Conduct of empirical workThis secti

Conduct of empirical work
This section is focused on the conduct of empirical
work for interpretive case studies, and three sets of
issues have been selected for discussion, involving the
role of the researcher, interviewing techniques, and
reporting methods. This selection reflects the importance
of these issues to the interpretive IS researcher.
Mumford (1985) provides some useful advice to the IS
researcher on other empirical issues such as the choice
of research topic, collaboration with in-company personnel,
and confidentiality.
Role of the researcher
Interpretive researchers are attempting the difficult
task of accessing other people's interpretations, filtering
them through their own conceptual apparatus, and
feeding a version of events back to others, including in
some cases both their interviewees and other audiences.
In carrying out this work, it is important that
interpretive researchers have a view of their own role in
this complex human process. Two different roles can be
identified, namely that of the outside observer and that
of the involved researcher, through participant observation
or action research. From an interpretive perspective,
neither of these roles should be viewed as that
of an objective reporter, since the collection and
analysis of data involves the researcher's own subjectivity.
In addition, and particularly with reference to
in-depth case studies carried out over a period of time,
researchers inevitably influence the interpretations of
those people who are being researched, a process
referred to as the 'double hermeneutic' by Giddens
(1984). So, even if researchers view themselves as
outside observers, they are in some sense conducting
action research by influencing what is happening in the
domain of action, if only by the sharing of concepts and
interpretations with the personnel in the field site.
Despite the above qualification, the 'outside observer'
role preserves more distance from the personnel
in the field organizations. The latter will tend to view
the researcher not as one of themselves, but as an
outsider. The merit of this approach is that the
researcher is seen as not having a direct personal stake
in various interpretations and outcomes, and thus
personnel will often be relatively frank in expressing
their views, provided a rapport of trust can be
established. The main disadvantage of this role is that
the outside researcher will not be present on many
occasions, and will not get a direct sense of the field
organization from the inside. In addition, the researcher
may sometimes be debarred from access to
certain data and issues which are regarded as too
confidential or sensitive to be shared with outsiders.
The role of participant observer or action researcher
involves the researcher being a member of the field
group or organization, or at least becoming a temporary
member for some period of time. The merits of
this are that the participant observer will get an inside
view, and will not normally be debarred from confidential
or sensitive issues. On the other hand, the involved
researcher will be perceived as having a direct personal
stake in various views and activities, and other personnel
may be more guarded in their expressed interpretations
as a consequence. In addition, unless participant
observers or action researchers hide their research
motives, which could be considered an unethical
position (Mumford, 1985), they will still not be
regarded as normal employees and thus not total
insiders. A final problem with the role of involved
researcher is the extreme difficulty of reporting the part
one has played in the various matters under considera-
78 Interpretive case studies in IS research G Walsham
tion. Self-reporting faces the twin dangers of overmodesty
and self-aggrandisement, and it is particularly
difficult to steer a middle path between these two
extremes.
What advice can be given then on the choice of roles?
In the view of this author, the choice should be
consciously made by the researcher dependent on the
assessment of the above merits and demerits in each
particular case. For example, Nandhakumar (1993)
argued that his study of the design and development
processes of an executive information system was
enhanced by his role as a participant observer, since it
was possible for him to be involved in the day-to-day
happenings of the design team from the viewpoint of an
insider, in a way which would not have been possible
for an outside observer. Whatever the decision made
by the individual researcher, it is essential that the
choice is made in an explicit and reflective way, and
that the reasons are given when reporting the results of
the research.
Evidence from interviews
Yin (1989) argues that evidence for case studies may
come from six sources: documents, archival records,
interviews, direct observation, participant observation,
and physical artifacts. However, with respect to interpretive
case studies as an outside observer, it can be
argued that interviews are the primary data source,
since it is through this method that the researcher can
best access the interpretations that participants have
regarding the actions and events which have or are
taking place, and the views and aspirations of themselves
and other participants. Even in the case of
interpretive case studies being carried out as a participant
observer or action researcher, it can be argued
that interviews are still an important data source, since
they enable researchers to step back and examine the
interpretations of their fellow participants in some
detail.
With respect to interviewing style, this will vary
between individuals, depending on personality, but one
key issue for all interviewers is the balance which
should be adopted by them between excessive passivity
and over-direction. If the interviewer directs the
interview too closely, and refuses to allow interviewees
to express their own views except in response to
questions that are tightly controlled by the researcher,
then the data obtained will lose much of the richness of
interpretation which is the raw material of sensitive
interpretive studies. However, a researcher can err too
far the other way. If the researcher is too passive, for
example either by not prompting with questions which
follow some new direction taken by the interviewee or
by not offering his or her own ideas on some particular
issue, a number of negative consequences can result.
The interviewees may conclude that the researchers are
either not interested in their views and/or that the
researchers have no views of their own on the subjects
of investigation. This latter consequence can result in
IS interviewees, for example, doubting the professional
competence of the researchers in the IS domain, and
future collaboration with the research project becomes
jeopardised.
A second important issue in interviewing concerns
reporting media, since it is vital in an interpretive study
to 'capture' people's interpretations in as effective way
as possible, while at the same time conducting the
normal social interchanges of the interview. One
approach is to tape-record all research interviews. The
advantage of this is that it provides a full description of
what was said, whereas note-taking is necessarily
partial. The main disadvantage is that, in the case of
confidential or sensitive material, the respondent may
be seriously inhibited by the presence of the machine.
A second disadvantage of tape-recording as the sole
medium is the time that needs to be spent in either
transcribing the tape recording or extracting a set of
useful data from it. The main alternative to taperecording
is to make rough but extensive notes during
interviews, and to write them up in full as soon as
possible after the interview. Again, with respect to
advice to the researcher, individual circumstances need
to be considered. Note-taking supplemented by taperecording
where appropriate is one sensible approach.
Tape-recording may be considered appropriate as a
supplement in cases of relatively non-confidential
material, particularly where the interview contains a
large amount of relatively 'hard' data which it would be
difficult to capture by note-taking alone.
This sub-section has dealt with interviewing technique,
but it is important to emphasise that good
technique is a necessary but not a sufficient condition
for good interviewing. Access to people's thoughts,
views and aspirations requires good social skills and
personal sensitivity on the part of the researcher, and
these are less easily acquired than matters of technique.
Zuboff (1988) described her interview approach as
involving a 'non-judgemental form of listening'. Researchers
should be constantly critical with respect to
their own performance in this area, and one approach
is to carry out interviews in pairs and subsequently
to undertake a critique of each other's style and
sensitivity.
Reporting methods
The issue of how to report field work is important in all
research, but it can be argued that it is particularly
critical in interpretive case studies. Interpretive researchers
are not saying to the reader that they are
reporting facts; instead, they are reporting their interpretations
of other people's interpretations. It is thus
vital, in order to establish some credibility to the
Interpretive case studies in IS research GWalsham 79
reader, that they describe in some detail how they have
arrived at their 'results'. Reporting on 'soft' human
issues is not an excuse for sloppiness.
So what should be reported in an interpretive case
study? As a minimum, reporting on the collection of
field data should include details of the research sites
chosen, the reasons for this choice, the number of
people who were interviewed, what hierarchical or
professional positions they occupied, what other data
sources were used, and over what period the research
was conducted. With respect to data analysis, reporting
should include how the field interviews a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปฏิบัติงานรวมส่วนนี้จะเน้นการบริหารผลงาน interpretive กรณีศึกษา และสามชุดมีการเลือกปัญหาสำหรับสนทนา เกี่ยวข้องกับการบทบาทของนักวิจัย เทคนิค การสัมภาษณ์ข้อมูลส่วนตัว และวิธีการรายงานการ ตัวเลือกนี้สะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญปัญหาเหล่านี้ให้นักวิจัย IS interpretiveMumford (1985) ให้คำแนะนำที่เป็นประโยชน์บาง ISนักวิจัยในประเด็นอื่น ๆ ประจักษ์เช่นเลือกหัวข้อวิจัย ความร่วมมือกับบุคลากรในบริษัทและความลับบทบาทของนักวิจัยนักวิจัย interpretive พยายามยากงานเข้าถึงการตีความของคนอื่น กรองพวกเขาผ่านเครื่องตนเองแนวคิด และอาหารแบบของเหตุการณ์กลับไปยังผู้อื่น รวมทั้งในบางกรณี interviewees ของพวกเขาและผู้ชมอื่น ๆในการดำเนินงานนี้ มันเป็นสิ่งสำคัญที่นักวิจัย interpretive มีมุมมองในบทบาทของตนเองกระบวนนี้มนุษย์ซับซ้อน สองบทบาทที่แตกต่างกันได้ระบุ คือที่แหล่งภายนอกและที่ของนักวิจัยเกี่ยวข้อง ผ่านผู้เข้าร่วมสังเกตการณ์หรือวิจัยเชิงปฏิบัติการ จากมุมมองความ interpretiveบทบาทเหล่านี้ไม่ควรใช้เป็นที่ของการโปรแกรมรายงานวัตถุประสงค์ ตั้งแต่เก็บรวบรวม และการวิเคราะห์ข้อมูลเกี่ยวข้องกับ subjectivity นักวิจัยของตัวเองนอกจากนี้ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ reference ถึงกรณีศึกษาเชิงลึกที่ดำเนินการระยะเวลานักวิจัยย่อมมีอิทธิพลต่อการตีความของคนมีการวิจัยอย่างต่อเนื่อง กระบวนการเรียกว่าการ ' double hermeneutic' โดย Giddens(1984) . ดังนั้น แม้ว่านักวิจัยดูว่าตัวเองเป็นนอกผู้สังเกตการณ์ อยู่ในความรู้สึกบางอย่างดำเนินการดำเนินการวิจัย โดยมีอิทธิพลต่อสิ่งที่เกิดขึ้นในการโดเมนของการดำเนินการ ถ้าเฉพาะ โดยใช้แนวคิด และตีความพร้อมบุคลากรในฟิลด์ไซต์แม้ มีคุณสมบัติข้างต้น 'แหล่งภายนอก'บทบาทรักษาระยะห่างเพิ่มเติมจากบุคลากรในการที่องค์กร หลังจะมีแนวโน้มที่จะ ดูนักวิจัยไม่เป็นตัวเอง แต่เป็นการบุคคลภายนอก บุญของวิธีนี้คือการนักวิจัยจะเห็นได้ว่าไม่มีการเดิมพันส่วนบุคคลโดยตรงในการตีความต่าง ๆ และผลลัพธ์ และดังนั้นบุคลากรมักจะค่อนข้างตรงไปตรงมาในการแสดงมุมมองของพวกเขา ให้สายสัมพันธ์ของความน่าเชื่อถือได้ก่อตั้งขึ้น ข้อเสียหลักของบทบาทนี้คือนักวิจัยภายนอกจะไม่ปรากฏในหลายโอกาส และจะไม่ได้รับความรู้สึกโดยตรงของฟิลด์องค์กรจากภายใน นอกจากนี้ นักวิจัยบางครั้งอาจจะ debarred จากการเข้าถึงบางข้อมูลและประเด็นที่ถือเป็นเกินไปเป็นความลับ หรือมีความสำคัญสามารถใช้ร่วมกับบุคคลภายนอกบทบาทของนักการร่วมหรือนักวิจัยดำเนินการเกี่ยวข้องกับนักวิจัยที่เป็นสมาชิกของฟิลด์กลุ่ม หรือองค์กร หรืออย่างน้อย เป็น การชั่วคราวmember for some period of time. The merits ofthis are that the participant observer will get an insideview, and will not normally be debarred from confidentialor sensitive issues. On the other hand, the involvedresearcher will be perceived as having a direct personalstake in various views and activities, and other personnelmay be more guarded in their expressed interpretationsas a consequence. In addition, unless participantobservers or action researchers hide their researchmotives, which could be considered an unethicalposition (Mumford, 1985), they will still not beregarded as normal employees and thus not totalinsiders. A final problem with the role of involvedresearcher is the extreme difficulty of reporting the partone has played in the various matters under considera-78 Interpretive case studies in IS research G Walshamtion. Self-reporting faces the twin dangers of overmodestyand self-aggrandisement, and it is particularlydifficult to steer a middle path between these twoextremes.What advice can be given then on the choice of roles?In the view of this author, the choice should beconsciously made by the researcher dependent on theassessment of the above merits and demerits in eachparticular case. For example, Nandhakumar (1993)argued that his study of the design and developmentprocesses of an executive information system wasenhanced by his role as a participant observer, since itwas possible for him to be involved in the day-to-dayhappenings of the design team from the viewpoint of aninsider, in a way which would not have been possiblefor an outside observer. Whatever the decision madeby the individual researcher, it is essential that thechoice is made in an explicit and reflective way, andthat the reasons are given when reporting the results ofthe research.Evidence from interviewsYin (1989) argues that evidence for case studies maycome from six sources: documents, archival records,interviews, direct observation, participant observation,and physical artifacts. However, with respect to interpretivecase studies as an outside observer, it can beargued that interviews are the primary data source,since it is through this method that the researcher canbest access the interpretations that participants haveregarding the actions and events which have or aretaking place, and the views and aspirations of themselvesand other participants. Even in the case ofinterpretive case studies being carried out as a participantobserver or action researcher, it can be arguedthat interviews are still an important data source, sincethey enable researchers to step back and examine theinterpretations of their fellow participants in somedetail.With respect to interviewing style, this will varybetween individuals, depending on personality, but onekey issue for all interviewers is the balance whichshould be adopted by them between excessive passivityand over-direction. If the interviewer directs theinterview too closely, and refuses to allow intervieweesto express their own views except in response toquestions that are tightly controlled by the researcher,then the data obtained will lose much of the richness ofinterpretation which is the raw material of sensitiveinterpretive studies. However, a researcher can err toofar the other way. If the researcher is too passive, forexample either by not prompting with questions whichfollow some new direction taken by the interviewee orby not offering his or her own ideas on some particularissue, a number of negative consequences can result.The interviewees may conclude that the researchers areeither not interested in their views and/or that theresearchers have no views of their own on the subjectsof investigation. This latter consequence can result inIS interviewees, for example, doubting the professionalcompetence of the researchers in the IS domain, andfuture collaboration with the research project becomesjeopardised.A second important issue in interviewing concernsreporting media, since it is vital in an interpretive studyto 'capture' people's interpretations in as effective wayas possible, while at the same time conducting thenormal social interchanges of the interview. Oneapproach is to tape-record all research interviews. Theadvantage of this is that it provides a full description of
what was said, whereas note-taking is necessarily
partial. The main disadvantage is that, in the case of
confidential or sensitive material, the respondent may
be seriously inhibited by the presence of the machine.
A second disadvantage of tape-recording as the sole
medium is the time that needs to be spent in either
transcribing the tape recording or extracting a set of
useful data from it. The main alternative to taperecording
is to make rough but extensive notes during
interviews, and to write them up in full as soon as
possible after the interview. Again, with respect to
advice to the researcher, individual circumstances need
to be considered. Note-taking supplemented by taperecording
where appropriate is one sensible approach.
Tape-recording may be considered appropriate as a
supplement in cases of relatively non-confidential
material, particularly where the interview contains a
large amount of relatively 'hard' data which it would be
difficult to capture by note-taking alone.
This sub-section has dealt with interviewing technique,
but it is important to emphasise that good
technique is a necessary but not a sufficient condition
for good interviewing. Access to people's thoughts,
views and aspirations requires good social skills and
personal sensitivity on the part of the researcher, and
these are less easily acquired than matters of technique.
Zuboff (1988) described her interview approach as
involving a 'non-judgemental form of listening'. Researchers
should be constantly critical with respect to
their own performance in this area, and one approach
is to carry out interviews in pairs and subsequently
to undertake a critique of each other's style and
sensitivity.
Reporting methods
The issue of how to report field work is important in all
research, but it can be argued that it is particularly
critical in interpretive case studies. Interpretive researchers
are not saying to the reader that they are
reporting facts; instead, they are reporting their interpretations
of other people's interpretations. It is thus
vital, in order to establish some credibility to the
Interpretive case studies in IS research GWalsham 79
reader, that they describe in some detail how they have
arrived at their 'results'. Reporting on 'soft' human
issues is not an excuse for sloppiness.
So what should be reported in an interpretive case
study? As a minimum, reporting on the collection of
field data should include details of the research sites
chosen, the reasons for this choice, the number of
people who were interviewed, what hierarchical or
professional positions they occupied, what other data
sources were used, and over what period the research
was conducted. With respect to data analysis, reporting
should include how the field interviews a

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การดำเนินการของการทำงานเชิงประจักษ์ในส่วนนี้จะมุ่งเน้นไปที่การดำเนินการเชิงประจักษ์งานกรณีศึกษาที่สื่อความหมายและสามชุดของปัญหาที่ได้รับการคัดเลือกสำหรับการอภิปรายที่เกี่ยวข้องกับบทบาทของนักวิจัย, เทคนิคการสัมภาษณ์และการรายงานวิธีการ การเลือกนี้สะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของปัญหาเหล่านี้ที่จะสื่อความหมายเป็นนักวิจัย. Mumford (1985) มีบางคำแนะนำที่เป็นประโยชน์ในการเป็นนักวิจัยในประเด็นเชิงประจักษ์อื่นๆ เช่นทางเลือกของหัวข้องานวิจัยร่วมกับบุคลากรในบริษัทและความลับ. บทบาทของ นักวิจัยนักวิจัยแปลกำลังพยายามที่ยากงานของการเข้าถึงการตีความของคนอื่นกรองพวกเขาผ่านอุปกรณ์แนวความคิดของตัวเองและการให้อาหารรุ่นของเหตุการณ์กลับไปยังคนอื่นๆ รวมทั้งในบางกรณีการสัมภาษณ์ทั้งสองของพวกเขาและผู้ชมอื่นๆ . ในการดำเนินงานนี้ เป็นสิ่งสำคัญที่นักวิจัยสื่อความหมายมีมุมมองในบทบาทของตัวเองในกระบวนการที่ซับซ้อนของมนุษย์นี้ สองบทบาทที่แตกต่างสามารถระบุคือว่าของผู้สังเกตการณ์ภายนอกและที่ของนักวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการมีส่วนร่วมผ่านการสังเกตหรือการวิจัยเชิงปฏิบัติการ จากมุมมองของสื่อความหมายทั้งบทบาทเหล่านี้ควรได้รับการมองว่าเป็นที่ของนักข่าววัตถุประสงค์ตั้งแต่การรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการกระทำของตัวเองนักวิจัยของ. นอกจากนี้และโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีการอ้างอิงถึงกรณีศึกษาในเชิงลึกดำเนินการในช่วงเวลานักวิจัยย่อมมีอิทธิพลต่อการตีความของคนเหล่านั้นที่มีการวิจัยกระบวนการที่เรียกว่า'hermeneutic คู่โดย Giddens (1984) ดังนั้นแม้ว่านักวิจัยดูว่าตัวเองเป็นผู้สังเกตการณ์ภายนอกพวกเขาอยู่ในความรู้สึกของการดำเนินการบางการวิจัยเชิงปฏิบัติการโดยมีอิทธิพลต่อสิ่งที่เกิดขึ้นในโดเมนของการกระทำถ้าเพียงโดยการแบ่งปันแนวคิดและการตีความที่มีบุคลากรในเว็บไซต์สนาม. แม้จะมีความดังกล่าวข้างต้น คุณสมบัติของผู้สังเกตการณ์นอก 'บทบาทรักษาระยะทางมากขึ้นจากบุคลากรในองค์กรสนาม หลังจะมีแนวโน้มที่จะดูนักวิจัยไม่ได้เป็นหนึ่งในตัวเองแต่ในฐานะที่เป็นบุคคลภายนอก บุญของวิธีนี้คือการที่นักวิจัยจะเห็นเป็นไม่ได้มีสัดส่วนการถือหุ้นโดยตรงส่วนบุคคลในการตีความที่แตกต่างกันและผลและทำให้บุคลากรมักจะค่อนข้างตรงไปตรงมาในการแสดงมุมมองของพวกเขาให้ความสามัคคีของความไว้วางใจสามารถจัดตั้ง ข้อเสียเปรียบหลักของบทบาทนี้คือการที่นักวิจัยด้านนอกจะไม่ถูกนำเสนอในหลายครั้งและจะไม่ได้รับความรู้สึกโดยตรงของสนามองค์กรจากภายใน นอกจากนี้นักวิจัยบางครั้งอาจจะ debarred จากการเข้าถึงข้อมูลบางอย่างและปัญหาที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกินไปเป็นความลับหรือมีความสำคัญที่จะใช้ร่วมกันกับบุคคลภายนอก. บทบาทของผู้สังเกตการณ์เข้าร่วมหรือนักวิจัยการกระทำที่เกี่ยวข้องกับการวิจัยการเป็นสมาชิกของสนามกลุ่มหรือองค์กรหรืออย่างน้อยก็ชั่วคราวกลายเป็นสมาชิกระยะเวลาหนึ่ง ประโยชน์ของนี้ว่าผู้สังเกตการณ์เข้าร่วมจะได้รับภายในมุมมองและจะไม่ปกติจะเป็นความลับdebarred จากปัญหาหรือมีความสำคัญ บนมืออื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการวิจัยจะถูกมองว่ามีส่วนบุคคลโดยตรงสัดส่วนการถือหุ้นในมุมมองที่หลากหลายและกิจกรรมและบุคลากรอื่นๆ ที่อาจจะได้รับการปกป้องมากขึ้นในการแสดงของพวกเขาตีความเป็นผล นอกจากนี้ผู้เข้าร่วมเว้นแต่ผู้สังเกตการณ์หรือนักวิจัยดำเนินการวิจัยของพวกเขาซ่อนแรงจูงใจซึ่งอาจได้รับการพิจารณาที่ผิดจรรยาบรรณตำแหน่ง(Mumford, 1985) พวกเขาจะยังคงไม่ได้รับการยกย่องว่าเป็นพนักงานตามปกติจึงไม่ได้รวมภายใน ปัญหาสุดท้ายกับบทบาทของที่เกี่ยวข้องนักวิจัยเป็นความยากลำบากมากในการรายงานส่วนหนึ่งได้เล่นในเรื่องต่างๆ ภายใต้การพิจารณาด้าน78 กรณีศึกษาที่แปลในเป็นงานวิจัยจีวอลแชมการ รายงานตนเองใบหน้าอันตรายฝาแฝดของ overmodesty และตนเองขยายและมันเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งยากที่จะหลีกทางสายกลางระหว่างทั้งสองสุดขั้ว. คำแนะนำอะไรที่จะได้รับแล้วในการเลือกบทบาทหรือไม่ในมุมมองของผู้เขียนคนนี้ที่เลือกควรจะทำอย่างมีสติโดยนักวิจัยขึ้นอยู่กับการประเมินของประโยชน์ข้างต้นและdemerits ในแต่ละกรณีพิเศษ ยกตัวอย่างเช่น Nandhakumar (1993) เป็นที่ถกเถียงกันว่าการศึกษาของเขาในการออกแบบและพัฒนากระบวนการของระบบข้อมูลผู้บริหารได้รับการปรับเพิ่มขึ้นจากบทบาทของเขาในฐานะผู้สังเกตการณ์เข้าร่วมเพราะมันเป็นไปได้สำหรับเขาที่จะมีส่วนร่วมในวันต่อวันเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นของทีมงานออกแบบจากมุมมองของที่ภายในในทางที่จะไม่ได้รับเป็นไปได้สำหรับผู้สังเกตการณ์ภายนอก สิ่งที่ตัดสินใจทำโดยนักวิจัยแต่ละคนมันเป็นสิ่งสำคัญที่เลือกที่จะทำในทางที่ชัดเจนและสะท้อนแสงและว่าเหตุผลที่จะได้รับเมื่อการรายงานผลการวิจัย. หลักฐานจากการสัมภาษณ์หยิน (1989) ระบุว่าหลักฐานกรณี การศึกษาอาจจะมาจากหกแหล่งที่มา: เอกสารบันทึกจดหมายเหตุการสัมภาษณ์การสังเกตโดยตรงสังเกตอย่างมีส่วนร่วมและสิ่งประดิษฐ์ทางกายภาพ แต่ด้วยความเคารพต่อการสื่อความหมายกรณีศึกษาในฐานะผู้สังเกตการณ์นอกก็สามารถถกเถียงกันอยู่ว่าการสัมภาษณ์เป็นแหล่งข้อมูลหลักเพราะมันเป็นด้วยวิธีการที่นักวิจัยสามารถที่ดีที่สุดเข้าถึงการตีความว่าผู้เข้าร่วมได้เกี่ยวกับการกระทำและเหตุการณ์ที่มีหรือจะเกิดขึ้นและมุมมองและแรงบันดาลใจของตัวเองและคนอื่นๆ แม้ในกรณีของกรณีศึกษาที่สื่อความหมายได้รับการดำเนินการเป็นผู้มีส่วนร่วมสังเกตการณ์หรือนักวิจัยที่ดำเนินการก็สามารถจะแย้งว่าการสัมภาษณ์ยังคงเป็นแหล่งข้อมูลที่สำคัญเนื่องจากพวกเขาช่วยให้นักวิจัยที่จะย้อนกลับไปและตรวจสอบการตีความของผู้เข้าร่วมเพื่อนของพวกเขาในบางรายละเอียด. ส่วนที่เกี่ยวกับการสัมภาษณ์แบบนี้จะแตกต่างระหว่างบุคคลขึ้นอยู่กับบุคลิกภาพแต่หนึ่งในปัญหาที่สำคัญสำหรับการสัมภาษณ์ทั้งหมดคือความสมดุลที่ควรจะนำมาโดยพวกเขามากเกินไประหว่างดุษณีและทิศทางมากกว่า หากผู้สัมภาษณ์ชี้นำการสัมภาษณ์อย่างใกล้ชิดเกินไปและปฏิเสธที่จะอนุญาตให้สัมภาษณ์แสดงความคิดเห็นของตัวเองยกเว้นในการตอบสนองต่อคำถามที่มีการควบคุมอย่างเข้มงวดโดยนักวิจัยที่แล้วข้อมูลที่ได้รับจะสูญเสียมากของความร่ำรวยของการตีความซึ่งเป็นวัตถุดิบในการผลิตที่ไวต่อการศึกษาสื่อความหมาย อย่างไรก็ตามนักวิจัยสามารถทำผิดพลาดมากเกินไปไกลโดยวิธีอื่น ๆ ถ้านักวิจัยที่มีเรื่อย ๆ เกินไปสำหรับการเช่นใดอย่างหนึ่งโดยไม่ได้แจ้งให้กับคำถามที่ปฏิบัติตามทิศทางใหม่ที่ถ่ายโดยสัมภาษณ์หรือโดยไม่ได้นำเสนอความคิดของตัวเองของเขาหรือเธอในเฉพาะบางปัญหาจำนวนของผลกระทบเชิงลบจะส่งผลให้. สัมภาษณ์อาจสรุปได้ ว่านักวิจัยที่มีอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้สนใจในมุมมองของพวกเขาและ/ หรือที่นักวิจัยมีมุมมองที่ไม่มีของพวกเขาเองในเรื่องของการตรวจสอบ ซึ่งผลที่ตามมาหลังได้ผลในการสัมภาษณ์เป็นตัวอย่างเช่นสงสัยมืออาชีพความสามารถของนักวิจัยในโดเมนเป็นและการทำงานร่วมกันในอนาคตกับโครงการวิจัยจะกลายเป็นอันตราย. ปัญหาที่สำคัญที่สองในการสัมภาษณ์ความกังวลรายงานสื่อเพราะมันมีความสำคัญในการศึกษาสื่อความหมายที่ 'จับ' การตีความของผู้คนในวิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุดในขณะที่ในเวลาเดียวกันดำเนินการแลกเปลี่ยนทางสังคมปกติของการสัมภาษณ์ หนึ่งในวิธีการที่เป็นเทปบันทึกการสัมภาษณ์งานวิจัยทั้งหมด ประโยชน์จากการนี้ก็คือว่ามันมีคำอธิบายที่เต็มรูปแบบของสิ่งที่ถูกกล่าวในขณะที่การจดบันทึกเป็นจำเป็นบางส่วน ข้อเสียที่สำคัญคือในกรณีของวัสดุที่เป็นความลับหรือมีความละเอียดอ่อนตอบอาจถูกยับยั้งอย่างจริงจังโดยการปรากฏตัวของเครื่อง. ข้อเสียที่สองของเทปบันทึกเป็น แต่เพียงผู้เดียวกลางเป็นเวลาที่จะต้องมีการใช้จ่ายทั้งในถ่ายทอดการบันทึกเทปหรือการแยกชุดของข้อมูลที่เป็นประโยชน์จากมัน ทางเลือกหลักในการ taperecording คือการทำบันทึกหยาบ แต่ที่กว้างขวางในระหว่างการสัมภาษณ์และการเขียนพวกเขาในเต็มรูปแบบโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้หลังจากการสัมภาษณ์ อีกครั้งเกี่ยวกับการให้คำแนะนำกับนักวิจัยที่สถานการณ์ของแต่ละบุคคลต้องได้รับการพิจารณา จดบันทึกท้ายด้วย taperecording ที่เหมาะสมเป็นหนึ่งในวิธีการที่เหมาะสม. เทปบันทึกอาจมีการพิจารณาความเหมาะสมเป็นอาหารเสริมในกรณีที่ค่อนข้างไม่เป็นความลับวัสดุโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ให้สัมภาษณ์ที่มีข้อมูลจำนวนมากที่ค่อนข้างยากซึ่งมันจะเป็นยากที่จะจับภาพโดยการทราบเพียงอย่างเดียว. ย่อยในส่วนนี้จะมีการจัดการกับเทคนิคการสัมภาษณ์แต่มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเน้นว่าดีเทคนิคเป็นสิ่งที่จำเป็นแต่ไม่เพียงพอสำหรับการสัมภาษณ์ที่ดี การเข้าถึงความคิดของผู้คน, มุมมองและแรงบันดาลใจที่ต้องใช้ทักษะทางสังคมที่ดีและความไวของบุคคลในส่วนของนักวิจัยและเหล่านี้จะได้รับน้อยลงได้ง่ายกว่าเรื่องของเทคนิค. Zuboff (1988) อธิบายวิธีการให้สัมภาษณ์ของเธอในฐานะที่เกี่ยวข้องกับ'รูปแบบที่ไม่ใช่การตัดสินของ ฟัง ' นักวิจัยควรมีความสำคัญอย่างต่อเนื่องในส่วนที่เกี่ยวกับผลการดำเนินงานของตัวเองในพื้นที่นี้และวิธีการหนึ่งคือการดำเนินการสัมภาษณ์คู่และต่อมาที่จะดำเนินการวิจารณ์ของแต่ละรูปแบบอื่นๆ และความไว. วิธีการรายงานปัญหาของวิธีการรายงานการทำงานภาคสนามเป็นสิ่งที่สำคัญในการวิจัยแต่ก็สามารถจะแย้งว่ามันเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สำคัญในกรณีศึกษาที่สื่อความหมาย นักวิจัยสื่อความหมายไม่ได้พูดกับผู้อ่านว่าพวกเขาจะรายงานข้อเท็จจริง แทนพวกเขามีการรายงานการตีความของการตีความของคนอื่น ดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญในการที่จะสร้างความน่าเชื่อถือบางอย่างเพื่อกรณีศึกษาแปลในเป็นงานวิจัยGWalsham 79 ผู้อ่านที่พวกเขาอธิบายรายละเอียดในบางวิธีที่พวกเขาได้มาถึงที่ 'ผล' ของพวกเขา การรายงานเกี่ยวกับมนุษย์ 'นุ่ม' ปัญหาที่ไม่ได้เป็นข้อแก้ตัวสำหรับความฉาบฉวย. ดังนั้นสิ่งที่ควรได้รับการรายงานในกรณีที่สื่อความหมายการศึกษา? เป็นอย่างน้อย, การรายงานเกี่ยวกับคอลเลกชันของข้อมูลภาคสนามควรจะรวมถึงรายละเอียดของเว็บไซต์วิจัยเลือกเหตุผลในการเลือกนี้จำนวนของคนที่ถูกสัมภาษณ์สิ่งที่ลำดับชั้นหรือตำแหน่งของมืออาชีพที่พวกเขาครอบครองสิ่งที่ข้อมูลอื่นๆแหล่งที่มาถูกนำมาใช้และ มากกว่าสิ่งที่ระยะเวลาการวิจัยได้ดำเนินการ ที่เกี่ยวกับการวิเคราะห์ข้อมูลการรายงานควรรวมถึงวิธีการสัมภาษณ์สนาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การดําเนินงานเชิงประจักษ์
ส่วนนี้จะเน้นในการปฏิบัติงานเชิงประจักษ์
สำหรับกรณีศึกษาแปล และปัญหาของ
3 ชุดได้รับเลือกสำหรับการอภิปรายเกี่ยวกับบทบาทของการวิจัย เทคนิคการสัมภาษณ์ และ
รายงานวิธีการ การเลือกนี้สะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของปัญหาเหล่านี้ไป

แปลเป็นนักวิจัยมัมฟอร์ด ( 1985 ) ให้คำแนะนำที่เป็นประโยชน์เพื่อการเป็นนักวิจัยเชิงประจักษ์
ในประเด็นอื่น ๆเช่น ทางเลือก
ของหัวข้อวิจัย ร่วมกับ ฝ่ายบุคคล บริษัท
และการรักษาความลับ%2