Lee JunYeol laughed heartily. KangY

Lee JunYeol laughed heartily. KangYoon gave him the USB with the song, and told him the recording schedule.

“So I just need to be there at that time, right?”
“Yes.”
“You came to the right man. I won’t make you regret it.”

Lee JunYeol stood up while saying that there was a schedule. He also paid on his way out. KangYoon also laughed heartily while looking at the brash Lee JunYeol.

‘That’s the featuring taken care of, and now, it’s time to strategize the promotion.’

If it was difficult to go on a broadcast, then he needed another strategy. KangYoon headed to his office to work.

***

Saturday.
Unlike her friends who remained at school for self-study, HeeYoon, who went home early, met an unexpected person in front of the school gates. (T/N: Students usually have self-study after school ends, and this is 2008, so going to school on a Saturday was the norm in Korea around this time)

“Oppa!!”

It was her brother, Kangyoon. As she saw KangYoon, who could only be seen late at night nowadays, she ran up to him and embraced him in delight.

“There, there. Is it fine for a fully grown girl to do this?”
“What’s wrong? I don’t have an owner yet.”(E/N: a husband? A spouse?)

After hugging HeeYoon’s thin body once, KangYoon got on the car with HeeYoon.

“Huh? A car?”
“It’s a company car. I came out because of work. Since I’m going to universities, I should show you around.”
“Universities?”

When HeeYoon fastened her seatbelt on the passenger’s seat, KangYoon started driving slowly. Befitting of a veteran driver, who never got into an accident in his 7 years as a manager, the car KangYoon drove had little shaking.

“I think it’s the first time I got onto a car you drove.”
“We will buy a car soon. At that time, let’s go to many places.”
“You don’t have to go overboard. I’m alright.”

HeeYoon always felt sorry for his brother who always tried to do something for her. She kept thinking that she wanted to do something for him too.
The place KangYoon and HeeYoon headed to was a university in Dongjak district. (T/N: Hey, my uni is in Dongjak district) KangYoon, who paid expensive parking fees for the university parking lot, started looking around various places.

“Oppa, why did we come here?”

Was there a need for KangYoon to come to a university? KangYoon said he came here for work, but since he kept looking around the place slowly, HeeYoon was curious about his reason.

“I want to see where the students gather. But since it’s a Saturday, it’s hard to find. Oh, it’s that place.”

KangYoon pointed to a fountain which could be spotted easily from the shops inside the campus and had shades around it. (T/N: Wait, fountain? Isn’t that my uni?). With the fountain at the center, a lot of the people went around, on the shades, people, who looked like campus couples, were chatting with liveliness.

“Oppa. I think it will be fun to perform at that place.”
“Really?”
“Yeah, quiet music can be heard, and lovers would kiss… Kyak!!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

JunYeol ลีหัวเราะพ่อ KangYoon เขามี USB เพลง และบอกกำหนดการบันทึก"ดังนั้นฉันเพียงต้องการจะมีในเวลานั้น ขวา""ใช่""คุณมาถึงคน ฉันจะไม่ทำให้คุณเสียใจมัน"ลี JunYeol ยืนขึ้นในขณะที่บอกว่า เป็นกำหนดการ นอกจากนี้เขายังจ่ายเงินเมื่อเขาออก KangYoon ยังหัวเราะพ่อมองหน้า JunYeol ลี brash'ก็มีดูแล และตอนนี้ ถึงเวลาต้อง strategize โปรโมชั่น'ถ้ามันยากไปในทอด แล้วเขาต้องกลยุทธ์อื่น KangYoon หัวหน้าสำนักงานของเขาในการทำงาน***วันเสาร์นี้ซึ่งแตกต่างจากเพื่อนของเธอที่ยังคงอยู่ที่โรงเรียนสำหรับศึกษาด้วยตนเอง HeeYoon ที่กลับบ้านเร็ว ได้พบกับบุคคลไม่คาดคิดอยู่หน้าประตูโรงเรียน (T/n:นักเรียนได้ศึกษาด้วยตนเองมักจะหลังจากเรียนจบ และนี้เป็น 2008 ดังนั้น ไปโรงเรียนในวันเสาร์คือ บรรทัดฐานในเกาหลีรอบเวลา)"พี่!!"มันเป็นพี่ชายของเธอ Kangyoon เธอเห็น KangYoon ที่เห็นดึกในปัจจุบันเท่านั้น เธอวิ่งขึ้นเขา และกอดเขาในความสุข"นั่น มี คือมันสำหรับสาวโตเต็มที่การทำเช่นนี้คืออะไรผิด ผมยังไม่มีเจ้าของ" (E/n:สามี คู่สมรสหรือไม่)หลังจากกอดของ HeeYoon ร่างกายบางครั้ง KangYoon มีรถ HeeYoon"ฮะ รถ""มันเป็นรถบริษัท ผมออกมา เพราะการทำงาน เนื่องจากผมจะไปมหาวิทยาลัย ฉันควรแสดงรอบ"“Universities?”When HeeYoon fastened her seatbelt on the passenger’s seat, KangYoon started driving slowly. Befitting of a veteran driver, who never got into an accident in his 7 years as a manager, the car KangYoon drove had little shaking.“I think it’s the first time I got onto a car you drove.”“We will buy a car soon. At that time, let’s go to many places.”“You don’t have to go overboard. I’m alright.”HeeYoon always felt sorry for his brother who always tried to do something for her. She kept thinking that she wanted to do something for him too.The place KangYoon and HeeYoon headed to was a university in Dongjak district. (T/N: Hey, my uni is in Dongjak district) KangYoon, who paid expensive parking fees for the university parking lot, started looking around various places.“Oppa, why did we come here?”Was there a need for KangYoon to come to a university? KangYoon said he came here for work, but since he kept looking around the place slowly, HeeYoon was curious about his reason.“I want to see where the students gather. But since it’s a Saturday, it’s hard to find. Oh, it’s that place.”KangYoon pointed to a fountain which could be spotted easily from the shops inside the campus and had shades around it. (T/N: Wait, fountain? Isn’t that my uni?). With the fountain at the center, a lot of the people went around, on the shades, people, who looked like campus couples, were chatting with liveliness.“Oppa. I think it will be fun to perform at that place.”“Really?”“Yeah, quiet music can be heard, and lovers would kiss… Kyak!!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลี JunYeol หัวเราะอย่างเต็มที่ KangYoon ทำให้เขา USB เข้ากับเพลงและบอกเขาว่าตารางเวลาการบันทึก

"ดังนั้นผมเพียงแค่ต้องมีในเวลานั้นใช่มั้ย?"
"ใช่."
"คุณมาถึงคนที่ใช่ ผมจะไม่ทำให้คุณเสียใจมัน. "

ลี JunYeol ลุกขึ้นยืนขณะที่พูดว่ามีตารางเวลา นอกจากนี้เขายังจ่ายในทางของเขาออกมา KangYoon ยังหัวเราะอย่างเต็มที่ในขณะที่กำลังมองหาที่หน้าด้านลี JunYeol

'นั่นคือการดูแลของเนื้อเรื่องและตอนนี้ก็ถึงเวลาที่จะ strategize โปรโมชั่น.

ถ้ามันเป็นเรื่องยากที่จะไปออกอากาศแล้วเขาต้องการอีกกลยุทธ์หนึ่ง KangYoon มุ่งหน้าไปยังสำนักงานของเขาในการทำงาน

***

เสาร์
ซึ่งแตกต่างจากเพื่อน ๆ ของเธอที่ยังคงอยู่ที่โรงเรียนสำหรับการศึกษาด้วยตนเอง, HeeYoon ที่ไปบ้านก่อนพบกับผู้คนที่ไม่คาดคิดในด้านหน้าของประตูโรงเรียน (T / N: นักศึกษามักจะมีการศึกษาด้วยตนเองหลังจากที่โรงเรียนปลายและนี่คือปี 2008 เพื่อที่จะไปโรงเรียนในวันเสาร์ถูกบรรทัดฐานในเกาหลีในเวลานี้)

"พี่คะ !!"

มันเป็นพี่ชายของเธอ Kangyoon ขณะที่เธอเห็น KangYoon คนเดียวที่อาจจะเห็นในช่วงดึกปัจจุบันเธอวิ่งขึ้นอยู่กับเขาและกอดเขาในความสุข

"มีมี มันเป็นสิ่งที่ดีสำหรับสาวที่โตเต็มที่จะทำเช่นนี้? "
" มีอะไรผิดหรือเปล่า? ฉันไม่ได้มีเจ้าของเลย "(E / N:? สามีคู่สมรส).

หลังจากกอดร่างกายบาง HeeYoon ของครั้ง KangYoon ได้บนรถกับ HeeYoon

"ฮะ? รถ? "
" มันเป็นรถของ บริษัท ผมออกมาเพราะการทำงาน ตั้งแต่ผมกำลังจะไปมหาวิทยาลัยฉันควรจะแสดงให้คุณเห็นรอบ. "
" มหาวิทยาลัย? "

เมื่อ HeeYoon ยึดเข็มขัดนิรภัยของเธอบนที่นั่งของผู้โดยสารที่ KangYoon เริ่มขับรถช้า เหมาะสมของคนขับที่มีประสบการณ์ที่ไม่เคยได้เข้าไปในการเกิดอุบัติเหตุในปีที่ 7 ของเขาในฐานะผู้จัดการรถ KangYoon ขับรถมีสั่นเล็ก ๆ น้อย ๆ

"ผมคิดว่ามันเป็นครั้งแรกที่ผมได้ขึ้นไปบนรถที่คุณขับรถ."
"เราจะซื้อรถเร็ว ๆ นี้ ในเวลานั้นขอไปหลายสถานที่. "
" คุณจะได้ไม่ต้องไปลงน้ำ ฉันไม่เป็นไร. "

HeeYoon มักจะรู้สึกเสียใจสำหรับพี่ชายของเขาที่มักจะพยายามที่จะทำบางสิ่งบางอย่างสำหรับเธอ เธอยังคงคิดว่าเธออยากจะทำอะไรให้เขามากเกินไป
สถานที่ KangYoon และ HeeYoon มุ่งหน้าไปเป็นมหาวิทยาลัยในอำเภอ Dongjak (T / N: Hey, Uni ของฉันอยู่ในอำเภอ Dongjak) KangYoon ใครเป็นคนจ่ายค่าที่จอดรถราคาแพงสำหรับลานจอดรถมหาวิทยาลัยเริ่มมองไปรอบ ๆ สถานที่ต่างๆ

"พี่คะทำไมเรามาที่นี่?"

คือมีความจำเป็นสำหรับการ KangYoon ที่จะมาถึงมหาวิทยาลัย? KangYoon กล่าวว่าเขามาที่นี่สำหรับการทำงาน แต่เนื่องจากเขายังคงมองไปรอบ ๆ สถานที่ช้า HeeYoon อยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับเหตุผลของเขา

"ผมต้องการที่จะเห็นที่นักเรียนรวบรวม แต่เนื่องจากเป็นวันเสาร์ที่มันยากที่จะหา โอ้มันเป็นสถานที่. "

KangYoon ชี้ไปที่น้ำพุซึ่งสามารถเห็นได้อย่างง่ายดายจากร้านค้าภายในมหาวิทยาลัยและมีเฉดสีที่อยู่รอบ ๆ (T / N: รอน้ำพุไม่ว่า Uni ของฉันได้อย่างไร?) มีน้ำพุที่ศูนย์เป็นจำนวนมากของคนที่เดินไปรอบ ๆ ในเฉดสีที่คนที่ดูเหมือนคู่รักมหาวิทยาลัยได้รับการพูดคุยกับผู้มีชีวิตชีวา

"พี่คะ ฉันคิดว่ามันจะสนุกที่จะดำเนินการในสถานที่ที่. "
" จริงเหรอ? "
" ใช่เพลงที่เงียบสงบสามารถได้ยินและคนรักจะจูบ ... Kyak !! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลี junyeol หัวเราะอย่างเต็มที่ kangyoon ให้ USB กับเพลงและบอกว่าบันทึกตารางเวลา" งั้นฉันก็ต้องอยู่ที่นั่น ตอนนั้นใช่มั้ย ? "" ใช่ " ." คุณมาหาถูกคนแล้ว ฉันจะไม่ทำให้เธอต้องเสียใจ "ลี junyeol ยืนขึ้นในขณะที่พูดว่ามีตารางเวลา เขายังจ่าย ระหว่างทาง kangyoon ยังหัวเราะอย่างจริงใจในขณะที่มอง junyeol อีหน้าด้าน .' นั่นคือ มีการดูแล และตอนนี้ก็ถึงเวลาที่จะส่งเสริม .ถ้ามันยากที่จะไปในรายการ ก็เป็นอีกหนึ่งกลยุทธ์ kangyoon มุ่งหน้าไปยังสำนักงานของเขาทำงาน* * *วันเสาร์ซึ่งแตกต่างจากเพื่อนๆ ของเธอที่ยังคงอยู่ในโรงเรียนด้วยตนเอง heeyoon ใครกลับบ้านก่อน เจอคนที่ไม่คาดคิดตรงหน้าประตูโรงเรียน ( T / N : นักเรียนมักจะมีการศึกษาด้วยตนเองหลังจากสิ้นสุด โรงเรียนนี้เป็นปี 2008 ดังนั้นไปโรงเรียนวันเสาร์เป็นบรรทัดฐานในเกาหลี เวลาประมาณนี้" พี่คะ ! ! "มันคือพี่ชาย kangyoon ของเธอ อย่างที่เธอเห็น kangyoon ใครสามารถเห็นตอนดึกๆ ทุกวันนี้ เธอวิ่งเข้าไปกอดเขาอย่างมีความสุข" นั่นไงๆ มันจะดีสำหรับโตเต็มสาว ทำแบบนี้เหรอ "" เกิดอะไรขึ้น ? ผมไม่มีเจ้าของเลย " ( E / N : สามี คู่สมรส ? )หลังจากที่กอด heeyoon บางตัวครั้งเดียว kangyoon อยู่บนรถกับ heeyoon ." หือ ? รถ ? "" มันเป็นรถของบริษัท ฉันออกมาเพราะเรื่องงาน ตั้งแต่ฉันไปมหาวิทยาลัย ฉันควรแสดงให้คุณรอบ . "" มหาวิทยาลัย ? "เมื่อ heeyoon ยึดเข็มขัดนิรภัยของเธอบนที่นั่งของผู้โดยสาร kangyoon เริ่มขับรถช้าๆ เหมาะกับขับรถเก่ง , ใครเคยประสบอุบัติเหตุ 7 ปีของเขาในฐานะผู้จัดการ รถ kangyoon ขับรถไม่ค่อยสั่น" ฉันคิดว่านี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ลงในรถที่คุณขับรถ ." เราจะซื้อรถแล้ว ตอนนั้นไปหลายสถานที่ ." คุณไม่ต้องดิ้นรนไป ผมไม่เป็นไร "heeyoon มักจะรู้สึกเสียใจที่พี่ชายของเขาที่พยายามทำบางอย่างกับเธอ เธอยังคิดว่าเธออยากทำอะไรให้เขาด้วยสถานที่ kangyoon และ heeyoon ไปเป็นมหาวิทยาลัยในดงจากเขต ( T / N : เฮ้ , Uni ของฉันอยู่ในดงจากตำบล ) kangyoon ที่จ่ายค่าที่จอดรถแพงสำหรับมหาวิทยาลัยที่จอดรถเริ่มมองไปรอบ ๆสถานที่ ต่าง ๆ" พี่คะ ทำไมเราถึงมาที่นี่ ? "มีความต้องการ kangyoon มามหาวิทยาลัย kangyoon บอกว่าเขามาที่นี่เพื่อทำงาน แต่เขาก็มองไปรอบ ๆสถานที่อย่างช้าๆ heeyoon รู้เหตุผลของเขา" ผมต้องการที่จะเห็นนักเรียนรวมตัวกัน แต่นี่มันวันเสาร์ มันก็ยากที่จะหา โอ้ นั่นมันสถานที่ " .kangyoon ชี้ไปที่น้ำพุ ซึ่งสามารถเห็นได้ง่ายจากร้านค้าภายในมหาวิทยาลัย และมีเฉดสีรอบ ๆมัน ( T / N : รอ , น้ำพุ นั่นไม่ใช่ของฉันนิ ? ) ด้วยน้ำพุที่ศูนย์ หลายคนไปอยู่ในเฉดสี , คนที่ดูเหมือนวิทยาเขตคู่รัก ได้คุยกันกับความมีชีวิตชีวา" พี่ ฉันคิดว่ามันคงจะสนุกที่จะดำเนินการในสถานที่ " ." จริงเหรอ ? "" ใช่ เพลงเงียบจะได้ยิน และคนรักจะจูบ . . . . . . . ย๊าก ! ! "