Gauri felt a rush of warmth deep in

Gauri felt a rush of warmth deep inside her. It surged upwards like an inexorable flood, filling her eyes until the room melted in a wash of colours and liquid shapes. As the pictures blurred, her perception snapped into brilliant focus. For better than her, he knew the true meaning of the visit. He knew it perfectly because he grasped it not with his head but with his heart. Like a child unrestrained by propriety or ego, he had the freedom, courage and honesty to reach out in pain to his nani. This was love, simple and pure.

Gauri realized that Rahul’s condition, for all the grief it brought, was in one sense a remarkable and precious gift. For among the many things Rahul was born without, was the capacity for insincerity. He could not show what he did not feel, nor could he suppress urgent emotion. As she stood next to him, consumed by his expression of unselfish love, Gauri stopped wondering why Rahul could not be more like her. At that moment, she wanted to be more like him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Gauri รู้สึกเร่งด่วนของความอบอุ่นลึก ๆ ข้างในเธอ มันพุ่งขึ้นเช่นน้ำท่วมไม่ยอมเติมดวงตาของเธอจนห้องพักละลายในล้างของสีและรูปทรงที่เป็นของเหลว เป็นภาพเบลอการรับรู้ของเธอ snapped ในโฟกัสที่ยอดเยี่ยม สำหรับดีกว่าเธอเขารู้ว่าความหมายที่แท้จริงของการเข้าชม เขารู้ว่ามันสมบูรณ์เพราะเขาเข้าใจว่ามันไม่ได้อยู่กับศีรษะของเขา แต่ด้วยหัวใจของเขา เหมือนเด็กพรั่งพรูโดยเหมาะสมหรืออัตตาเขามีอิสระในความกล้าหาญและความซื่อสัตย์ในการเข้าถึงในความเจ็บปวดที่จะ nani ของเขา นี่คือความรักที่เรียบง่ายและบริสุทธิ์. Gauri ตระหนักว่าสภาพของราหุลสำหรับทุกความเศร้าโศกมันมาอยู่ในอีกแง่หนึ่งเป็นของขวัญที่โดดเด่นและมีค่า สำหรับในหลายสิ่งที่ราหุลเกิดโดยไม่ต้องเป็นความสามารถในการไม่จริงใจ เขาไม่สามารถแสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้รู้สึกหรือเขาอาจจะระงับอารมณ์ความรู้สึกเร่งด่วน ขณะที่เธอยืนอยู่ถัดจากเขาบริโภคโดยการแสดงออกของความรักที่ไม่เห็นแก่ตัว, Gauri หยุดสงสัยว่าทำไมราหุลไม่สามารถเป็นเหมือนเธอ ในขณะที่เธออยากจะเป็นเหมือนเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Gauri รู้สึกเร่งด่วนของความอบอุ่นลึกๆของเธอ มันพุ่งขึ้นไปเหมือนน้ำท่วมไม่ยอมให้ , การกรอกตาของเธอจนห้องละลายล้างสีและรูปร่างของเหลว เป็นภาพเบลอ การรับรู้ของเธอหลุดเข้าไปเยี่ยมโฟกัส สำหรับดีกว่าเธอ เขารู้ความหมายที่แท้จริงของการเดินทาง เขารู้ว่ามันอย่างสมบูรณ์ เพราะเขาจับมันไม่ได้ กับหัวของเขา แต่กับหัวใจของเขาเหมือนเด็กใจแตกตามความเหมาะสม หรือ อัตตา เขามีเสรีภาพความกล้าหาญและความซื่อสัตย์ที่จะเข้าถึงในความเจ็บปวดของเขา นานี นี่คือความรักที่เรียบง่ายและบริสุทธิ์

กาลีว่าราหุล เงื่อนไข สำหรับความเศร้าโศกทั้งหมดมันมาอยู่ในอีกแง่หนึ่งที่น่าจับตา และของขวัญอันล้ำค่า สำหรับในหมู่หลายสิ่งราหุลเกิดโดยไม่ต้องมีความจุสำหรับความไม่ซื่อสัตย์ เขาจะไม่แสดงสิ่งที่เขาไม่ได้รู้สึกหรือเขาอาจระงับความรู้สึกเร่งด่วน ขณะที่เธอยืนอยู่ข้างๆ เขา ใช้ โดยการแสดงออกของความรัก ไม่เห็นแก่ตัว กาลีหยุดสงสัยว่าทำไมราหุล ไม่สามารถเป็นเหมือนเธอ ในตอนนั้น เธอต้องการที่จะเป็นเหมือนเขา