DR SUSAN CALVIN I looked at my note

DR SUSAN CALVIN
I looked at my notes and I didn't like them. I'd spent three days at the United States Robots Company, its offices and factories like a small city, and I needed more personal information for my newspaper. And so I went to interview Dr Calvin. Susan Calvin had been born in the year 1982. At the age of twenty she had met Dr Alfred Lanning of US Robots who had shown her the first robot with a voice. It was a large, clumsy, ugly robot which was going to be sent to the mines on Mercury. Susan was a cold girl, plain and colourless, who disliked the world around her. But as she watched and listened to the robot, she felt the beginning of a cold excitement. In 2008 she completed her final degree at Columbia University, and began work at US Robots as the first robot psychologist. For fifty years she watched the development of robots and now she was leaving US Robots at the age of seventy-five "My newspaper reaches the whole solar system," I said to Dr Calvin. "We have three billion readers, Dr Calvin. They would like to hear your views on robots. Dr Calvin didn't smile at me. I don't think she ever smiled. She was small and thin and her eyes were sharp, though not angry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดร.ซูซานคาลวิน ผมมองที่บันทึกย่อของฉัน และไม่ชอบพวกเขา ฉันได้ใช้เวลาสามวันที่ บริษัทหุ่นยนต์ไทย สำนักงาน และโรงงานเช่นเมืองเล็ก ๆ และฉันต้องการข้อมูลส่วนตัวสำหรับหนังสือพิมพ์ของฉัน และ จึงไปสัมภาษณ์ดร.คาลวิน ซูซานคาลวินเคยเกิดขึ้นในปี 1982 ที่อายุยี่สิบ เธอได้พบดร.อัลเฟรด Lanning ของเราหุ่นยนต์ที่เธอได้แสดงหุ่นยนต์ครั้งแรก ด้วยเสียง มันเป็นหุ่นยนต์ขนาดใหญ่ ซุ่มซ่าม น่าเกลียดซึ่งกำลังจะถูกส่งไปยังเหมืองบนปรอท ซูซานถูกเย็นคน ธรรมดา และสี ใส โลกรอบตัวเธอไม่ชอบ แต่เป็นเธอดู และฟังหุ่นยนต์ เธอรู้สึกใจเย็นเป็นต้น ในปี 2008 เธอเสร็จเธอระดับสุดท้ายที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย และเริ่มทำงานที่เราหุ่นยนต์เป็นหุ่นยนต์นักจิตวิทยาครั้งแรก ห้าสิบปี ที่เธอเฝ้าดูการพัฒนาหุ่นยนต์ และเธอถูกออกจากหุ่นยนต์เราที่อายุเจ็ดสิบห้า "หนังสือพิมพ์ของฉันถึงทั้งระบบสุริยะ กล่าวว่า ดร.คาลวิน "เรามีสามพันอ่าน คาลวิน Dr พวกเขาต้องการฟังมุมมองของคุณหุ่นยนต์ คาลวิน Dr ไม่ยิ้มที่ฉัน ผมไม่คิดว่า เธอเคยยิ้ม ขนาดเล็ก และบาง และดวงตาของเธอถูกคม ว่าไม่โกรธ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

DR ซูซานคาลวิน
ผมมองที่บันทึกของฉันและฉันไม่ชอบพวกเขา ฉันใช้เวลาสามวันที่ บริษัท หุ่นยนต์ United States, สำนักงานและโรงงานเหมือนเมืองเล็ก ๆ และผมจำเป็นต้องมีข้อมูลส่วนบุคคลมากขึ้นสำหรับหนังสือพิมพ์ของฉัน และเพื่อให้ผมไปสัมภาษณ์ดรคาลวิน ซูซานคาลวินได้รับการเกิดในปี 1982 เมื่ออายุยี่สิบที่เธอได้พบกับดรอัลเฟรด Lanning ของหุ่นยนต์สหรัฐที่เธอได้แสดงให้เห็นหุ่นยนต์ครั้งแรกกับเสียง มันเป็นขนาดใหญ่เงอะงะหุ่นยนต์น่าเกลียดซึ่งกำลังจะถูกส่งไปยังการทำเหมืองแร่บนดาวพุธ ซูซานเป็นสาวเย็นธรรมดาและไม่มีสีที่ไม่ชอบโลกรอบ ๆ ตัวเธอ แต่ขณะที่เธอเฝ้าดูและฟังหุ่นยนต์เธอรู้สึกว่าจุดเริ่มต้นของความตื่นเต้นความหนาวเย็น ในปี 2008 เธอจบการศึกษาระดับปริญญาสุดท้ายของเธอที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบียและเริ่มทำงานที่สหรัฐเป็นหุ่นยนต์นักจิตวิทยาหุ่นยนต์ตัวแรก ห้าสิบปีที่เธอเฝ้าดูการพัฒนาของหุ่นยนต์และตอนนี้เธอกำลังจะออกจากหุ่นยนต์สหรัฐที่อายุเจ็ดสิบห้า "หนังสือพิมพ์ของฉันถึงระบบพลังงานแสงอาทิตย์ทั้ง" ผมพูดกับดรคาลวิน "เรามีสามพันล้านผู้อ่านดร Calvin. พวกเขาต้องการจะได้ยินมุมมองของคุณหุ่นยนต์ดร. เคลวินไม่ได้ยิ้มให้ฉัน. ฉันไม่คิดว่าเธอเคยยิ้ม. เธอเป็นคนที่มีขนาดเล็กและบางและดวงตาของเธอมีความคมชัดแม้ว่า ไม่ได้โกรธ.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดร. ซูซาน คาลวินผมมองไปที่บันทึกของฉันและฉันไม่ชอบมัน ฉันใช้เวลา 3 วันในสหรัฐอเมริกา บริษัท หุ่นยนต์ของสำนักงานและโรงงาน เช่น เมืองเล็ก ๆและฉันต้องการข้อมูลส่วนบุคคลเพิ่มเติมสำหรับหนังสือพิมพ์ของผม และดังนั้นฉันไปสัมภาษณ์ ดร. เคลวิน ซูซาน คาลวิน เกิดในปี พ.ศ. 2525 ตอนอายุยี่สิบ เธอได้พบกับ ดร. อัลเฟรด แลนนิ่งเราหุ่นยนต์ที่แสดงของเธอหุ่นยนต์ครั้งแรกกับเสียง มันใหญ่เทอะทะน่าเกลียดหุ่นยนต์ซึ่งจะถูกส่งไปยังเหมืองบนดาวพุธ ซูซานเป็นผู้หญิงเย็นชา ธรรมดา และไม่มีสี ใครไม่ชอบโลกรอบๆ ตัวเธอ แต่เมื่อเธอได้เห็นและฟังหุ่นยนต์ เธอรู้สึกว่าจุดเริ่มต้นของความเย็น ในปี 2008 เธอจะจบสุดท้ายของเธอที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย และเริ่มทำงานเป็นนักจิตวิทยาหุ่นยนต์หุ่นยนต์ที่เราก่อน 50 ปีเธอเฝ้าดูพัฒนาการของหุ่นยนต์ และตอนนี้เธอกำลังทิ้งเราให้หุ่นยนต์ที่อายุเจ็ดสิบห้า " หนังสือพิมพ์ของฉันถึงระบบพลังงานแสงอาทิตย์ทั้งหมด ว่า " ดร. คาลวิน เรามีสามล้านผู้อ่าน ดร คาลวิน พวกเขาต้องการที่จะได้ยินความคิดเห็นของคุณเกี่ยวกับหุ่นยนต์ ดร. เคลวินไม่ได้ยิ้มให้ผม ฉันไม่คิดว่าเธอเคยยิ้ม เธอมีขนาดเล็กและบาง และดวงตาก็คม แต่ไม่ได้โกรธ