The aim of this prospective quasi-e

The aim of this prospective quasi-experimental study was to assess the role of coping style as a factor moderating the relationship between stress and sleep. Sleep of 36 students was assessed by means of actigraphy and daily logs during low-stress and high-stress periods. The high-stress period was the week that the students were evaluated for acceptance to graduate programs in clinical psychology. The low-stress period was a regular academic week. The students' ways of coping were assessed during the baseline low-stress period using the COPE inventory. Data analysis revealed that a high emotion-focused coping score was significantly predictive of reduction in sleep time from the low- to the high-stress period. These results suggest that coping style is a key factor in assessing the relationship between stress and sleep.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดมุ่งหมายของการศึกษากึ่งทดลองนี้มีแนวโน้มที่จะ ประเมินบทบาทของสไตล์ทซึ่งเป็นตัวที่ดูแลความสัมพันธ์ระหว่างความเครียดและนอนหลับ นอนของนักเรียน 36 ถูกประเมิน โดยบันทึกประจำวันและ actigraphy ช่วงต่ำ-ความเครียด และความ เครียดสูง ความเครียดสูงรอบระยะเวลาสัปดาห์ที่นักเรียนถูกประเมินยอมรับการศึกษาในจิตวิทยา ระยะเวลาความเครียดต่ำสัปดาห์วิชาการทั่วไปได้ วิธีที่นักเรียนเผชิญได้ประเมินระหว่างรอบระยะเวลาความเครียดต่ำพื้นฐานโดยใช้คงรับมือได้ วิเคราะห์ข้อมูลเปิดเผยว่า คะแนนสูงเน้นอารมณ์เผชิญคือคาดการณ์อย่างมีนัยสำคัญลดเวลานอนจากต่ำ - รอบระยะเวลาความเครียดสูง ผลลัพธ์เหล่านี้แนะนำว่า ลักษณะเผชิญปัจจัยหลักในการประเมินความสัมพันธ์ระหว่างความเครียดและนอนหลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ของการศึกษากึ่งทดลองที่คาดหวังนี้คือการประเมินบทบาทของสไตล์การรับมือเป็นปัจจัยดูแลความสัมพันธ์ระหว่างความเครียดและการนอนหลับ การนอนหลับของนักเรียน 36 คนได้รับการประเมินโดยวิธีการของ actigraphy และบันทึกทุกวันในช่วงความเครียดต่ำและระยะเวลาความเครียดสูง ระยะเวลาความเครียดสูงเป็นสัปดาห์ที่นักเรียนได้รับการประเมินได้รับการยอมรับในการหลักสูตรบัณฑิตศึกษาในจิตวิทยาคลินิก ระยะเวลาต่ำความเครียดเป็นสัปดาห์วิชาการปกติ วิธีการของนักเรียนในการรับมือได้รับการประเมินในช่วงระยะเวลาพื้นฐานต่ำความเครียดการใช้สินค้าคงคลัง COPE การวิเคราะห์ข้อมูลแสดงให้เห็นว่าสูงอารมณ์ความรู้สึกที่มุ่งเน้นคะแนนการเผชิญปัญหาอย่างมีนัยสำคัญของการลดการคาดการณ์ในเวลานอนจากต่ำไปสู่​​ช่วงเวลาความเครียดสูง ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าการรับมือสไตล์เป็นปัจจัยสำคัญในการประเมินความสัมพันธ์ระหว่างความเครียดและการนอนหลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้อนาคตเป็นการวิจัยกึ่งทดลอง เพื่อประเมินบทบาทของการเผชิญปัญหาเป็นปัจจัยควบคุมความสัมพันธ์ระหว่างความเครียดและการนอนหลับ นอน 36 คนได้รับการประเมินโดยวิธีการแอคติกราฟฟีและบันทึกรายวันในช่วงความเครียดต่ำและระยะเวลา ความเครียดสูงระยะเวลาของความเครียดสูงเป็นสัปดาห์ให้นักเรียนประเมินการยอมรับหลักสูตรสาขาวิชาจิตวิทยา ช่วงความดันต่ำเป็นปกติ งานสัปดาห์ นักเรียนมีวิธีเผชิญความเครียดในช่วงก่อนประเมินต่ำระยะเวลาใช้จัดการสินค้าคงคลังการวิเคราะห์ข้อมูลพบว่า อารมณ์เครียดคะแนนสูงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ เพื่อลดเวลาการนอนจากต่ำ - ช่วงความเครียดสูง ผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า เผชิญปัญหาเป็นปัจจัยสำคัญในการประเมินความสัมพันธ์ระหว่างความเครียดและการนอนหลับ