ตลาดเก้าห้องเป็นตลาดห้องแถวที่เก่าแก่, อายุประมาณ 100 ปี, ตั้งอยู่ริมฝั่งน้ำท่าจีน, สร้างขึ้นประมาณต้นรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้า เจ้าอยู่หัว
ฉันชอบสถานที่นี้เพราะว่ามันมีเรื่องราวที่น่าสนใจสืบต่อกันมานาน.
เล่ากันว่าตลาดเก้าห้องสร้างขึ้นโดยชาวจีนคนหนึ่งชื่อ “นายฮง”. เขาอพยพมาจากกรุงเทพฯ มาทำมาค้าขายอยู่บริเวณละแวกบ้านเก้าห้อง, กิจการค้ารุ่งเรืองดี, ในราวปี พ.ศ.2424 เขาได้แต่งงานกับ “นางแพ” ซึ่งเป็นหลานสาวของขุนกำแหงฤทธิ์แห่งบ้านเก้าห้อง, และได้ประกอบอาชีพค้าขายที่แพซึ่งสร้างขึ้นไว้ 1 หลังจอดอยู่ริมน้ำหน้าบ้านเก้าห้อง. “นายฮง”หรือที่ชาวบ้านมักนิยมเรียกว่า “เจ๊ก-รอด” ทำการค้าขายสินค้าทุกประเภทโดยเฉพาะเครื่องบวช เครื่องมืออุปกรณ์ทำนา และเครื่องอุปโภคบริโภคทั้งหลายจนร่ำรวย และรู้จักกันในนามต่อมาว่า “นายบุญรอด เหลียงพานิช”. นายบุญรอดเริ่มวางแผนผังและสร้างตลาดบริเวณฝั่งตรงข้ามบ้านเก้าห้อง โดยโยกย้ายแพทั้งหลายขึ้นไปค้าขายบนบกคือในตลาด เพื่อเป็นศูนย์กลางการค้าขายทางน้ำในบริเวณนั้น และเปิดการค้าทางบกมากขึ้นและนำชื่อบ้านเก้าห้องมาเป็นชื่อตลาดคือ “ตลาดเก้าห้อง”
ในอดีตของตลาดเก้าห้องที่เป็นศูนย์กลางการค้าขายและศูนย์กลางการคมนาคมทางน้ำนับวันแต่จะหายไป เนื่องจากการคมนาคมเจริญมากขึ้น ถนนเข้ามาแทนที่แม่น้ำ ตลาดเก้าห้องก็ยังเป็นชุมชนริมน้ำที่ใช้ชีวิตอยู่กันอย่างเรียบง่าย พึ่งพาอาศัยเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ซึ่งกันและกัน ยังรักษาเอกลักษณ์ประเพณีวัฒนธรรมอันดีไว้ แม้กาลเวลาจะล่วงเลยผ่านไปแต่ตลาดเก้าห้องยังคงยืนหยัดตระหง่านอยู่คู่แม่น้ำท่าจีนสืบไป.
ตลาดเก้าห้องเป็นตลาดห้องแถวที่เก่าแก่อายุประมาณ , 100 . ตั้งอยู่ริมฝั่งน้ำท่าจีนสร้างขึ้นประมาณต้นรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว , ,ฉันชอบสถานที่นี้เพราะว่ามันมีเรื่องราวที่น่าสนใจสืบต่อกันมานาน .เล่ากันว่าตลาดเก้าห้องสร้างขึ้นโดยชาวจีนคนหนึ่งชื่อ " นายฮง " เขาอพยพมาจากกรุงเทพฯมาทำมาค้าขายอยู่บริเวณละแวกบ้านเก้าห้องกิจการค้ารุ่งเรืองดีในราวปี , , พ . ศ . 2424 เขาได้แต่งงานกับ " นางแพ " ซึ่งเป็นหลานสาวของขุนกำแหงฤทธิ์แห่งบ้านเก้าห้องและได้ประกอบอาชีพค้าขายที่แพซึ่งสร้างขึ้นไว้ 1 , หลังจอดอยู่ริมน้ำหน้าบ้านเก้าห้อง . " นายฮง " หรือที่ชาวบ้านมักนิยมเรียกว่า " เจ๊ก - รอด " ทำการค้าขายสินค้าทุกประเภทโดยเฉพาะเครื่องบวชเครื่องมืออุปกรณ์ทำนาและเครื่องอุปโภคบริโภคทั้งหลายจนร่ำรวยและรู้จักกันในนามต่อมาว่า " นายบุญรอดเหลียงพานิช " นายบุญรอดเริ่มวางแผนผังและสร้างตลาดบริเวณฝั่งตรงข้ามบ้านเก้าห้องโดยโยกย้ายแพทั้งหลายขึ้นไปค้าขายบนบกคือในตลาดเพื่อเป็นศูนย์กลางการค้าขายทางน้ำในบริเวณนั้นและเปิดการค้าทางบกมากขึ้นและนำชื่อบ้านเก้าห้องมาเป็นชื่อตลาดคือ " ตลาดเก้าห้อง "ในอดีตของตลาดเก้าห้องที่เป็นศูนย์กลางการค้าขายและศูนย์กลางการคมนาคมทางน้ำนับวันแต่จะหายไปเนื่องจากการคมนาคมเจริญมากขึ้นถนนเข้ามาแทนที่แม่น้ำตลาดเก้าห้องก็ยังเป็นชุมชนริมน้ำที่ใช้ชีวิตอยู่กันอย่างเรียบง่ายพึ่งพาอาศัยเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ซึ่งกันและกันยั งรักษาเอกลักษณ์ประเพณีวัฒนธรรมอันดีไว้แม้กาลเวลาจะล่วงเลยผ่านไปแต่ตลาดเก้าห้องยังคงยืนหยัดตระหง่านอยู่คู่แม่น้ำท่าจีนสืบไป .
การแปล กรุณารอสักครู่..
