Su Luo’s unwavering and experienced

Su Luo’s unwavering and experienced well-like eyes gazed back at Nangong Liuyun, lightly and dimly. The corners of her lips lifted into a breezy smile, indifferently spitting out two words: “Let go.”

Nangong Liuyun grip locked onto Su Luo’s hand. Not only did he not let up, his grip tightened even more. Ink-black eyes stared with an overbearingly imposing chilly vigor. There was also a faint wavering emotion that Su Luo could not read

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Su ลูไม่เปลี่ยนใจ และประสบการณ์ที่ดีเหมือนดวงตาจ้องมาที่ Nangong Liuyun เบา และแสงน้อย มุมของริมฝีปากของเธอยกขึ้นเป็นรอยยิ้มสดชื่น indifferently คายออกสองคำ: "ให้ไป"จับ Nangong Liuyun ล็อกมือ Su ลูไว้ ไม่เพียงแต่ไม่ได้ช่วยให้ไม่ขึ้น เขาจับต้องได้มากกว่า หมึกดำตาจ้องมองกับพลังเย็นโอ่อ่า overbearingly มีอารมณ์ wavering จาง ๆ ที่ไม่อ่านลู Su

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซู Luo ของสัญญาที่มั่นคงและมีประสบการณ์ตาดีเหมือนจ้องมองกลับมาที่ Nangong Liuyun เบา ๆ และราง มุมริมฝีปากของเธอยกขึ้นเป็นรอยยิ้มสดชื่นเอาใจใส่คายออกคำสองคำ "ให้ไป." Nangong Liuyun จับล็อคลงบนมือของซู Luo ไม่เพียง แต่เขาไม่ยอมให้ขึ้นจับของเขาทำให้รัดกุมมากยิ่งขึ้น ตาหมึกสีดำจ้องกับความแข็งแรงของการจัดเก็บภาษีที่อากาศหนาวเย็นอย่างกดขี่ นอกจากนี้ยังมีอารมณ์ความรู้สึกลังเลที่จางซู Luo ไม่สามารถอ่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซูหลัว ใจเด็ดและประสบการณ์ดีเหมือนตาจ้องมองกลับมาที่ นังก๊อก liuyun เบาและเลือนราง . มุมปากยกขึ้นไปยิ้มบางเบา ไม่แตกต่างกันการคายออกมาสองคำ : " ปล่อย "นังก๊อก liuyun จับล็อกติดกับซูลู มือ ไม่เพียง แต่เขาไม่ให้ขึ้น มือของเขากระชับมากยิ่งขึ้น หมึกดำ ตาจ้องที่หนาวเย็น overbearingly การเพียร นอกจากนี้ ยังลังเล อารมณ์ ที่ ซู ลู ลมไม่สามารถอ่าน