which was latter transferred to Sch

which was latter transferred to Scheelea. A new name in Attalea is therefore needed
for the babaçu if one considers that A. speciosa is not valid. Zona (2002) proposed Attalea glassmanii, but Govaerts and Dransfield (2005), following Henderson et al. (1995) and other authors, chose to conserve the old name Attalea speciosa under which this important palm has been known since a long time. Recognizing a single genus is biologically sound since there are many fertile hybrids between Attalea sensu stricto, Orbignya, Scheelea and Maximiliana, which indicate a very close affinity of these taxa (Balick et al., 1987 a, b).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซึ่งเป็นหลังโอนไป Scheelea ชื่อใหม่ใน Attalea ดังนั้นจึงจำเป็นต้องใช้สำหรับ babaçu ถ้าหนึ่งพิจารณาน้ำ A. ที่ไม่ถูกต้อง อสุจิ (2002) เสนอ Attalea glassmanii, Govaerts และ Dransfield (2005), ต่อไปนี้ Henderson et al. (1995) และ คน เลือกที่จะประหยัดน้ำเก่าของ Attalea ชื่อที่ปาล์มนี้สำคัญเป็นที่รู้จักตั้งแต่เป็นเวลานาน จดจำสกุลเดียวเป็นชิ้นเสียงเนื่องจากมีลูกผสมที่อุดมสมบูรณ์จำนวนมากอยู่ระหว่าง Attalea sensu stricto, Orbignya, Scheelea และ Maximiliana ซึ่งระบุความสัมพันธ์ที่ดีของเหล่านี้ taxa (Balick et al., 1987 a, b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซึ่งต่อมาย้ายไป scheelea . ชื่อใหม่ใน attalea จึงต้องการ
สำหรับบาบา 5 u ถ้าหนึ่งพิจารณาว่า อ. speciosa ไม่ถูกต้อง ลอนดอน ( 2002 ) เสนอ attalea glassmanii แต่ govaerts dransfield ( 2005 ) , และต่อไปนี้ Henderson et al . ( 1995 ) และผู้เขียนอื่น ๆเลือกที่จะอนุรักษ์ชื่อเก่า attalea speciosa ภายใต้ฝ่ามือที่สำคัญนี้ ได้รับทราบตั้งแต่เวลานานซึ่งเป็นสกุลเดียวคือเสียงได้ เนื่องจากมีความอุดมสมบูรณ์มาก ระหว่างลูกผสม attalea เซ็นสุ stricto orbignya scheelea , และ , maximiliana ซึ่งบ่งชี้ถึงความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดมาก และของเหล่านี้ ( balick et al . , 1987 A , B )