Independent album" and "Indie music

Independent album" and "Indie music" redirect here. For the Billboard record chart, see Independent Albums. For music from India or performed by Native Americans, see Indian music (disambiguation). For the rock genre, see Indie rock. For the pop genre, see Indie pop.

[hide]This article has multiple issues. Please help improve it or discuss these issues on the talk page.
This article needs additional citations for verification. (January 2009)
This article may require cleanup to meet Wikipedia's quality standards. (June 2009)
Globe icon.
The examples and perspective in this article may not represent a worldwide view of the subject. Please improve this article and discuss the issue on the talk page. (June 2014)
Independent music (often shortened to indie music or indie) is music produced independently from major commercial record labels or their subsidiaries, a process that may include an autonomous, do-it-yourself approach to recording and publishing. The term indie is sometimes also used to describe a genre (such as indie rock, indie folk or indie pop); as a genre term, "indie" may include music that is not independently produced, and most independent music artists do not fall into a single, defined musical style or genre and usually create music that can be categorized into other genres.

Contents [hide]
1 Independent record labels
2 Going major versus staying independent
2.1 Major label contracts
2.2 Independent label contracts
3 Competition between independent and traditional publishing
4 See also
5 Notes
6 References
7 External links
Independent record labels[edit]
Main article: Independent record label
Independent labels have a long history of promoting developments in popular music, stretching back to the post-war period in the United States, with labels such as Sun Records, King Records, Stax, etc.[1]

In the United Kingdom during the 1950s and 1960s, the major record companies had so much power that independent labels struggled to become established. Several British producers and artists launched independent labels as outlets for their work and artists they liked, but the majority failed as commercial ventures or were swallowed up by the majors.[1]

In the United States, independent labels and distributors often banded together to form organizations to promote trade and parity within the industry. The National Academy of Recording Arts and Sciences (NARAS), famous as the organization behind the Grammy Awards, began in the 1950s as an organization of 25 independent record labels including Herald and Ember Records, and Atlantic Records. The 1970s heralded the founding of the National Association of Independent Record Distributors (NAIRD), which became A2IM in 2004. Smaller organizations also existed including the Independent Music Association (IMA), founded by Don Kulak in the late 1980s. At its zenith it had 1,000 independent labels on its member rosters. The 1990s brought Affiliated Independent Record Companies (AIRCO), whose most notable member was upstart punk - thrash label Mystic Records and The Independent Music Retailer's Association (IMRA), a short-lived organization founded by Mark Wilkins and Don Kulak. The latter is most notable for a lawsuit involving co-op money it filed on behalf of its member Digital Distributors .[2] in conjunction with Warehouse Record Stores. The adjudication of the case grossed $178,000,000 from the distribution arms of major labels. The proceeds were distributed amongst all plaintiffs.

During the punk rock era the number of independent labels grew.[1] The UK Indie Chart was first compiled in 1980, and independent distribution became better organized from the late 1970s onwards.[3] From the late 1970s into the 1980s certain UK independent labels (such as Rough Trade, Cherry Red, Factory, Glass, Cheree Records and Creation) came to contribute something in terms of aesthetic identity to the acts whose records they released.

In the late 1980s, Seattle-based Sub Pop Records was at the center of the grunge scene. In the late 1990s and into the 2000s as the advent of MP3 files and digital download sites such as Apple's iTunes Store changed the recording industry, an indie Neo-soul scene soon emerged from the urban underground soul scenes of London, NYC, Philadelphia, Chicago and L.A., primarily due to commercial radio and the major label's biased focus on the marketing, promotion & Airplay of Pop and hip hop music during this period. Independent Labels such as Dome Records, and Expansion Records in the U.K. and Ubiquity Records in the U.S. and a plethora of others around the world.

Going major versus staying independent[edit]
Many acts choose to go from an independent label to a major label if given the opportunity as major labels have considerably more power and financial means to promote and distribute product; thus increasing the chances of greater success.[citation needed]Some acts, however, may choose not to go to a major label if given the opportunity as independence generally offers more freedom.[citation needed]

Similarly, others may become independent label acts after having already experienced recording on a major label. Bradley Joseph requested to be let go from his major label deal with Narada/Virgin Records and subsequently became an independent artist. He states "As an independent, business is a prime concern and can take over if not controlled.[4] A lot of musicians don't learn the business. You just have to be well-rounded in both areas. You have to understand publishing. You have to understand how you make money, what's in demand, and what helps you make the most out of your talent.[5] But some artists just want to be involved in the music and don't like the added problems or have the personality to work with both". Joseph suggests newer artists read and study both courses and pick one that best suits their own needs and wants.[4]

A successful independent label with a strong musical reputation can be very appealing to a major label. Major labels look at independent labels to stay current with the ever-changing music scene.[6]

If an act moves to a major label from an independent, they are awarded greater opportunity for success, but it does not guarantee success. About one in ten albums released by major labels make a profit for the label.[7] Some artists have recorded for independent record companies for their entire careers and have had solid careers. Independent labels tend to be more open creatively, however, an independent label that is creatively productive is not necessarily financially lucrative. Independent labels are often operations of one, two, or only half a dozen people, with almost no outside assistance and run out of tiny offices.[8] This lack of resources can make it difficult for a band to make revenue from sales. It can also be more difficult for the indie label to get its artists' music played on radio stations around the country when compared to the pull of a major label. A testament to this fact could be that since 1991, there have only been twelve independent label albums that have reached the number one spot on the US Billboard 200 Album Chart. There have, however, been dozens of independent albums that have reached the top 40 of the US Album Chart.

Some major labels have created an opportunity for independent artists to be featured on a distribution/marketing CD project with no strings attached in an effort to help boost awareness of the Independent Music community[citation needed].

The difference among various independent labels lies with distribution; this is probably the most important aspect of running a label. Examples are:

Independent label that signs and distributes its own acts. These independent labels find and sign their own acts; then the label manufactures, distributes, and promotes its own product.

Independent label distributed by a major label. These independent labels are similar to the type mentioned above in that they find and sign their own acts, but they have a separate contract with a major label to handle manufacturing, distribution, and/or promotion. The major label has no control over the independent label, simply an agreement to distribute its product. Either the independent or the major can terminate the pact at the end of the contractual agreement if they so choose. The independent provides for its own financial stability, and has no outside monetary assistance from a major label. -If signing to an independent label, this type of venture probably affords the better benefit. This is because the act's contract is actually with the independent label, which may offer more creative control, yet the act is having its album distributed by a major label, which also has an interest in seeing the album become successful.

Independent label owned by a major label. Some major labels have started independent labels or purchased an existing independent label outright, and have these labels use, or continue to use, independent distribution for their product. The reason for this is because independents usually are on the cutting edge of new sounds and potential hit artists, and signs acts and releases albums for less money than would have otherwise been spent if the acts were signed directly to the major label. One benefit of this scenario is that if the act eventually proves successful enough on this type of independent, and is seeking a major label deal, it may see its subsequent albums released directly on the major-label owner of its independent label. The moniker "independent" is sometimes associated with these major-label owned independent labels because they use independent distributors to distribute their albums instead of their affiliated major-label distribution system. However, these labels are not true independents, the differences being: a) these independent labels can seek the financial backing of their major-label owner should they ever fall on hard financial times. b) the major-label owner can

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัลบั้มอิสระ"และ"ดี้เพลง"เปลี่ยนเส้นทางที่นี่ สำหรับในบิลบอร์ดชาร์ต ดูอัลบั้มอิสระ เพลงจากอินเดีย หรือดำเนินการ โดยชาวอเมริกันพื้นเมือง ดูเพลงอินเดีย (แก้ความกำกวม) สำหรับแนวร็อค ดูดี้ร็อค สำหรับประเภทป๊อป ดู pop. ดี้

[ซ่อน] บทความนี้มีหลายประเด็น กรุณาช่วยปรับปรุง หรือสนทนาปัญหาเหล่านี้ในหน้าพูดคุย
บทความนี้ต้องอ้างเพิ่มเติมสำหรับการตรวจสอบ (2552 มกราคม)
บทความนี้อาจต้องการล้างข้อมูลให้ตรงกับมาตรฐานของวิกิพีเดียได้ (2552 มิถุนายน)
โลกไอคอน.
ตัวอย่างและมุมมองในบทความนี้อาจไม่แสดงมุมมองทั่วโลกของเรื่องได้ กรุณาปรับปรุงบทความนี้ และหารือเกี่ยวกับปัญหาในหน้าพูดคุย (2014 มิถุนายน)
เพลงอิสระ (มักจะลดลงไปเพลงดี้ดี้) เป็นเพลงที่ผลิตโดยอิสระจากป้ายระเบียนธุรกิจหลัก หรือบริษัทในเครือของพวกเขา กระบวนการซึ่งอาจรวมถึงวิธีการปกครอง do-it-yourself เพื่อบันทึกและเผยแพร่ บางครั้งยังใช้ดี้คำอธิบายประเภท (เช่นดี้ร็อก โฟล์กป็อปดี้); เป็นคำประเภท "ดี้" รวมถึงเพลงที่ยังไม่เป็นอิสระผลิต และศิลปินอิสระที่สุดตกเดียว กำหนดลักษณะดนตรีหรือประเภท และมักจะสร้างเพลงที่สามารถแบ่งเป็นประเภทอื่น ๆ

เนื้อหา [ซ่อน]
ป้ายบันทึกอิสระ 1
2 จะใหญ่เมื่อเทียบกับช่วงเวลาพักอิสระ
2.1 ป้ายหลักสัญญา
2.2 ป้ายอิสระสัญญา
แข่งขันระหว่างประกาศอิสระ และแบบที่ 3
4 ดู
หมายเหตุ 5
อ้างอิง 6
เชื่อมโยงภายนอก 7
ป้ายบันทึกอิสระ [แก้ไข]
บทความหลัก: ค่ายอิสระ
ป้ายอิสระมีประวัติศาสตร์ยาวนานของการส่งเสริมพัฒนาในเพลง ยืดระยะเวลาหลังสงครามไปในสหรัฐอเมริกา มีป้าย ระเบียนซัน ระเบียนคิง Stax เป็นต้น [1]

ในสหราชอาณาจักรในช่วงทศวรรษ 1950 และ 1960s บันทึกสำคัญ ๆ มีอำนาจมากว่า ป้ายอิสระต่อสู้เพื่อก่อตั้งเป็น หลายผู้ผลิตที่อังกฤษและศิลปินเปิดป้ายอิสระเป็นร้านที่ทำงานและศิลปินที่พวกเขาชอบของพวกเขา แต่ส่วนใหญ่ล้มเหลวเป็นกิจการพาณิชย์ หรือถูกกลืนกินขึ้น โดยสาขาเอก[1]

ในสหรัฐอเมริกา ป้ายอิสระและผู้จัดจำหน่ายมักจะแถบร่วมกับแบบฟอร์มองค์กรเพื่อส่งเสริมการค้าและพาริตี้ภายในอุตสาหกรรม สถาบันแห่งชาติของบันทึกศิลปะและวิทยาศาสตร์ (NARAS), มีชื่อเสียงเป็นองค์กรที่อยู่เบื้องหลังรางวัลแกรมมี่ เริ่มขึ้นในช่วงทศวรรษ 1950 เป็นองค์กร 25 อิสระบันทึกป้ายชื่อเฮรัลด์ และ ระเบียน Ember และแอตแลนติกเรเคิดส์ สาว ๆ ยกย่องว่า ของชาติสมาคมของอิสระคอร์ดผู้จัดจำหน่าย (NAIRD), ซึ่งได้กลายเป็น A2IM ในปี 2004 ก่อตั้ง องค์กรขนาดเล็กยังมีอยู่รวมทั้งอิสระเพลงสมาคม (IMA), ก่อตั้งขึ้น โดย Don Kulak ในปลายทศวรรษ 1980 ที่สุดยอดของ มันมีป้าย 1000 อิสระบน rosters ของสมาชิก ปี 1990 นำสังกัดอิสระคอร์ดบริษัท (นำการท่อง), สมาชิกมรกถูก upstart พังก์ - thrash ป้ายระเบียนลึกลับและเดอะอิสระเพลงตัวแทนจำหน่ายของสมาคม (IMRA), องค์กรอาชญาที่ก่อตั้งขึ้น โดย Wilkins หมายและดอน Kulak หลังได้มรกในคดีเกี่ยวข้องกับเงิน co-op ที่จะยื่นในนามของสมาชิกจำหน่ายดิจิตอล[2] ในร่วมกับร้านค้าคลังสินค้าระเบียน Adjudication กรณี grossed $178,000,000 จากแผ่นดินแจกป้ายชื่อใหญ่ ดำเนินการได้กระจายอยู่ทั้งหมดโจทก์

ระหว่างยุคพังก์ร็อก จำนวนป้ายอิสระเติบโต[1] ก่อนคอมไพล์แผนภูมิดี้ UK ในปี 1980 และอิสระกระจายเป็นระเบียบดีจากปลายทศวรรษที่ 1970 เป็นต้นไป[3] จากปลายทศวรรษที่ 1970 เป็นไฟต์บางป้ายอิสระสหราชอาณาจักร (เช่นค้าหยาบ เชอร์รี่แดง โรงงาน กระจก คอร์ด Cheree และสร้าง) มาช่วยในแง่ของความงามตัวตนกระทำการบางอย่างมีระเบียน เหล่านั้นออก

ในปลายทศวรรษ 1980 ซีแอตเทิลตามย่อยปรากฏระเบียนถูกที่ฉากกรันจ์ ในปลายทศวรรษที่ 1990 และ ใน 2000s มาของไฟล์ MP3 และดิจิตอลดาวน์โหลดไซต์เช่นอุตสาหกรรมบันทึก การเปลี่ยนแปลงของ Apple iTunes เก็บฉากนีโอโซลดี้เร็ว ๆ นี้เกิดจากฉากชีวิตเมืองใต้ดินของลอนดอน NYC ฟิลาเดลเฟีย ชิคาโก และแอล เอ หลักเนื่องจากธุรกิจวิทยุและป้ายหลัก biased เน้นตลาด, &โปรโมชั่นออกอากาศของ Pop และสะโพกกระโดดเพลงในช่วงเวลานี้ ป้ายอิสระเช่นระเบียนโดม และขยายระเบียนในอังกฤษและระเบียน Ubiquity ในสหรัฐอเมริกาและพลังของคนอื่น ๆ รอบโลก

จะใหญ่เมื่อเทียบกับช่วงเวลาพักอิสระ [แก้ไข]
กิจการจำนวนมากเลือกที่จะไปจากป้ายเป็นอิสระป้ายชื่อใหญ่ถ้าโอกาสเป็นป้ายที่สำคัญมีมากพลังงานมากขึ้นและวิธีการทางการเงินเพื่อส่งเสริม และกระจายผลิตภัณฑ์ จึง เพิ่มโอกาสประสบความสำเร็จมากขึ้น[ต้องการอ้างอิง]กระทำบางอย่าง อย่างไรก็ตาม อาจเลือกไม่ไปป้ายที่สำคัญถ้าโอกาสเป็นเอกราชมีเสรีภาพมากขึ้นโดยทั่วไป[ต้องการอ้างอิง]

ในทำนองเดียวกัน ผู้อื่นอาจเป็นป้ายอิสระกระทำหลังจากมีประสบการณ์บันทึกบนป้ายชื่อใหญ่อยู่แล้วได้ โจเซฟ Bradley ร้องขอถูกปล่อยจากเขาจัดการป้ายหลักกับนารา/เวอร์จินระเบียน และต่อมาได้กลายเป็น ศิลปินอิสระ เขาระบุ "เป็นอิสระ ทางธุรกิจเป็นเรื่องสำคัญ และสามารถถ้า ไม่ควบคุม[4] A มากนักดนตรีไม่เรียนรู้ธุรกิจ คุณเพียงแค่ต้องจางในทั้งสองพื้นที่ คุณต้องทำความเข้าใจเผยแพร่ คุณต้องเข้าใจวิธีสร้างรายได้ สิ่งที่อยู่ในความต้องการ และช่วยอะไรคุณให้มากสุดจากความสามารถของคุณ[5] แต่ศิลปินบางเพียงต้องการให้เกี่ยวข้องกับเพลง และไม่ชอบปัญหาเพิ่ม หรือมีบุคลิกภาพในการทำงานกับทั้งสอง " โจเซฟแนะนำศิลปินใหม่อ่าน และศึกษาหลักสูตรทั้งสอง และเลือกหนึ่งที่เหมาะสมกับตนเองต้องการ และต้อง[4]

ป้ายอิสระประสบความสำเร็จ มีชื่อเสียงดนตรีที่แข็งแรงได้อย่างน่าสนใจมากป้ายใหญ่ ป้ายใหญ่มองที่ป้ายอิสระอยู่กับฉากเพลงการเปลี่ยนแปลง[6]

ถ้าเป็นย้ายป้ายชื่อหลักอิสระ พวกเขาจะได้รับโอกาสมากขึ้นเพื่อความสำเร็จ แต่ไม่รับประกันความสำเร็จ ประมาณ 1 ใน 10 อัลบั้มออก โดยป้ายใหญ่ทำกำไรสำหรับป้ายชื่อ[7] บางศิลปินมีบันทึกสำหรับบริษัทระเบียนอิสระในอาชีพของพวกเขาทั้งหมด และมีอาชีพที่มั่นคง ป้ายอิสระมักจะ ถูกเปิดขึ้นอย่างสร้างสรรค์ แต่ ป้ายมีอิสระที่จะสร้างสรรค์ผลผลิตทางการเงินจำเป็นต้องร่ำรวยไม่ได้ ป้ายอิสระมักดำเนินการหนึ่ง สอง หรือเฉพาะครึ่งหก คน กับเกือบไม่อยู่นอกความช่วยเหลือ และเรียกใช้จากสำนักงานเล็ก ๆ[8] การขาดทรัพยากรสามารถทำให้มันยากสำหรับวงดนตรีจะทำให้รายได้จากการขาย มันยังได้ยากสำหรับป้ายชื่อดี้รับเพลงของศิลปินที่เล่นในสถานีวิทยุทั่วประเทศเมื่อเทียบกับการดึงป้ายหลัก ในความจริงอาจเป็นว่า พ.ศ. 2534 เฉพาะมีอัลบั้มป้ายอิสระสิบสองมาถึงจุดหนึ่งหมายเลขเราบิลบอร์ด 200 อัลบั้มแผนภูมิ มี แต่ ได้หลายสิบอัลบั้มอิสระมาถึงด้านบน 40 ของเราอัลบั้มภูมิ

บางป้ายหลักสร้างโอกาสสำหรับศิลปินอิสระที่โดดเด่นในโครงการ CD แจกจ่าย/การตลาดกับสตริงที่ไม่แนบในความพยายามที่จะช่วยเพิ่มความตระหนักของชุมชนเพลงอิสระ [ต้องการอ้างอิง]

ความแตกต่างระหว่างป้ายชื่ออิสระต่าง ๆ อยู่กับกระจาย นี้คงเป็นด้านสำคัญของการใช้ป้ายชื่อ ตัวอย่าง:

ป้ายอิสระที่ลงชื่อ และเผยแพร่กิจการของตนเอง ป้ายชื่อเหล่านี้เป็นอิสระค้นหา และลงทะเบียนกระทำตน แล้วป้ายผลิต กระจาย และส่งเสริมผลิตภัณฑ์ของตัวเองด้วย

กระจายตามป้ายใหญ่ป้ายอิสระ ป้ายชื่อเหล่านี้เป็นอิสระจะคล้ายกับชนิดที่กล่าวถึงข้างต้นที่พวกเขาค้นหา และลงทะเบียนกระทำตน แต่พวกเขามีสัญญาแยกต่างหากกับป้ายชื่อหลักการจัดการผลิต จำหน่าย และ/หรือส่งเสริม ป้ายใหญ่ป้ายอิสระ เพียงข้อตกลงเพื่อกระจายผลิตภัณฑ์ควบคุมไม่ได้ อิสระหรือวิชาสามารถยุติสนธิสัญญาที่สิ้นสุดของข้อตกลงตามสัญญาถ้าจะให้เลือก อิสระสำหรับเสถียรภาพทางการเงินของตนเอง และมีการช่วยเหลือทางการเงินไม่อยู่นอกจากป้ายหลัก -ถ้าลงไปป้ายอิสระ กิจการชนิดนี้แล้วสวัสดิการดีคง เนื่องจากการกระทำสัญญาเป็นจริงกับป้ายอิสระ ซึ่งอาจมีตัวควบคุมที่สร้างสรรค์มากขึ้น แต่การกระทำจะมีอัลบั้มของกระจายตามหลักป้ายชื่อ ซึ่งมีความสนใจในเห็นอัลบั้มที่ประสบความสำเร็จ

เจ้าของป้ายใหญ่ป้ายอิสระ บางป้ายใหญ่ป้ายอิสระเริ่มต้น หรือซื้ออยู่อิสระป้ายทันที และมีป้ายชื่อเหล่านี้ใช้ หรือใช้ กระจายอิสระสำหรับผลิตภัณฑ์ของตนต่อไป เหตุผลนี้เป็น เพราะ independents โดยปกติอยู่ขอบตัดของเสียงใหม่ และศักยภาพในการเข้าชมศิลปิน และสัญญาณทำหน้าที่ออกอัลบั้มสำหรับเงินน้อยกว่าจะมีอย่างอื่นถูกใช้ถ้ากิจการถูกลงทะเบียนโดยตรงกับป้ายชื่อใหญ่ ประโยชน์หนึ่งของสถานการณ์นี้คือ ว่า ถ้าการกระทำในที่สุดพิสูจน์ความสำเร็จพออิสระชนิดนี้ และกำลังจัดการป้ายใหญ่ มันอาจดูเป็นอัลบั้มต่อมาปล่อยโดยตรงที่เจ้าของป้ายชื่อหลักของป้ายชื่อของอิสระ มอนิเกอร์ "อิสระ" เป็นบางครั้งเกี่ยวข้องกับเหล่าป้ายอิสระเป็นเจ้าของป้ายชื่อวิชาเนื่องจากใช้ผู้จัดจำหน่ายอิสระจำหน่ายอัลบั้มของพวกเขาแทนระบบแจกป้ายชื่อใหญ่ในเครือของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ป้ายชื่อเหล่านี้ไม่จริง independents แตกต่างการ: ) ป้ายอิสระเหล่านี้สามารถค้นหาการเงินสนับสนุนของเจ้าของป้ายชื่อวิชาควรจะเคยอยู่ในเวลายากทางการเงิน ขสามารถเจ้าของป้ายชื่อวิชา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อิสระอัลบั้ม " และเพลง " อินดี้ " การเปลี่ยนเส้นทางที่นี่ สำหรับป้ายบันทึกแผนภูมิ เห็นอัลบั้มอิสระ สำหรับเพลงจากอินเดีย หรือดำเนินการโดยชาวอเมริกันพื้นเมือง เห็นเพลงอินเดีย ( disambiguation ) สำหรับหินประเภทเห็นร็อกอินดี้ สำหรับแนวเพลงป๊อป ดูอินดี้ป๊อป

[ ซ่อน ] บทความนี้มีหลายประเด็น กรุณาช่วยปรับปรุงหรือกล่าวถึงปัญหาเหล่านี้ในหน้าพูด
บทความนี้ต้องการเพิ่มเติม citations สำหรับการตรวจสอบ ( มกราคม 2552 )
บทความนี้อาจต้องทำความสะอาดตามมาตรฐานคุณภาพของวิกิพีเดีย . ไอคอนลูกโลก ( มิถุนายน 2009 )
.
ตัวอย่างและมุมมองในบทความนี้อาจไม่แสดงมุมมองทั่วโลกของเรื่อง กรุณาปรับปรุงบทความนี้ และหารือเกี่ยวกับปัญหาในหน้าพูด ( มิถุนายน 2014 )
เพลงใต้ดิน ( มักจะสั้นหรืออินดี้อินดี้เพลง ) เป็นเพลงที่ผลิตโดยอิสระจากป้ายสถิติเชิงพาณิชย์รายใหญ่ หรือ บริษัท ของพวกเขา กระบวนการที่อาจรวมถึงตนเอง ทำมันด้วยตัวคุณเองวิธีการบันทึกและเผยแพร่ คำว่าอินดี้คือบางครั้งยังใช้เพื่ออธิบายชนิด ( เช่นร็อคอินดี้ , อินดี้โฟล์ค หรือ อินดี้ ป๊อป ) ; ประเภทหนึ่งเทอม" อินดี้ " อาจรวมถึงเพลงที่ไม่ได้เป็นอิสระที่ผลิต และศิลปินเพลงอิสระส่วนใหญ่ไม่ตกเดียวกำหนดสไตล์ดนตรีหรือประเภทและมักจะสร้างเพลงที่สามารถแบ่งเป็นประเภทอื่น ๆ .

เนื้อหา [ ซ่อน ]
1 อิสระบันทึกป้าย
2 หลักเมื่อเทียบกับไปอยู่อิสระ
2.1 ป้ายสัญญาหลัก 2.2 สัญญา

อิสระป้าย3 การแข่งขันระหว่างอิสระและแบบดั้งเดิมยังเห็นสำนักพิมพ์
4
5
6
7 หมายเหตุการอ้างอิงการเชื่อมโยงภายนอก
อิสระบันทึกป้าย [ แก้ไข ]
บทความหลัก : อิสระอิสระป้ายฉลากบันทึก
มีประวัติศาสตร์อันยาวนานของการส่งเสริมการพัฒนาในเพลงยอดนิยม ยืดกลับไปยุคสงคราม - ที่ทำการไปรษณีย์ในสหรัฐอเมริกา มีป้าย เช่น ประวัติ , Sun ประวัติกษัตริย์ ตค เป็นต้น [ 1 ]

ของสหราชอาณาจักรในช่วง 1950s และ 1960s , ค่ายเพลงใหญ่มีอำนาจมาก ป้ายอิสระพยายามที่จะกลายเป็นที่จัดตั้งขึ้น หลายผู้ผลิตของอังกฤษและศิลปินเปิดตัวป้ายชื่อที่เป็นอิสระเป็นช่องสำหรับผลงานและศิลปินที่พวกเขาชอบ แต่ส่วนใหญ่ล้มเหลวเป็นกิจการเชิงพาณิชย์ หรือถูกกลืนโดย เอก [ 1 ]

ในสหรัฐอเมริกาป้ายเป็นอิสระและผู้จัดจำหน่ายมักจะรวมตัวกันเพื่อสร้างองค์กรเพื่อส่งเสริมการค้าและความเท่าเทียมกันภายในอุตสาหกรรม สถาบันการศึกษาแห่งชาติของศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ ( นาราส ) , ที่มีชื่อเสียงเป็นองค์กรที่อยู่เบื้องหลังรางวัลแกรมมี่เริ่มในปี 1950 เป็นองค์กร 25 อิสระบันทึกป้ายรวมทั้ง Herald และบันทึกเบอร์และประวัติมหาสมุทรแอตแลนติกยุคประกาศก่อตั้งสมาคมแห่งชาติของตัวแทนจำหน่ายบันทึกอิสระ ( naird ) ซึ่งเป็น a2im ในปี 2004 องค์กรขนาดเล็กมีรวมทั้งสมาคมดนตรีอิสระ ( IMA ) ก่อตั้งขึ้นโดยนายคูลัค ในปลายทศวรรษ 1980 ที่ ZENITH ของมันได้ 1 , 000 ป้ายอิสระบน rosters สมาชิกของ 1990 นำบันทึกของบริษัทในเครือที่เป็นอิสระ ( Airco )ที่เด่นที่สุดคือ สมาชิกคนทะลึ่งพังก์ - หวดบันทึกลึกลับฉลาก และร้านค้าปลีกของสมาคมดนตรีอิสระ ( คุณ ) เป็นเพียงช่วงสั้น ๆ องค์กรที่ก่อตั้งโดยมาร์ค วิลกิ้นส์ และก็กูลัค . ส่วนที่เด่นที่สุดสำหรับคดีความที่เกี่ยวข้องกับสหกรณ์ เงินมันยื่นในนามของสมาชิกดิจิตอลจำหน่าย [ 2 ] ร่วมกับร้านค้าบันทึกคลังสินค้าพิจารณาพิพากษาคดีกวาดรายได้ $ 178000000 จากการแจกจ่ายอาวุธของป้ายใหญ่ ซึ่งมีการกระจายในหมู่โจทก์ .

ระหว่างพังก์ร็อกยุคจำนวนของป้ายชื่อที่เป็นอิสระขึ้น [ 1 ] สหราชอาณาจักรอินดีแผนภูมิเป็นครั้งแรกที่รวบรวมใน 1980 , และการกระจายเป็นอิสระก็เป็นระเบียบมากขึ้นจากปี 1970 เป็นต้นมา[ 3 ] จากปี 1970 เป็นยุคหนึ่ง UK ป้ายเป็นอิสระ ( เช่นการค้าหยาบ , เชอร์รี่สีแดง , โรงงานแก้ว , ประวัติและผลงาน cheree ) มาช่วยอะไรในแง่ของความงามเอกลักษณ์ในการกระทำที่มีระเบียนที่พวกเขาออก

ในปลายทศวรรษ 1980 , Seattle อยู่ซบป๊อปประวัติอยู่ ศูนย์ของเกี่ยวกับฉากในปลายปี 1990 และยุค 2000 โดยการมาถึงของไฟล์และเว็บไซต์ดาวน์โหลดดิจิตอลเช่น iTunes ของ Apple Store เปลี่ยนอุตสาหกรรมการบันทึกเสียงเป็นอินดี้กิโรโระฉากนี้โผล่ออกมาจากใต้ดิน ฉากของวิญญาณในเมืองลอนดอน นิวยอร์ค ฟิลาเดลเฟีย และ ชิคาโก แอลเอ เป็นหลักเนื่องจากวิทยุเชิงพาณิชย์ และที่สำคัญฉลากของอคติ เน้นการตลาดโปรโมชั่น&ออกอากาศของป๊อปและฮิปฮอป ในช่วงเวลานี้ ป้ายที่เป็นอิสระเช่นประวัติโดม , ประวัติและการขยายตัวในอังกฤษ และบันทึกชื่อในสหรัฐอเมริกาและมากมายเหลือเฟือของผู้อื่นทั่วโลก

ไปใหญ่เมื่อเทียบกับอยู่อย่างอิสระ [ แก้ไข ]
มีการเลือกที่จะไปจากป้ายอิสระกับค่ายใหญ่ ถ้าได้รับโอกาสเป็นป้ายใหญ่มีอำนาจมากขึ้นและหมายถึงการเงินเพื่อส่งเสริมและกระจายสินค้า ดังนั้นการเพิ่มโอกาสสำเร็จมากขึ้น . อ้างอิง [ จำเป็น ] บางการกระทำ อย่างไรก็ตาม อาจเลือกที่จะไม่ไปค่ายใหญ่ ถ้าได้รับโอกาส เช่น ความเป็นอิสระโดยทั่วไปมีเสรีภาพมากขึ้น[ อ้างอิงที่จำเป็น ]

ฉันใด คนอื่นอาจจะกลายเป็นการกระทำที่เป็นอิสระ หลังจากมีประสบการณ์แล้ว ป้ายบันทึกบนฉลากหลัก แบรดลีย์โจเซฟ ร้องขอให้ปล่อยจากค่ายใหญ่เขาจัดการกับนารทบริสุทธิ์ / ประวัติและต่อมากลายมาเป็นศิลปินอิสระ เขาตอบว่า " เป็นอิสระ ธุรกิจ เป็นปัญหาเฉพาะ และสามารถนําไป ถ้าไม่ควบคุม[ 4 ] เรียนรู้มากของนักดนตรีไม่ธุรกิจ คุณเพียงแค่ต้องรอบรู้ในพื้นที่ทั้งสอง คุณต้องเข้าใจ Publishing คุณต้องเข้าใจว่าคุณทำเงินได้ สิ่งที่อยู่ในความต้องการและสิ่งที่ช่วยให้คุณให้มากที่สุดของความสามารถของคุณ . [ 5 ] แต่บางศิลปินก็ต้องการมีส่วนร่วมในเพลง และไม่ต้องการเพิ่มปัญหา หรือคนที่ทำงานกับทั้ง "โจเซฟแนะนำศิลปินรุ่นใหม่ได้อ่านและศึกษาทั้งหลักสูตรและเลือกหนึ่งที่เหมาะสมกับความต้องการของตนเอง และต้องการ [ 4 ]

ความอิสระฉลากแข็งแรงดนตรีชื่อเสียงได้น่าสนใจมากกับค่ายใหญ่ ป้ายส่วนใหญ่มองป้ายชื่อที่เป็นอิสระอยู่ปัจจุบันกับฉากเพลงที่เปลี่ยนแปลง [ 6 ]

ถ้าเป็นหลักจากย้ายไปป้ายที่เป็นอิสระพวกเขาจะได้รับโอกาสมากขึ้นสำหรับความสำเร็จ แต่มันไม่ได้รับประกันความสำเร็จ ประมาณหนึ่งในสิบอัลบั้มที่ออกโดยป้ายส่วนใหญ่ทำกำไรสำหรับป้ายชื่อ [ 7 ] ศิลปินบางคนได้รับการบันทึกสำหรับบริษัทแผ่นเสียงอิสระทั้งอาชีพ และมีงานที่มั่นคง ป้ายที่เป็นอิสระมีแนวโน้มที่จะเปิดขึ้นอย่างสร้างสรรค์ อย่างไรก็ตามป้ายที่เป็นอิสระอย่างสร้างสรรค์ มีประสิทธิภาพ ไม่จําเป็นต้องร่ำรวยทางการเงิน . ป้ายที่เป็นอิสระมักจะมีการดำเนินงานหนึ่ง , สอง , หรือเพียง ครึ่งโหล เกือบไม่มีนอกความช่วยเหลือและวิ่งออกจากสำนักงานเล็ก ๆ . [ 8 ] ขาดทรัพยากรสามารถทำให้มันยากสำหรับวงดนตรีที่ทำรายได้จากการขายมันยังสามารถจะยากสำหรับป้ายชื่ออินดี้ที่จะได้รับเพลงของศิลปินที่เล่นบนสถานีวิทยุทั่วประเทศ เมื่อเทียบกับการดึงของป้ายใหญ่ พิสูจน์ข้อเท็จจริงนี้ได้ตั้งแต่ปี 1991 มีเพียงสิบสองอิสระป้ายชื่ออัลบั้มที่ถึงจุดหนึ่งบนเราบิลบอร์ด 200 อัลบั้มแผนภูมิ มี , อย่างไรก็ตามมีหลายสิบของอัลบั้มอิสระที่ถึงด้านบนของแผนภูมิอัลบั้ม 40 เรา

บางป้ายใหญ่สร้างโอกาสให้ศิลปินอิสระที่จะโดดเด่นในการแจกจ่ายซีดี / การตลาดโครงการกับสตริงไม่ติดในความพยายามที่จะช่วยเพิ่มความตระหนักของชุมชนอิสระต้องการอ้างอิง [ เพลง ]

ความแตกต่าง ของป้ายชื่อที่เป็นอิสระต่าง ๆ อยู่ด้วยการกระจาย ;นี้อาจเป็นสิ่งสำคัญที่สุดของการใช้ฉลาก ตัวอย่าง :

อิสระป้ายฉลากและกระจายของตัวเองทำ ป้ายที่เป็นอิสระและการกระทำเหล่านี้ พบสัญญาณของตนเอง แล้วป้าย ผลิต กระจายและส่งเสริมผลิตภัณฑ์ของตัวเอง

อิสระป้ายกระจาย ด้วยหลักป้ายชื่อป้ายที่เป็นอิสระเหล่านี้จะคล้ายกับชนิดที่กล่าวถึงข้างต้นที่พวกเขาค้นหาและลงนามในการกระทำของตัวเอง แต่พวกเขาได้เซ็นสัญญากับค่ายใหญ่ แยกการจัดการการผลิต แจกจ่าย และ / หรือการส่งเสริมการขาย ป้ายหลักไม่สามารถควบคุมฉลากอิสระเพียงข้อตกลงการกระจายผลิตภัณฑ์ของตนทั้งอิสระหรือสาขาสามารถบอกเลิกสัญญาที่สิ้นสุดของข้อตกลงสัญญาหากพวกเขาจึงเลือก อิสระที่ให้ความมั่นคงทางการเงินของตนเอง และช่วยเหลือทางการเงิน ไม่มีนอกจากป้ายเมเจอร์ - ถ้าเซ็นสัญญากับฉลากอิสระของกิจการประเภทนี้จะให้ประโยชน์ที่ดีกว่านี้เป็นเพราะสัญญาที่กระทำจริงด้วยป้ายอิสระซึ่งอาจมีการควบคุมความคิดสร้างสรรค์มากขึ้น แต่กฎหมายมีอัลบั้มมันจัดจำหน่ายโดยค่ายใหญ่ ซึ่งมีความสนใจในการมองเห็นอัลบั้มประสบความสำเร็จ

เป็นเจ้าของโดยหลักอิสระป้ายฉลาก บางป้ายใหญ่เริ่มมีป้ายชื่อที่เป็นอิสระหรือซื้อที่มีอยู่อิสระป้ายทันทีและมีป้ายเหล่านี้ใช้ หรือจะใช้กระจายอิสระสำหรับผลิตภัณฑ์ของตน เหตุผลนี้เป็นเพราะที่ปรึกษามักจะอยู่บนขอบตัดของเสียงใหม่และศิลปินตีศักยภาพ และสัญญาณการกระทำและออกอัลบั้มสำหรับเงินน้อยกว่าจะได้มิฉะนั้นถูกใช้ถ้าการกระทําที่ถูกลงนามโดยตรงป้ายใหญ่หนึ่งประโยชน์ของสถานการณ์นี้คือ ว่า ถ้าทำในที่สุดพิสูจน์ประสบความสำเร็จเพียงพอในอิสระประเภทนี้ และการแสวงหาการจัดการค่ายใหญ่ มันอาจดูภายหลังปล่อยอัลบั้มโดยตรงในหลักป้ายชื่อเจ้าของป้ายอิสระของชื่อเล่นว่า " อิสระ " คือ บางครั้งเกี่ยวข้องกับป้ายเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นเจ้าของป้ายชื่อที่เป็นอิสระเพราะพวกเขาใช้จัดจําหน่ายอิสระแจกจ่ายอัลบั้มของพวกเขาแทนของพวกเขา ในเครือเมเจอร์ ฉลาก การกระจายระบบ อย่างไรก็ตาม ป้ายชื่อเหล่านี้จะไม่จริงอิสระซึ่งความแตกต่าง :เป็นป้ายชื่อที่เป็นอิสระเหล่านี้สามารถแสวงหาการสนับสนุนทางการเงินของเจ้าของค่ายใหญ่ของพวกเขาควรที่พวกเขาเคยตกอยู่ในเวลาที่ยากลำบากทางการเงิน ข ) เจ้าของค่ายใหญ่ได้