It should of course be pointed out here that Ryan refers only to members of
the group itself; there are many examples of standard dialect speakers
(people in the media, teachers, etc.) regularly presented to minority group
children. Third, any speech style is characteristic of a particular group's
background and life-style, and therefore serves as a bond between group
members (Drake, 1980; Giles, 1977; Giles and Saint-Jacques, 1979). This is
especially so for groups undergoing a revitalization of group pride (e.g.
blacks in the United States, the Chicanos, the Welsh, etc.). But the group
bonding function of language extends beyond those groups experiencing
some renewed internal vigour. It also provides a group identity which is a
known, safe quantity; attempts to alter it may result in marginality: a feeling
of no longer belonging to one group and yet not quite fitting in with a new
one either (Lambert, 1967). Carranza and Ryan (1975), for example, advert
to the Mexican-American notion of the vendido: the sell-out, the defector to
the other side (see also Khlief, 1979; Kochman, 1976). Fourth, there is the
factor of "covert prestige" (Labov, 1966); non-standard varieties, although
low in prestige, may yet possess a toughness and a type of masculinity which
is appealing and which constitutes a prestige of its own. Indeed, there is
some evidence that this prestige is attractive even to those with more
standard styles. Thus, Trudgill (1972) noted that some middle-class males in
Norwich claimed to use non-standard forms more often than, in actuality,
they did.
มันควรแน่นอนชี้ออกนี่ว่า Ryan ถึงเฉพาะสมาชิกกลุ่มตัวเอง มีตัวอย่างมากของภาษาภาษามาตรฐาน(คนในสื่อ ครู ฯลฯ) นำเสนอเป็นกลุ่มชนกลุ่มน้อยเด็ก ที่สาม เธอพูดเป็นลักษณะของกลุ่มเฉพาะพื้นหลัง และวิถีชีวิต และทำหน้าที่เป็นพันธะระหว่างกลุ่มสมาชิก (แดรก 1980 กิเลส 1977 กิเลสและ Saint Jacques, 1979) นี่คือดังนั้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างการฟื้นฟูความภาคภูมิใจของกลุ่ม (เช่นกลุ่มดำในสหรัฐอเมริกา การ Chicanos ชาวเวลส์ ฯลฯ) แต่กลุ่มการติดยึดการทำงานของภาษาเกินกลุ่มประสบบางต่ออายุภายในเฟะ ยังมีตัวตนของกลุ่มซึ่งเป็นการรู้จัก ปลอดภัยปริมาณ ความพยายามที่จะเปลี่ยนแปลงแก้ไขอาจส่งผลให้ marginality: ความรู้สึกไม่เป็นสมาชิกของกลุ่มที่หนึ่ง และยัง ไม่เหมาะสม ด้วยใหม่หนึ่งใด (Lambert, 1967) Carranza และ Ryan (1975), ตัวอย่าง โฆษณาการเม็กซิกัน-อเมริกันแนวคิดของการ vendido: การ sell-out, defector เพื่อด้านอื่น ๆ (ดู Khlief, 1979 Kochman, 1976) 4 มีการปัจจัย "แอบแฝงเพรสทีจ" (Labov, 1966); มาตรฐานสายพันธุ์ แม้ว่าต่ำในเพรสทีจ ยังมีภาพการนึ่งและชนิดของความเป็นชายที่น่าสนใจ และที่ถือศักดิ์ศรีของตนเอง แน่นอน มีหลักฐานบางอย่างว่าศักดิ์ศรีนี้น่าสนใจแม้จะมีมากขึ้นรูปแบบมาตรฐาน ดังนั้น Trudgill (1972) ไว้ที่ชายชั้นกลางบางในอ้างว่า จะใช้ฟอร์มที่มาตรฐานบ่อยมากกว่า ใน actuality นอริชพวกเขาไม่
การแปล กรุณารอสักครู่..

ควรแน่นอนจะชี้ให้เห็นว่า ไรอัน หมายถึงเฉพาะสมาชิกของกลุ่มตัวเอง
; มีหลายตัวอย่างของผู้พูดภาษาถิ่น
( ประชาชนในสื่อ , ครู , ฯลฯ ) ประจำากลุ่ม
ชนกลุ่มน้อย เด็ก ประการที่สามลักษณะการพูดใด ๆที่เป็นลักษณะของพื้นหลังโดยเฉพาะกลุ่ม
และมีสไตล์และดังนั้นจึงทำหน้าที่เป็น ความสัมพันธ์ระหว่างสมาชิกในกลุ่ม
( Drake , 1980 ; ไจลส์1977 ; Giles และนักบุญฌา , 1979 ) นี้คือโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับกลุ่ม
ดำเนินการฟื้นฟูศักดิ์ศรีของกลุ่ม ( คนผิวดำ เช่น
ในสหรัฐอเมริกา chicanos , เวลส์ , ฯลฯ ) แต่กลุ่ม
พันธะหน้าที่ของภาษาเกินกลุ่มประสบ
ใหม่ภายใน ความแข็งแรง นอกจากนี้ยังมีกลุ่มตน ซึ่งเป็นปริมาณที่ปลอดภัย ;
รู้จักพยายามที่จะเปลี่ยนแปลงมันอาจส่งผลให้ขานรหัส : ความรู้สึก
ไม่เป็นหนึ่งในกลุ่ม และยัง ไม่ค่อยเหมาะกับใหม่
เหมือนกัน ( Lambert , 1967 ) Carranza และ Ryan ( 1975 ) , ตัวอย่างเช่น , โฆษณา
เพื่อความคิดอเมริกันเม็กซิกันของ vendido : ขายออก ผู้แปรพักตร์
ด้านอื่น ๆ ( เห็น khlief , 1979 ; kochman , 1976 ) ประการที่สี่ มี
ปัจจัยของ " เพรสทีจ ( ลาบอฟแอบแฝง " ,1966 ) ; มาตรฐานพันธุ์แม้ว่า
ต่ำในศักดิ์ศรี อาจยัง มีความเหนียว และชนิดของความเป็นชายที่
จะน่าสนใจและซึ่งถือเป็นศักดิ์ศรีของตนเอง แน่นอน มีหลักฐานบางอย่างที่เพรสทีจ
นี่มีเสน่ห์แม้กับผู้ที่มีลักษณะมาตรฐานมากขึ้น
ดังนั้น trudgill ( 1972 ) ระบุว่า มีชนชั้นกลางผู้ชาย
นอริช อ้างว่าใช้แบบฟอร์มมาตรฐานบ่อยกว่าในความเป็นจริง ,
ที่พวกเขาทำ
การแปล กรุณารอสักครู่..
