that she had beautiful almond-shape

that she had beautiful almond-shaped eyes, but that was probably just something
people said because her nose was too small and her mouth was a bit too big. And her
ears were much too close to her eyes. Worst of all was her straight hair, which it was
impossible to do anything with. Sometimes her father would stroke her hair and call
her "the girl with the flaxen hair," after a piece of music by Claude Debussy. It was all
right for him, he was not condemned to living with this straight dark hair. Neither
mousse nor styling gel had the slightest effect on Sophie's hair. Sometimes she
thought she was so ugly that she wondered if she was malformed at birth. Her mother
always went on about her difficult labor. But was that really what determined how
you looked?
Wasn't it odd that she didn't know who she was? And wasn't it unreasonable that she
hadn't been allowed to have any say in what she would look like? Her looks had just
been dumped on her. She could choose her own friends, but she certainly hadn't
chosen herself. She had not even chosen to be a human being.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่เธอมีตารูปอัลมอนด์สวย แต่ที่เป็นอาจเป็นเพียงแค่บางอย่างคนกล่าวว่า เพราะจมูกของเธอเล็กเกินไป และปากของเธอก็ใหญ่เกินไปเล็กน้อย และเธอหูมีมากเกินไปใกล้เคียงกับดวงตาของเธอ ผมตรง ซึ่งมันถูกมากไม่สามารถที่จะทำสิ่งใดกับ บางครั้งการโรคหลอดเลือดจะสมองของพ่อผมและเรียกเธอเธอ "สาวผม flaxen หลังจากเพลงโดยโคลด Debussy มีทั้งหมดขวาสำหรับเขา เขาไม่ให้อยู่กับผมดำตรงนี้ ไม่ตมูสหรือกระปุกมีผลเพียงน้อยนิดผมของโซฟี บางครั้งเธอคิดว่า เธอน่าเกลียดมากว่า เธอสงสัยว่า ถ้า เธอมีที่เกิด แม่ของเธอเสมอไปบนเกี่ยวกับแรงงานยากของเธอ แต่นะจริง ๆ สิ่งกำหนดอย่างไรคุณมองไม่แปลกที่เธอไม่รู้ว่าที่เธอ และไม่ได้ unreasonable ที่เธอไม่ได้รับอนุญาตให้มีการพูดในสิ่งที่เธอจะดูเหมือน ลักษณะของเธอมีเพียงถูก dumped ในเธอ เธอสามารถเลือกเพื่อนของเธอเอง แต่เธอไม่ได้แน่นอนเลือกตัวเอง เธอก็ไม่ได้เลือกให้ มนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ว่าเธอมีตาอัลมอนด์ที่มีรูปทรงที่สวยงาม แต่นั่นก็อาจเป็นเพียงแค่สิ่งที่
คนบอกว่าเพราะจมูกของเธอมีขนาดเล็กเกินไปและปากของเธอเป็นบิตขนาดใหญ่เกินไป และเธอ
หูมีมากเกินไปใกล้กับดวงตาของเธอ ที่เลวร้ายที่สุดของทั้งหมดคือผมตรงของเธอซึ่งมันเป็น
ไปไม่ได้ที่จะทำอะไรกับ บางครั้งพ่อของเธอจะจังหวะผมของเธอและเรียก
เธอว่า "สาวที่มีผมทำด้วยผ้าลินิน" หลังจากชิ้นส่วนของเพลงโดย Claude Debussy มันเป็น
ที่เหมาะสมสำหรับเขาเขาไม่ได้ประณามการใช้ชีวิตอยู่กับผมสีเข้มตรงนี้ ทั้ง
มูสหรือเจลจัดแต่งทรงผมมีผลน้อยลงบนเส้นผมของโซฟี บางครั้งที่เธอ
คิดว่าเธอเป็นน่าเกลียดว่าเธอสงสัยว่าเธอได้รับการผิดรูปแบบที่เกิด แม่ของเธอ
มักจะไปที่เกี่ยวกับแรงงานที่ยากลำบากของเธอ แต่ก็คือว่าจริงๆสิ่งที่กำหนดวิธีการที่
คุณดู?
ถูกไม่ได้แปลกที่เธอไม่เคยรู้ว่าเธอเป็นใคร? และก็ไม่ได้มันไม่มีเหตุผลที่เธอ
ไม่เคยได้รับอนุญาตให้มีการใด ๆ ที่พูดในสิ่งที่เธอจะมีลักษณะอย่างไร รูปลักษณ์ของเธอเพิ่ง
ถูกทิ้งเธอ เธอสามารถเลือกเพื่อนของเธอเอง แต่เธออย่างแน่นอนไม่ได้
รับเลือกให้ตัวเอง เธอไม่ได้รับเลือกแม้จะเป็นมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ว่าเธอได้สวยงามตารูปอัลมอนด์ แต่นั่นอาจเป็นเพียงสิ่งที่
คนกล่าวว่าเพราะจมูกของเธอจะเล็กเกินไป และที่ปากของเธอเป็นบิตเกินไป และหูของเธอ
ได้มาสนิทกับตาของเธอ ที่เลวร้ายที่สุดของทั้งหมดคือตรงเส้นผมของเธอซึ่งมัน
ไม่ได้ทำอะไรเลย บางครั้งพ่อจะลูบเส้นผมของเธอและเรียก
เธอ " หญิงสาวที่มีผมผ้าลินิน ," หลังจากชิ้นส่วนของเพลงโดย Claude Debussy มันคือทั้งหมดที่
ที่เหมาะสมสำหรับเขา เขาไม่ได้ถูกลงโทษอยู่ ผมสีดำตรงนะ
มูสหรือเจลจัดแต่งทรงผมไม่มีแม้แต่น้อยต่อโซฟีผม บางครั้งเธอ
นึกว่าเธอน่าเกลียดที่เธอสงสัยว่าเธอผิดแบบน่ะซี่ ตั้งแต่เกิด แม่ของเธอ
เสมอ ไปเกี่ยวกับแรงงานที่ยากของเธอ แต่นั่นคือสิ่งที่กำหนดว่า
ดูคุณ ?
มันไม่ได้แปลกที่เธอไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร ? และไม่ได้มันไม่มีเหตุผลที่เธอ
ไม่ได้รับอนุญาตให้พูดในสิ่งที่เธอจะมีลักษณะอย่างไร เธอดูเหมือนเพิ่ง
ถูกทิ้งเธอ เธอสามารถเลือกเพื่อนของเธอเอง แต่เธอคงไม่ได้
เลือกด้วยตัวเอง เธอไม่ได้เลือกที่จะเป็นมนุษย์