Although geographically located in

Although geographically located in the northeast or I-San, Loei has many things in common with the northern region – namely its numerous high hills and mountains and its wintry as well as foggy climate. Literally speaking, the province deserves its name “Loei” which means ‘beyond’ or ‘to the furthest extreme’ as Loei lies in the northernmost part of the Northeastern region. Most notable is that Loei is the only province in Thailand where the temperature can drop to as low as zero Celsius in winter while it can become hotter than any province during summer. In short, Loei’s geography and climate is unique when compared to other I-San provinces.

Situated along the Phetchabun Mountain Range, Loei, a province that rises approximately 400 meters above sea level, is dubbed “the land of seas of mountains, the coolest in Siam”. Covering an area of 11,424 square kilometers (equivalent to 7.14 million rai of land), Loei Province, which is 520 kilometers from Bangkok shares a border with Laos to the north with the Khong and Heung Rivers forming the natural border, with Khon Kaen and Phetchabun Provinces to the south, with Nong Bua Lamphu, Udon Thani, Nong Khai and Khon Kaen Provinces to the east, and with Phitsanulok Province to the west. The province can be divided into three main areas: the high mountains in the west, the plains at the foot of the hills in the south and the east, and the lowlands in the basins of the Khong and the Loei Rivers.

Loei Province has an abundance of precious resources such as forests and natural resources. Of equal importance, however, is its unusual mix of northern and northeastern culture which is treasured by both locals and visitors. This remarkable cultural blend has produced more than one local dialect but only one local identity.

Attractions within the province that should be explored include Phu Kradung, Phu Luang and Phu Reua National parks, as well as Tha Li and Chiang Khan Districts.
Administratively, Loei is divided into 12 districts (Amphoes) : Mueang, Wang Saphung, Phu Kradueng, Chiang Khan, Pak Chom, Tha Li, Phu Ruea, Dan Sai, Na Haeo, Na Duang, Phu Luang, Pha Khao, Erawan and Nong Hin.
History of Loei

Loei is a place where visitors can track down pre-historic remnants such as cave paintings depicting people, human hands, animals and various symbols. Eleven such caves have been discovered; two in Mueang District and the other nine in Phu Kradung District.

Fortunately, the province’s isolation has helped in retaining local traditions, while delaying and buffering against the intrusion of external changes.
The provincial seal depicts the stupa at Phra That Sri Songrak, which was built in 1560 by King Chai Chetha of Sri Sattana Kanahut and King Maha Chakrapat of Ayuthaya as a memorial of the demarcation of the border between the two towns. The two kings ratified their common border at the site where the Oo Stream meets the Mun Stream (currently Dan Sai District).
Today’s Loei

Loei is a gateway to the exploration of both natural and cultural attractions. In addition, there are many traditions and festivals that are well known among tourists such as the Phi Ta Khon Procession, the Loei Cotton and Tamarind Fair and Homage to Phra That Sri Songrak Festival.

Due to its geographical diversity and soil composition, agriculture is the basis for the province’s economy. While the highlands in Loei are favorable to warm-temperature crops such as highland rice, macadamia nuts, passion fruit, and Arabica coffee, the plains at the foot of the hills are suitable for tropical crops like soybean, bananas, maize, sesame, rubber, grapes, and longan. On the other hand, other lowland areas are good for rice, cotton, mangoes, tamarind and flowers like roses, jasmine and Thai Gerbera. However, the main agricultural products are tamarind, rubber, mangoes, longan, bananas and lychees.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กันทางภูมิศาสตร์ตั้งอยู่ในตะวันออกเฉียงเหนือหรืออิสาน เลยมีสิ่ง in common with ภาคเหนือ – คือเป็นภูเขาสูงมากมาย และภูเขา และสภาพภูมิอากาศของ wintry รวมทั้งทะเลหมอก พูดอย่างแท้จริง จังหวัดชื่อ "เลย" ซึ่งหมายถึง 'เกิน' หรือ 'สุดหยั่ง' เป็นเลยอยู่ในตอนเหนือของภาคตะวันออก ที่สมควร แห่งคือ เลยเป็นจังหวัดเดียวในประเทศไทยที่อุณหภูมิสามารถลดลงไปเป็นต่ำเป็นศูนย์เซลเซียสในฤดูหนาวในขณะที่มันสามารถกลายเป็นร้อนมากกว่าจังหวัดใด ๆ ในระหว่างฤดูร้อน ในระยะสั้น ภูมิศาสตร์และภูมิอากาศเลยไม่ซ้ำกันเมื่อเทียบกับจังหวัดอื่น ๆ -ซานตั้งอยู่ตามแนวเทือกเขาเพชรบูรณ์ เลย จังหวัดที่เพิ่มขึ้นประมาณ 400 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล ได้ฉายาว่า "ดินแดนแห่งทะเลภูเขา coolest ในสยาม" ครอบคลุมพื้นที่กิโลเมตรพื้นที่ 11,424 (เทียบเท่ากับ 7.14 ล้านไร่), จังหวัดเลย ซึ่งอยู่ห่างจากกรุงเทพฯ 520 กิโลเมตรร่วมเส้นขอบกับลาวทางทิศเหนือมีคลองและแม่น้ำ Heung ขึ้นขอบธรรมชาติ ขอนแก่นและจังหวัดเพชรบูรณ์ใต้ หนองบัวลำภู อุดรธานี หนองคาย และขอนแก่น จังหวัดขอนแก่นฝั่งตะวันออกกับและ จังหวัดพิษณุโลกไปทางตะวันตก จังหวัดสามารถแบ่งออกเป็นพื้นที่หลักที่สาม: ภูเขาสูงทิศตะวันตก ราบที่เท้าของภูเขาในภาคใต้ และภาคตะวันออก และสกอตแลนด์ตอนใต้ในอ่างล่างหน้าโขงและแม่น้ำเลยจังหวัดเลยมีความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรอันมีค่าเช่นป่าไม้และทรัพยากรธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม จะผสมความผิดปกติของวัฒนธรรมภาคเหนือ และอีสานที่ตบ โดยใส่ของสำคัญ ผสมผสานวัฒนธรรมนี้โดดเด่นได้ผลิตมากกว่าหนึ่งภาษาท้องถิ่นแต่ภายในตัวเดียวแหล่งท่องเที่ยวภายในจังหวัดที่ควรสำรวจได้แก่ภูกระดึง ภูหลวง และ อุทยานแห่งชาติภูล่องเรือหา เป็นอำเภอท่าลี่ และอำเภอเชียงคานAdministratively เลยถูกแบ่งออกเป็น 12 เขต (อำเภอ): เมือง วังสะ พุงวัง ภูกระดึง เชียงคาน ปากชม อำเภอท่าลี่ ภูเรือ ด่านซ้าย แหวนา นาด้วง ภูหลวง ผาขาว เอราวัณ และหนองหินประวัติศาสตร์เลยเลยเป็นที่นักท่องเที่ยวสามารถติดตามลงเศษก่อนประวัติศาสตร์เช่นภาพเขียนถ้ำที่แสดงให้เห็นถึงคน มือของมนุษย์ สัตว์ และสัญลักษณ์ต่าง ๆ ได้ถูกค้นพบถ้ำดังกล่าว 11 สองในอำเภอเมืองและอื่น ๆ เก้าในอำเภอภูกระดึงโชคดี แยกของจังหวัดได้ช่วยรักษาประเพณีท้องถิ่น ในขณะที่ล่าช้า และบัฟเฟอร์กับบุกรุกเปลี่ยนแปลงภายนอกตราประจำจังหวัดมีภาพเจดีย์ที่พระที่ศรี Songrak ซึ่งถูกสร้างขึ้นใน 1560 โดยกษัตริย์ชัย Chetha ของศรี Sattana Kanahut และ Chakrapat มหากษัตริย์ของอยุธยาเป็นอนุสรณ์การปักปันแดนระหว่างเมืองสอง กษัตริย์สองสำคัญของชายแดนทั่วไปที่ไซต์ที่สตรีมดาตรงกับกระแสมูล (ปัจจุบันอำเภอด่านซ้าย) วันนี้เลยเลยเป็นเกตเวย์ไปสำรวจสถานที่ท่องเที่ยวธรรมชาติ และวัฒนธรรม นอกจากนี้ มีหลายประเพณีและเทศกาลที่รู้จักกันดีในหมู่นักท่องเที่ยว เช่นเกาะตาโขนขบวน ฝ้ายเลย และมะขามพอดีกับพระที่ศรี Songrak เทศกาลของความหลากหลายทางภูมิศาสตร์และองค์ประกอบของดิน เกษตรเป็นพื้นฐานเศรษฐกิจของจังหวัด ในขณะที่ไฮแลนด์ในเลยควรอุ่นอุณหภูมิพืช เช่นข้าวที่ราบสูง ถั่วแมคคาเดเมีย เสาวรส กาแฟ ราบที่เท้าของภูเขาจะเหมาะสมกับพืชเมืองร้อนเช่นถั่วเหลือง กล้วย ข้าวโพด งา ยาง องุ่น และลำไย บนมืออื่น ๆ อื่น ๆ พื้นที่ราบดีสำหรับข้าว ฝ้าย มะม่วง มะขาม และดอกไม้ เช่นกุหลาบ มะลิเยอบี ร่าไทย อย่างไรก็ตาม ผลิตภัณฑ์การเกษตรหลักเป็นมะขาม ยาง มะม่วง ลำไย กล้วย และ lychees

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าทางภูมิศาสตร์ที่ตั้งอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ หรือ อีสาน เลยมีหลายสิ่งที่เหมือนกันกับภาคเหนือ–คือภูเขาสูงและเทือกเขาของมันมากมาย และหนาว รวมทั้งสภาพอากาศมีหมอกหนา แท้จริงการพูด , จังหวัดที่สมควรได้รับชื่อของมัน " เลย " ซึ่งหมายถึง ' เกิน ' หรือ ' ไปไกลมาก ' เลยอยู่ในส่วนเหนือสุดของภาคตะวันออกเฉียงเหนือเด่นที่สุดคือที่จังหวัดเลย เป็นจังหวัดเดียวในประเทศไทยที่อุณหภูมิจะลดลงต่ำกว่าศูนย์องศาเซลเซียสในฤดูหนาว ในขณะที่ มันสามารถจะร้อนกว่าจังหวัดใด ๆ ในช่วงฤดูร้อน สั้นๆ เลย คือ ภูมิศาสตร์และภูมิอากาศเฉพาะเมื่อเทียบกับจังหวัดอีสานอื่น ๆ .

ตั้งอยู่ตามแนวเทือกเขาเพชรบูรณ์ อำเภอเมือง จังหวัดที่เพิ่มขึ้นประมาณ 400 เมตรเหนือระดับน้ำทะเลถูกขนานนามว่า " ดินแดนแห่งทะเลภูเขา สุดสยาม " ครอบคลุมพื้นที่ของเอเซียตารางกิโลเมตร ( เท่ากับ 7.14 ล้านไร่ของที่ดิน จังหวัดเลย ซึ่งเป็น 520 กิโลเมตรจากกรุงเทพฯ หุ้นชายแดนกับลาวเหนือกับคลอง และแม่น้ำเป็นเขตแดนธรรมชาติ ฮยอง กับขอนแก่นและจังหวัดเพชรบูรณ์ไปทางทิศใต้ , หนองบัวลำภู , อุดรธานี ,หนองคายและขอนแก่นจังหวัดไปทางทิศตะวันออก และพิษณุโลก ไปทางทิศตะวันตก จังหวัดสามารถแบ่งออกเป็นสามพื้นที่หลัก : ภูเขาสูงทางทิศตะวันตก พื้นที่ราบที่เท้าของภูเขาในภาคใต้และตะวันออก และพื้นที่ราบในแอ่งน้ำของคลองและแม่น้ำเลย

จังหวัดเลยมีความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรที่มีค่า เช่น ป่าและทรัพยากรธรรมชาติ .ที่สำคัญ เท่า อย่างไรก็ตาม เป็นการผสมที่ผิดปกติของภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งจะเน้นวัฒนธรรมทั้งชาวบ้านและผู้เข้าชม ผสมผสานวัฒนธรรมที่น่าทึ่งได้ผลิตมากกว่าหนึ่งภาษาท้องถิ่นแต่เพียงหนึ่งเอกลักษณ์ท้องถิ่น

สถานที่ท่องเที่ยวภายในจังหวัดที่ควรศึกษา ได้แก่ ภูกระดึง ภูหลวง และอุทยานแห่งชาติภูเรือ รวมทั้ง ท่าลี่ เชียงคาน
และเขตมี เลยจะแบ่งออกเป็น 12 เขต ( อำเภอ ) อ. วังสะพุง ภูกระดึง , , ปากชมเชียงคาน ท่าลี่ ภูเรือ ด่านซ้ายนาแห้ว นาด้วง ภูหลวง ผาขาว เอราวัณ และหนองหิน
ประวัติเลย

เลยเป็นสถานที่ที่ผู้เข้าชม สามารถติดตามประวัติศาสตร์ pre เศษเช่นถ้ำภาพวาดมือคน , มนุษย์ , สัตว์ และสัญลักษณ์ต่าง ๆ11 ถ้ำดังกล่าวได้ถูกค้นพบ สอง ในเขตอำเภอเมือง และอำเภออื่น ๆเก้าในภูกระดึง

โชคดีแยกของจังหวัดที่ได้ช่วยในการรักษาประเพณีท้องถิ่น ในขณะที่ล่าช้า และบัฟเฟอร์กับการบุกรุกของการเปลี่ยนแปลงภายนอก
ตราจังหวัดแสดงให้เห็นเจดีย์พระธาตุศรีสองรักที่ ,ซึ่งถูกสร้างขึ้นในปี 1560 โดยกษัตริย์ชัยศรี sattana ในสมัยพระบาทสมเด็จพระ kanahut กษัตริย์มหา chakrapat ของอยุธยา เป็นอนุสรณ์สถานของเขตพรมแดนระหว่างสองเมือง สองกษัตริย์ช่วงชายแดนร่วมกันของพวกเขาในเว็บไซต์ที่ตรงมุนุกระแสกระแส ( ปัจจุบัน อำเภอด่านซ้าย )
วันนี้เลย

เลยเป็นประตูเพื่อสำรวจธรรมชาติ และแหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม .นอกจากนี้ยังมีประเพณีและเทศกาลมากมายที่เป็นที่รู้จักกันดีในหมู่นักท่องเที่ยว เช่น ผีตาโขน ขบวนเลยฝ้าย และมะขามที่ยุติธรรมและสักการะพระธาตุศรีสองรักเทศกาล

เนื่องจากความหลากหลายทางภูมิศาสตร์และองค์ประกอบของดิน การเกษตรเป็นพื้นฐานสำหรับเศรษฐกิจของจังหวัดในขณะที่ ไฮแลนด์ ในจังหวัดเลย เป็นมงคลกับพืช อุณหภูมิอบอุ่น เช่น ไฮแลนด์ ข้าว , ถั่วแมคคาเดเมีย , เสาวรส , และกาแฟอาราบิก้า ที่ราบที่เท้าของภูเขาเหมาะสำหรับเขตร้อน พืช เช่น ถั่วเหลือง กล้วย ข้าวโพด งา ยาง องุ่น ลำไย บนมืออื่น ๆ , ที่ลุ่มอื่นที่ดีสำหรับข้าว ฝ้าย มะม่วง มะขาม และดอกไม้ เช่น ดอกกุหลาบมะลิ และ ไทย เยอบีร่า . อย่างไรก็ตาม หลักเกษตรผลิตภัณฑ์มะขาม ยางพารา มะม่วง ลำไย กล้วย และลิ้นจี่