Designing a Weight-Responsive Self-

Designing a Weight-Responsive Self-Calibration Algorithm
For these reasons we had to think very carefully when
designing the algorithm which mapped the children’s
actions to audio-visual responses. We had initially
considered working with a fixed set of ‘ingredients’ that
could be combined to produce a finite number of predefined
‘spells’. This idea was rejected for reasons both practical
and pedagogical. Logistically, we acknowledged the
likelihood that items would routinely go missing, and that it
might be difficult to find exact matches for their identical
replacement. Equally, from a pedagogical perspective, we
were aware that this form of interaction could overly
constrain children’s natural creativity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขั้นตอนการสอบเทียบเองน้ำหนักตอบสนองการออกแบบเหตุผลเหล่านี้เรามีการคิดอย่างระมัดระวังมากเมื่ออัลกอริทึมซึ่งแมปสำหรับเด็กการออกแบบการกระทำที่จะตอบรับภาพและเสียง เรามีในตอนแรกถือว่าทำงานกับชุดถาวร 'วัตถุดิบ' ที่สามารถใช้ร่วมในการผลิตจำนวนจำกัดกำหนดไว้ล่วงหน้า'สกิล' ความคิดนี้ถูกปฏิเสธด้วยเหตุผลทั้งในทางปฏิบัติและสอน วันนี้ เรายอมรับการโอกาสที่สินค้าจะเป็นประจำหายไป และที่อาจจะยากที่จะหาคำที่ตรงกันสำหรับพวกเขาเหมือนกันทดแทน จากมุมมองสอน เท่าเทียมกัน เราทราบถึงรูปแบบของปฏิสัมพันธ์นี้อาจมากเกินไปจำกัดความคิดสร้างสรรค์จากธรรมชาติของเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การออกแบบที่ตอบสนองต่อน้ำหนักสอบเทียบตัวเองขั้นตอนวิธีการ
ด้วยเหตุผลเหล่านี้เราต้องคิดอย่างมากเมื่อ
การออกแบบขั้นตอนวิธีการที่แมปของเด็ก ๆ
การดำเนินการเพื่อตอบสนองภาพและเสียง เราได้ในตอนแรก
ถือว่าการทำงานกับชุดคงที่ของ 'ส่วนผสมที่
สามารถนำมารวมกันเพื่อผลิตจำนวน จำกัด ที่กำหนดไว้ล่วงหน้า
' คาถา ' ความคิดนี้ถูกปฏิเสธด้วยเหตุผลทั้งในทางปฏิบัติ
และการสอน logistically เรารับทราบ
ความเป็นไปได้ว่ารายการเป็นประจำจะหายไปและมัน
อาจจะยากที่จะหาที่ตรงกับการที่เหมือนกันของพวกเขา
ทดแทน อย่างเท่าเทียมกันจากมุมมองที่สอนเรา
ได้รับทราบว่ารูปแบบของการปฏิสัมพันธ์นี้มากเกินไปอาจ
จำกัด การคิดสร้างสรรค์ของธรรมชาติของเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การออกแบบขั้นตอนวิธีการสอบเทียบน้ำหนักตนเองด้วยเหตุผลเหล่านี้เราต้องคิดอย่างระมัดระวัง เมื่อการออกแบบอัลกอริทึมที่แมปของเด็กๆการกระทำเพื่อตอบสนองโสต เราได้เริ่มต้นพิจารณาการทำงานกับการตั้งค่าคงที่ของ " ส่วนผสม " ที่อาจจะรวมกันเพื่อผลิตจำนวนจำกัดที่กำหนดไว้ล่วงหน้าของ" คาถา " ความคิดนี้ถูกปฏิเสธ ด้วยเหตุผลทั้งทางปฏิบัติและการสอน . กัน เราต่างโอกาสที่สินค้าจะตรวจไปที่ขาดหายไป และว่าอาจจะยากที่จะหาที่แน่นอนสำหรับการแข่งขันของพวกเขาเหมือนกันแทน พอๆกัน จากมุมมองที่สอนเราได้ทราบว่ารูปแบบของการปฏิสัมพันธ์จะสุดเหวี่ยงธรรมชาติกำหนด ความคิดสร้างสรรค์ของเด็ก