Catching the BuzzIn June 1952, when

Catching the Buzz
In June 1952, when Lindauer was busy in his second summer of swarm watching
in munich, I was born some 6,500 kilometers (4,000 miles) away, in a little
town in Pennsylvania. a few years later, my family moved to Ithaca, new york,
which has been basically my hometown ever since. While growing up in ellis
Hollow, a rural community a few miles east of Ithaca, I spent much time alone
exploring the wild areas around our home: shady hardwood forests on the steep
hillsides, sunlit abandoned fields where the land slopes gently, and winding cascadilla
creek connecting broad swamps in the valley bottom. my favorite find
was about a mile from home down a dirt road that led to an old farmhouse. Here,
in a sunny spot beside a field of goldenrod, I discovered two wooden hives of
bees that belonged to a beekeeper. I loved visiting these hives. Sitting beside one,
I could see bees landing heavily at the entrance with loads of brightly colored
pollen, I could hear the hum of bees fanning their wings to ventilate their nest,
and I could smell the aroma of ripening honey. That thousands of insects could
live together so densely and harmoniously, and could build delicate wax combs
filled with delicious honey, was an almost miraculous wonder that left a deep
impression. no less impressive was what I saw when I lay in the tall grass beside
these hives: thousands of humming bees crisscrossing the blue summer sky like
shooting stars.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จับกระแสใน 1952 มิถุนายน เมื่อ Lindauer ไม่ว่างในช่วงฤดูร้อนของเขาสองของฝูงดูในมิวนิค ผมเกิดบาง 6,500 กิโลเมตร (4,000 ไมล์) ในเล็กน้อยเมืองในเพนซิลวาเนีย จึง ครอบครัวย้ายไปอิทากา นิวยอร์กซึ่งได้รับการพื้นบ้านเกิดของฉันตั้งแต่นี้ ในขณะที่เติบโตมาในเอลลิสกลวง ชุมชนชนบทไม่กี่ไมล์ทางตะวันออกของอิทากา ผมใช้เวลาอยู่คนเดียวสำรวจพื้นที่ป่ารอบบ้านของเรา: ร่มไม้ป่าบนสูงเนินเขา เขตทิ้งกลางแจ้งที่ที่ดินลาดเบา ๆ และคดเคี้ยว cascadillaห้วยหนองน้ำกว้างด้านล่างหุบเขาเชื่อมต่อ ค้นหารายการโปรดของฉันเป็นเรื่องจากบ้านลงถนนลูกรังที่นำไปสู่การไร่เก่า ที่นี่ในจุดที่แดดข้างฟิลด์ของ goldenrod พบกลุ่มไม้สองของผึ้งที่อยู่ให้ beekeeper ฉันรักไปกลุ่มเหล่านี้ นั่งข้างหนึ่งผมสามารถเห็นผึ้งหนักลงที่ทางเข้ากับโหลดของสดใสสีเกสร ฉันสามารถได้ยินเสียงการครวญเพลงของผึ้งแฟนนิงปีกรังของพวกเขา การถ่ายเทอากาศและผมจะได้กลิ่นหอมของน้ำผึ้งสุก ว่าสามารถพันแมลงอยู่ด้วยกันอย่างกลมกลืน และเพื่อให้แน่น และสามารถสร้างรวงผึ้งขี้ผึ้งอ่อนเติมน้ำผึ้งอร่อย ได้พบการอัศจรรย์เกือบที่ลึกประทับใจ น่าประทับใจไม่น้อยคือสิ่งที่ผมเห็นเมื่อฉันวางในหญ้าข้างกลุ่มเหล่านี้: พันฮัมผึ้ง crisscrossing ฤดูร้อนสีฟ้าท้องฟ้าเช่นดาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จับกระซิบกระซาบ
ในเดือนมิถุนายน 1952 เมื่อ Lindauer กำลังยุ่งในช่วงฤดูร้อนที่สองของการจับกลุ่มดู
ในมิวนิคผมเกิดมาบางส่วน 6,500 กิโลเมตร (4,000 ไมล์) ในเล็ก ๆ น้อย ๆ
เมืองในรัฐเพนซิลวาเนีย ไม่กี่ปีต่อมาครอบครัวของฉันย้ายไป Ithaca, นิวยอร์กใหม่
ซึ่งได้รับการพื้นบ้านเกิดของฉันนับตั้งแต่ ในขณะที่เติบโตขึ้นมาในเอลลิส
ฮอลโลว์ชุมชนชนบทไม่กี่ไมล์ทางตะวันออกของ Ithaca ผมใช้เวลามากเพียงอย่างเดียว
ในการสำรวจพื้นที่ป่ารอบ ๆ บ้านของเรา: ไม้ป่าที่ร่มรื่นบนที่สูงชัน
เนินเขา, Sunlit ทุ่งร้างที่ที่ดินเนินเขาเบา ๆ และคดเคี้ยว Cascadilla
ลำห้วยหนองน้ำที่เชื่อมต่อกันในวงกว้างในด้านล่างหุบเขา ค้นหาที่ชื่นชอบของฉัน
คือประมาณหนึ่งไมล์จากบ้านลงถนนลูกรังที่นำไปสู่บ้านไร่เก่า ที่นี่
ในจุดที่มีแดดข้างด้านการ goldenrod ผมค้นพบสองลมพิษไม้ของ
ผึ้งที่เป็นคนเลี้ยงผึ้ง ฉันรักการเยี่ยมชมลมพิษเหล่านี้ นั่งอยู่ข้างหนึ่ง
ฉันจะได้เห็นผึ้งเชื่อมโยงไปถึงอย่างมากที่ทางเข้ากับโหลดของสีสดใส
เกสรผมสามารถได้ยินเสียงครวญเพลงของผึ้งพัดปีกของพวกเขาเพื่อระบายอากาศรังของพวกเขา
และผมได้กลิ่นหอมของน้ำผึ้งสุก ว่าจำนวนของแมลงที่สามารถ
อยู่ร่วมกันเพื่อให้หนาแน่นและกลมกลืนและสามารถสร้างหวีขี้ผึ้งที่ละเอียดอ่อน
ที่เต็มไปด้วยน้ำผึ้งอร่อยเป็นที่น่าอัศจรรย์น่าแปลกใจที่เหลือเกือบลึก
ประทับใจ ไม่น่าประทับใจน้อยคือสิ่งที่ผมเห็นเมื่อวางในหญ้าสูงข้าง
ลมพิษเหล่านี้: พันของหึ่งผึ้งครอบคลุมท้องฟ้าฤดูร้อนสีฟ้าเหมือน
ดาวยิง