The risk of pigs developing gastric

The risk of pigs developing gastric ulcers is higher when fed finely ground and pelleted diets, the supposed mechanism being the liquid gastric digesta – resulting in a consistent pH level in all areas of the stomach. In order to better understand the mechanisms involved in the higher incidence of impaired epithelium of pars nonglandularis (PN) after intake of finely ground and pelleted diets, the present study aimed at generating detailed information regarding the local intragastric milieu in pigs. In addition, the effects of the water content of the offered diet on dry matter (DM), pH, buffering capacity (BC) and chloride (Cl) content of gastric digesta of pigs were investigated as several studies had implied that a liquid gastric digesta is a major risk factor for the development of gastric ulcers in pigs. Both diets (coarsely ground fed as meal (CM) vs. finely ground, pelleted (FP)) were identical in botanical and chemical composition and were either offered dry or in liquid form (250 g DM/kg) ad libitum to 24 piglets. Weight gain and gain:feed ratio were not affected by the grinding intensity of the diet (P>0.05). However, a higher daily feed intake (P=0.015) and weight gain were observed in pigs fed liquid diets (P=0.009). After six weeks the animals were slaughtered and samples of gastric digesta were taken from different areas (pars nonglandularis, fundus, cardia and pylorus). The moisture content of the diet did not influence the pH (P≥0.1), whereas the structure of the diet (particle size and form of compaction) had a significant effect on the pH in the fundic area (P≤0.001). The FP diet caused a more liquid digesta (P≤0.05) in most areas and very homogenous pH values within the gastric digesta of different regions. In contrast, CM resulted in marked differences in the pH (P0.05) on observed parameters.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีความเสี่ยงพัฒนาแผลในกระเพาะอาหารสุกรสูงเมื่อเลี้ยงละเอียดดินและอาหารสัตว์ กลไกควรถูก digesta กระเพาะอาหารของเหลว – ในระดับ pH ที่สอดคล้องกันในทุกพื้นที่ของกระเพาะอาหาร เพื่อให้ เข้าใจกลไกที่เกี่ยวข้องกับอุบัติการณ์สูงของเยื่อบุผิวที่บกพร่องของ pars nonglandularis (PN) หลังจากบริโภคของอาหารประณีตพื้นดิน และสัตว์ การศึกษามุ่งสร้างข้อมูลรายละเอียดเกี่ยวกับฤทธิ์ของ intragastric ท้องถิ่นในสุกร นอกจากนี้ ผลกระทบของปริมาณน้ำของอาหารที่นำเสนอเรื่องแห้ง (DM), ค่า pH บัฟเฟอร์ความจุ (BC) และคลอไรด์ (Cl) เนื้อหาของ digesta กระเพาะอาหารของสุกรได้ตรวจสอบกับหลายการศึกษาได้โดยนัยว่า digesta กระเพาะอาหารเป็นของเหลวเป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญสำหรับการพัฒนาของแผลในกระเพาะอาหารในสุกร ทั้งอาหารหยาบบดเลี้ยงเป็นอาหาร (เซนติเมตร) เจอละเอียดพื้นดิน สัตว์ (FP)) ได้เหมือนกันในองค์ประกอบทางเคมี และพฤกษศาสตร์ และถูกอย่างใดอย่างหนึ่งแก่แห้ง หรือ ในรูปของเหลว (250 g DM กิโลกรัม) ad libitum ทรูด 24 อัตรากำไรและกำไร: อาหารน้ำหนักไม่ได้รับผลกระทบตามความเข้มข้นบดของอาหาร (P > 0.05) อย่างไรก็ตาม ทุกวันสูงอาหารบริโภค (P = 0.015) และน้ำหนักถูกตั้งข้อสังเกตในสุกรที่เลี้ยงด้วยอาหารเหลว (P = 0.009) หลังจากหกสัปดาห์ สัตว์ถูกฆ่า และตัวอย่างของกระเพาะอาหาร digesta ถูกนำมาจากพื้นที่ต่าง ๆ (pars nonglandularis, fundus, cardia และ pylorus) ความชื้นของอาหารจึงไม่มีผลต่อค่า pH (P≥0.1), ในขณะที่โครงสร้างของการรับประทานอาหาร (ขนาดอนุภาคและรูปแบบของการบดอัด) มีผลกระทบค่า pH บริเวณ fundic (P≤0.001) อาหาร FP เกิด digesta มากขึ้นของเหลว (P≤0.05) ในพื้นที่ส่วนใหญ่และค่า pH มากเป็นเนื้อเดียวกันภายใน digesta กระเพาะอาหารของภูมิภาคต่าง ๆ ตรงกันข้าม ซม.ส่งผลให้ทำเครื่องหมายความแตกต่างในค่า pH (พี < 0.05) ในพื้นที่ที่แตกต่างกันมีค่าสูงสุดที่ PN และค่าต่ำสุดที่ fundus ไม่มีของสุกรที่เลี้ยงซม.พบแผลในกระเพาะอาหารในขณะที่คะแนนของการประเมิน macroscopical epithelium ที่ PN สูงกว่าสุกรที่เลี้ยง FP (P≤0.001) โดยไม่คำนึงถึงว่าถูกเลี้ยงด้วยอาหารแห้ง หรือของเหลว BC ที่ PN ถูกล่าง (P≤0.001) ขณะที่ Cl เนื้อหา PN สูง (P≤0.001) ในสุกรเลี้ยง FP. อนุภาคกระจายขนาดของอาหารที่ดูเหมือนจะ เป็นตัวเด่นสำหรับฤทธิ์ intragastric ในขณะที่ความชื้นของอาหารนำเสนอไม่มีผล (P > 0.05) ในพารามิเตอร์ที่สังเกต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเสี่ยงของการพัฒนาสุกรแผลในกระเพาะอาหารจะสูงกว่าเมื่อเลี้ยงพื้นดินอย่างประณีตและอาหารเม็ดกลไกควรเป็น digesta ในกระเพาะอาหารที่มีสภาพคล่อง - ส่งผลให้ระดับค่า pH ที่สอดคล้องกันในทุกพื้นที่ของกระเพาะอาหาร เพื่อให้เข้าใจถึงกลไกที่เกี่ยวข้องในอุบัติการณ์สูงขึ้นของเยื่อบุผิวบกพร่องของ Pars nonglandularis (PN) หลังจากที่หดตัวของพื้นดินอย่างประณีตและอาหารเม็ด, การศึกษาปัจจุบันมุ่งเป้าไปที่การสร้างข้อมูลรายละเอียดเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมในท้องถิ่นกระเพาะอาหารในสุกร นอกจากนี้ผลกระทบจากปริมาณน้ำของอาหารที่นำเสนอบนวัตถุแห้ง (DM) ที่วัดค่า pH, ความจุบัฟเฟอร์ (BC) และคลอไรด์ (Cl) เนื้อหาของ digesta กระเพาะอาหารของสุกรที่ได้รับการตรวจสอบเนื่องจากมีการศึกษาหลายคนบอกเป็นนัย ๆ ว่า digesta ในกระเพาะอาหารที่มีสภาพคล่อง เป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญสำหรับการพัฒนาของแผลในกระเพาะอาหารในสุกร อาหารทั้งสอง (พื้นหยาบเลี้ยงเป็นอาหาร (CM) กับพื้นดินประณีตเม็ด (FP)) เป็นเหมือนกันในองค์ประกอบทางพฤกษศาสตร์และทางเคมีและถูกนำเสนอทั้งแห้งหรือในรูปของเหลว (250 กรัม DM / กก.) กินอย่างเต็มที่ถึง 24 ลูกสุกร น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นและการเพิ่มอัตราส่วนฟีดที่ไม่ได้รับผลกระทบจากความรุนแรงบดอาหาร (p> 0.05) อย่างไรก็ตามการบริโภคที่สูงขึ้นทุกวันฟีด (p = 0.015) และการเพิ่มน้ำหนักถูกตั้งข้อสังเกตในสุกรได้รับอาหารเหลว (p = 0.009) หลังจากหกสัปดาห์สัตว์ที่ถูกฆ่าและตัวอย่างของ digesta กระเพาะอาหารถูกนำมาจากพื้นที่ที่แตกต่างกัน (nonglandularis Pars, อวัยวะ, cardia และไพโลเรอส) ปริมาณความชื้นของอาหารที่ไม่ได้มีผลต่อค่า pH (P≥0.1) ในขณะที่โครงสร้างของอาหาร (ขนาดอนุภาคและรูปแบบของการบดอัด) มีผลกระทบต่อค่า pH ในพื้นที่ fundic นี้ (P≤0.001) อาหาร FP ก่อให้เกิดสภาพคล่องมากขึ้น digesta (P≤0.05) ในพื้นที่มากที่สุดและมีค่าพีเอชเป็นเนื้อเดียวกันมากภายใน digesta กระเพาะอาหารของภูมิภาคท​​ี่แตกต่างกัน ในทางตรงกันข้าม CM ผลในความแตกต่างของการทำเครื่องหมายในค่า pH (p <0.05) ในพื้นที่ที่แตกต่างกันมีค่าสูงสุดใน PN และค่าต่ำสุดที่อวัยวะ ไม่มีของสุกรที่เลี้ยง CM แสดงให้เห็นแผลในกระเพาะอาหารขณะที่คะแนนของการประเมินผล macroscopical ของเยื่อบุผิวที่ PN ก็สูงขึ้นในสุกร FP (P≤0.001) โดยไม่คำนึงว่าอาหารที่ได้รับการเลี้ยงดูแห้งหรือของเหลว คริสตศักราชที่ PN ต่ำ (P≤0.001) ในขณะที่เนื้อหาที่ Cl PN สูง (P≤0.001) ในสุกร FP อนุภาคกระจายขนาดของอาหารที่ดูเหมือนจะเป็นปัจจัยเด่นสำหรับสภาพแวดล้อมกระเพาะอาหารในขณะที่ปริมาณความชื้นของอาหารที่นำเสนอไม่มีผล (p> 0.05) กับตัวแปรที่สังเกต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเสี่ยงของการเกิดแผลในกระเพาะอาหารสุกรที่พัฒนาสูงเมื่อเลี้ยงอาหารเม็ดบดละเอียด และคนที่ถูกของเหลวในกระเพาะอาหาร และกลไก digesta เป็นผลในระดับ pH ที่สอดคล้องกันในทุกพื้นที่ของกระเพาะอาหาร ในเพื่อให้เข้าใจถึงกลไกที่เกี่ยวข้องในอุบัติการณ์ของเยื่อบุผิวของ pars ที่สูงบกพร่อง nonglandularis ( PN ) หลังจากรับประทานอาหารเม็ดบดละเอียด และ ปัจจุบัน มีความสามารถในการสร้างข้อมูลรายละเอียดเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมมากกว่าสดท้องถิ่นในสุกร นอกจากนี้ ผลกระทบของปริมาณน้ำในการเสนออาหารบนวัตถุแห้ง ( DM ) , pH , ความจุของบัฟเฟอร์ ( BC ) และคลอไรด์ ( Cl ) เนื้อหาของ digesta กระเพาะหมูได้ศึกษาหลายการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าของเหลวในกระเพาะอาหาร digesta เป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญในการพัฒนาแผลในกระเพาะอาหารสุกร . ทั้งอาหาร ( บดหยาบที่เลี้ยงเป็นอาหาร ( ซม. ) และการบดอัดเม็ด , ( FP ) มีเหมือนกันในสวนพฤกษศาสตร์และองค์ประกอบทางเคมี และให้เสนอให้ หรือบริการในรูปแบบของเหลว ( 250 g DM / kg ) อย่างเต็มที่ถึง 24 ตัว . เพิ่มน้ำหนักและเพิ่มอัตราส่วนอาหารไม่ได้รับผลกระทบจากความเข้มของการบดอาหาร ( P > 0.05 ) อย่างไรก็ตาม ที่สูงขึ้นทุกวัน ปริมาณอาหารที่กิน ( p = 0.007 ) และน้ำหนักที่พบในสุกรที่ได้รับอาหารเหลว ( p = 0.009 ) หลังจากหกสัปดาห์สัตว์ถูกฆ่า และตัวอย่างของกระเพาะอาหาร digesta นำมาจากพื้นที่ที่แตกต่างกัน ( Pars nonglandularis นานาประการเกิด , และ , เหยียบ ) ความชื้นของอาหารไม่มีผลต่อค่า pH ( P ≥ 0.1 ) และโครงสร้างของอาหาร ( ขนาดอนุภาค และรูปแบบของการบดอัด ) มีผลต่อ pH ในพื้นที่ fundic ( P ≤ 0.001 ) FP อาหารที่เกิดจาก digesta เหลวมากกว่า ( P ≤ 0.05 ) ในพื้นที่มากที่สุด และเป็นเนื้อเดียว ค่า pH ในกระเพาะอาหารของ digesta ภูมิภาคที่แตกต่างกัน ในทางตรงกันข้าม กิโลกรัม เครื่องหมายความแตกต่างในค่า pH ( P < 0.05 ) ในพื้นที่ต่าง ๆที่มีค่าสูงสุดและค่าต่ำสุดในช่วงที่กระพุ้งกระเพาะ ไม่มีของสุกรขุนเซนติเมตรพบการเกิดแผลในกระเพาะอาหารในขณะที่คะแนนของการประเมินซึ่งมองเห็นด้วยตาเปล่า ของเยื่อบุผิวในอาหารสุกรขุน FP สูงกว่า ( P ≤ 0.001 ) ไม่ว่าจะให้อาหารแห้งหรือน้ำ ก่อนคริสต์ศักราชในช่วงต่ำกว่า ( P ≤ 0.001 ) ขณะที่ CL เนื้อหาที่ PN สูงกว่า ( P ≤ 0.001 ) ในสุกรขุน FP . ขนาดของอนุภาค การกระจายของอาหารที่ดูเหมือนจะเป็นปัจจัยเด่นในสภาพแวดล้อมทางสังคมมากกว่าสด ในขณะที่ปริมาณความชื้นของเสนออาหารไม่มีผล ( p > 0.05 ) และค่า