Since I am a high school student, s

Since I am a high school student, somebody might say I have my entire life ahead of me, with all of its beautiful experiences. But despite being so young, I already have a personal breath-taking experience, which I am sure I will carry with me until my last days: my first hike to the mountains.

Though traveling is not a big deal for me today, before my trip to the mountains, I used to be a homebody. I had friends to hang out with, several hobbies, and I felt completely comfortable spending weeks or even months in my hometown—or sometimes even on my block—without going anywhere. All my demands of novelty were satisfied by the Discovery and National Geographic channels, and I seriously thought there was no difference between seeing something on the TV or with one’s own eyes.

The situation changed when one day David, my best pal who always got a couple of colorful bugs in his head (or, in other words, was always carrying out several crazy plans at once) tumbled into my room and proclaimed his disgust for civilization. I will not describe how he managed to persuade me to join him on his journey to the Rocky Mountains; all I will say is we departed in five days.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจากผมเป็นนักเรียนมัธยม ใครสักคนอาจพูดว่า มีชีวิตอยู่ก่อนหน้าฉัน ด้วยประสบการณ์สวยงาม แต่แม้จะเป็นหนุ่มสาวดังนั้น ฉันมีที่ส่วนตัวยูนิตประสบการณ์ ซึ่งผมมั่นใจว่า ฉันจะปฏิบัติกับฉันจนวันสุดท้ายของฉัน: ธุดงค์ของฉันแรกอำนวยการแม้ว่าการเดินทางไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับฉันวันนี้ ก่อนที่จะเดินสู่ภูเขา ผมใช้จะ เป็น homebody ผมออกไปเที่ยวกับเพื่อน งานอดิเรกต่าง ๆ และรู้สึกทั้งสัปดาห์ หรือแม้กระทั่งเดือนใช้ในบ้านของฉัน — หรือบางครั้งแม้บนบล็อกของฉัน — โดยไม่ต้องไปไหน ทั้งหมดของฉันความต้องการของนวัตกรรมมีความพึงพอใจ โดยช่องดิสคัฟเวอรี่และภูมิศาสตร์แห่งชาติ และฉันอย่างจริงจังคิดว่า มีไม่มีความแตกต่างระหว่างเห็นบางสิ่งบางอย่าง ในทีวี หรือตาสถานการณ์เปลี่ยนเมื่อวันหนึ่ง David เพื่อนของฉันดีที่สุดที่จะมีคู่ของข้อบกพร่องที่มีสีสันในหัวของเขา (หรือ ในคำอื่น ๆ ถูกเสมอดำเนินแผนบ้าหลายครั้ง) tumbled เข้าห้อง และประกาศของเขาชังสำหรับอารยธรรม ผมจะไม่อธิบายว่า เขาได้ชักชวนผมเข้าร่วมในการเดินทางของเขากับเทือกเขาร็อกกี ทั้งหมดจะพูดคือ เราออกเดินทางในวันที่ห้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่ผมเป็นนักเรียนมัธยมบางคนอาจจะบอกว่าฉันมีชีวิตทั้งหมดของฉันข้างหน้าผมมีทั้งหมดของประสบการณ์ที่สวยงาม แต่แม้จะเป็นเด็กดังนั้นผมมีประสบการณ์ที่สละลมหายใจส่วนบุคคลซึ่งผมมั่นใจว่าผมจะดำเนินการกับฉันจนถึงวันสุดท้ายของฉัน. ปรับขึ้นครั้งแรกของฉันไปยังภูเขาแม้ว่าการเดินทางไม่ได้เป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่สำหรับฉันในวันนี้ก่อนที่จะฉันการเดินทางไปยังภูเขาผมเคยเป็น homebody ผมมีเพื่อนที่จะออกไปเที่ยวกับงานอดิเรกหลายและฉันรู้สึกสะดวกสบายสมบูรณ์สัปดาห์ที่ผ่านมาการใช้จ่ายหรือแม้กระทั่งเดือนในบ้านเกิดของฉันหรือบางครั้งแม้ในบล็อกของฉันโดยไม่ต้องไปที่ใดก็ได้ ความต้องการทั้งหมดของฉันแปลกใหม่มีความพึงพอใจโดยการค้นพบแห่งชาติและช่องทางภูมิศาสตร์และฉันอย่างจริงจังคิดว่ามีความแตกต่างระหว่างการมองเห็นบางสิ่งบางอย่างในทีวีหรือด้วยตาของตัวเองไม่มีใคร. สถานการณ์เปลี่ยนไปเมื่อวันหนึ่งเดวิดเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันที่เคยมี คู่ของข้อบกพร่องที่มีสีสันในหัวของเขา (หรือในคำอื่น ๆ ก็มักจะดำเนินการตามแผนบ้าหลายครั้ง) ร่วงลงในห้องของฉันและประกาศรังเกียจของเขาสำหรับอารยธรรม ผมจะไม่อธิบายวิธีการที่เขาพยายามเกลี้ยกล่อมให้ผมเข้าร่วมเขาในการเดินทางของเขาที่จะเทือกเขาร็อกกี; ทั้งหมดที่ผมจะบอกคือเราออกในห้าวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื่องจากผมเป็นนักเรียน ม.ปลาย บางคนอาจจะบอกว่า ฉันมีชีวิตข้างหน้า ด้วยทั้งหมดของประสบการณ์ที่สวยงาม แต่แม้จะเป็นเช่นนั้น ยังมีลมหายใจ ประสบการณ์ส่วนตัวแล้ว ซึ่งผมมั่นใจว่าผมจะแบกฉันจนถึงวันสุดท้ายของฉัน : ก่อนขึ้นภูเขา

แม้ว่าการเดินทางไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับฉันในวันนี้ ก่อนที่จะเดินทางไปยังภูเขาของฉันผมเคยเป็นคนติดบ้าน . ผมมีเพื่อนไปเที่ยวด้วย งานอดิเรกต่าง ๆ และฉันก็รู้สึกสบายอย่างสมบูรณ์ การใช้จ่ายสัปดาห์หรือแม้กระทั่งเดือนในบ้านเกิด หรือบางครั้งแม้แต่ในบล็อกของฉันโดยไม่ไปไหน ทั้งหมดของฉันมีความพึงพอใจความต้องการของนวัตกรรมโดยการค้นพบและช่องทางภูมิศาสตร์แห่งชาติและฉันคิดว่ามีความแตกต่างระหว่างสิ่งที่เห็นในทีวีหรือกับตา

สถานการณ์เปลี่ยนไปเมื่อวันหนึ่งเดวิด ดีที่สุด เพื่อนที่มักจะมีคู่ของสีสัน แมลงในหัวของเขา ( หรือ กล่าวอีกนัยหนึ่ง คือมักจะดำเนินการแผนบ้าหลายครั้ง ) ร่วงลงห้องประกาศที่น่ารังเกียจของเขาและอารยธรรมผมจะไม่อธิบายถึงวิธีการที่เขาจัดการเพื่อโน้มน้าวให้เข้าร่วมกับเขาในการเดินทางไปยังภูเขาหิน ทั้งหมดที่ผมจะพูดคือเราตายใน 5 วัน