Benefit SegmentationSegmentation is

Benefit Segmentation
Segmentation is central to marketing strategy because different customer groups imply the need for different
marketing mixes (Doyle, 1987). The nature of the financial services industry is such that banks, building societies
and insurance companies cannot discriminate in terms of locality or region. Demographic and socio-economic
segmentation, based on age, sex, marital status, income, occupation, education, religion, social class and so on,
assumes these variables have an influence on consumer behavior, and that they can therefore be used as proxies for
direct needs analysis. Lifestyle segmentation divides the market into segments based on activities, interests, and
opinions (Plummer, 1974). However, in contrast to demographics, where it is possible to define characteristics, there
are no fixed definitions for lifestyle.
Because the ultimate objective of segmentation is to produce segments that are homogeneous within and
heterogeneous between with respect to benefits sought, a logical alternative is to begin the segmentation by
grouping consumers or organizations based directly on measures of benefits sought. This approach was
appropriately named “benefit segmentation” by Russell Haley, who in 1968 described it thus: An approach to
market segmentation whereby it is possible to identify market segments by causal factors rather than descriptive
factors might be called “benefit segmentation”. The belief underlying this segmentation strategy is that the benefits,
which people are seeking in consuming a given product, are the basic reasons for the existence of true market
segments (Russell, 1968). Benefit segmentation can, therefore, be regarded as an approach to market segmentation,
which identifies market segments, by causal factors rather than descriptive factors.
In many markets, segmentation based on benefits, needs, or motivations has proven to be more powerful than
demographic factors or product features in understanding market dynamics (Plummer, 1974; Wind, 1978; Lesser
and Hughes, 1986). Benefit segmentation studies frequently treat attributes as benefits. As a result, benefits as the
reason for attribute preferences are often overlooked because the same attribute may lead to different benefits, a case
of multifinality (Pieters, 1993), and because a single benefit may be based on multiple attributes, a case of
equifinality (Pieters, 1993), segments based on attributes may differ from segments based on benefits sought, and
benefit segmentation which is actually based on attributes instead of on actual benefits soughts may be grossly
misleading (Botschen, et al, 1999). Benefit analysis allows a building society or bank to concentrate its marketing
effort on its strengths, and to target benefit segments in keeping with them. That is, different segments are suitable
for building societies and banks with particular marketing strengths.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประโยชน์ที่ได้รับการแบ่งกลุ่มแบ่งกลุ่มเป็นศูนย์กลางของกลยุทธ์การตลาดเพราะกลุ่มลูกค้าที่แตกต่างกันบ่งบอกถึงความจำเป็นในการที่แตกต่างกันผสมการตลาด(ดอยล์ 1987) ธรรมชาติของอุตสาหกรรมบริการทางการเงินเป็นเช่นที่ธนาคารสร้างสังคมและ บริษัท ประกันภัยไม่สามารถเห็นความแตกต่างในแง่ของสถานที่หรือภูมิภาค ประชากรและทางเศรษฐกิจและสังคมการแบ่งส่วนขึ้นอยู่กับอายุเพศสถานภาพสมรสรายได้อาชีพการศึกษาศาสนาระดับชั้นทางสังคมและอื่น ๆ ถือว่าตัวแปรเหล่านี้มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของผู้บริโภคและพวกเขาจึงสามารถใช้เป็นผู้รับมอบฉันทะความต้องการการวิเคราะห์โดยตรง การแบ่งส่วนไลฟ์สไตล์แบ่งตลาดออกเป็นกลุ่มขึ้นอยู่กับกิจกรรมความสนใจและความคิดเห็น (พลัมเม 1974) แต่ในทางตรงกันข้ามกับประชากรที่เป็นไปได้ในการกำหนดลักษณะมีไม่มีคำจำกัดความคงที่สำหรับการดำเนินชีวิต. เพราะจุดมุ่งหมายของการแบ่งส่วนคือการผลิตส่วนที่เป็นเนื้อเดียวกันทั้งในและต่างกันระหว่างส่วนที่เกี่ยวกับผลประโยชน์ที่แสวงหาทางเลือกที่ตรรกะที่จะเริ่มต้นการแบ่งส่วนโดยการจัดกลุ่มหรือองค์กรผู้บริโภคโดยตรงเกี่ยวกับมาตรการของผลประโยชน์ที่ขอ วิธีการนี้ได้รับการตั้งชื่อที่เหมาะสม "การแบ่งกลุ่มผลประโยชน์" โดยรัสเซลเฮลีย์ที่ในปี 1968 เล่าว่าดังนี้: วิธีการแบ่งส่วนตลาดโดยมันเป็นไปได้ที่จะระบุกลุ่มตลาดโดยปัจจัยที่เป็นสาเหตุมากกว่าที่อธิบายปัจจัยที่อาจจะเรียกว่า"การแบ่งกลุ่มผลประโยชน์" ความเชื่อพื้นฐานกลยุทธ์การแบ่งส่วนนี้คือการที่ผลประโยชน์ที่คนกำลังมองหาในการบริโภคสินค้าที่กำหนดเป็นสาเหตุพื้นฐานสำหรับการดำรงอยู่ของตลาดที่แท้จริงส่วน(รัสเซล 1968) การแบ่งส่วนผลประโยชน์สามารถจึงถูกมองว่าเป็นวิธีการที่จะแบ่งส่วนตลาดซึ่งระบุกลุ่มตลาดโดยปัจจัยที่เป็นสาเหตุมากกว่าปัจจัยบรรยาย. ในหลายตลาดการแบ่งส่วนบนพื้นฐานของผลประโยชน์ที่ต้องการหรือแรงจูงใจที่ได้พิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าปัจจัยทางด้านประชากรศาสตร์หรือผลิตภัณฑ์ที่มีการเปลี่ยนแปลงของตลาดในความเข้าใจ (พลัมเม 1974; ลม 1978; เลสเบี้ยนและฮิวจ์1986) การศึกษาการแบ่งส่วนผลประโยชน์บ่อยรักษาคุณลักษณะที่เป็นประโยชน์ เป็นผลให้ผลประโยชน์ที่เป็นเหตุผลสำหรับการตั้งค่าแอตทริบิวต์มักจะมองข้ามเพราะคุณลักษณะเดียวกันอาจนำไปสู่ผลประโยชน์ที่แตกต่างกันกรณีของmultifinality (Pieters, 1993) และเนื่องจากผลประโยชน์ที่เดียวอาจจะขึ้นอยู่กับคุณลักษณะหลายกรณีของการequifinality (Pieters, 1993) กลุ่มตามลักษณะอาจแตกต่างจากส่วนบนพื้นฐานของประโยชน์ขอและการแบ่งส่วนซึ่งจะขึ้นจริงในคุณลักษณะแทนในผลประโยชน์ที่เกิดขึ้นจริงsoughts อาจจะได้รับประโยชน์อย่างไม่มีการลดความเข้าใจผิด(Botschen, et al, 1999) การวิเคราะห์ผลประโยชน์จะช่วยให้สังคมอาคารหรือธนาคารที่จะมีสมาธิการตลาดของความพยายามในจุดแข็งของตนและกลุ่มเป้าหมายที่จะได้รับประโยชน์ในการรักษากับพวกเขา นั่นคือส่วนที่แตกต่างกันมีความเหมาะสมสำหรับการสร้างสังคมและธนาคารที่มีจุดแข็งด้านการตลาดโดยเฉพาะอย่างยิ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแบ่งส่วนแบ่งส่วน
ประโยชน์เป็นศูนย์กลางของกลยุทธ์การตลาด เพราะกลุ่มลูกค้าที่แตกต่างกันบ่งบอกถึงความต้องการทางการตลาดที่แตกต่างกัน
ผสม ( ดอยล์ , 1987 ) ธรรมชาติของอุตสาหกรรมบริการทางการเงินนั้น ธนาคารอาคารสังคมและไม่สามารถแยกแยะ
บริษัทประกันภัยในแง่ของท้องถิ่นหรือภูมิภาค ประชากรและการแบ่งกลุ่มทางสังคม
ขึ้นอยู่กับ อายุ เพศสถานภาพสมรส รายได้ อาชีพ การศึกษา ศาสนา สังคม และอื่น ๆ ,
ถือว่าตัวแปรที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของผู้บริโภค และที่พวกเขาจึงสามารถใช้เป็นผู้รับมอบฉันทะสำหรับ
การวิเคราะห์ความต้องการโดยตรง การแบ่งส่วนการดำเนินชีวิตแบ่งตลาดในกลุ่มตามกิจกรรม ความสนใจ และความคิดเห็น ( 1974
พลัมเมอร์ ) อย่างไรก็ตาม ในทางตรงกันข้ามกับประชากรที่เป็นไปได้ที่จะกำหนดลักษณะ มันไม่มีความหมายสำหรับชีวิตถาวร
.
เพราะเป้าหมายสูงสุดของการแบ่งส่วนคือการสร้างส่วนที่เป็นเนื้อเดียวกันและต่างกันระหว่างภายใน
ด้วยความเคารพผลประโยชน์แสวงหาทางเลือกเชิงตรรกะ คือ เริ่มการแบ่งส่วนโดย
การจัดกลุ่มผู้บริโภคหรือองค์กรโดยตรงในการวัดประโยชน์ขอวิธีการนี้คือ
ตั้งชื่อที่เหมาะสม " ผลประโยชน์การแบ่งส่วน " โดย รัสเซล เลย์ ซึ่งในปี 1968 มันจึงอธิบาย : วิธีการ
การแบ่งส่วนตลาดที่เป็นไปได้ที่จะระบุกลุ่มตลาด โดยปัจจัยเชิงสาเหตุมากกว่าปัจจัยเชิง
อาจจะเรียกว่า " แบ่งส่วน " ผลประโยชน์ ความเชื่อพื้นฐานนี้กลยุทธ์การแบ่งส่วนที่ผลประโยชน์
ที่ผู้คนแสวงหาในการบริโภคให้ผลิตภัณฑ์ มีสาเหตุพื้นฐานสำหรับการดำรงอยู่ของกลุ่มตลาด
จริง ( Russell , 1968 ) การแบ่งผลประโยชน์ได้ จึงถือเป็นแนวทางการแบ่งส่วนตลาด
ซึ่งระบุกลุ่มตลาด โดยปัจจัยเชิงสาเหตุมากกว่าปัจจัยเชิงพรรณนา
ในหลายตลาด การแบ่งส่วนตลาดตามผลประโยชน์ ความต้องการหรือแรงจูงใจที่ได้พิสูจน์ให้เป็นที่มีประสิทธิภาพมากกว่า
ปัจจัยหรือคุณลักษณะของผลิตภัณฑ์ในตลาดความเข้าใจพลวัต ( พลัมเมอร์ , 1974 ; ลม , 1978 ; และน้อยกว่า
ฮิวจ์ส , 1986 ) ประโยชน์การการศึกษาบ่อยรักษาคุณลักษณะเป็นประโยชน์ เป็นผลประโยชน์
เหตุผลการตั้งค่าแอตทริบิวต์มักจะมองข้ามเพราะคุณลักษณะเดียวกันอาจนำไปสู่ผลประโยชน์ที่แตกต่างกันกรณี
ของ multifinality ( pieters , 1993 ) และเนื่องจากประโยชน์เดียวอาจจะขึ้นอยู่กับ คุณลักษณะหลายกรณี
equifinality ( pieters , 1993 ) , ส่วนขึ้นอยู่กับคุณสมบัติอาจแตกต่างจากกลุ่ม บนพื้นฐานของผลประโยชน์และการแสวงหาประโยชน์
ซึ่งเป็นจริงตามคุณลักษณะแทนในผลประโยชน์ที่แท้จริงอาจจะไม่ soughts
ทำให้เข้าใจผิด ( botschen , et al , 1999 )การวิเคราะห์ประโยชน์ช่วยให้อาคารสังคมหรือธนาคารที่จะมีสมาธิความพยายามการตลาด
บนจุดแข็งของ และกลุ่มเป้าหมายได้ประโยชน์ในการรักษาด้วย นั่นคือส่วนที่แตกต่างกันจะเหมาะสำหรับการสร้างสังคม
และธนาคารที่มีจุดแข็งด้านการตลาดโดยเฉพาะ