down into Cambodia, people were ver

down into Cambodia, people were very difficult to understand. One villager I
interviewed had worked for US intelligence in Siem Reap during the war. He told how
he could blend in well with Cambodians, and quickly learned to understand everything;
but he was careful not to speak, as his Northern Khmer accent would be immediately
detected. These differences in variety appear to be longstanding. Thel (1985, p. 103)
argues that political instability and ‘the loss of territorial integrity’ after the fall of
Angkor, roughly between the 14th and 16th centuries, set the geo-linguistic conditions
for Northern Khmer to diverge from the variety spoken in lowland Cambodia.
Bauer (1989), in contrast, suggests that the break might not be as great as is
generally assumed, and that other differences of variety could be more salient than that
between Northern Khmer and Cambodian. Had political borders been drawn
differently in the last 100 years, we might be drawing very different dialect maps. In
general, however, Thomas (1990) is probably right when he argues for substantial
linguistic differences between the two varieties, and, most importantly for present
purposes, it appears Northern Khmer speakers often exploit this difference in variety to
distinguish themselves from Cambodia, linguistically, culturally and politically.3
If Northern Khmer are linguistically distinct from Cambodians, they are

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลงในกัมพูชา คนเข้าใจยาก ชาวบ้านหนึ่งฉันสัมภาษณ์ได้ทำงานสำหรับข่าวกรองสหรัฐฯ ในเสียมราฐระหว่างสงคราม เขาบอกว่าเขาสามารถผสมผสาน กับชาวกัมพูชา อย่างรวดเร็ว และเรียนรู้ที่จะเข้าใจแต่เขาก็ระวังไม่ให้พูด ตามสำเนียงของเขาเหนือเขมรจะเป็นทันทีตรวจพบ ความแตกต่างหลากหลายเหล่านี้ปรากฏ เป็นผลพวง Thel (1985, p. 103)ระบุว่า ที่ชุมนุมและ 'การสูญเสียความสมบูรณ์ของดินแดน' ตกนคร ประมาณระหว่างศตวรรษที่ 14 และ 16 กำหนดเงื่อนไขทางภาษาภูมิศาสตร์พูดเขมรเหนือเขวจากความหลากหลายในกัมพูชาที่ลุ่มBauer (1989), คมชัด แสดงให้เห็นว่า การแบ่งอาจไม่ดีเป็นสันนิษฐานโดยทั่วไป และที่อื่น ๆ ความแตกต่างหลากหลายอาจจะเด่นมากขึ้นกว่าที่ระหว่างเขมรตอนเหนือและกัมพูชา ได้แล้วลากเส้นขอบการเมืองแตกใน 100 ปีที่ผ่านมา เราอาจจะวาดแผนที่ภาษาถิ่นแตกต่างกันมาก ในทั่วไป โทมัส (1990) ก็อาจจะเหมาะเมื่อเขา argues สำหรับสำคัญความแตกต่างของภาษา ระหว่างสองสายพันธุ์ และ ที่สำคัญที่สุด สำหรับปัจจุบันเอนกประสงค์ ปรากฏเขมรเหนือลำโพงมักจะใช้ประโยชน์จากความแตกต่างในความหลากหลายแยกตัวเองจากกัมพูชา ภาษา วัฒนธรรม และ politically.3ถ้าเขมรเหนือภาษาแตกต่างจากชาวกัมพูชา พวกเขาจะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลงไปในกัมพูชาคนยากที่จะเข้าใจ ชาวบ้านคนหนึ่งที่ผม
สัมภาษณ์ได้ทำงานให้กับหน่วยข่าวกรองสหรัฐในเสียมเรียบในช่วงสงคราม เขาบอกว่า
เขาสามารถผสมผสานกันได้ดีกับกัมพูชาอย่างรวดเร็วและเรียนรู้ที่จะเข้าใจทุกอย่าง
แต่เขาก็ระมัดระวังที่จะไม่พูดเป็นสำเนียงของเขาทางตอนเหนือของเขมรจะได้รับทันที
ที่ตรวจพบ ความแตกต่างเหล่านี้ในหลากหลายดูเหมือนจะยาวนาน Thel (1985, น. 103)
ระบุว่าความไม่แน่นอนทางการเมืองและการสูญเสียของบูรณภาพเหนือดินแดน 'หลังจากการล่มสลายของ
นครประมาณระหว่าง 14 และศตวรรษที่ 16 ตั้งเงื่อนไขทางภูมิศาสตร์ภาษา
เหนือเขมรจะแตกต่างจากความหลากหลายพูดใน ลุ่มกัมพูชา.
บาวเออร์ (1989) ในทางตรงกันข้ามแสดงให้เห็นว่าการแบ่งอาจจะไม่เป็นที่ดีเป็นที่
สันนิษฐานว่าโดยทั่วไปและที่แตกต่างอื่น ๆ ของความหลากหลายอาจจะสำคัญยิ่งไปกว่านั้น
ระหว่างทางตอนเหนือของเขมรและกัมพูชา ได้พรมแดนทางการเมืองรับการวาด
แตกต่างกันในช่วง 100 ปีที่ผ่านมาเราอาจจะวาดภาพแผนที่ภาษาที่แตกต่างกันมาก ใน
ทั่วไป แต่โทมัส (1990) น่าจะเป็นต้องเมื่อเขาระบุว่าสำหรับที่สำคัญ
ความแตกต่างทางภาษาระหว่างสองสายพันธุ์และที่สำคัญที่สุดสำหรับปัจจุบัน
วัตถุประสงค์ก็ปรากฏลำโพงภาคเหนือเขมรมักจะใช้ประโยชน์จากความแตกต่างในความหลากหลายให้
แยกตัวเองจากกัมพูชาภาษา วัฒนธรรมและ politically.3
หากภาคเหนือเขมรเป็นภาษาแตกต่างจากชาวกัมพูชาที่พวกเขามี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลงในกัมพูชา คนเป็นสิ่งที่ยากจะเข้าใจ หนึ่งในชาวบ้านผมสัมภาษณ์ทำงานให้เราฉลาดในเสียมเรียบในช่วงสงคราม เขาบอกว่าเขาสามารถผสมผสานได้ดีกับกัมพูชาได้อย่างรวดเร็วและเรียนรู้ที่จะเข้าใจทุกอย่างแต่เขาก็ระมัดระวังที่จะไม่พูด เป็นภาษาเขมรสำเนียงจะเป็นทันทีตรวจพบ ความแตกต่างเหล่านี้ในความหลากหลายที่ปรากฏจะยาวนาน สำหรับ ( 2528 , หน้า 103 )ระบุว่า ความไม่แน่นอนทางการเมือง และการสูญเสียความสมบูรณ์ของดินแดน " หลังจากการล่มสลายของอังกอร์ประมาณระหว่างศตวรรษที่ 14 และ 16 , ตั้งกอ ภาษาศาสตร์ เงื่อนไขตอนเหนือของเขมรที่จะแตกต่างจากความหลากหลายพูดในที่ลุ่ม กัมพูชาบาวเออร์ ( 1989 ) , ในทางตรงกันข้าม , แสดงให้เห็นว่าการแบ่งอาจจะไม่ยิ่งใหญ่เท่า คือถือว่าโดยทั่วไป และที่แตกต่างอื่น ๆที่หลากหลาย อาจจะเด่นมากกว่าระหว่างภาคเหนือ เขมร กัมพูชา มีพรมแดนทางการเมืองที่ถูกวาดแตกต่างกันในช่วง 100 ปี เราอาจจะวาดแผนที่ภาษาถิ่นที่แตกต่างกันมาก ในทั่วไป อย่างไรก็ตาม โธมัส ( 1990 ) อาจจะถูกเมื่อเขาโต้แย้งสำหรับ อย่างมากหลักความแตกต่างระหว่างสองสายพันธุ์ และ ที่สำคัญที่สุดในปัจจุบันวัตถุประสงค์ มันดูเหมือนผู้พูดภาษาเขมรถิ่นไทยมักจะใช้ประโยชน์จากความแตกต่างในความหลากหลายแยกตัวเองจากภูมิหลังทางวัฒนธรรมและการเมือง , กัมพูชา , 3 .ถ้าเขมรถิ่นที่มีภูมิหลังที่แตกต่างจากชาวกัมพูชา พวกเขาเป็น