Economists forget that people as we

Economists forget that people as well as buildings depreciate at a roughly predictable rate. Child-rearing is at least as essential as build- ing roads. Imagine if these four economies had invested less in infrastructure and more in people. They would not be facing a situation in which their workforces-unless replaced by immigrants-will decline dramatically within 20 years as the population over 65 continues to grow. The payback for years of what may well have been the misallocation of resources is not far in the future.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักเศรษฐศาสตร์ลืมคนเป็นอาคารเสื่อมการคาดประมาณอัตรา เลี้ยงเด็กน้อยเป็นถนนที่กำลังสร้างอยู่ ลองจินตนาการว่าถ้าเศรษฐกิจสี่เหล่านี้มีการลงทุนน้อยกว่าในโครงสร้างพื้นฐานและเพิ่มเติมในคน จะไม่สามารถเผชิญสถานการณ์ที่ตนบายล์-เว้นแต่จะถูกแทนที่ โดยผู้อพยพจะลดลงอย่างรวดเร็วภายใน 20 ปีที่ประชากรมากกว่า 65 ยังคงเติบโต คืนทุนปีอะไรดีเคย misallocation ทรัพยากรไม่ได้ไกลในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักเศรษฐศาสตร์ลืมว่าคนเช่นเดียวกับอาคารลดลงในอัตราที่คาดเดาได้ประมาณ เลี้ยงดูอย่างน้อยเป็นสิ่งสำคัญเป็นถนน ณ อาคารไอเอ็นจี ลองคิดดูหากเศรษฐกิจสี่เหล่านี้มีการลงทุนน้อยกว่าในโครงสร้างพื้นฐานและอื่น ๆ ในคน พวกเขาจะไม่ต้องเผชิญสถานการณ์ที่แรงงานเว้นแต่พวกเขาถูกแทนที่ด้วยผู้อพยพจะลดลงอย่างรวดเร็วภายใน 20 ปีที่ผ่านมาในขณะที่ประชากรมากกว่า 65 ยังคงเติบโต คืนทุนปีที่ผ่านมาของสิ่งที่อาจดีได้รับการจัดสรรทรัพยากรที่ไม่ห่างไกลในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักเศรษฐศาสตร์ อย่าลืมว่า คน ตลอดจนอาคารลดลงในอัตราที่คาดการณ์ได้คร่าวๆ การอบรมเลี้ยงดูเป็นอย่างน้อยเป็นสำคัญ เช่น สร้างอุตสาหกรรมถนน สมมติว่า ทั้ง 4 ประเทศมีการลงทุนน้อยกว่าในโครงสร้างพื้นฐานและในคน พวกเขาจะไม่ต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่แรงงานของพวกเขาเว้นแต่แทนที่โดยผู้อพยพจะลดลงอย่างมากในระยะ 20 ปีเป็นประชากรกว่า 65 ยังคงเติบโต การคืนทุนสำหรับปีของสิ่งที่อาจจะดีได้รับจัดสรรผิดของทรัพยากรไม่ได้ไกลในอนาคต