Long, long ago there lived a sweet

Long, long ago there lived a sweet old couple. Having no children but desiring one very much, they went to the shrine and prayed, "Please, please let us have a child, no matter how small." Eventually, a son was born to them. But small indeed was the child - no larger than a grown man's fingertip.

The couple raised the child tenderly, and though he became a bright and well-respected young man, he grew not at all. As a result, he became known as Issun-boshi (issun is a unit measuring about 3 centimeters).

One day, Issun-boshi told his parents that he wanted to seek his fortune in the city. His parents were worried about their son but, trusting him, they sent him off with a sword made of a sewing needle, a sheath made of straw, and a boat made from a rice bowl with a chopstick for an oar. Issun-boshi walked along until he came upon the river that flowed towards the town. There he set his rice bowl in the water and paddled with the chopstick for days on end, until at last he reached the town.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยาว นานมีอยู่เก่าคู่รัก ไม่มีเด็กมี แต่ปรารถนาหนึ่งมาก พวกเขาไปที่ศาลเจ้า และ อธิษฐาน "โปรด โปรดแจ้งให้เรามีเด็ก ไม่ว่าขนาดเล็ก" ในที่สุด เป็นบุตรที่เกิดกับพวกเขา แต่เล็กจริง ๆ เด็ก - มีขนาดใหญ่กว่านิ้วของคนที่ปลูกคู่ยกเด็กนุ่ม และว่าเขาเป็นชายหนุ่มสดใส และเป็นที่ยอมรับ เขาเติบโตไม่ เป็นผล เขารู้จักกันในชื่อ Issun boshi (issun คือ หน่วยวัดประมาณ 3 เซนติเมตร)วันหนึ่ง Issun boshi บอกพ่อแม่ของเขาว่า เขาต้องการแสวงหาโชคลาภของเขาในเมือง พ่อกังวลเกี่ยวกับลูกชายของพวกเขา แต่ ไว้วางใจเขา พวกเขาส่งเขาออกกับดาบทำจากเข็มเย็บผ้า ฝักที่ทำจากฟาง และเรือที่ทำจากข้าว ด้วยตะเกียบสำหรับพาย Issun-boshi เดินตามจนกระทั่งเขามาตามแม่น้ำที่ไหลไปสู่เมือง มีเขาตั้งของเขาชามข้าวในน้ำ และพายเรือ ด้วยตะเกียบที่วันสิ้นสุด จนในที่สุด เขาถึงเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นานมาแล้วยังมีสามีภรรยาคู่หวาน ไม่มีลูก แต่รักหนึ่งมาก พวกเขาไปที่ศาลและอธิษฐาน " ขอโปรดให้เราได้เป็นเด็ก ไม่ว่าจะเล็กแค่ไหน สุดท้าย ลูกชายเกิดมาเพื่อพวกเขา แต่ที่แน่นอนคือ เด็กเล็กไม่ใหญ่กว่าปลายนิ้วโตแล้ว .คู่เลี้ยงลูกด้วยความรัก และแม้ว่าเขาเป็นสดใสและความเคารพชายหนุ่ม เขาเติบโตที่ไม่ทั้งหมด เป็นผลให้เขากลายเป็นที่รู้จักในฐานะ issun Boshi ( issun เป็นหน่วยวัดประมาณ 3 เซนติเมตร )วันหนึ่ง issun Boshi บอกพ่อแม่ว่าเขาต้องการแสวงหาโชคลาภของเขาในเมือง พ่อแม่เป็นห่วงลูกแต่ เชื่อใจเขา เขาจึงส่งเขาไปพร้อมกับดาบที่ทำจากเข็มเย็บผ้า ฝักทำจากฟาง และเรือที่ทำจากถ้วยข้าวกับตะเกียบสำหรับพายเรือ issun Boshi เดินจนมาถึงแม่น้ำที่ไหลสู่เมือง เขาตั้งชามข้าวในน้ำ และ paddled กับตะเกียบ วันๆ จนในที่สุดเขาไปถึงเมือง