a mirror, causing a deer’s eyes to shine at night, and when light isn’t absorbed by receptor cells the first time it enters the eye, the tapetum reflects it back over the cells a second time.

The potential ability to see ultraviolet light is another difference between the human and whitetail eye. Because humans are long-lived animals, we have a colored pigment in the eye lens that helps filter out damaging ultraviolet light, which otherwise might cause our eyes to fail long before the rest of the body. The relatively short-lived deer lacks the ultraviolet filter, possibly allowing deer to see into the UV spectrum. The lack of the filter also likely increases a deer’s ability to see shorter-wavelength light in the blue part of the spectrum. While findings on a deer’s ability to see UV light are inconclusive, research suggests fabrics containing UV dyes and brighteners – common components in most of today’s clothes and laundry detergents – are more visible to deer than to humans.

The implication for hunters is that some fabrics and detergents may cause them to glow as if they were standing under a blacklight.

Next: The Science of Antlers

Go to 2013 Deer Camp

- See more at: http://outdoorchannel.com/article.aspx?id=3531&articletype=article#sthash.KH2q5z4y.dpuf

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่องลง 10-09-2013วิทยาศาสตร์เห็นกวางแนวภาพของกวาง จุดแข็ง และจุดอ่อนของพวกเขาเปิดเผยการศึกษาโดย: trey อยู่ Reid, OutdoorChannel.comนี้เป็นหนึ่งในชุดของบทความดูเป็นวิทยาศาสตร์เบื้องหลังกวางปลาสลิดเป็นเช้าสมบูรณ์คมชัด และชัดเจนฤดูใบไม้ร่วงที่เมื่อป้องกัน whitetailed wanders ในใต้ขาของคุณเดียร์ แม้ มีลมดี ป้องกันการหยุดตายในเพลงของเธอ คู่เดินในทิศทางของคุณ twitching ฝัก และชุดบานท่อทอง nostril เป็น คุณสมบูรณ์แบบ สัตว์ยืดคอของเธอ และบิดศีรษะของเธอจากด้านข้าง หลังอะไรเหมือนเป็นนิรันดร์ เธอก็จะสนใจเธอโอ๊กที่กระจายอยู่บนพื้นป่าทำไมไม่ได้เธอหนี Scrutiny เธอสนับสนุนความคิดที่ว่า เธอเห็นคุณ แต่แทนที่จะทำงานเพื่อความปลอดภัย เธอก็ผ่อนคลาย และเริ่มให้อาหารมันสามารถเปิดใช้งานออกอีกทางหนึ่ง มีสัญลักษณ์บางภาพเรียกกวางสูง-tailing มันในทิศทางตรงกันข้ามและการตอบสนองการบิน มีผลอย่างใดอย่างหนึ่ง ผลอาจสามารถเกิดจากการกระบวนการของวิสัยทัศน์ของปลาสลิดสิ่งต้องทำเดียร์เห็น เนื่องจากสัตว์ไม่สามารถบอกเรา เราเปิดเพื่อวิทยาศาสตร์สำหรับคำตอบBiologists สัตว์ป่าได้รับการศึกษาวิสัยทัศน์ปลาสลิดปี รวมถึงการศึกษามาร์ค 1992 โดยนักวิทยาศาสตร์จากมหาวิทยาลัยจอร์เจีย มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย และทางการแพทย์ของวิทยาลัยวิสคอนซิน เมื่อเร็ว ๆ นี้ มหาวิทยาลัยจอร์เจียนักวิจัยตรวจสอบวิสัยทัศน์เดียร์เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาวิธีการให้กวางออกจากภูเขา และลดตามกวางรถแม้ว่าวิสัยทัศน์เดียร์วิจัยมีวัตถุประสงค์หลาย มีนัยชัดเจนสำหรับนักล่ากวางในส่วนใหญ่ vertebrates ตาทำงาน โดยช่วยให้แสงเข้า และ projecting บนเรตินา แผงไวต่อแสงของเซลล์ที่ด้านหลังของตา ของตาโคนเซลล์ ซึ่งทำให้สามารถแยกสี และความละเอียด และแกนเซลล์ ซึ่งให้ความคมชัดแสงน้อย ตรวจจับแสง และแปลงเป็นสัญญาณประสาทที่ส่งไปสมอง โดยประสาทตาแต่ตาทั้งหมดจะสร้างเท่านั้น วิจัยเป็นวิสัยทัศน์ของเดียร์มากได้เปรียบเทียบเดียร์และวิสัยทัศน์ของมนุษย์ตามโครงสร้างของตา และความแตกต่างโครงสร้างมักจะหมายถึง ความแตกต่างทำงานมนุษย์ดูหลากหลายสีจากสามชนิดของกรวยในสายตาของเรา: ที่มีความไวต่อความยาวคลื่นสั้นแสงในส่วนสีน้ำเงินของสเปกตรัมสี หนึ่งความไวต่อแสงความยาวคลื่นกลางในส่วนเป็นสีเขียว และสามพิมพ์ครอบครัวแสงความยาวคลื่นยาวในส่วนเป็นสีแดงตรงข้ามวิชั่น "trichromatic" ของมนุษย์ เดียร์มีวิสัยทัศน์ "dichromatic" เพราะพวกเขามีเพียงสองชนิดของกรวย ขาดกรวยที่มีความไวต่อความยาวคลื่นยาวเช่นสีแดงและสีส้ม ก็ไม่หมายความว่า เดียร์ไม่เห็นสีแดง และสีส้มโทน เท่าที่พวกเขาสังเกตสีแตก มีแนวโน้มแบบเดียวกับคน color-blindจินตนาการกระเช้า bushel ของมะเขือเทศในขั้นตอนต่าง ๆ ของ ripeness ในขณะที่มนุษย์ส่วนใหญ่สามารถแยกแยะมะเขือเทศสีเขียวจากสีชมพู และสีแดง color-blind มนุษย์และสัตว์ไม่ให้ภาพแตกเหมือนกัน ของเดียร์น่าจะสามารถเหยียดระหว่างสีน้ำเงิน และสีแดง แต่ไม่เขียว และแดงปริยายสำหรับนักล่าคือ barring ข้อควรพิจารณาอื่น ๆ เช่นกลิ่นและความเคลื่อนไหว มันน่า deer จะหน้าอกฮันเตอร์ที่สวมหมวกสีส้มลุกโชนและเสื้อกั๊ก สำหรับฮันเตอร์ที่สวมเสื้อสีน้ำเงินภายใต้เสื้อกั๊กสีส้มของเขา มันอาจจะเป็นเรื่องความแตกต่างสำคัญอีกระหว่างวิสัยทัศน์ของมนุษย์และสัตว์ได้ชัด ซึ่งเป็นความสามารถในการให้ความสำคัญกับรายละเอียดเล็ก ๆ มนุษย์มีพื้นที่บนเรตินาที่เรียกว่า fovea ใยแก้วนำแสง ภาวะซึมเศร้าที่จอประสาทตา มีความเข้มข้นสูงของเซลล์รูปกรวย นอกจากนี้ ประมาณครึ่งหนึ่งของเส้นประสาทจักษุของมนุษย์จะเชื่อมโยงกับ fovea ชุดนี้ช่วยให้เราสามารถดูรายละเอียดที่ดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับกิจกรรมต่าง ๆ เช่นอ่านหนังสือ ขับรถ หรือดูโทรทัศน์ตรงข้ามของมนุษย์นักเรียนกลมและกรวยเข้มข้นบน fovea ใยแก้วนำแสง ม่านแนวร่องของเดียร์และโครงสร้างที่จอประสาทตาให้ "อับภาพ" กับพื้นที่ของเซลล์รูปกรวยที่เข้มข้น เมื่อความเข้มข้นของเซลล์รูปกรวยในจอตามากขึ้น จึงไม่สามารถที่จะดูรายละเอียด เดียร์มีมากน้อยกว่าความเข้มข้นของเซลล์รูปกรวยมากกว่ามนุษย์ ซึ่งหมายความว่า พวกเขาไม่เห็นรายละเอียดดีเหมือนกัน งานวิจัยจากมหาวิทยาลัยจอร์เจียไปเดียร์มีวิสัยทัศน์ในระยะ 20/200 ซึ่งหมายความว่า deer ควรสามารถดูรายละเอียดที่ 20 เมตรที่ตามนุษย์สามารถมองเห็นที่ 200 เมตร ที่เป็นเหมือนกับคนตาบอดตามกฎหมายแนวนักเรียนและความเข้มข้นของกรวยตามแนวภาพ นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่า กวางคงดูรายละเอียดที่มากกว่าตาม swath แนวนอนระหว่างวิสัยทัศน์ของฟิลด์ สำหรับความคิดของวิธีนี้อาจดูจากมุมมองของกวาง จินตนาการโทรทัศน์แบ่งออกเป็นสามแนวนอน มีส่วนกลางของหน้าจอในความคมชัด แต่ มีสามด้านบนและด้านล่างที่เบลอนี้อาจอธิบายไม่รับรู้อันตราย โดยเดียร์ในสถานการณ์สมมุติที่จุดเริ่มต้นของบทความนี้ มันยังอาจสนับสนุนความเข้าใจที่ว่า นักล่าในยืนสูงได้เปรียบมากกว่านักล่าบนพื้นดินWhitetails มีข้อดีมีมากกว่ามนุษย์ในวิสัยทัศน์ตอนกลางคืน นักเรียนของพวกเขามีขนาดใหญ่ การให้แสงมากขึ้นถึง receptors แสงของเรตินา เดียร์ยังมี tapetum โครงสร้างตาสะท้อนแสงที่ทำให้ whitetails ไซไฟ Tapetum ทำหน้าที่เหมือนกระจก ทำให้ตาของเดียร์จะส่องแสงในเวลากลางคืน และเมื่อไฟไม่ดูดซึม โดยเซลล์ตัวรับเป็นครั้งแรกที่เข้าสู่ตา tapetum ที่สะท้อนมันกลับผ่านเซลล์เป็นครั้งที่สองอาจมองเห็นรังสีอัลตราไวโอเลตมีความแตกต่างอื่น ๆ ระหว่างตามนุษย์และปลาสลิด เนื่องจากมนุษย์มีสัตว์ long-lived เรามีเม็ดสีในเลนส์ตาที่ช่วยกรองรังสีอัลตราไวโอเลต ที่อื่นที่อาจทำให้ตาของเราไม่นานก่อนส่วนเหลือของร่างกาย เสียหาย เดียร์อาชญาค่อนข้างขาดตัวกรองรังสีอัลตราไวโอเลต อาจช่วยให้กวางดูเป็นคลื่น UV ขาดของตัวกรองยังมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นของเดียร์มองเห็นแสงที่ความยาวคลื่นสั้นในส่วนสีน้ำเงินของสเปกตรัม ขณะที่พบในกวางตัวหนึ่งมองเห็นแสง UV inconclusive งานวิจัยแนะนำผ้าที่ประกอบด้วยสี UV และ brighteners –ส่วนประกอบทั่วไปในที่สุดวันนี้เสื้อผ้าและผงซักฟอกซักรีด – จะขึ้นเห็นเดียร์มากกว่ากับมนุษย์ปริยายสำหรับนักล่าคือ ว่า บางผ้าและผงซักฟอกอาจทำให้เรืองแสงเป็นถ้าพวกเขาก็ยืนอยู่ภายใต้การ blacklightNext: The Science of AntlersGo to 2013 Deer Camp- See more at: http://outdoorchannel.com/article.aspx?id=3531&articletype=article#sthash.KH2q5z4y.dpuf

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องโพสต์ 10-09-2013
วิทยาศาสตร์ของกวางการศึกษาวิสัยทัศน์
เปิดเผยภาพการรับรู้ของกวาง จุดแข็งและจุดอ่อน

โดย : เทรย์ รี้ด outdoorchannel . com

นี้เป็นครั้งแรกในชุดของบทความที่ดูเป็นวิทยาศาสตร์ที่อยู่เบื้องหลังกวาง whitetail

มันสมบูรณ์คมชัดและชัดเจน เช้าของฤดูใบไม้ร่วงเมื่อ whitetailed โด เดินเข้าไปดูใต้กวางของคุณยืน แม้สายลมอันกวางหยุดตายในเพลงของเธอ จ้องคุมเชิงในทิศทางของคุณกระตุกหูบานและมีรูจมูก เธอดูนิ่ง . กวางยืดคอของเธอและบิดหัวของเธอจากทางด้านข้าง หลังจากสิ่งที่ดูเหมือนว่านิรันดร์ ในที่สุดเธอก็หันความสนใจของเธอไปยังโอ๊กกระจัดกระจายบนพื้นป่า

ทำไมเธอถึงไม่หนีไป ?การตรวจสอบของเธอสนับสนุนความคิดที่ว่า เธอเห็นคุณ แต่แทนที่จะหนีเพื่อความปลอดภัย เธอได้ผ่อนคลาย และเริ่มให้อาหาร

มันน่าจะมีทางออกอื่น ด้วยความอาวรณ์ เรียกการตอบสนองการบินและกวางสูงตามในทิศทางตรงกันข้าม มีทั้งผล ผลอาจจะเกิดจากกระบวนการของวิสัยทัศน์ whitetail กวาง

มีอะไรดูเพราะกวางไม่ได้บอกเรา เราทำให้วิทยาศาสตร์สำหรับคำตอบ

สัตว์ป่า นักชีววิทยาได้ศึกษา whitetail วิสัยทัศน์ปีรวมทั้งสถานที่ 2535 การศึกษาโดยนักวิทยาศาสตร์จากมหาวิทยาลัยจอร์เจีย มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย และวิทยาลัยการแพทย์ของวิสคอนซิน เมื่อเร็วๆ นี้มหาวิทยาลัยจอร์เจียนักวิจัยตรวจสอบวิสัยทัศน์ กวาง เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาเกี่ยวกับวิธีการเพื่อให้กวางออกมาจากถนน และลดการชนรถกวาง

แม้ว่าการวิจัยวิสัยทัศน์กวางได้หลายวัตถุประสงค์ มีความหมายที่ชัดเจนสำหรับกวางล่า

ในสัตว์มีกระดูกสันหลังส่วนใหญ่ตาทำงานโดยให้แสงเข้า แล้วยื่นมันให้ลง เรตินาเป็น light-sensitive แผงเซลล์ที่ด้านหลังของตา ของเรตินาเซลล์รูปกรวย ซึ่งให้ความสามารถในการแยกแยะสี และดูรายละเอียดของโฟกัส และร็อดเซลล์ ซึ่งให้ความคมชัด แสงสว่าง แสงสว่างและแปลงเป็นสัญญาณประสาทที่ส่งไปยังสมองโดยประสาทตา

แต่ดวงตาทั้งหมดจะไม่สร้างเท่านั้นมากของการวิจัยในวิสัยทัศน์ของกวางกวางเปรียบเทียบและวิสัยทัศน์ของมนุษย์ขึ้นอยู่กับโครงสร้างของดวงตา และความแตกต่างทางโครงสร้างมักจะหมายถึงความแตกต่างหน้าที่

มนุษย์เห็นหลากหลายสีเป็นผลจากสามชนิดของกรวยในดวงตาที่ไวต่อแสงความยาวคลื่นสั้นในส่วนสีน้ำเงินสีสเปกตรัมที่ไวต่อแสงความยาวคลื่นตรงกลางในส่วนสีเขียวและสามประเภทอ่อนไหวกับแสงความยาวคลื่นยาวในส่วนสีแดง

ในทางตรงกันข้ามกับมนุษย์ ' " trichromatic " วิสัยทัศน์ กวางมี " วิสัยทัศน์ dichromatic " เพราะพวกเขามีเพียงสองชนิดของกรวย ไม่มีกรวยที่ไวต่อแสง เช่น สีแดง และ อีกต่อไป สีส้ม มันไม่ได้หมายความว่ากวางไม่เห็นเฉดสีแดงและสีส้มเท่านั้นที่พวกเขารับรู้สีต่างกัน น่าจะแบบเดียวกับสีคนตาบอด

จินตนาการตะกร้าตะกร้ามะเขือเทศในขั้นตอนต่างๆของการสุก ; ในขณะที่คนส่วนใหญ่สามารถแยกมะเขือเทศสีเขียวจากคนที่เป็นสีชมพูและสีแดง , สีตาบอดมนุษย์กวาง และไม่สามารถสร้างความแตกต่างภาพเดียวกัน มันเป็นกวางอาจจะแยกแยะระหว่างสีน้ำเงินและสีแดง แต่ไม่เขียว และ แดง

ความหมายสำหรับนักล่าที่ไม่มีข้อพิจารณาอื่นๆ เช่น กลิ่น และการเคลื่อนไหว มันไม่น่าจะเป็นกวางหน้าอกจะเป็นนักล่าที่ใส่เปลวไฟสีส้มหมวกและเสื้อ สำหรับนักล่าที่สวมเสื้อยืดสีฟ้าภายใต้เสื้อกั๊กสีส้มของเขา มันอาจจะเป็นเรื่องที่แตกต่างกัน

อีกความแตกต่างหลักระหว่างมนุษย์และกวางวิสัยทัศน์คือทิฐิ ซึ่งมีความสามารถในการโฟกัสละเอียดมนุษย์มีพื้นที่บนจอประสาทตาที่เรียกว่าโฟเวียจักษุ , depression ตาลที่มีความเข้มข้นสูงของโคนเซลล์ นอกจากนี้ ประมาณครึ่งหนึ่งของมนุษย์ ' ประสาทตาเชื่อมต่อกับเฉพาะ . ชุดนี้จะช่วยให้เราสามารถดูรายละเอียดได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับกิจกรรมต่างๆ เช่น อ่านหนังสือ ขับรถ หรือดูโทรทัศน์ .

ในทางตรงกันข้ามกับนักเรียนรอบของมนุษย์และเข้มข้นกรวยบนเฉพาะเดือน กวางเป็นลูกศิษย์ปาดแนวนอนและโครงสร้างของจอประสาทตา ให้ " แนว " ภาพที่มีพื้นที่ของความเข้มข้นและเซลล์รูปกรวย . ขณะที่ความเข้มข้นของเซลล์รูปกรวยในจอตาเพิ่มขึ้น จึง ไม่ ความสามารถในการดูรายละเอียด กวางมีมากน้อย ความเข้มข้นของเซลล์รูปกรวยมากกว่ามนุษย์