The entire discussion of the nature

The entire discussion of the nature, value and transferability of Japanese
manufacturing techniques was motivated by Japanese firms’ successful penetration
of western markets. Whereas the Japanese case concerned a relatively
recent achievement by large, export-oriented industrial firms, Prais was concerned
to explain a long-standing, superior performance of middle-sized
German firms over their British equivalents. More than this, Prais’ object from
the first was to demonstrate the detailed practical relationship between technical
training and productivity on the shop floor (Prais 1995: xiii). His research
was conducted with the knowledge that the formal German system of technical
training was superior to the British informal one.
His method was to make detailed comparisons of productivity in British and
German plants. These plants were matched for size – they typically employed
between 50 and 300 employees (neither the smallest nor the largest plant were
the object of study) and simple artefacts were chosen, ranging from biscuits to
springs, valves and fitted kitchen cabinets, but also including hotel service
(Prais 1995: 43ff.). Such simple artefacts could be expected to be manufactured
in both countries and so facilitated comparison. The extent of the program
of study is evident in the upwards of 160 plants investigated over the period
1983 to 1991 (Prais 1995: 44). As in the case of Japanese quality practices, we
want to know the nature of the gap in performance, the differences in practical
management of technology and then the arguments for the source of those
differences in organisational and institutional forms.
These comparisons corroborated the existence of a large productivity
gap between Germany and Britain evident from the national censuses of production.
In the engineering examples of spring, screw and valve manufacture,
German productivity was 63% higher than in Britain (Prais 1995: 48) and infurniture the German productivity advantage averaged 60% (Prais 1995: 51).15
When comparable types and quality of clothing were compared, the German
advantage was roughly double the production per employee hour (Prais 1995:
54), but such strict productivity comparisons fail to account for major differences
in quality and approach to manufacture (Prais 1995). This was particularly
evident for biscuit manufacture, where according to the productivity
measure of ‘biscuit-tons per employee hour’ the German worker produced 20%
less than the British (Prais 1995: 55), but the ‘average German biscuit’ commanded
2–3 times the retail price of the average British biscuit. The German
biscuit manufacturers had moved their products so far up the quality scale that
productivity was no longer a significant indicator of true difference.
Unlike manufacturing, hotel services are not subject to international competition,
nor do they have the same scope for technological change. So it appears
especially significant that when Prais used ‘guest-nights’ as a measure of output
and full-time equivalent labour as a measure of input for hotels of the same
Michelin star rating, he found that German and Dutch hotels required half the
labour per guest-night of the British hotels (Prais 1995: 59). This example points
strongly to some national influence on the nature and organisation of employees
being at the heart of the international differences in productivity

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การสนทนาทั้งหมด ของธรรมชาติ ค่า transferability ของญี่ปุ่นเทคนิคการผลิตมีแรงจูงใจ โดยบริษัทญี่ปุ่นเจาะประสบความสำเร็จของประเทศตะวันตก ในขณะที่ความกังวลกรณีญี่ปุ่นค่อนข้างความสำเร็จล่าสุด โดยใหญ่ ส่งออกอุตสาหกรรมบริษัท Prais เกี่ยวข้องอธิบายประสิทธิภาพที่ยาวนาน ห้องของ middle-sizedบริษัทเยอรมันกว่าเทียบเท่าของอังกฤษ มากกว่านี้ Prais ของวัตถุจากครั้งแรกแสดงให้ เห็นถึงความสัมพันธ์การปฏิบัติรายละเอียดระหว่างทางเทคนิคฝึกอบรมและผลผลิตในการผลิต (Prais 1995: xiii) งานวิจัยของเขาวิธีการใช้ความรู้ที่ระบบเยอรมันทางด้านเทคนิคฝึกอบรมจะได้เป็นภาษาอังกฤษวิธีของเขาเป็นการเปรียบเทียบรายละเอียดของผลผลิตในอังกฤษ และพืชเยอรมัน พืชเหล่านี้ถูกจับคู่ขนาด – พวกเขามักจะจ้างระหว่างพนักงาน 50 และ 300 (ไม่น้อยที่สุดหรือโรงงานที่ใหญ่ที่สุดได้วัตถุประสงค์ของการศึกษา) และสิ่งที่ถูกเลือก ตั้งแต่ขนมขบเคี้ยวไปสปริง วาล์ว และตู้ครัวผ่อน แต่ยัง รวมถึงบริการ(Prais 1995: 43ff) สิ่งประดิษฐ์ง่าย ๆ เช่นอาจจะคาดว่าการผลิตทั้งในประเทศและให้บริการเปรียบเทียบ ขอบเขตของโปรแกรมการศึกษาจะเห็นได้ชัดที่ upwards of สอบสวนในช่วงพืช 1601983 กับ 1991 (Prais 1995:44) ในกรณีของญี่ปุ่นคุณภาพปฏิบัติ เราต้องการทราบลักษณะของช่องว่างในประสิทธิภาพ ความแตกต่างในทางปฏิบัติการจัดการเทคโนโลยี และอาร์กิวเมนต์สำหรับแหล่งที่มาของความแตกต่างในรูปแบบสถาบัน และ organisationalเปรียบเทียบเหล่านี้มีผลขนาดใหญ่ corroboratedช่องว่างระหว่างเยอรมนีและสหราชอาณาจักรที่เห็นได้ชัดจาก censuses แห่งชาติผลิตในตัวอย่างของสปริง สกรู และวาล์วผลิต วิศวกรรมผลผลิตที่เยอรมันได้ 63% สูงกว่าในสหราชอาณาจักร (Prais 1995:48) และ infurniture จากเยอรมันผลิต averaged 60% (Prais 1995:51) .15เมื่อเปรียบเทียบได้ชนิดและคุณภาพของเสื้อผ้าถูกเทียบ เยอรมันประโยชน์มีประมาณสองการผลิตต่อชั่วโมงพนักงาน (Prais 1995:54), แต่เปรียบเทียบผลผลิตที่เข้มงวดเช่นไม่ให้ความแตกต่างที่สำคัญในคุณภาพและวิธีการผลิต (Prais 1995) นี้เป็นอย่างยิ่งเห็นได้ชัดสำหรับผลิตขนม อยู่ตามประสิทธิผลวัดของ 'ขนมตันต่อชั่วโมงพนักงาน' ผู้ปฏิบัติงานเยอรมันผลิต 20%สั่งน้อยกว่าอังกฤษ (Prais 1995:55), แต่ 'เฉลี่ยขนมเยอรมัน'2 – 3 ครั้งราคาขายปลีกเฉลี่ยอังกฤษขนม ชาวเยอรมันผู้ผลิตขนมได้ย้ายปรับผลิตภัณฑ์ของตนมากขึ้นคุณภาพที่ผลผลิตไม่มีตัวบ่งชี้สำคัญของความแตกต่างอย่างแท้จริงซึ่งแตกต่างจากการผลิต บริการจะไม่ต้องแข่งขันระหว่างประเทศหรือพวกเขามีขอบเขตเดียวกันสำหรับการเปลี่ยนแปลงเทคโนโลยี จึงจะสำคัญที่เมื่อ Prais ใช้ 'ลงแขก' เป็นการวัดผลและแรงงานเทียบเท่าเต็มเวลาเป็นการวัดของข้อมูลป้อนเข้าสำหรับโรงแรมเดียวกันสะดวกจัดอันดับ เขาพบว่า เยอรมันและเนเธอร์แลนด์โรงแรมต้องครึ่งแรงงานต่อคืนพักที่โรงแรมในอังกฤษ (Prais 1995:59) ตัวอย่างนี้ชี้ขอให้บางชาติอิทธิพลที่มีต่อธรรมชาติและองค์กรของพนักงานเป็นหัวใจของความแตกต่างระหว่างประเทศในผลผลิต