What’s next after Australia’s trade

What’s next after Australia’s trade deal with China?
24 June 2015
Author: Shiro Armstrong, ANU
The landmark Australia–China Free Trade Agreement (ChAFTA) has been signed, sealed and delivered, completing a trifecta of trade deals since last year with Australia’s three Northeast Asian neighbours — China, Japan and South Korea.
China was already Australia’s largest economic partner. Japan and Korea were Australia’s second and fourth largest trading partners before those respective deals — as should be expected given their proximity to Australia, resource deficiency and their economic weight. So these deals act to strengthen the economic relationships and bring further gains. The Australia-China agreement is set to deepen and broaden between the two countries.
The importance of the China deal is that it removes discrimination that China and Australia had introduced into the bilateral relationship through other trade agreements. Farmers from New Zealand have been enjoying preferred access to the Chinese market at the expense of Australian farmers (and Chinese consumers!) and Australia has had lower barriers to trade and investment with American, Southeast Asian and more recently Japanese and Korean partners.
ChAFTA removes barriers to trade for goods and services and liberalises investment. Up to 85 per cent of Australian exports will enter China tariff-free with that increasing to 95 per cent within a decade. The major barriers were in agriculture, where there were tariffs of close to 20 per cent tariffs on beef, dairy, wine and pork. These will now be phased out. Rice and sugar were excluded from the agreement, a practice that has become commonplace in these sorts of deals.
Australian service providers will be able to enter some sectors in China that were previously closed to foreign competition, and will have better market access to other sectors. Chinese reformers are using liberalisation of healthcare services, financial services and other services in ChAFTA to further the domestic reform and liberalisation of the services sector more broadly. The Chinese government has saidthe agreement has the highest level of overall trade and investment liberalisation of all its agreements.
Australia already has low barriers to trade but has 5 per cent tariffs on imports of a number of manufactured goods. Chinese exports to Australia will see many of those removed and Chinese electronics and whitegoods will be cheaper in Australia. The agreement also allows temporary Chinese workers into Australia. It makes sense to have increased mobility of workers across borders but this should be done with clear rules and in a manner that is consistent with Australia’s rules for temporary workers from all other countries.
Liberalisation of Chinese investment into Australia is one of the most important aspects of the agreement. Australia is China’s second largest investment destinationafter Hong Kong, and until recently was its largest. Prior to ChAFTA, American, New Zealand, Chilean, Japanese and Korean investors had preferential rules applied at the expense of investment from elsewhere, including China. The playing field has now been levelled with Chinese investors enjoying the same treatment as the other preferred partners with a quadrupling of the screening threshold to close to AU$1.1 billion (US$0.85 billion) for privately owned investments before they are required to be examined by the foreign investment review board. Most investment in real estate and agriculture will continue to be screened as it has lower thresholds and all investment by state-owned enterprises will require FIRB screening.
Investment from SOEs and investment into real estate and agriculture will only become larger as Chinese investment grows and capital looks for higher returns. ChAFTA did not produce any breakthroughs in managing that aspect of the relationship which has already caused anxiety among some in the Australian community. That is an obvious area for more work between Australia and China.
A potentially complicating element is that the investor-state dispute settlement(ISDS) mechanism included in the agreement allows Chinese firms to sue the Australian government (and Australian firms to sue the Chinese government), giving some foreign firms an avenue for appealing policies and regulation beyond that afforded to domestic and most other foreign firms by the domestic legal system.
What’s next for Australian trade policy?
The Australian government has made clear its next priority is a bilateral deal with India. Thinking beyond the next large country to negotiate a deal with, there are two important and related areas that should be a priority.
First, the liberalisation that Australia has undertaken towards its trade agreement partners need to be extended to all other partners. The greatest gains from liberalisation came in the 1980s and 1990s when trade barriers were removed unilaterally. The principle of unilateral reforms and liberalisation is just as important when applied to today’s main barriers to trade and commerce: regulatory barriers around investment and services trade, and non-tariff measures that still impede merchandise trade.
Keeping different investment screening thresholds and 5 per cent tariffs and other protections as negotiating coin for future trade agreements (for whom are we keeping these concessions now?) makes no sense. It’s in Australia’s interest to remove the remaining discriminatory barriers that distort and divert trade.
Second, the time has come to introduce coherence to all the bilateral agreements. Trade and commerce is not confined to bilateral channels, with supply chains driving the dynamism in contemporary international trade. Reducing bilateral barriers helps but these preferential deals introduce additional barriers to commerce with other countries (through complicated rules of origin). We should be making it easier for Australian firms who want to expand into Japan, for example, to also operate from elsewhere in Asia as they move into the Japanese market.
An Australian and Asian policy priority now is an ambitious outcome in the Regional Comprehensive Economic Partnership (RCEP) — the megaregional deal that includes the ten ASEAN members plus Australia, China, Japan, India, New Zealand and South Korea. The fact that the US-led Trans-Pacific Partnership (TPP) does not include some the region’s most important economies, such as China, India and Indonesia, highlights the importance of progress on RCEP, which has the potential to bring some coherence to the overlapping agreements in Asia, as well as scope for entrenching economic cooperation (a core pillar of RCEP) which, if done right, will leverage the benefits of negotiated outcomes.
These priorities are consistent. Instead of keeping remaining barriers for negotiating coin in RCEP, removing barriers unilaterally can contribute to the momentum of regional liberalisation — while boosting Australian living standards through access to cheaper imports and creating a more competitive economy. RCEP can lift regional incomes through deeper economic interdependence as well as serving as a vehicle for regional political cooperation.
As all the economic modelling demonstrates, the gains from bilateral preferential trade agreements are not large. These agreements have impact when they are leveraged to promote domestic reform and trigger broader trade and investment liberalisation. Chinese policymakers have mastered this strategy. Australia’s recent successes are a start, and now is the time to think big and leverage the gains that have been made into much more.
Shiro Armstrong is Co-Director of the Australia-Japan Research Centre at the Crawford School of Public Policy at The Australian National University and Editor of the East Asia Forum.
This article was originally posted here at the Australian Institute of International Affairs Australian Outlook blog.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งถัดไปคือหลังจากจัดการค้าของออสเตรเลียกับประเทศจีน24 2015 มิถุนายนผู้เขียน: Shiro อาร์มสตรอง ANUแลนด์มาร์คข้อตกลงการค้าเสรีจีน-ออสเตรเลีย (ChAFTA) มีการเซ็นชื่อ ปิดผนึก และส่งต่อ ไป ดำเนิน trifecta ของข้อเสนอทางการค้าตั้งแต่ปีที่แล้วกับเพื่อนบ้านการเอเชียตะวันออกเฉียงเหนือ 3 ของออสเตรเลียเช่นจีน ญี่ปุ่น และเกาหลีใต้จีนเป็นหุ้นส่วนทางเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดของออสเตรเลียแล้ว ญี่ปุ่นและเกาหลีออสเตรเลียของสอง และสี่ใหญ่ก่อนเสนอผู้เกี่ยวข้องคู่ค้าซึ่งควรจะคาดให้ความใกล้ชิดของออสเตรเลีย ขาดทรัพยากร และน้ำหนักของเศรษฐกิจ ดังนั้น ข้อเสนอเหล่านี้ดำเนินการเสริมสร้างความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจ และนำกำไรเพิ่มเติม ออสเตรเลียจีนข้อตกลงไว้อย่างลึกซึ้ง และขยายระหว่างสองประเทศความสำคัญของข้อตกลงจีนคือ มันเอาอย่างที่จีนและประเทศออสเตรเลียได้นำเข้าสู่ความสัมพันธ์ทวิภาคีผ่านข้อตกลงทางการค้าอื่น ๆ เกษตรกรจากนิวซีแลนด์มีการเพลิดเพลินกับการเข้าถึงตลาดจีนค่าใช้จ่ายของเกษตรกรออสเตรเลีย (และผู้บริโภคจีน) และออสเตรเลียมีการลดอุปสรรคการค้าและการลงทุนกับอเมริกัน เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และคู่ค้าที่เมื่อเร็ว ๆ นี้ญี่ปุ่น และเกาหลีเพิ่มเติมChAFTA เอาอุปสรรคการค้าสินค้าและบริการ และ liberalises ลงทุน ขึ้นไป 85 ร้อยละของการส่งออกออสเตรเลียจะป้อนจีนภาษีฟรีที่เพิ่มให้ร้อยละ 95 ภายในทศวรรษที่ผ่านมา อุปสรรคหลัก ๆ อยู่ในเกษตร มีภาษีศุลกากรของ ปิดภาษีร้อยละ 20 ในเนื้อ นม ไวน์ และหมู เหล่านี้จะตอนนี้จะยุติ ข้าวและน้ำตาลถูกแยกออกจากข้อตกลง การปฏิบัติที่เป็นเป็นธรรมดาในเรื่องข้อเสนอเหล่านี้ผู้ให้บริการที่ออสเตรเลียจะสามารถป้อนภาคบางในจีนที่ถูกปิดก่อนหน้านี้เพื่อแข่งขันกับต่างประเทศ และจะเข้าตลาดดีกว่าภาคอื่น ๆ ปฏิรูปจีนใช้ของบริการสุขภาพ บริการทางการเงิน และบริการอื่น ๆ ใน ChAFTA การดำเนินการปฏิรูปภายในประเทศที่เปิดเสรีและเปิดเสรีภาคการบริการอย่างกว้างขวางขึ้น รัฐบาลจีนได้กล่าวว่า ข้อตกลงได้ในระดับสูงสุดของการค้าโดยรวมและการเปิดเสรีการลงทุนทั้งหมดของข้อตกลงออสเตรเลียมีอุปสรรคต่ำเพื่อการค้า แต่มีภาษีศุลกากรร้อยละ 5 ของจำนวนสินค้าที่นำเข้าแล้ว จีนส่งออกไปออสเตรเลียจะเห็น หลายที่เอาจีนอิเล็กทรอนิกส์ และ whitegoods จะถูกกว่าในประเทศออสเตรเลีย ข้อตกลงนี้ยังช่วยให้แรงงานจีนชั่วคราวในออสเตรเลีย มันทำให้รู้สึกได้เพิ่มการเคลื่อนไหวของแรงงานข้ามพรมแดน แต่ควรทำสิ่งนี้ ด้วยกฎที่ชัดเจน และ ในลักษณะที่สอดคล้องกับกฎของออสเตรเลียสำหรับผู้ปฏิบัติงานชั่วคราวจากประเทศอื่น ๆเปิดเสรีการลงทุนของจีนในออสเตรเลียเป็นหนึ่งในด้านที่สำคัญที่สุดของข้อตกลง ออสเตรเลียเป็นของจีนใหญ่เป็นอันดับสองลงทุน destinationafter Hong Kong และจนล่าสุดถูกสุด ก่อนที่จะ ChAFTA อเมริกา นิวซีแลนด์ Chilean นักลงทุนญี่ปุ่น และเกาหลีมีกฎที่ต้องใช้ค่าใช้จ่ายลงทุนจากที่อื่น รวมถึงจีน สนามเล่นได้ตอนนี้ได้ levelled กับนักลงทุนจีนที่เพลิดเพลินกับการรักษาเหมือนกัน ตามอื่น ๆ พันธมิตรต้อง มีการ quadrupling ของขีดจำกัดคัดกรองให้ใกล้กับ AU$ 1.1 ล้าน (0.85 พันล้านเหรียญสหรัฐฯ) สำหรับเอกชนเป็นเจ้าของลงทุนก่อนที่จะต้องถูกตรวจสอบ โดยการลงทุนต่างประเทศตรวจสอบคณะกรรมการ ส่วนใหญ่การลงทุนในอสังหาริมทรัพย์และเกษตรจะยังมีฉายมีขีดจำกัดล่าง และลงทุนทั้งหมด โดยรัฐวิสาหกิจจะต้องคัดกรอง FIRBจาก SOEs ที่ลงทุนและการลงทุนในอสังหาริมทรัพย์และเกษตรเท่านั้นจะมีขนาดใหญ่ขยายลงทุนจีน และทุนหาผลตอบแทนสูง ChAFTA ไม่ได้สร้างนวัตกรรมใหม่ในการจัดการด้านความสัมพันธ์ซึ่งมีอยู่แล้วเกิดความวิตกกังวลในบางชุมชนออสเตรเลีย ที่การใด ๆ นั่นคือพื้นที่ที่ชัดเจนสำหรับการทำงานเพิ่มเติมระหว่างออสเตรเลียและจีนA potentially complicating element is that the investor-state dispute settlement(ISDS) mechanism included in the agreement allows Chinese firms to sue the Australian government (and Australian firms to sue the Chinese government), giving some foreign firms an avenue for appealing policies and regulation beyond that afforded to domestic and most other foreign firms by the domestic legal system.What’s next for Australian trade policy?The Australian government has made clear its next priority is a bilateral deal with India. Thinking beyond the next large country to negotiate a deal with, there are two important and related areas that should be a priority.First, the liberalisation that Australia has undertaken towards its trade agreement partners need to be extended to all other partners. The greatest gains from liberalisation came in the 1980s and 1990s when trade barriers were removed unilaterally. The principle of unilateral reforms and liberalisation is just as important when applied to today’s main barriers to trade and commerce: regulatory barriers around investment and services trade, and non-tariff measures that still impede merchandise trade.Keeping different investment screening thresholds and 5 per cent tariffs and other protections as negotiating coin for future trade agreements (for whom are we keeping these concessions now?) makes no sense. It’s in Australia’s interest to remove the remaining discriminatory barriers that distort and divert trade.สอง เวลามีมาแนะนำโปรเจคเพื่อข้อตกลงทวิภาคีทั้งหมด ทางการค้าและพาณิชย์จะไม่จำกัดไปช่องทางทวิภาคี กับห่วงโซ่อุปทานที่สามัคคีการขับรถในการค้าระหว่างประเทศร่วมสมัย ช่วยลดอุปสรรคทวิภาคี แต่ข้อเสนอเหล่านี้ต้องแนะนำเพิ่มเติมอุปสรรคการค้ากับประเทศอื่น (โดยใช้กฎซับซ้อนของต้นกำเนิด) เราควรจะทำสำหรับบริษัทที่ออสเตรเลียที่ต้องขยายเข้าไปในญี่ปุ่น เช่น นอกจากนี้ยัง มีจากอื่น ๆ ในเอเชียพวกเขาย้ายไปยังตลาดญี่ปุ่นความสำคัญของนโยบายที่ออสเตรเลียและเอเชียในขณะนี้คือ ผลความทะเยอทะยานในการภูมิภาคครอบคลุมเศรษฐกิจร่วม (RCEP) — การจัดการ megaregional ที่รวมถึงการสมาชิกอาเซียนสิบ บวกออสเตรเลีย จีน ญี่ปุ่น อินเดีย นิวซีแลนด์ และเกาหลีใต้ ความจริงที่ว่า ที่นำโดยสหรัฐอเมริกาแปซิฟิกร่วม (TPP) ไม่รวมของภูมิภาคเศรษฐกิจสำคัญ เช่นจีน อินเดีย และ อินโดนีเซีย เน้นความสำคัญของความก้าวหน้า RCEP ซึ่งมีศักยภาพในการนำศักยภาพบางอย่างกับข้อตกลงที่ทับซ้อนกันในเอเชีย เป็นขอบเขตสำหรับ entrenching ความร่วมมือทางเศรษฐกิจ (เสาหลักของ RCEP) ซึ่งถ้าสิ่งที่ถูก จะใช้ประโยชน์ของผลการเจรจาThese priorities are consistent. Instead of keeping remaining barriers for negotiating coin in RCEP, removing barriers unilaterally can contribute to the momentum of regional liberalisation — while boosting Australian living standards through access to cheaper imports and creating a more competitive economy. RCEP can lift regional incomes through deeper economic interdependence as well as serving as a vehicle for regional political cooperation.As all the economic modelling demonstrates, the gains from bilateral preferential trade agreements are not large. These agreements have impact when they are leveraged to promote domestic reform and trigger broader trade and investment liberalisation. Chinese policymakers have mastered this strategy. Australia’s recent successes are a start, and now is the time to think big and leverage the gains that have been made into much more.Shiro Armstrong is Co-Director of the Australia-Japan Research Centre at the Crawford School of Public Policy at The Australian National University and Editor of the East Asia Forum.This article was originally posted here at the Australian Institute of International Affairs Australian Outlook blog.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อะไรต่อไปหลังจากที่ออสเตรเลียจัดการการค้ากับจีน 24 มิถุนายน 2015

เขียน : ชิโร่ อาร์มสตรอง , Anu
สถานที่ออสเตรเลีย –จีน ข้อตกลงการค้าเสรี ( chafta ) ได้ลงนาม ปิดผนึกและส่งมอบเสร็จ Trifecta ของข้อตกลงการค้าตั้งแต่ปีที่แล้วกับออสเตรเลีย 3 ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ประเทศเพื่อนบ้านในเอเชีย - จีน ญี่ปุ่น และเกาหลีใต้ จีนเป็นหุ้นส่วนทางเศรษฐกิจแล้ว
ที่ใหญ่ที่สุดของออสเตรเลีย .ญี่ปุ่นและเกาหลีของออสเตรเลียที่สองและสี่ที่ใหญ่ที่สุดคู่ค้า ก่อนที่พวกตนเกี่ยวข้อง - ควรคาดหวังให้ความใกล้ชิดของพวกเขาไปยังออสเตรเลีย น้ำหนักขาดทรัพยากรและเศรษฐกิจของพวกเขา ดังนั้น ข้อเสนอเหล่านี้ทำ เพื่อเสริมสร้างความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจ และนำกำไรเพิ่มเติม ออสเตรเลียจีนเป็นชุดเพื่อขยายความร่วมมือและข้อตกลงระหว่างสองประเทศ .
ความสำคัญของการจัดการจีนที่ขจัดการเลือกปฏิบัติที่จีน และออสเตรเลีย ได้เข้าไปในความสัมพันธ์ทวิภาคีผ่านข้อตกลงการค้าอื่น ๆ เกษตรกรจากนิวซีแลนด์ได้เพลิดเพลินที่ต้องการการเข้าถึงตลาดจีนที่ค่าใช้จ่ายของเกษตรกรออสเตรเลีย ( และผู้บริโภค ! จีน ) และออสเตรเลียมีอุปสรรคล่างเพื่อการค้าและการลงทุนกับชาวอเมริกันเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และอื่น ๆเมื่อเร็ว ๆนี้ ญี่ปุ่นและเกาหลี คู่ค้า
chafta ขจัดอุปสรรคการค้าสินค้าและบริการ และการลงทุน liberalises . ถึง 85 เปอร์เซ็นต์ของการส่งออกของออสเตรเลีย ระบุจีนศุลกากรฟรีกับที่เพิ่มขึ้นร้อยละ 95 ภายในทศวรรษที่ผ่านมา อุปสรรคที่สำคัญในการเกษตร ซึ่งมีอัตราภาษีของเกือบ 20 เปอร์เซ็นต์ ภาษีเนื้อวัว , นม , ไวน์ และ หมูเหล่านี้จะถูกแบ่งออก ข้าวและน้ำตาลที่แยกออกจากข้อตกลงดังกล่าว เป็นการปฏิบัติที่ได้กลายเป็นหนึ่งในประเภทเหล่านี้ deals
ผู้ให้บริการออสเตรเลียจะสามารถระบุบางภาคในประเทศจีนที่เคยปิดการแข่งขันจากต่างประเทศ และจะมีการเข้าถึงตลาดดีกว่าภาคอื่น ๆ ปฏิรูปจีนใช้ให้บริการการดูแลสุขภาพบริการทางการเงินและบริการอื่น ๆใน chafta ต่อการปฏิรูปประเทศ และการเปิดเสรีในภาคบริการอย่างกว้างขวางขึ้น รัฐบาลจีนได้มีข้อตกลง saidthe ระดับสูงสุดของการค้าและการลงทุน การเปิดเสรี โดยสัญญาของ ออสเตรเลียมีอุปสรรค
ต่ำเพื่อการค้า แต่มีอัตราภาษีร้อยละ 5 ต่อในการนำเข้าของสินค้าที่ผลิตจีนส่งออกไปยังออสเตรเลียจะเห็นหลายคนเอาออกและไวท์กู๊ดอิเล็กทรอนิกส์จีนจะถูกกว่าในออสเตรเลีย ข้อตกลงนี้ยังช่วยให้คนงานจีนชั่วคราวในออสเตรเลียมันเป็นไปได้ที่จะเพิ่มการเคลื่อนไหวของแรงงานข้ามพรมแดน แต่ควรมีกฎระเบียบที่ชัดเจนและในลักษณะที่สอดคล้องกับกฎของออสเตรเลียสำหรับคนงานชั่วคราวจากประเทศอื่น ๆ .
ให้การลงทุนจีนในออสเตรเลียเป็นหนึ่งในแง่มุมที่สำคัญที่สุดของข้อตกลง ออสเตรเลียคือการลงทุนที่ใหญ่เป็นอันดับสองของจีน destinationafter ฮ่องกงและจนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ของที่ใหญ่ที่สุด ก่อนที่จะ chafta อเมริกา นิวซีแลนด์ ชิลี นักลงทุนญี่ปุ่นและเกาหลีมีกฎพิเศษที่ใช้ค่าใช้จ่ายของการลงทุนจากที่อื่น รวมทั้งประเทศจีน สนามเล่นได้ปรับระดับกับนักลงทุนจีนกับการรักษาเช่นเดียวกับอื่น ๆที่ต้องการ คู่กับ quadrupling ของเกณฑ์การคัดกรองใกล้กับ AU $ 11 พันล้าน ( บาท $ 0.85 พันล้าน ) สำหรับการลงทุนเป็นเจ้าของสองต่อสอง ก่อนที่พวกเขาจะต้องถูกตรวจสอบโดยคณะกรรมการพิจารณาการลงทุนจากต่างประเทศ . ส่วนใหญ่การลงทุนในอสังหาริมทรัพย์และการเกษตรจะได้รับการคัดเลือกมีเกณฑ์ลดลง และการลงทุนของรัฐวิสาหกิจ จะต้องใช้เงื่อนไขของการตรวจคัดกรอง
.การลงทุนจากถ้าและการลงทุนในธุรกิจอสังหาริมทรัพย์และการเกษตรจะกลายเป็นใหญ่และการลงทุนจีนเติบโตและทุนดูเพื่อผลตอบแทนที่สูงขึ้น chafta ไม่ผลิตนวัตกรรมในการจัดการด้านของความสัมพันธ์ ซึ่งได้สร้างความวิตกกังวลในบางชุมชนในออสเตรเลีย นั่นคือพื้นที่ที่ชัดเจนสำหรับการทำงานระหว่างออสเตรเลียและจีน .
อาจนำองค์ประกอบที่นักลงทุนรัฐระงับข้อพิพาท ( isds กลไก ) รวมอยู่ในข้อตกลงอนุญาตให้บริษัทจีนฟ้องรัฐบาลออสเตรเลีย ( ออสเตรเลีย และบริษัทที่จะฟ้องรัฐบาลจีน ) ให้ บริษัท ต่างประเทศบางอเวนิวดูดนโยบายและระเบียบเกินกว่าที่เจ้าตัวไปในประเทศ และส่วนใหญ่ บริษัท ต่างประเทศอื่น ๆโดยระบบกฎหมายภายในประเทศ .