In the current study, perceived fri

In the current study, perceived friendlessness at T1 was linked to less prosocial behavior, but not concurrently to more antisocial behavior, when compared to children with low antisocial/high prosocial friends. In terms of these findings, this group of children behaves similarly to the “friendless” children described in studies of friends’ influence among older children and adolescents. In one study, early adolescents with deviant friends were found to be more delinquent than youth with non-deviant friends and friendless youth. However, there was no difference in delinquency between friendless adolescents and adolescents with non-deviant friends (Brendgen et al., 2000). Similarly, another study found that chronically friendless children in grade 5 demonstrated lower levels of peer-reported social competence and prosocial behavior than other children, but were not viewed by their peers as more aggressive (Wojslawowicz Bowker, Rubin, Burgess, Booth-Laforce, & Rose-Krasnor, 2006). Children without close friends are perhaps less antisocial due to a lack of peer modeling and/or reinforcement of antisocial behavior. At the same time, given that the current findings suggest that prosocial preschoolers affiliate with one another, a lack of highly prosocial friends may be a result of these children engaging in less prosocial behavior themselves. However, the extent to which adjustment outcomes for young children who nominate no best friends are the same as for children regarded as friendless on the basis of other measures (e.g., observation, peer and teacher report) is not clear from the current findings, and requires further investigation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษาปัจจุบัน friendlessness รับรู้ที่ T1 ลิงค์ลักษณะ prosocial น้อย แต่ไม่พร้อม พฤติกรรม antisocial มาก เมื่อเทียบกับเด็ก มีเพื่อน prosocial antisocial/สูง ต่ำ ในแง่ของการค้นพบเหล่านี้ เด็กกลุ่มนี้ทำงานคล้ายเด็ก "friendless" ที่อธิบายไว้ในการศึกษาอิทธิพลของเพื่อนในหมู่เด็กและวัยรุ่นเก่า ในหนึ่งการศึกษา วัยรุ่นตอนต้นกับเพื่อน deviant พบเป็นพ่อมากกว่าเยาวชนกับเพื่อนไม่ใช่ deviant และเยาวชน friendless อย่างไรก็ตาม มีผลต่างไม่ลงระหว่าง friendless วัยรุ่นและวัยรุ่นกับเพื่อนไม่ใช่ deviant (Brendgen et al., 2000) ในทำนองเดียวกัน การศึกษาอื่นพบว่า โรคเรื้อรัง friendless เด็กในชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 แสดงระดับล่างเพียร์รายงานความสามารถทางสังคมและพฤติกรรม prosocial กว่าเด็กอื่น ๆ แต่ไม่ได้ดูกับเพื่อน ๆ ของเขาเป็นสูงขึ้น (Wojslawowicz Bowker, Rubin แอ บูธ Laforce และโร Krasnor, 2006) เด็กไม่ มีเพื่อนสนิทอาจจะน้อยเนื่องจากการขาดของเพียร์โมเดลหรือเสริมแรงของพฤติกรรม antisocial antisocial ในเวลาเดียวกัน ที่พบปัจจุบันแนะนำว่า prosocial preschoolers ร่วมกัน ขาดเพื่อน prosocial สูงอาจเกิดจากเด็กเสน่ห์น้อย prosocial พฤติกรรมตัวเอง อย่างไรก็ตาม ขอบเขตการปรับปรุงผลสำหรับเด็กที่เสนอชื่อเพื่อนที่ดีที่สุดไม่มีเหมือนกับเด็กที่เป็น friendless ตามมาตรการอื่น ๆ (เช่น ครู เพื่อน และเก็บข้อมูลรายงาน) ไม่ชัดเจนจากผลการศึกษาปัจจุบัน และต้องตรวจสอบเพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาในปัจจุบันการรับรู้ friendlessness T1 ที่เชื่อมโยงกับพฤติกรรม prosocial น้อยลง แต่ไม่พร้อมที่จะเป็นปรปักษ์ต่อสังคมมากขึ้นพฤติกรรมเมื่อเทียบกับเด็กที่มีความเป็นปรปักษ์ต่อสังคมต่ำ / เพื่อน prosocial สูง ในแง่ของการค้นพบเหล่านี้กลุ่มของเด็กนี้มีลักษณะการทำงานคล้าย ๆ กับ "พวกพ้อง" เด็กที่อธิบายไว้ในการศึกษาอิทธิพลของเพื่อนในกลุ่มเด็กและวัยรุ่น ในการศึกษาวัยรุ่นตอนต้นกับเพื่อนปกติพบว่ามีการกระทำผิดมากกว่าเยาวชนที่มีเพื่อนที่ไม่เบี่ยงเบนและเยาวชนพวกพ้อง แต่มีความแตกต่างในการกระทำผิดไม่มีพวกพ้องระหว่างวัยรุ่นและวัยรุ่นกับเพื่อน ๆ ที่ไม่ได้เบี่ยงเบน (Brendgen et al., 2000) ในทำนองเดียวกันการศึกษาอื่นพบว่าเด็กพวกพ้องเรื้อรังในชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 แสดงให้เห็นถึงระดับล่างของเพียร์รายงานความสามารถทางสังคมและพฤติกรรม prosocial กว่าเด็กคนอื่น ๆ แต่ไม่ได้ดูจากเพื่อนร่วมงานของพวกเขาเป็นเชิงรุกมากขึ้น (Wojslawowicz Bowker รูบินพลเมืองบูธ-LaForce, และกุหลาบ Krasnor 2006) เด็กที่ไม่มีเพื่อนสนิทที่อาจจะต่อต้านสังคมน้อยลงเนื่องจากการขาดการสร้างแบบจำลองของเพียร์และ / หรือการเสริมแรงของพฤติกรรมต่อต้านสังคม ในเวลาเดียวกันที่ได้รับการค้นพบในปัจจุบันที่แสดงให้เห็นว่าพันธมิตร prosocial เด็กก่อนวัยเรียนกับอีกคนหนึ่งขาดเพื่อน prosocial สูงอาจเป็นผลของเด็กเหล่านี้มีส่วนร่วมในพฤติกรรม prosocial น้อยตัวเอง แต่ขอบเขตที่ผลการปรับตัวสำหรับเด็กเล็กที่เสนอชื่อไม่มีเพื่อนที่ดีที่สุดเช่นเดียวกับสำหรับเด็กที่ได้รับการยกย่องเป็นพวกพ้องบนพื้นฐานของมาตรการอื่น ๆ (เช่นการสังเกต peer และรายงานครู) ไม่ชัดเจนจากผลการวิจัยในปัจจุบันและ ต้องตรวจสอบต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษาปัจจุบัน การรับรู้ friendlessness ที่ T1 เชื่อมโยงกับพฤติกรรม prosocial น้อยลง แต่ไม่ใช่ทั้งพฤติกรรมต่อต้านสังคมมากขึ้น เมื่อเทียบกับเด็กต่ำ / สูง ต่อต้านสังคม เสริมสร้างสังคมเพื่อน ในแง่ของการค้นพบเหล่านี้ ซึ่งกลุ่มเด็กทำตัวเหมือน " เพื่อน " ที่อธิบายไว้ในการศึกษาของเด็ก เพื่อนของอิทธิพลในหมู่เด็กและวัยรุ่นในหนึ่งการศึกษา , วัยรุ่นตอนต้นกับเพื่อนปกติ พบว่ามีผู้กระทำผิดมากกว่าเยาวชนปลอด " เพื่อนและเยาวชนไม่มีเพื่อน อย่างไรก็ตาม ไม่พบความแตกต่างของระหว่างวัยรุ่นและวัยรุ่นที่มีปัญหาไม่หัวเดียวกระเทียมลีบเพื่อน ( brendgen et al . , 2000 ) ในทํานองเดียวกันการศึกษาอื่นพบว่า เด็กไม่มีเพื่อนตอน ป. 5 ) เรื้อรัง ลดระดับของความสามารถและพฤติกรรม prosocial รายงานสังคมเพื่อนมากกว่าเด็กอื่น แต่ไม่ได้ดู โดยเพื่อนเป็นก้าวร้าวมากขึ้น ( อยู่ wojslawowicz รูบิน เบอร์เกสส์ ลาฟอร์ซ , บูธ , กุหลาบ& krasnor , 2006 )เด็กที่ไม่มีเพื่อนอยู่ใกล้ อาจจะน้อย ต่อต้านสังคม ขาดเพื่อน นางแบบ และ / หรือการเสริมแรงพฤติกรรมต่อต้านสังคม . ในเวลาเดียวกัน ที่ได้รับผลในปัจจุบันชี้ให้เห็นว่า ความแตกต่าง สำหรับพันธมิตร กับอีกแบบหนึ่ง การขาดเพื่อนขอความแตกต่าง อาจเป็นผลของเด็กเหล่านี้มีส่วนร่วมในพฤติกรรม prosocial น้อยกว่าตัวเอง อย่างไรก็ตามขอบเขตที่ปรับผลสําหรับเด็กที่เสนอที่ดีที่สุดไม่มีเพื่อนเป็นเช่นเดียวกับเด็กถือเป็นเพื่อนบนพื้นฐานของมาตรการอื่น ๆ ( เช่น การรายงาน ( และครู ) ไม่ชัด จากผลการวิจัยปัจจุบัน และต้องมีการสอบสวนเพิ่มเติม