That night, I had reservations from a friend who knew the bar owner, t การแปล - That night, I had reservations from a friend who knew the bar owner, t ไทย วิธีการพูด

That night, I had reservations from

That night, I had reservations from a friend who knew the bar owner, they had their own personal bar in the back and they told me I could rent it out for free. I thought great, this room is pretty big and has enough tables to sit about 35 people. I had personally invited 30-40 people a week prior and was excited about the aspect of seeing all of my friends and just getting completely wasted with them. Party was to start at 10 so I decided it's probably a good idea to get there a little late to make an entrance.
Around 10:30 I get there, music is blasting but the backroom is completely empty. The bartender asks me where my friends are at and I told them they all must be running late, trying to laugh it off with her. I stood by the bar staring at my phone, I got a couple of texts from people saying they'd be late or cancelling last minute. Around 11:30 rolls around, still nobody and I can see the bartender feeling bad for me, offering me free drinks throughout the night. I felt completely embarrassed and stupid just standing there alone on my birthday thinking I had all these great friends. Around 12:30, still nobody, not one person has texted me since, so around 1:15 I tell them forget it I'm going home. The bartender put her hand on my shoulder and told me to forget them and know who my real friends are. I held back my tears standing in that dark empty room, feeling drunk and completely humiliated. So many mixed emotions went through my head but mostly embarrassed and betrayed. I went outside and called a cab and cried in the back on my way home. I got to my place and just sat on the bathroom floor for an hour that night, crying my eyes out like a little kid. Friends asked me about my birthday the following day but I didn't even respond to them.
I've gotten over it because I'm 26 now. Its still a hard thing to think about and muster. It's really effected the way I've chosen friends to keep close, my trust in people's words have been completely broken unless they've been able to prove otherwise. I really don't expect anything out of anyone, and when they do I'm really caught off guard. It's something I hope nobody ever has to go through.
I've never felt more alone then that night
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
That night, I had reservations from a friend who knew the bar owner, they had their own personal bar in the back and they told me I could rent it out for free. I thought great, this room is pretty big and has enough tables to sit about 35 people. I had personally invited 30-40 people a week prior and was excited about the aspect of seeing all of my friends and just getting completely wasted with them. Party was to start at 10 so I decided it's probably a good idea to get there a little late to make an entrance.Around 10:30 I get there, music is blasting but the backroom is completely empty. The bartender asks me where my friends are at and I told them they all must be running late, trying to laugh it off with her. I stood by the bar staring at my phone, I got a couple of texts from people saying they'd be late or cancelling last minute. Around 11:30 rolls around, still nobody and I can see the bartender feeling bad for me, offering me free drinks throughout the night. I felt completely embarrassed and stupid just standing there alone on my birthday thinking I had all these great friends. Around 12:30, still nobody, not one person has texted me since, so around 1:15 I tell them forget it I'm going home. The bartender put her hand on my shoulder and told me to forget them and know who my real friends are. I held back my tears standing in that dark empty room, feeling drunk and completely humiliated. So many mixed emotions went through my head but mostly embarrassed and betrayed. I went outside and called a cab and cried in the back on my way home. I got to my place and just sat on the bathroom floor for an hour that night, crying my eyes out like a little kid. Friends asked me about my birthday the following day but I didn't even respond to them.I've gotten over it because I'm 26 now. Its still a hard thing to think about and muster. It's really effected the way I've chosen friends to keep close, my trust in people's words have been completely broken unless they've been able to prove otherwise. I really don't expect anything out of anyone, and when they do I'm really caught off guard. It's something I hope nobody ever has to go through.I've never felt more alone then that night
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
That night, I had reservations from a friend who knew the bar owner, they had their own personal bar in the back and they told me I could rent it out for free. I thought great, this room is pretty big and has enough tables to sit about 35 people. I had personally invited 30-40 people a week prior and was excited about the aspect of seeing all of my friends and just getting completely wasted with them. Party was to start at 10 so I decided it's probably a good idea to get there a little late to make an entrance.
Around 10:30 I get there, music is blasting but the backroom is completely empty. The bartender asks me where my friends are at and I told them they all must be running late, trying to laugh it off with her. I stood by the bar staring at my phone, I got a couple of texts from people saying they'd be late or cancelling last minute. Around 11:30 rolls around, still nobody and I can see the bartender feeling bad for me, offering me free drinks throughout the night. I felt completely embarrassed and stupid just standing there alone on my birthday thinking I had all these great friends. Around 12:30, still nobody, not one person has texted me since, so around 1:15 I tell them forget it I'm going home. The bartender put her hand on my shoulder and told me to forget them and know who my real friends are. I held back my tears standing in that dark empty room, feeling drunk and completely humiliated. So many mixed emotions went through my head but mostly embarrassed and betrayed. I went outside and called a cab and cried in the back on my way home. I got to my place and just sat on the bathroom floor for an hour that night, crying my eyes out like a little kid. Friends asked me about my birthday the following day but I didn't even respond to them.
I've gotten over it because I'm 26 now. Its still a hard thing to think about and muster. It's really effected the way I've chosen friends to keep close, my trust in people's words have been completely broken unless they've been able to prove otherwise. I really don't expect anything out of anyone, and when they do I'm really caught off guard. It's something I hope nobody ever has to go through.
I've never felt more alone then that night
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
คืนนั้น ฉันมีการจองจากเพื่อนที่รู้จักเจ้าของบาร์ มีบาร์ส่วนตัวในด้านหลังและพวกเขาบอกฉันว่าฉันสามารถเช่าออก ฟรี ฉันคิดว่าเยี่ยม ห้องนี้เป็นห้องที่ใหญ่สวยและมีโต๊ะไม่พอนั่ง ประมาณ 35 คนผมเองได้รับเชิญ 30-40 คนต่อสัปดาห์ก่อนและได้ตื่นเต้นเกี่ยวกับลักษณะของการเห็นเพื่อนๆทุกคน และก็จะสูญเปล่า กับพวกเขา พรรคจะเริ่มต้นที่ 10 ดังนั้นฉันตัดสินใจมันอาจจะเป็นความคิดที่ดีที่จะได้รับมีปลายเล็กน้อยเพื่อทำทางเข้า
ประมาณสี่ทุ่มครึ่งฉันได้รับมี เพลงอยู่ระเบิด แต่ที่นี่มันว่างเปล่า .บาร์เทนเดอร์ถามฉันว่า เพื่อนของฉันและฉันบอกพวกเขาว่าพวกเขาต้องวิ่งช้า พยายามที่จะหัวเราะกับเธอ ฉันยืนอยู่ที่บาร์จ้องมองโทรศัพท์ของฉัน ฉันมีคู่ของข้อความจากคนว่าพวกเขาจะล่าช้าหรือการยกเลิกในนาทีสุดท้าย ประมาณ 11 : 30 ม้วนรอบ , ยังไม่มีใคร และฉันสามารถเห็นบาร์เทนเดอร์ที่ไม่ดีสำหรับฉัน ให้ฉันดื่มฟรี ตลอดทั้งคืนผมรู้สึกอายและโง่อย่างสมบูรณ์ยืนอยู่คนเดียวในวันเกิดของฉันคิด ฉันมีเพื่อนที่ยอดเยี่ยมเหล่านี้ รอบ 12 : 30 ยังไม่มีใคร ไม่มีคนหนึ่งส่งข้อความมาตั้งแต่ ดังนั้นรอบ 13.15 ผมบอกช่างเถอะ ฉันจะกลับบ้าน บาร์เทนเดอร์วางมือของเธอบนไหล่ฉัน และบอกให้ฉันลืมเขา และรู้ว่าใครเป็นเพื่อนที่แท้จริงของผม ฉันถือกลับน้ำตาของฉันยืนอยู่ในที่มืด ว่างเปล่า ห้องรู้สึกเมาและอับอายอย่างที่สุด อารมณ์ผสมเยอะไปผ่านหัวของฉัน แต่ส่วนใหญ่อายและทรยศ ฉันไปข้างนอกและเรียกแท็กซี่และร้องไห้อยู่ระหว่างทางกลับบ้าน ฉันต้องกลับบ้านและนั่งบนพื้นในห้องน้ำเป็นชั่วโมงในคืนนั้น ร้องไห้ออกมาเหมือนเด็กๆ เพื่อนถามฉันเกี่ยวกับวันเกิดของฉันในวันต่อไป แต่ฉันไม่ได้ตอบพวกเขา .
ผมเคยผ่านมันเพราะผม 26 แล้ว มันยังคงเป็นสิ่งยากที่จะคิด และรวบรวม มันมีผลต่อวิธีที่ผมเลือกเพื่อนที่จะให้ใกล้ชิด เชื่อในคำพูดของคนได้ถูกเสียทั้งหมดจนกว่าพวกเขาจะสามารถพิสูจน์เป็นอย่างอื่น ฉันไม่ได้คาดหวังอะไรจากใคร และเมื่อพวกเขาทำฉันตะลึง . มันเป็นสิ่งที่ฉันหวังว่าไม่มีใครเคยได้ผ่านไป .
ฉันไม่เคยรู้สึกโดดเดี่ยวมากขึ้นแล้วในคืนนั้น
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: