General bribery offences[edit] Sect

General bribery offences[edit]

Sections 1 to 5 of the Act cover "general bribery offences". The crime of bribery is described in Section 1 as occurring when a person offers, gives or promises to give a "financial or other advantage" to another individual in exchange for "improperly" performing a "relevant function or activity". Section 2 covers the offence of being bribed, which is defined as requesting, accepting or agreeing to accept such an advantage, in exchange for improperly performing such a function or activity. "Financial or other advantage" is not defined in the Act, but, according to Aisha Anwar and Gavin Deeprose in the Scots Law Times, "could potentially encompass items such as contracts, non-monetary gifts and offers of employment".[5] The "relevant function or activity" element is explained in Section 3—it covers "any function of a public nature; any activity connected with a business, trade or profession; any activity performed in the course of a person's employment; or any activity performed by or on behalf of a body of persons whether corporate or unincorporated". This applies to both private and public industry, and encompasses activities performed outside the UK, even activities with no link to the country.[15] The conditions attached are that the person performing the function could be expected to be performing it in good faith or with impartiality, or that an element of trust attaches to that person's role.[16]

Under Section 4, the activity will be considered to be "improperly" performed when the expectation of good faith or impartiality has been breached, or when the function has been performed in a way not expected of a person in a position of trust. Section 5 provides that the standard in deciding what would be expected is what a reasonable person in the UK might expect of a person in such a position. Where the breach has occurred in a jurisdiction outside the UK, local practises or customs should be disregarded when deciding this, unless they form part of the "written law" of the jurisdiction; "written law" is given to mean any constitution, statute or judicial opinion set down in writing.[15] The general offences also cover situations where the mere acceptance of such an advantage would constitute improperly performing relevant functions or activities.[17]

Bribery of foreign public officials[edit]

Bribery of foreign public officials is a distinct crime under Section 6, in line with the OECD Anti-Bribery Convention.[18] A person will be guilty of this offence if they promise, offer or give a financial or other advantage to a foreign public official, either directly or through a third party, where such an advantage is not legitimately due. A foreign public official is defined, under Section 6(4), as " an individual holding legislative, administrative or judicial posts or anyone carrying out a public function for a foreign country or the country's public agencies or an official or agent of a public international organisation". The inclusion of "through a third party" is intended to prevent the use of go-betweens to avoid committing a crime, although if the written law of the country of the foreign public official allows or requires the official to accept the advantage offered, no crime will be committed.[19] Unlike with general bribery offences, there is no requirement to show that the public official acted improperly as a result; this is a distinction between the Act and the Anti-Bribery Convention. The offence under Section 6 only applies to the briber, and not to the official who receives or agrees to receive such a bribe.[20]

Failure of commercial organisations to prevent bribery[edit]

Section 7 creates the "broad and innovatory offence" of the failure of commercial organisations to prevent bribery on their behalf. This applies to all commercial organisations which have business in the UK. Unlike corporate manslaughter, this does not only apply to the organisation itself; individuals and employees may also be guilty.[21] The offence is one of strict liability, with no need to prove any kind of intention or positive action.[22] It is also one of vicarious liability; a commercial organisation can be guilty of the offence if the bribery is carried out by an employee, an agent, a subsidiary, or another third-party, as found in Section 8. The location of the third-party is irrelevant to the prosecution— according to David Aaronberg and Nichola Higgins in the Archbold Review, "therefore, a German business with retail outlets in the UK which pays a bribe in Spain could, in theory at least, face prosecution in the UK". Under Section 7(2), the commercial organisation has a defence if it can show that, while bribery did take place, the commercial organisation had in place "adequate procedures designed to prevent persons associated with [the organisation] from undertaking such conduct". Under the Act's explanatory notes, the burden of proof in this situation is on the organisation, with the standard of proof being "on the balance of probabilities".[23]

Guidance was published by the Secretary of State three months before the Act came into force. The Guidance sets out 6 principles to be followed by business. They cover such topics as Proportionate Procedures, Top-level Commitment, Risk Assessment, Due Diligence, Communication (including training) and Monitoring & Review. The one firm conclusion to be drawn from the Guidance is that every commercial organisation that might be subject to the rigours of the Act needs to have a code of conduct in place that appropriately reflects the Guidance and to ensure its personnel are fully conversant with the risks and adequately trained. If it is then charged with the offence of failing to prevent bribery, it would be able to show evidence of the ‘adequate procedures’ which it will need in order to defend itself.

Prosecution and penalties[edit]

Section 10 requires the authorisation of any prosecution by the director of the appropriate prosecution agency before a case can go ahead; this is a shift from the old regime, which required the consent of the Attorney General for England and Wales.[24] Section 11 explains the penalties for individuals and companies found guilty of committing a crime. If an individual is found guilty of a bribery offence, tried as a summary offence, they may be imprisoned for up to 12 months and fined up to £5,000. Someone found guilty on indictment, however, faces up to 10 years' imprisonment and an unlimited fine.[25] The crime of a commercial organisation failing to prevent bribery is punishable by an unlimited fine. In addition, a convicted individual or organisation may be subject to a confiscation order under the Proceeds of Crime Act 2002, while a company director who is convicted may be disqualified under the Company Directors Disqualification Act 1986.[26]

Other provisions[edit]

The scope of the Act's provisions is set out in Section 12. For someone to fall within the Act's purview, they must have either committed a crime inside the United Kingdom, or acted outside of the United Kingdom in a way which would have constituted a crime had it happened in the UK. For a prosecution in the latter case, the person must have a "close connection" to the UK, which includes being a British citizen, resident or protected person, a company incorporated in the UK, or a Scottish partnership.[27] Section 13 provides the only defence available with the general bribery offences—that the conduct was necessary for the proper functioning of the intelligence services or, when engaged in active service, the armed forces.[19] Under Section 14, senior officers or directors in a company which commits a general bribery offence will also be liable for the purposes of the Act.[28] In the case of an offence committed by a partnership, Section 15 provides that the prosecution must be brought in the name of the partnership and not in the name of any of the partners.[29]

Under Section 16, the Act applies to servants of the crown,[23] while Section 17 repeals all previous common law and statutory offences relating to bribery, replacing them with provisions of the Act.[4] Section 18 provides that the Act applies to England and Wales, Scotland and Northern Ireland; while the separate consent of the Scottish Parliament is usually required in such cases, as is made clear in Section 19, a Legislative Consent Motion was passed on 11 February 2010, allowing for the application of the Act within Scotland.[23]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การติดสินบนทั่วไปคือ [แก้ไข]

ส่วน 1-5 ของพระราชบัญญัติครอบคลุม "ติดสินบนทั่วไปคือ" อาชญากรรมของข้ออธิบายในส่วนที่ 1 เป็นที่เกิดขึ้นเมื่อบุคคลมี ให้ หรือสัญญาว่า จะให้เป็น "ทางการเงิน หรืออื่น ๆ ข้อดี" อีกแต่ละท่านกล่าว "ไม่" ทำ "ฟังก์ชันที่เกี่ยวข้องหรือกิจกรรม" คดีความผิดของการ bribed ครอบคลุม 2 ส่วน ซึ่งถูกกำหนดเป็นการร้องขอ การยอมรับ หรือการยอมรับดังกล่าวมีประโยชน์ เพื่อแลกกับการไม่ถูกต้องเช่นฟังก์ชันหรือกิจกรรมภายใต้ "ประโยชน์ทางการเงิน หรืออื่นๆ" ถูกกำหนดในพระราชบัญญัตินี้ ได้ ตามอันวาอาอิชะหฺและเกวิน Deeprose ในเวลากฎหมายสก็อทส์ "สามารถอาจรอบสินค้า ของขวัญไม่มีเงิน และมีการจ้างงาน"[5] องค์ประกอบ "ฟังก์ชันที่เกี่ยวข้องหรือกิจกรรม" จะอธิบายในส่วนที่ 3 ซึ่งจะครอบคลุมถึง "การทำงานของธรรมชาติสาธารณะ กิจกรรมใด ๆ ที่เชื่อมโยงกับธุรกิจ การค้า หรือ วิชาชีพ กิจกรรมการดำเนินการในหลักสูตรของผู้จ้างงาน หรือกิจกรรมใด ๆ ที่ทำโดย หรือในนาม ของร่างกายของบุคคลองค์กร หรือ unincorporated" นี้ใช้ได้กับทั้งส่วนตัว และสาธารณะอุตสาหกรรม และครอบคลุมกิจกรรมที่ดำเนินการอยู่นอกอังกฤษ ของกิจกรรมคู่กับการเชื่อมโยงไปยังประเทศนั้น[15] เงื่อนไขแนบอยู่ว่า ผู้ที่จะทำการทำงานสามารถคาดว่าจะสามารถทำได้ดี หรือ มีเมตตา หรือว่า องค์ประกอบของความน่าเชื่อถือแนบกับบทบาทของบุคคลนั้น[16]

ภายใต้ส่วน 4 กิจกรรมจะถือว่า "ไม่" ทำได้แล้วพอความสุจริตหรือเมตตา หรือ เมื่อฟังก์ชันมีการในลักษณะที่ไม่คาดคิดของบุคคลในตำแหน่งตัวแทนของ 5 ส่วนแสดงว่า มาตรฐานในการตัดสินใจที่จะต้องเป็นสิ่งเหมาะสมบุคคลในอังกฤษอาจคาดหวังของบุคคลในตำแหน่งดังกล่าว ที่การละเมิดเกิดขึ้นในเขตอำนาจนอกสหราชอาณาจักร practises ท้องถิ่นหรือประเพณีควรถูกเพิกเฉยในการตัดสินใจนี้ ยกเว้นว่าพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของการ "เขียนกฎหมาย" ของอำนาจ "กฎหมายลายลักษณ์อักษร" ให้หมายความว่า รัฐธรรมนูญ ระเบียบ หรือความคิดยุติธรรมที่กำหนดไว้ในการเขียน[15] ข้อทั่วไปนอกจากนี้ยังครอบคลุมสถานการณ์ที่การยอมรับเพียงความได้เปรียบจะเป็นการไม่ทำกิจกรรมหรือใช้ฟังก์ชันที่เกี่ยวข้อง[17]

การติดสินบนเจ้าหน้าที่สาธารณะต่างประเทศ [แก้ไข]

การติดสินบนเจ้าหน้าที่ต่างชาติสาธารณะเป็นอาชญากรรมแตกต่างกันภายใต้ 6 ส่วน กับการติดสินบนต่อต้านอนุสัญญา OECD[18] บุคคลจะเป็นความผิดคดีความผิดฐานนี้ถ้าพวกเขาสัญญา เสนอ หรือให้เป็นเงินหรือประโยชน์อื่น ๆ ทางสาธารณะต่างประเทศ โดยตรง หรือผ่าน บุคคลที่สาม ที่เปรียบดังกล่าวไม่ครบถูกต้องตามกฎหมาย ทางสาธารณะต่างประเทศได้แก่ ภายใต้ส่วน 6(4) "การนิติบัญญัติถือละ บทความบริหาร หรือยุติธรรมขึ้นทุกคนดำเนินการฟังก์ชันสาธารณะสำหรับต่างประเทศ หรือหน่วยงานสาธารณะของประเทศ หรือราชการ หรือตัวแทนขององค์กรระหว่างประเทศที่สาธารณะ" รวมของ "ผ่านบุคคลที่สาม" มีไว้เพื่อป้องกันการใช้ go-betweens เพื่อหลีกเลี่ยงการอาชญากรรม การยอมรับ แม้ว่ากฎหมายลายลักษณ์อักษรของประเทศทางสาธารณะต่างประเทศให้ หรือต้องเป็นประโยชน์เสนอ อาชญากรรมไม่มุ่งมั่นที่จะยอมรับ[19] ซึ่งแตกต่างจากกับการกระทำความผิดข้อทั่วไป ไม่มีไม่ต้องแสดงว่า เป็นทางสาธารณะได้ปฏิบัติไม่เป็นผล นี่คือความแตกต่างระหว่างการกระทำและอนุสัญญาต่อต้านการติดสินบน คดีความผิดภายใต้ 6 ส่วนเดียวที่ briber และไม่เป็นผู้ได้รับ หรือตกลงรับสินบนดังกล่าว[20]

ความล้มเหลวขององค์กรทางการค้าเพื่อป้องกันการติดสินบน [แก้ไข]

ส่วน 7 สร้าง "กว้าง และ innovatory คดีความผิดฐาน" ของความล้มเหลวขององค์กรทางการค้าเพื่อป้องกันการติดสินบนในนามของตน นี้ใช้กับองค์กรธุรกิจทั้งหมดซึ่งมีธุรกิจสหราชอาณาจักร ซึ่งแตกต่างจากองค์กรแยกแยะ นี้ไม่เฉพาะกับองค์กรตัวเอง บุคคลและพนักงานอาจมีความผิด[21] ในคดีความผิดเป็นความผิด มีไม่จำเป็นต้องพิสูจน์ใด ๆ เจตนาหรือการกระทำบวกหนึ่ง[22] ก็เป็นความรับผิดชอบกิยามะฮ์ องค์กรธุรกิจสามารถความผิดคดีความผิดถ้าติดสินบนที่จะดำเนินการ โดยพนักงาน ตัวแทน บริษัท หรืออื่น อื่น เป็นพบใน 8 ส่วน ตำแหน่งของบุคคลที่สามมีความเกี่ยวข้องกับโจทก์ซึ่งตามดาวิด Aaronberg และ Nichola ฮิกกินส์ในการ Archbold "ดังนั้น ธุรกิจเยอรมันกับร้านค้าปลีกในประเทศอังกฤษซึ่งจ่ายสินบนในสเปน ทฤษฎีน้อย เผชิญกับฟ้องร้องสหราชอาณาจักร" ภายใต้ส่วน 7(2) องค์กรทางการค้ามีการป้องกันถ้ามันสามารถแสดงว่า ในขณะที่การติดสินบนได้ใช้สถานที่ องค์กรธุรกิจได้ใน "ขั้นตอนเพียงพอออกแบบมาเพื่อป้องกันไม่ให้บุคคลที่เกี่ยวข้องกับ [องค์กร] ดำเนินการปฏิบัติดังกล่าว" ภายใต้หมายเหตุอธิบายของพระราชบัญญัติ พิสูจน์ของภาระงานในสถานการณ์นี้อยู่ในองค์กร มาตรฐานของหลักฐาน "ในยอดดุลของกิจกรรม"[23]

คำแนะนำถูกเผยแพร่ โดยเลขาธิการของรัฐสามเดือนก่อนพระราชบัญญัติมาใช้บังคับ คำแนะนำการกำหนดหลักการ 6 หลังธุรกิจ จะครอบคลุมหัวข้อดังกล่าวเป็นขั้น ตอนตาม มั่นระดับสูงสุด การ ประเมินความเสี่ยง ร่วมทุน การสื่อสาร (รวมถึงการฝึกอบรม) และตรวจสอบตรวจทาน& บทสรุปของบริษัทหนึ่งจะออกจากคำแนะนำว่าทุกองค์กรธุรกิจที่อาจจะ มี rigours ของการกระทำต้องมีระเบียบปฏิบัติ ในสถานที่ที่เหมาะสมแสดงคำแนะนำ และให้บุคลากรเคยชินอย่างเต็มที่กับความเสี่ยง และผ่านการฝึกอบรมอย่างเพียงพอ ถ้ามันแล้วโดนคดีความผิดของการป้องกันการติดสินบน มันจะต้องแสดงหลักฐานของ 'พอตอน' ซึ่งมันจำเป็นเพื่อปกป้องตัวเองด้วย

ดำเนินคดีและบทลงโทษ [แก้ไข]

10 ส่วนต้อง authorisation ของดำเนินคดีใด ๆ โดยผู้อำนวยการของหน่วยงานที่ดำเนินคดีที่เหมาะสมก่อนกรณีสามารถไปข้างหน้า โดยกะจากระบอบเก่า ซึ่งต้องได้รับความยินยอมของอัยการสูงสุดในอังกฤษและเวลส์[24] ส่วน 11 อธิบายโทษสำหรับบุคคลและบริษัทที่พบความผิดของอาชญากรรมการยอมรับ ถ้าบุคคล พบความผิดของการติดสินบนคดีความผิด พยายามเป็นคดีความผิดสรุป พวกเขาอาจถูกจำคุกเป็นเวลา 12 เดือน และปรับถึง £5000 คนพบความผิดในคำฟ้องร้อง ไร บันทึกใบหน้าค่าจำคุก 10 ปีและปรับเป็นไม่จำกัด[25] อาชญากรรมขององค์กรธุรกิจที่ล้มเหลวในการป้องกันการติดสินบนเป็นโทษ โดยปรับเป็นไม่จำกัด ตัดสินลงโทษบุคคลหรือองค์กรอาจสั่ง confiscation ภายใต้การดำเนินการของอาชญากรรมปีค.ศ. 2002 ในขณะที่กรรมการบริษัทที่มีประวัติอาจไม่เข้าเกณฑ์ภายใต้กรรมการบริษัทหลังจากนั้นพระราชบัญญัติปี 1986[26]

บทบัญญัติอื่น ๆ [แก้ไข]

มีตั้งขอบเขตของบทบัญญัติของพระราชบัญญัติออกใน 12 ส่วน สำหรับผู้ที่อยู่ใน purview ของพระราชบัญญัติ พวกเขาต้องมีความมุ่งมั่นที่อาชญากรรมภายในสหราชอาณาจักร หรือดำเนินนอกสหราชอาณาจักรในลักษณะที่จะทะลักอาชญากรรม จะเกิดสหราชอาณาจักร ในการดำเนินคดีในกรณีหลัง บุคคลที่ต้องมีการ "ปิดการเชื่อมต่อ" สหราชอาณาจักร ซึ่งรวมถึงการเป็นพลเมืองอังกฤษ ประจำ หรือป้องกันบุคคล บริษัทรวมใน UK หรือหุ้นส่วนสก็อต[27] ส่วน 13 ให้ป้องกันเฉพาะข้อติดสินบนทั่วไปพร้อมกันว่า ปฏิบัติการจำเป็นสำหรับการเหมาะสมทำงาน ของบริการข่าวกรอง หรือ เมื่อมีส่วนร่วมในบริการที่ใช้งาน กองทัพ[19] ภายใต้ส่วน 14 เจ้าหน้าที่อาวุโสหรือกรรมการในบริษัทที่ทำคดีความผิดฐานติดสินบนทั่วไปจะรับผิดชอบสำหรับวัตถุประสงค์ของการกระทำ[28] ในกรณีของคดีความผิดที่กระทำ โดยความร่วมมือ ส่วน 15 แสดงว่า โจทก์ต้องนำชื่อ ของ partnership และ ชื่อของหุ้นส่วนไม่[29]

ภายใต้ส่วน 16 บัญญัติใช้ของมงกุฎ[23] ในขณะที่มาตรา 17 repeals กฎหมายทั่วไปก่อนหน้านี้และความผิดตามกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการติดสินบน ทั้งหมดแทน ด้วยบทบัญญัติพระราชบัญญัติ[4] ส่วน 18 แสดงว่า พระราชบัญญัติที่ใช้กับประเทศอังกฤษ และเวลส์ สก็อตแลนด์ และ ไอร์แลนด์เหนือ ในขณะที่ความยินยอมจากรัฐสภาสกอตแลนด์แยกเป็นปกติในกรณี ขณะทำล้างในส่วน 19 ญัตติสภายินยอมถูกส่งไปวันที่ 11 2553 กุมภาพันธ์ การอนุญาตให้ใช้พระราชบัญญัติภายในสกอตแลนด์[23]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั่วไปการกระทำ [ แก้ไข ]

ส่วน 1 ใน 5 ของพระราชบัญญัติครอบคลุมทั่วไป " การกระทำ " อาชญากรรมของการติดสินบนที่อธิบายไว้ในส่วนที่ 1 เป็นที่เกิดขึ้นเมื่อบุคคลเสนอให้หรือสัญญาว่าจะให้ " ทางการเงินหรือประโยชน์อื่น ๆ " ให้กับบุคคลอื่นในการแลกเปลี่ยนสำหรับ " ไม่ถูกต้อง " ปฏิบัติ " ฟังก์ชันที่เกี่ยวข้อง หรือ กิจกรรม " ส่วนที่ 2 ครอบคลุมความผิดรับสินบน ,ซึ่งหมายถึง การขอ การยอมรับ หรือ ตกลงจะยอมรับเป็นประโยชน์ ในการแลกเปลี่ยนสำหรับการแสดงดังกล่าวไม่เหมาะสม หน้าที่หรือกิจกรรม” การเงินหรือผลประโยชน์อื่น ๆไม่ได้ระบุไว้ในกฎหมาย แต่ ตาม และ เกวิน เออิชา อันวาร์ deeprose ในสกอตกฎหมายครั้ง " อาจประกอบด้วยรายการเช่นสัญญาที่ไม่ใช่การเงินของขวัญ และข้อเสนอของการจ้างงาน "[ 5 ] " ฟังก์ชันที่เกี่ยวข้องหรือกิจกรรม " องค์ประกอบจะอธิบายในส่วน 3-it ครอบคลุม " ฟังก์ชันใด ๆของธรรมชาติสาธารณะ กิจกรรมใด ๆที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจการค้า หรือวิชาชีพ กิจกรรมใด ๆที่ดำเนินการในหลักสูตรของการจ้างงานของบุคคล หรือกิจกรรมใด ๆโดยหรือในนามของคณะบุคคลไม่ว่าองค์กร หรือ หน่วยงาน " นี้ใช้กับอุตสาหกรรมทั้งภาคเอกชนและภาครัฐและครอบคลุมกิจกรรมนอกสหราชอาณาจักร แม้แต่กิจกรรมที่ไม่มีการเชื่อมโยงไปยังประเทศ . [ 15 ] เงื่อนไขที่แนบอยู่ที่คนแสดงฟังก์ชันอาจจะคาดว่าจะดำเนินการได้ในความเชื่อที่ดี หรือ มีความเป็นกลาง หรือองค์ประกอบของความน่าเชื่อถือยึดติดกับบทบาทของบุคคลนั้น . [ 16 ]

ตามมาตรา 4กิจกรรมจะถือว่าเป็น " ไม่ถูกต้อง " แสดงเมื่อความคาดหวังของความเป็นกลาง สุจริต หรือถูกโจรกรรม หรือเมื่อฟังก์ชันถูกดำเนินการในทางที่ไม่คาดหวังของคนที่อยู่ในตำแหน่งของการไว้วางใจ มาตรา 5 ให้ได้มาตรฐานในการตัดสินใจสิ่งที่คาดว่าจะเป็นสิ่งที่เหมาะสม บุคคลใน UK อาจคาดหวังของบุคคลดังกล่าวในตำแหน่งที่การละเมิดได้เกิดขึ้นในเขตอำนาจนอก UK ท้องถิ่นระดับหรือศุลกากรควรจะปัดเมื่อตัดสินใจเช่นนี้ นอกจากจะเป็นส่วนหนึ่งของ " กฎหมายลายลักษณ์อักษร " ในสังกัด " เขียนกฎหมาย " ให้มีความหมายรัฐธรรมนูญ พระราชบัญญัติ หรือความเห็นตุลาการตั้งลงในการเขียน[ 15 ] ความผิดทั่วไปยังครอบคลุมถึงสถานการณ์ที่การยอมรับเพียงเช่นประโยชน์จะไม่ถูกต้องแสดงเป็นฟังก์ชันที่เกี่ยวข้องหรือกิจกรรม [ 17 ]

ติดสินบนเจ้าหน้าที่ต่างชาติ [ แก้ไข ]

ติดสินบนเจ้าหน้าที่ต่างชาติเป็นที่แตกต่างกันอาชญากรรมภายใต้มาตรา 6 ให้สอดคล้องกับอนุสัญญาต่อต้านการติดสินบนของ OECD . 18 ] คน จะถูกผิดความผิดนี้ถ้าพวกเขาสัญญาเสนอ หรือ ให้ประโยชน์อื่น ๆในต่างประเทศ การเงิน หรือเจ้าหน้าที่รัฐ ไม่ว่าโดยตรงหรือผ่านบุคคลที่สามที่เป็นประโยชน์ไม่จดเนื่องจาก . เจ้าหน้าที่ของรัฐต่างประเทศที่กำหนดไว้ในมาตรา 6 ( 4 ) , เป็น " บุคคลถือกฎหมายธุรการหรือโพสต์ทางศาล หรือใครมีฟังก์ชันสาธารณะในต่างประเทศหรือในประเทศของหน่วยงานของรัฐหรือเจ้าหน้าที่ หรือตัวแทนขององค์กรนานาชาติ " ในที่สาธารณะ รวม " จากพรรคที่สาม”มีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันการใช้ไประหว่างเพื่อหลีกเลี่ยงการก่ออาชญากรรมแต่ถ้าเขียนกฎหมายของประเทศของเจ้าหน้าที่ของรัฐต่างประเทศ หรือต้องการให้เจ้าหน้าที่ยอมรับประโยชน์เสนอ ไม่มีอาชญากรรมจะมุ่งมั่น [ 19 ] แตกต่างกับความผิดติดสินบนทั่วไป มีความต้องการที่จะแสดงให้เห็นว่า เจ้าหน้าที่ของรัฐกระทำการโดยมิชอบ ส่งผลให้ นี้คือ ความแตกต่างระหว่างการกระทำและ อนุสัญญาต่อต้านการติดสินบน .ความผิดตามมาตรา 6 เท่า กับคนติดสินบนและไม่เป็นทางการที่ได้รับหรือตกลงที่จะได้รับสินบน [ 20 ]

ความล้มเหลวขององค์กรเชิงพาณิชย์ เพื่อป้องกันการแก้ไข ]

ส่วน 7 สร้าง " ในวงกว้างและ innovatory ความผิด " ของความล้มเหลวขององค์กร เพื่อป้องกันการให้สินบนในเชิงพาณิชย์ นาม .นี้ใช้กับองค์กรการค้าทั้งหมด ซึ่งมีธุรกิจใน UK ไม่เหมือนนะครับ บริษัทนี้ไม่ได้ใช้เฉพาะกับองค์กรตัวเอง บุคคล และพนักงานยังอาจมีความผิด [ 21 ] ความผิดเป็นหนึ่งในความรับผิดชอบที่เข้มงวด ไม่ต้องพิสูจน์ชนิดของเจตนาหรือการกระทำบวก [ 22 ] นอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในความรับผิดของบุคคล ;องค์กรเชิงพาณิชย์สามารถผิดในการกระทำ ความผิด ถ้าการติดสินบนจะดําเนินการโดย พนักงาน ตัวแทน บริษัท หรืออื่นอื่น เท่าที่พบในมาตรา 8 สถานที่ตั้งของบุคคลที่สามที่ไม่เกี่ยวข้องกับการดำเนินคดีตาม aaronberg ว่าเดวิดและฮิกกินส์ในการทบทวน อาร์ชโบลด์ " ดังนั้นธุรกิจเยอรมันกับร้านค้าปลีกในอังกฤษที่จ่ายสินบนใน สเปน สามารถอย่างน้อยในทางทฤษฎี หน้าศาลในอังกฤษ " ตาม มาตรา 7 ( 2 ) , องค์การค้ามีการป้องกัน ถ้ามันได้แสดงให้เห็นว่า ขณะที่การทำเกิดขึ้นองค์กรเชิงพาณิชย์ได้ในสถานที่ที่เพียงพอ " ขั้นตอนที่ออกแบบมาเพื่อป้องกันบุคคลที่เกี่ยวข้องกับ [ องค์กร ] จากการรับพฤติกรรมดังกล่าว " ใต้แสดงการบันทึกภาระการพิสูจน์ในสถานการณ์นี้เป็นองค์กรที่มีมาตรฐานการพิสูจน์เป็น " สมดุลของความน่าจะเป็น [ 23 ]

"คำแนะนำที่ถูกตีพิมพ์โดยเลขานุการของรัฐสามเดือนก่อน พ.ร.บ. มีผลบังคับใช้ . แนะนำชุดออก 6 หลักที่จะตามมาด้วยธุรกิจ จะครอบคลุมหัวข้อต่างๆเช่นวิธีการสัดส่วนด้านบนระดับความมุ่งมั่น , การประเมินความเสี่ยง , ความขยันเนื่องจากการสื่อสาร ( รวมทั้งการฝึกอบรม ) และการตรวจสอบทบทวน& .บริษัทหนึ่งข้อสรุปที่ถูกวาดจากคำแนะนำที่ทุกองค์กรเชิงพาณิชย์ที่อาจมี rigors ของกฎหมายต้องมีจรรยาบรรณ ในสถานที่ที่เหมาะสมและสะท้อนให้เห็นถึงแนวทางเพื่อให้บุคลากรอย่างเต็มที่เคยชินกับความเสี่ยงและการฝึกอบรมอย่างเพียงพอ ถ้าเป็นแล้วในข้อหาความผิดของความล้มเหลวเพื่อป้องกันการให้สินบนมันจะสามารถที่จะแสดงหลักฐานของ ' ' ซึ่งก็จะต้องมีขั้นตอนในการปกป้องตัวเอง

การดำเนินคดีและลงโทษ [ แก้ไข ]

ส่วน 10 ต้องใช้อำนาจของอัยการ โดยผู้อำนวยการฟ้องร้องหน่วยงานที่เหมาะสมก่อนที่คดีไปได้ นี้คือการเปลี่ยนแปลงจากระบอบเก่า ซึ่งจะต้องได้รับอนุญาตจากอัยการสูงสุดในอังกฤษและเวลส์[ 24 ] มาตรา ๑๑ อธิบายถึงโทษสำหรับบุคคลและ บริษัท พบความผิดของการกระทำอาชญากรรม ถ้าบุคคลที่พบความผิดของการติดสินบนนั้น พยายาม เช่น สรุปผิด พวกเขาอาจจะถูกจำคุกถึง 12 เดือน และปรับ ถึงกว่า 5 , 000 บางคนพบว่ามีความผิดในข้อกล่าวหา อย่างไรก็ตาม ใบหน้าถึง 10 ปีและให้จำคุกไม่ จำกัด ได้[ 25 ] อาชญากรรมพาณิชย์องค์กรล้มเหลวในการป้องกันการติดสินบนเป็นโทษไม่ จำกัด ได้ นอกจากนี้ ตัดสินบุคคลหรือองค์กรอาจจะขึ้นอยู่กับคำสั่งยึดทรัพย์ภายใต้การดำเนินการของอาชญากรรม 2002 ในขณะที่ บริษัท กรรมการที่ตัดสิน อาจถูกตัดสิทธิ์ภายใต้คณะกรรมการ บริษัทเหล่านี้ทำ 1986 [ 26 ]

[ แก้ไข ]

บทบัญญัติอื่นๆขอบเขตของบทบัญญัติของกฎหมายมีการตั้งค่าออกในมาตรา 12 สำหรับใครบางคนที่ตกอยู่ภายในขอบเขตของกฎหมาย จะต้องมีทั้งก่ออาชญากรรมภายในสหราชอาณาจักร หรือทำนอกสหราชอาณาจักรในทางซึ่งจะมี constituted อาชญากรรมได้เกิดขึ้นในอังกฤษ สำหรับการดำเนินคดีในกรณีหลัง , คนต้องมี " ความผูกพัน " สหราชอาณาจักรซึ่งรวมถึงการเป็นพลเมืองชาวอังกฤษ อาศัยอยู่ หรือปกป้องบุคคล เป็น บริษัท ที่จดทะเบียนในอังกฤษหรือสกอตแลนด์ห้างหุ้นส่วน [ 27 ] มาตรา ๑๓ ให้ป้องกันใช้ได้เฉพาะกับการติดสินบนทั่วไปความผิดซึ่งพฤติกรรมที่จำเป็นสำหรับการทำงานที่เหมาะสมของหน่วยบริการ หรือ เมื่อร่วมในงานบริการ , กองทัพ [ 19 ] ตาม มาตรา 14เจ้าหน้าที่อาวุโสหรือกรรมการในบริษัท ซึ่งพบการกระทำความผิดก็จะต้องรับผิดทั่วไปเพื่อวัตถุประสงค์ของพระราชบัญญัติ [ 28 ] ในกรณีความผิดที่กระทำโดยหุ้นส่วน มาตรา 15 ระบุว่า อัยการจะต้องนำชื่อของห้างหุ้นส่วนและไม่ได้อยู่ในชื่อของหุ้นส่วน [ 29 ]

ตาม มาตรา 16 พระราชบัญญัติกับข้าราชการของมงกุฎ[ 23 ] ในขณะที่มาตรา 17 ยกเลิกทั้งหมดก่อน และกฎหมายทั่วไปพระราชบัญญัติความผิดเกี่ยวกับสินบน แทน ด้วยบทบัญญัติของพระราชบัญญัติ [ 4 ] มาตรา 18 ให้ใช้ให้ทำในอังกฤษ และเวลส์ สก็อตแลนด์ และไอร์แลนด์เหนือ ในขณะที่ยินยอมแยกของรัฐสภาเป็นสิ่งจำเป็นในกรณีดังกล่าวเป็นทํา ชัดเจนในมาตรา 19ได้รับการยินยอมทางกฎหมายเคลื่อนไหวผ่านวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2553 , การอนุญาตให้ใช้กฎหมายในสกอตแลนด์ [ 23 ]