Seething, and more than a little hu

Seething, and more than a little hurt, Kaname's eyes flashed darkly as they turned back towards Zero. The gunshot wound wasn't bad, it was only a graze, but it was who had delivered it that hurt. The pureblood was already in an unstable emotional state tonight. This unprovoked attack from the one person with whom he most wanted to seek comfort was more painful than he wanted to admit. "Have you lost your mind?!" he demanded angrily of the ex-human.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Seething และมากกว่าเล็กน้อย เจ็บ อ่อนประกายตาของ Kaname มืด ๆ เป็นพวกเขาหันกลับไปทางศูนย์ แท๊กแผลจริง ๆ มัน graze เท่านั้น แต่มันเป็นที่มีการจัดส่งได้ที่เจ็บ Pureblood ได้อยู่ในสภาวะอารมณ์ไม่เสถียรคืนนี้ Unprovoked โจมตีจากคนที่สุดจะต้องแสวงหาความสะดวกสบายไม่เจ็บปวดกว่าจะต้องยอมรับ "มีคุณแพ้ใจ!" เขาแค่ angrily ของอดีต-มนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เดือดและอื่น ๆ กว่าเจ็บเล็ก ๆ น้อย ๆ ตาเมะของประกายลึกลับที่พวกเขาหันกลับไปทางศูนย์ แผลที่ถูกยิงได้ไม่ดีก็เป็นเพียงกินหญ้า แต่มันก็เป็นที่ได้ส่งมันเจ็บที่ พันธุ์ที่มีอยู่แล้วในสภาวะอารมณ์ที่ไม่มั่นคงในคืนนี้ นี้โจมตีไม่มีเหตุผลจากคนคนหนึ่งกับคนที่เขาต้องการมากที่สุดที่จะแสวงหาความสะดวกสบายก็เป็นความเจ็บปวดมากกว่าที่เขาต้องการที่จะยอมรับ "คุณสูญเสียความคิดของคุณ ?!" เขาถามด้วยความโกรธของอดีตมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉุนและมากกว่าเจ็บเล็กน้อย คานาเมะ ตาเป็นประกายมืด ๆเช่นที่พวกเขาหันกลับไปยังศูนย์ บาดแผลที่ถูกยิงก็ไม่ได้เลวร้ายนะ แค่ถากๆ แต่ก็เคยส่ง มันเจ็บ การ pureblood ก็ไม่แน่นอนอารมณ์คืนนี้ นี้ unprovoked โจมตีจากคนคนหนึ่งที่เขาต้องการมากที่สุดที่จะแสวงหาความสะดวกสบาย มันเจ็บปวดกว่าที่เขาจะยอมรับ" คุณบ้าไปแล้วเหรอ ? ! " เขาเรียกร้อง ด้วยความโกรธของอดีตมนุษย์