“It’s really alright though.”“I’m n

“It’s really alright though.”
“I’m not alright with it. We’re thankful so please rest.”

While contradicting herself, Jung MinAh pushed KangYoon’s back. Although her heart pounded a little when she grabbed KangYoon’s shoulders, her expression didn’t show any of that. A teen girl’s emotions were something like this.
It was when the girls were washing the dishes joyfully as KangYoon didn’t scold them and rather welcomed them. KangYoon just spat out some words, as a side note.

“Let’s do well in the performance tomorrow.”
“Yes!!!!”

Was it the power of meat? The field resounded with the girls’ voices.

***

The next day.
Inside an empty space in Angel’s House.

“Let’s have a go again.”

Han JooYeon encouraged everyone and they went into formation again.
They had 3 hours left until the evening performance. However, the group dance song didn’t go as well as they had expected.

“Ailee. You keep being late by half a beat. Follow me closely.”
“Ok.”

Jung MinAh continuously scolded Ailee Jung. However unlike Jung MinAh who was flexible and fast, Ailee Jung wasn’t that fast. Although she was just flexible enough, Ailee was slow. Jung MinAh was about to be fed up, but she suppressed it and tried her best for Ailee to catch up with her.
The group dance was a difficult homework for them. It wasn’t a problem with difficulty. Matching with each other. This was their biggest homework. However, there were always little differences. Although they trained as a group until now, the difference in each other’s beat was very serious.

“Ah……Again.”
“Ok.”

Jung MinAh and Ailee Jung were showing their beauty of being fast and being slow and waved their bodies.

.
.
.

‘It’s a party of grey light.’

KangYoon, who peeked at the girls’ practice, heaved a sigh when he saw the grey light emitting from the girls. The grey emitted when they danced made KangYoon subconsciously crease his eyes.
Even after they practiced more in order to match, the grey didn’t disappear. KangYoon concentrated on the dance in order to not just judge by the light, but as he saw various problems in beat and movement, there was nothing he could say.

‘This is a problem I’ve expected.

Even so, KangYoon didn’t say ‘You have to do this’ and he did not scold them. It was easy to scold them now. However, KangYoon was thinking of the bigger picture. The girls must feel reality properly.

KangYoon headed to Min JinSeo, who was practicing after she borrowed a small room, after leaving the girls. KangYoon quietly opened the door where Min JinSeo was in.

“And kiss his mouth
To heart’s desire,
And on his kisses
At last expire!” (T/N: This is a line from Faust by Goethe)
“……”

In front of KangYoon, who just opened the door, Min JinSeo was immersed in training. However, the problem was that the distance was too close. Due to being absorbed, Min JinSeo didn’t even realize that KangYoon was right in front of her.

“Oh, I’m sorry.”
“No, I should be.”

She could have been surprised at KangYoon’s sudden appearance, but Min JinSeo didn’t panic and quietly stepped back. KangYoon also calmed himself down and just laughed it off.

“What kind of line is this from a one-man act?”
“It’s a line from Faust. It’s about a girl Faust loves, Gretchen, falling into the an abyss as she falls in love with Faust. There’s even a song for it, do you want to listen?”
“…It’s not R-18, right?”

Although he did ask for a one-man act script from the trainer, the chosen script was too good. It was a mistake that he couldn’t check the script due to being too busy. Whether she knew of what KangYoon felt or not, Min JinSeo pointed at herself with her thumb.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"มันไม่เป็นไรจริงๆแม้ว่า."
"ผมไม่เป็นไรกับมัน เรารู้สึกขอบคุณดังนั้นโปรดพักผ่อน. "

ในขณะที่ขัดแย้งกับตัวเองจุงมินอาผลักดันให้กลับ KangYoon ของ แม้ว่าหัวใจของเธอโขลกเล็ก ๆ น้อย ๆ เมื่อเธอคว้าไหล่ KangYoon ของการแสดงออกของเธอไม่ได้แสดงใด ๆ ที่ อารมณ์สาววัยรุ่นของคนบางอย่างเช่นนี้
ก็เมื่อสาว ๆ ล้างจานมีความสุขเป็น KangYoon ไม่ได้ด่าว่าพวกเขาและพวกเขาค่อนข้างยินดี KangYoon เพียงถ่มน้ำลายออกคำบางคำเป็นที่ทราบด้าน

"เราทำได้ดีในการทำงานวันพรุ่งนี้."
"ใช่ !!!!"

มันเป็นอำนาจของเนื้อ? สนามดังก้องกับเสียงของสาว ๆ

***

ในวันถัดไป
ภายในพื้นที่ว่างในแองเจิลเฮ้าส์

"เรามีไปอีกครั้ง".

ฮันจูยอนเป็นกำลังใจให้ทุกคนและพวกเขาเดินเข้าไปในการก่อตัวอีกครั้ง
พวกเขาได้ 3 ชั่วโมงที่เหลือจนกว่าผลการดำเนินงานช่วงเย็น แต่เพลงเต้นรำกลุ่มไม่ได้ไปเช่นเดียวกับพวกเขาคาดหวัง

"Ailee คุณให้การมาสายโดยครึ่งหนึ่งจังหวะ ปฏิบัติตามฉันอย่างใกล้ชิด. "
" OK. "

จุงมินอาอย่างต่อเนื่องดุ Ailee Jung แต่แตกต่างจากจุงมินอาซึ่งเป็นที่มีความยืดหยุ่นและรวดเร็ว Ailee จุงไม่ได้ว่ารวดเร็ว อย่างไรก็ตามเธอก็มีความยืดหยุ่นพอเพียง, Ailee ช้า จุงมินอากำลังจะระอา แต่เธอเก็บกดมันและพยายามที่ดีที่สุดของเธอสำหรับ Ailee ที่จะจับขึ้นกับเธอ
การเต้นรำกลุ่มเป็นบ้านยากสำหรับพวกเขา มันไม่ได้เป็นปัญหากับความยากลำบาก จับคู่กับแต่ละอื่น ๆ นี่คือการบ้านที่ใหญ่ที่สุดของ แต่มีความแตกต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ เสมอ แม้ว่าพวกเขาจะได้รับการฝึกฝนเป็นกลุ่มจนถึงขณะนี้ความแตกต่างในจังหวะของแต่ละคนเป็นอย่างมาก

"อา ...... อีกครั้ง".
"OK."

จุงมินอาและ Ailee Jung ถูกแสดงให้เห็นความงามของพวกเขาจากการที่รวดเร็วและถูกช้าและโบกมือร่างกายของพวกเขา

.
.
.

'มันเป็นงานปาร์ตี้ของแสงสีเทา.

KangYoon ที่แอบมองที่ปฏิบัติสาว 'heaved ถอนหายใจเมื่อเขาเห็นแสงสีเทาเปล่งจากสาว ๆ สีเทาที่ปล่อยออกมาเมื่อพวกเขาเต้นทำ KangYoon คืดรอยพับตาของเขา
แม้หลังจากที่พวกเขาได้รับการฝึกฝนมากขึ้นในการสั่งซื้อเพื่อให้ตรงกับสีเทาไม่ได้หายไป KangYoon จดจ่ออยู่กับการเต้นรำเพื่อที่จะไม่เพียง แต่ตัดสินด้วยแสง แต่เมื่อเขาเห็นปัญหาต่างๆในการตีและการเคลื่อนไหวมีอะไรที่เขาอาจจะบอกว่า

'ปัญหานี้เป็นปัญหาที่ผมเคยคาดว่าจะได้

ดังนั้นแม้ KangYoon ไม่ได้พูดว่า 'คุณจะต้องทำเช่นนี้' และเขาไม่ได้ด่าว่าพวกเขา มันเป็นเรื่องง่ายที่จะด่าว่าพวกเขาตอนนี้ อย่างไรก็ตาม KangYoon คิดของภาพใหญ่ สาว ๆ ที่ต้องรู้สึกความเป็นจริงอย่างถูกต้อง

KangYoon มุ่งหน้าไปยังมิน JinSeo ที่ถูกฝึกหลังจากที่เธอยืมห้องขนาดเล็กหลังจากที่ออกจากสาว ๆ KangYoon เงียบ ๆ เปิดประตูที่ Min JinSeo อยู่ใน.

"และจูบปากของเขา
ความปรารถนาของหัวใจ,
และในจูบของเขา
ที่หมดอายุล่าสุด!" (T / N: นี่คือเส้นจากเฟาสต์โดยเกอเธ่ก)
" ...... "

ในด้านหน้าของ KangYoon ที่เพิ่งเปิดประตู Min JinSeo ถูกแช่ในการฝึกอบรม แต่ปัญหาก็คือว่าระยะทางที่อยู่ใกล้เกินไป เนื่องจากถูกดูดซึมมิ JinSeo ไม่ได้ตระหนักว่า KangYoon ถูกต้องในด้านหน้าของเธอ

"โอ้ฉันขอโทษ."
"ไม่ฉันควรจะเป็น."

เธอจะได้รับแปลกใจที่จู่ ๆ ก็ปรากฏตัว KangYoon แต่มิน JinSeo ไม่ได้ตื่นตระหนกและเงียบ ๆ เดินกลับ KangYoon ยังสงบตัวเองลงและเพียงแค่หัวเราะออก

"สิ่งที่ชนิดของสายนี้จากชายคนหนึ่งกระทำ?"
"มันเส้นจากเฟาสต์ มันเป็นเรื่องของหญิงสาวคนหนึ่งเฟาสต์รักเกร็ตตกลงไปในเหวขณะที่เธอตกหลุมรักกับเฟาสต์ มีแม้กระทั่งเพลงมันทำคุณต้องการฟัง? "
" ... มันไม่ได้ R-18 ใช่มั้ย? "

แม้ว่าเขาจะขอสคริปต์พระราชบัญญัติชายคนหนึ่งจากการฝึกสคริปต์ได้รับการแต่งตั้งเป็นสิ่งที่ดีมากเกินไป มันเป็นความผิดพลาดที่เขาไม่สามารถตรวจสอบสคริปต์เนื่องจากเป็นยุ่งเกินไป ไม่ว่าเธอรู้ว่าสิ่งที่ KangYoon รู้สึกหรือไม่ Min JinSeo ชี้ไปที่ตัวเองด้วยนิ้วหัวแม่มือของเธอ