Noordhoff et al (2004) find that lo

Noordhoff et al (2004) find that loyalty card programs impact behavioral as well
as affective loyalty of the customers. However, the efficacy of the program tends to
diminish with the increase in number of alternative card programs. In a similar study on
Tesco loyalty cardholders of Dundee, it was found that having a loyalty card moderately
affects the customer’s loyalty. Moreover findings suggest that owning the cards clearly
increased the purchase volumes of the consumers (Turner, Wilson, 2006).
Liu (2007) on his research on long term purchase behavior of consumers has
found support for the claims made by O’Brien and Jones (1995). Using two year
longitudinal data of a convenience store franchisee the researchers concluded that
loyalty card holders who were heavy buyers at the beginning tend to claim their
rewards without increasing their purchase frequency. In contrast, loyalty programs had
more positive impact on moderate and light buyers with respect to increase in
purchase frequency.
There is availability of extant literature that deals with the reasons and issues
that make customers participate in loyalty programs. Using Zaichkowsky’s (1985)
involvement inventory researchers have studied the influence of rewards on the
perceived value of the loyalty program and how this perceived value affects customer
loyalty. They find involvement to be a moderator in the effect of the loyalty program
on customer loyalty (Yi and Jeon, 2003).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Noordhoff, et al (2004)
พบว่าโปรแกรมความภักดีบัตรส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมเช่นกันเป็นความจงรักภักดีอารมณ์ของลูกค้า
อย่างไรก็ตามการรับรู้ความสามารถของโปรแกรมที่มีแนวโน้มที่จะลดลงตามการเพิ่มจำนวนของโปรแกรมบัตรทางเลือก ในการศึกษาที่คล้ายกันในผู้ถือบัตรเครดิตเทสโก้ความจงรักภักดีของดันดีก็พบว่ามีความภักดีบัตรปานกลางส่งผลกระทบต่อความภักดีของลูกค้า นอกจากนี้ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าการเป็นเจ้าของบัตรได้อย่างชัดเจนเพิ่มขึ้นปริมาณการซื้อของผู้บริโภค (Turner, วิลสัน, 2006). หลิว (2007) เกี่ยวกับการวิจัยของเขาที่มีต่อพฤติกรรมการซื้อในระยะยาวของผู้บริโภคได้พบการสนับสนุนสำหรับการเรียกร้องที่ทำโดยโอไบรอันโจนส์(1995) ใช้สองปีข้อมูลระยะยาวของร้านสะดวกซื้อแฟรนไชส์นักวิจัยได้ข้อสรุปว่าผู้ถือบัตรที่มีความภักดีของผู้ซื้อหนักที่จุดเริ่มต้นมีแนวโน้มที่จะเรียกร้องของพวกเขาผลตอบแทนโดยไม่ต้องเพิ่มความถี่ในการซื้อของพวกเขา ในทางตรงกันข้ามโปรแกรมความภักดีมีผลกระทบเชิงบวกมากขึ้นเกี่ยวกับผู้ซื้อในระดับปานกลางและแสงที่เกี่ยวกับการเพิ่มขึ้นในความถี่ซื้อ. มีความพร้อมใช้งานของวรรณกรรมที่ยังหลงเหลืออยู่ที่เกี่ยวข้องกับเหตุผลและประเด็นที่ทำให้ลูกค้ามีส่วนร่วมในโปรแกรมความภักดี ใช้ Zaichkowsky ของ (1985) นักวิจัยสินค้าคงคลังที่มีส่วนร่วมได้ศึกษาอิทธิพลของผลตอบแทนในการรับรู้คุณค่าของโปรแกรมความภักดีและวิธีการที่ค่านี้มีผลต่อการรับรู้ของลูกค้าที่มีความจงรักภักดี พวกเขาพบว่าการมีส่วนร่วมที่จะเป็นผู้ดูแลในผลของโปรแกรมความจงรักภักดีในความภักดีของลูกค้า (Yi และ Jeon, 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

noordhoff et al ( 2004 ) พบว่า โปรแกรมบัตรความจงรักภักดีต่อพฤติกรรมเช่นกัน
เป็นอารมณ์ความภักดีของลูกค้า อย่างไรก็ตาม ประสิทธิภาพของโปรแกรมมีแนวโน้มที่จะ
ลดด้วยการเพิ่มจำนวนของโปรแกรมบัตรทดแทน ในการศึกษาที่คล้ายกันบน
เทสโก้ ภักดีผู้ดันดี พบว่ามีความภักดีบัตรปานกลาง
มีผลต่อความภักดีของลูกค้านอกจากนี้พบว่าเป็นเจ้าของบัตรอย่างชัดเจน
เพิ่มซื้อปริมาณของผู้บริโภค ( Turner , วิลสัน , 2006 ) .
หลิว ( 2007 ) ในงานวิจัยของเขาต่อพฤติกรรมการซื้อของผู้บริโภคในระยะยาวได้
พบการสนับสนุนสำหรับอ้างโดย โอเบรียน และ โจนส์ ( 1995 ) ใช้สองปี
ตามยาวข้อมูลของร้านสะดวกซื้อแฟรนไชส์นักวิจัยสรุปว่า
ผู้ถือบัตรความจงรักภักดีเป็นผู้หนักในช่วงต้นมักจะเรียกร้องผลตอบแทนของพวกเขา
โดยไม่ต้องเพิ่มความถี่ในการซื้อพวกเขา ในทางตรงกันข้าม , โปรแกรมความภักดีที่มีผลกระทบเชิงบวกในระดับปานกลางและ
ผู้ซื้อแสงด้วยความเคารพเพื่อเพิ่มความถี่ในการซื้อใน
.
มีความพร้อมของวรรณกรรมเท่าที่มีอยู่ที่เกี่ยวข้องกับเหตุผลและประเด็น
ที่ให้ลูกค้ามีส่วนร่วมในโปรแกรมความภักดีการใช้ zaichkowsky ( 1985 )
เกี่ยวข้องสินค้าคงคลัง นักวิจัยได้ศึกษาถึงอิทธิพลของรางวัลบน
การรับรู้คุณค่าของโปรแกรมความภักดีและวิธีการนี้มีผลต่อการรับรู้ค่าความภักดีของลูกค้า

พวกเขาพบการเป็นผู้ดำเนินรายการในผลของ
โปรแกรมความภักดีในความภักดีของลูกค้า ( อีจุน , 2003 )