The style is known as deconstructiv

The style is known as deconstructivist (“new-baroque” to the designers) architecture due to its unusual shape. The “dancing” shape is supported by 99 concrete panels, each a different shape and dimension. On the top of the building is a large twisted structure of metal nicknamed Medusa.
“In the interior of a square of buildings in the eighteenth and nineteenth century, the Dancing House has two central bodies. The first is a tower of glass that is close to half height and is supported by curved pillars, the second runs parallel to the river, which is characterized by the moldings that follow a wavy motion and distributed through the windows so the non-aligned.[clarification needed] This solution has been driven mainly by a kind of aesthetic consideration: the windows lined evidenciarían that the building has two windows, although they have the same height as the two adjacent buildings of the nineteenth century.[clarification needed] They also do not have to be perceived in the will of the designer, as simple forms on a flat surface, but must achieve the effect of three-dimensionality, hence the idea of frames as outgoing frames of paintings. Also the winding moldings on the facade make it more confusing perspective, diminishing the contrast with the buildings that surround it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะที่เรียกว่าสถาปัตยกรรมแบบ deconstructivist ("ใหม่บาโร" นักออกแบบ) เนื่องจากรูปร่างผิดปกติ รูปร่าง "เต้นรำ" ได้รับการสนับสนุน โดย 99 แผงคอนกรีต แต่ละรูปร่างต่าง ๆ และขนาด บนยอดอาคารเป็นโครงสร้างขนาดใหญ่บิดของเมดูซ่าการตะลุยโลหะ"ในภายในของสี่เหลี่ยมของอาคารราชและศตวรรษ บ้านรำได้ศพกลางสอง ครั้งแรกเป็นอาคารกระจก ที่มีความสูงครึ่งเท้าโค้งเสา สองขนานแม่น้ำ ซึ่งโดย moldings ที่ติดตามเคลื่อนไหวหยัก และกระจายผ่านหน้าต่างอื่น ๆ ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด [ชี้แจงที่จำเป็น] โซลูชันนี้ได้รับการขับเคลื่อนส่วนใหญ่ โดยแบบพิจารณาความงาม: evidenciarían windows เรียงอาคารที่มีหน้าต่างสอง แม้ว่าพวกเขามีความสูงเดียวกันเป็นอาคารที่อยู่ติดกันสองของศตวรรษนี้ [ชี้แจงที่จำเป็น] นอกจากนี้พวกเขายังไม่ต้องตามการรับรู้ในแบบ ฟอร์มอย่างง่ายบนพื้นผิวเรียบ แต่ต้องบรรลุผลของ three-dimensionality ดังนั้นความคิดของเฟรมเป็นเฟรมของภาพออก ยัง moldings คดเคี้ยวบนซุ้มทำให้สับสนมุมมอง ความแตกต่างกับอาคารที่ล้อมรอบลดลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบที่เป็นที่รู้จักในฐานะ deconstructivist ("ใหม่พิสดาร" เพื่อนักออกแบบ) สถาปัตยกรรมเนื่องจากรูปร่างที่ผิดปกติของ "การเต้น" รูปทรงได้รับการสนับสนุนโดย 99 แผงคอนกรีตแต่ละรูปทรงและขนาดที่แตกต่างกัน ด้านบนของอาคารที่เป็นโครงสร้างบิดขนาดใหญ่ที่ทำจากโลหะชื่อเล่นเมดูซ่า.
"ในการตกแต่งภายในของตารางของอาคารในศตวรรษที่สิบแปดและสิบเก้าที่ Dancing House มีสองหน่วยงานกลาง ที่แรกก็คือหอแก้วที่ใกล้เคียงกับความสูงครึ่งและการสนับสนุนจากเสาโค้งที่สองวิ่งขนานไปกับแม่น้ำซึ่งเป็นลักษณะเครือเถาที่เป็นไปตามการเคลื่อนไหวหยักและจัดจำหน่ายผ่านหน้าต่างเพื่อไม่จัดชิด [ชี้แจงจำเป็น] การแก้ปัญหานี้ได้รับการขับเคลื่อนส่วนใหญ่โดยชนิดของการพิจารณาความงาม: หน้าต่างเรียงรายevidenciaríanว่าอาคารมีสองหน้าต่างแม้ว่าพวกเขาจะมีความสูงเช่นเดียวกับสองอาคารที่อยู่ติดกันของศตวรรษที่สิบเก้า [ชี้แจงจำเป็น] พวกเขายัง. จะได้ไม่ต้องรับรู้ในพินัยกรรมของนักออกแบบที่เป็นรูปแบบที่เรียบง่ายบนพื้นผิวเรียบ แต่ต้องบรรลุผลสามมิติดังนั้นความคิดของเฟรมเฟรมขาออกของภาพวาด นอกจากนี้ยังมีเครือเถาคดเคี้ยวบนซุ้มทำให้มุมมองที่ทำให้เกิดความสับสนมากขึ้นลดน้อยลงตรงกันข้ามกับอาคารที่ล้อมรอบมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สไตล์ที่เป็นที่รู้จักในฐานะ deconstructivist ( ใหม่ " พิสดาร " นักออกแบบ ) สถาปัตยกรรมเนื่องจากรูปร่างผิดปกติ " เต้น " รูปร่างที่ได้รับการสนับสนุนโดย 99 คอนกรีตแผงแต่ละรูปร่างที่แตกต่างกันและขนาด ด้านบนของอาคาร เป็นโครงสร้างของโลหะขนาดใหญ่บิดว่าเมดูซ่า .
" ภายในของตารางของอาคารในศตวรรษที่ 18 และ 19 ,เต้นบ้านมี 2 ศพ กลาง แรกเป็นหอแก้วที่ใกล้ครึ่งความสูงและได้รับการสนับสนุนโดยเสาโค้งที่สองวิ่งขนานกับแม่น้ำ ซึ่งเป็นลักษณะโดย moldings ที่ตามคลื่นเคลื่อนไหวและเผยแพร่ผ่าน Windows ดังนั้น ชิดนอก [ ชี้แจงจำเป็น ] วิธีนี้ถูกขับเคลื่อนโดยส่วนใหญ่เป็นชนิดจำกัด ความงาม :หน้าต่างที่เรียงราย evidenciar íที่อาคารที่มีหน้าต่างสองบาน , แม้ว่าพวกเขาได้สูงเท่าตึกสองตึกติดกันของศตวรรษที่สิบเก้า [ ชี้แจงจำเป็น ] พวกเขายังไม่ต้องรับรู้ในความตั้งใจของนักออกแบบเป็นรูปแบบง่าย ๆบนพื้นผิวที่เรียบ แต่ต้องให้บรรลุผลสาม dimensionality ดังนั้นความคิดของเฟรมเป็นออกเฟรมของภาพยังวกวน moldings ในซุ้มให้มุมมองที่สับสนมากขึ้น ส่งผลตรงกันข้ามกับอาคารที่ล้อมรอบมัน