6.5.1 Method6.5.1.1 Defining ‘Carbo

6.5.1 Method
6.5.1.1 Defining ‘Carbon Footprint ’
A ‘carbon footprint’ is a term used to describe the amount
of greenhouse gas (GHG) emissions which arise from the
life cycle of a product. It involves the greenhouse gases;
carbon dioxide (CO2), methane (CH4), and nitrous oxide
(N2O), together with families of gases including hydrofluorocarbons
(HFCs) and perfluorocarbons (PFCs). The
use of CO2 equivalent (CO2 e) as a standard unit allows for
the impacts from this wide range of gases to be quantified
(British Standards Institution, 2008).
A ‘life cycle’ can be defined as the “consecutive and interlinked
stages of a product system, from raw material
acquisition or generation of natural resources, to end of
life, inclusive of any recycling or recovery activity” (British
Standard Institution, 2011; ISO, 2006).
A ‘life cycle assessment’ (LCA) can be defined as a “compilation
and evaluation of inputs, outputs and potential
environmental impacts of a product throughout its life
cycle” (ISO, 2006).
A further distinction can be made between life cycle assessments
which are performed ‘cradle-to-gate’ or ‘cradle-
to-grave’. A cradle-to-grave life cycle is calculated
from the extraction or acquisition of raw materials to recycling
and disposal of waste. A cradle-to-gate life cycle
on the other hand stops at the point at which the product
leaves the organization undertaking the assessment
(British Standard Institution, 2011).
Carbon footprinting is a special form of a life cycle assessment.
During a full LCA the climate change, social,
economic and environmental impacts are assessed,
whereas a carbon footprint only looks at the impact category
of climate change (ISO, 2011).
This study is based on the framework set out by the BSI
Publicly Available Specification (PAS) 2050. PAS 2050 is
built on existing life cycle methods
(BS EN ISO 14040 and BS EN 14044). The PAS 2050 framework
gives requirements specifically for the assessment
of greenhouse gas (GHG) emissions within the life cycle
of goods and services (British Standard Institution, 2011).
The method provides a powerful way for companies to
incorporate emission impacts into decision making and
to demonstrate environmental/corporate responsibility
leadership (British Standards Institution, 2008).
The calculation of the carbon footprint consists of five
steps:
Step 1: Building a process map of the product’s life cycle,
including all material, energy and waste flows;
Step 2: Checking boundaries and prioritization;
Step 3: Collecting data on material amounts, activities
and emission factors across all life cycle stages;
Step 4: Calculating the footprint;
Step 5 (optional): Checking uncertainty to assess the precision
of the footprint analysis (British Standards Institution,
2008);
6.5.1.2 Goal and functional unit
The goal of this study was to perform a streamlined carbon
footprint to determine the emissions associated with
the removal of plastics from the ocean and the production
of oil through pyrolysis out of this end-of-life plastic.
Different scenarios were compared.
The functional unit is the reference unit used for the calculation
of the carbon footprint (British Standard Institution,
2011). The aim of this study was to look specifically
at the removal of plastics from the ocean and the treatment
of the recycled plastic. The functional unit in this
case was therefore taken to be the weight of 1 ton (MT)
of plastic.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

6.5.1 วิธี6.5.1.1 กำหนด 'คาร์บอน'การ 'คาร์บอน' เป็นคำที่ใช้อธิบายจำนวนของ (GHG) การปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่เกิดขึ้นจากการวงจรชีวิตของผลิตภัณฑ์ เกี่ยวข้องกับก๊าซเรือนกระจกคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2), มีเทน (CH4), และไนตรัสออกไซด์(N2O), พร้อมกับครอบครัวของก๊าซรวมถึง hydrofluorocarbons(ฟรุก) และ perfluorocarbons (PFCs) การใช้ของเทียบเท่า CO2 (CO2 e) ตามหน่วยมาตรฐานช่วยให้การผลกระทบจากก๊าซจะถูกวัดหลากหลาย(มาตรฐานอังกฤษสถาบัน 2008)'วงจรชีวิต' ที่สามารถกำหนดเป็น "ต่อเนื่องกัน และคนเชื่อมโยงขั้นตอนของระบบผลิตภัณฑ์ จากวัตถุดิบซื้อหรือสร้างทรัพยากรธรรมชาติ การสิ้นสุดของชีวิต รวมกิจกรรมการรีไซเคิลหรือการกู้คืน"บริติชสถาบันมาตรฐาน 2011 ISO, 2006)'ประเมินวงจรชีวิต' (LCA) สามารถกำหนดเป็นการรวบรวม"และประเมินผลของอินพุต เอาต์พุต และศักยภาพผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของผลิตภัณฑ์ตลอดชีวิตของมันรอบ" (ISO, 2006)มีความแตกต่างเพิ่มเติมสามารถทำได้ระหว่างรอบการประเมินซึ่งดำเนินการ 'เปลประตู' หรือ ' เปล -การตาย ' คำนวณวงจรชีวิตเปลศพจากการสกัดหรือการได้มาซึ่งวัตถุดิบรีไซเคิลและกำจัดของเสีย วงจรชีวิตเปลประตูคง หยุดที่จุดซึ่งผลิตภัณฑ์ทำให้องค์กรดำเนินการประเมิน(อังกฤษมาตรฐานสถาบัน 2011)Footprinting คาร์บอนเป็นฟอร์มแบบพิเศษของการประเมินวัฏจักรชีวิตระหว่าง LCA เต็มการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ สังคมประเมินผลกระทบทางเศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อมในขณะที่การปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์เพียงดูที่ประเภทของผลกระทบเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ (ISO, 2011)การศึกษานี้เป็นไปตามกรอบที่กำหนดโดยการเผยสเปค (PAS) 2050 เป็น PAS 2050บนวิธีวงจรชีวิตที่มีอยู่(BS EN ISO 14040 และ BS EN 14044) กรอบ PAS 2050ทำให้ความต้องการเฉพาะสำหรับการประเมินก๊าซเรือนกระจก (GHG) รอบการปล่อยภายในชีวิตสินค้าและบริการ (อังกฤษมาตรฐานสถาบัน 2011)วิธีการให้วิธีมีประสิทธิภาพสำหรับบริษัทที่จะรวมมลพิษผลกระทบต่อการตัดสินใจ และแสดงให้เห็นถึงความรับผิดชอบด้านสิ่งแวดล้อมองค์กรความเป็นผู้นำ (อังกฤษมาตรฐานสถาบัน 2008)การคำนวณปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์ประกอบด้วย 5ขั้นตอน:ขั้นตอน 1: การสร้างแผนที่กระบวนการของวงจรชีวิตของผลิตภัณฑ์รวมทุกวัสดุ พลังงาน และของเสียไหลขั้น 2: ตรวจสอบขอบเขตและจัดลำดับความสำคัญขั้น 3: รวบรวมข้อมูลยอดเงินวัสดุ กิจกรรมและปัจจัยการปล่อยผ่านขั้นตอนของวงจรชีวิตทั้งหมดขั้น 4: คำนวณรอยขั้นตอนที่ 5 (อุปกรณ์เสริม): ความไม่แน่นอนในการประเมินความแม่นยำของการตรวจสอบการวิเคราะห์รอยเท้า (ของสถาบันมาตรฐานอังกฤษ2008);6.5.1.2 เป้าหมายและหน่วยงานเป้าหมายของการศึกษานี้คือการ ทำคาร์บอนมีประสิทธิภาพรอยการตรวจสอบการปล่อยมลพิษที่เกี่ยวข้องกับการกำจัดพลาสติกจากมหาสมุทรและการผลิตน้ำมันผ่านไพโรไลซิจากพลาสติกสิ้นสุดของชีวิตนี้สถานการณ์ต่าง ๆ ได้เมื่อเปรียบเทียบหน่วยงานเป็นหน่วยอ้างอิงที่ใช้สำหรับการคำนวณปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์ (สถาบันมาตรฐานอังกฤษ2011) ด้วยจุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือการ ค้นหาโดยเฉพาะในการกำจัดพลาสติกจากมหาสมุทรและการรักษาพลาสติกรีไซเคิล หน่วยงานนี้กรณีถูกดังนั้นจะเป็นน้ำหนักของ 1 ตัน (MT)พลาสติก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

6.5.1 วิธี
6.5.1.1 กำหนด 'คาร์บอนฟุตพริ้นท์'
A 'การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์'
เป็นคำที่ใช้อธิบายจำนวนเงินของก๊าซเรือนกระจก(GHG)
ที่เกิดขึ้นจากวงจรชีวิตของผลิตภัณฑ์ มันเกี่ยวข้องกับก๊าซเรือนกระจกก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) ก๊าซมีเทน (CH4) และไนตรัสออกไซด์ (N2O) ร่วมกับครอบครัวของก๊าซรวมทั้ง hydrofluorocarbons (HFCs) และ perfluorocarbons (PFCs) ใช้เทียบเท่า CO2 (CO2 จ) เป็นหน่วยมาตรฐานช่วยให้ผลกระทบจากความหลากหลายของก๊าซที่จะวัด(อังกฤษสถาบันมาตรฐาน 2008). A 'วงจรชีวิต' สามารถกำหนดเป็น "ติดต่อกันและเชื่อมโยงกันขั้นตอนของการระบบผลิตภัณฑ์จากวัตถุดิบที่ได้มาหรือรุ่นของทรัพยากรธรรมชาติที่จะสิ้นสุดของชีวิตรวมของการรีไซเคิลหรือการกู้คืนกิจกรรม"(อังกฤษมาตรฐานสถาบันการศึกษา 2011; ISO 2006). A 'การประเมินวัฏจักรชีวิต (LCA) สามารถ กำหนดให้เป็น "การรวบรวมและการประเมินผลของปัจจัยการผลิตผลผลิตและศักยภาพของผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของผลิตภัณฑ์ตลอดชีวิตวงจร" (ISO 2006). ความแตกต่างต่อไปสามารถทำได้ระหว่างการประเมินวงจรชีวิตที่จะดำเนินการ 'อู่ต่อประตูหรือ 'cradle- ไปที่หลุมฝังศพ' วงจรชีวิตของอู่ต่อหลุมฝังศพจะถูกคำนวณจากการสกัดหรือการได้มาของวัตถุดิบเพื่อการรีไซเคิลและการกำจัดของเสีย เปลไปประตูวงจรชีวิตในมืออื่น ๆ จะหยุดที่จุดที่สินค้าออกจากองค์กรดำเนินการประเมิน(มาตรฐานอังกฤษสถาบัน 2011). footprinting คาร์บอนเป็นรูปแบบพิเศษของการประเมินวงจรชีวิต. ในช่วงที่เต็มไปด้วย LCA การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศสังคมผลกระทบทางเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อมได้รับการประเมินในขณะที่การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เพียงแต่ดูที่หมวดหมู่ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (ISO 2011). การศึกษาครั้งนี้จะขึ้นอยู่กับกรอบที่กำหนดไว้โดย BSI สาธารณชนรายละเอียดที่มีจำหน่าย (PAS) 2050 PAS 2050 ถูกสร้างขึ้นบนที่มีอยู่วิธีวงจรชีวิต(BS EN ISO 14040 และ BS EN 14044) ปา 2,050 กรอบจะช่วยให้ความต้องการเฉพาะสำหรับการประเมินผลของก๊าซเรือนกระจก(GHG) ที่อยู่ในวงจรชีวิตของสินค้าและบริการ(มาตรฐานอังกฤษสถาบัน 2011). วิธีการให้เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพสำหรับ บริษัท ที่จะรวมผลกระทบต่อการปล่อยก๊าซเข้าไปในการตัดสินใจและการแสดงให้เห็นถึงสิ่งแวดล้อม / ความรับผิดชอบขององค์กรเป็นผู้นำ(อังกฤษสถาบันมาตรฐาน 2008). การคำนวณการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ประกอบด้วยห้าขั้นตอนขั้นตอนที่1: การสร้างแผนที่กระบวนการของวงจรชีวิตของผลิตภัณฑ์ที่รวมทั้งวัสดุพลังงานและกระแสเสียขั้นที่2: การตรวจสอบขอบเขตและจัดลำดับความสำคัญ; ขั้นตอนที่ 3: การเก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับจำนวนวัสดุกิจกรรมและปัจจัยที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกในทุกขั้นตอนของวงจรชีวิตขั้นที่4: การคำนวณการปล่อยก๊าซนั้นขั้นตอนที่5 (อุปกรณ์เสริม): การตรวจสอบความไม่แน่นอนในการประเมินความแม่นยำของการวิเคราะห์รอย(มาตรฐานอังกฤษ สถาบัน2008); 6.5.1.2 เป้าหมายและหน่วยทำงานเป้าหมายของการศึกษาครั้งนี้เพื่อดำเนินการคาร์บอนคล่องตัวรอยเพื่อตรวจสอบการปล่อยมลพิษที่เกี่ยวข้องกับการกำจัดของพลาสติกจากมหาสมุทรและการผลิตน้ำมันที่ผ่านการไพโรไลซิออกมาจากปลายของนี้พลาสติก -Life. สถานการณ์ที่แตกต่างกันถูกนำมาเปรียบเทียบ. หน่วยการทำงานเป็นหน่วยอ้างอิงที่ใช้ในการคำนวณของการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (มาตรฐานอังกฤษสถาบัน 2011) จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้คือการมองเฉพาะในการกำจัดของพลาสติกจากมหาสมุทรและการรักษาจากพลาสติกรีไซเคิล หน่วยการทำงานในกรณีที่ถูกนำมาดังนั้นจึงจะต้องมีน้ำหนัก 1 ตัน ​​(MT) จากพลาสติก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

石灰