Often overlooked in favour of its b

Often overlooked in favour of its better-known neighbours, landlocked Laos remains one of Southeast Asia’s most beguiling destinations. Caught in the middle of the two Indochina wars and long isolated from the rest of the world, the country retains a slow, rather old-fashioned charm, and its people – incredibly laidback and friendly, even by Asian standards – are undoubtedly one of the highlights of any visit.

Laos’s lifeline is the Mekong River, which runs the length of the country, at times bisecting it and at others serving as a boundary with Thailand; the rugged Annamite Mountains historically have acted as a buffer against Vietnam, with which Laos shares its eastern border. Most people visit the country as part of a wider trip in the region, often entering from Thailand and following the Mekong further south. However, Laos alone rewards further exploration, and with a little more time it’s not hard to feel like you’re visiting places where few Westerners venture. Stretching from the forest-clad mountains of the north to the islands of the far south, there’s enough here to keep you occupied for weeks, and still feel as though you’d barely scratched the surface.

For such a small country, Laos is surprisingly diverse in terms of its people. Colourfully dressed hill tribes populate the higher elevations, while in the lowland river valleys, coconut palms sway over the Buddhist monasteries of the ethnic Lao. The country also retains some of the French influence it absorbed during colonial days: the familiar smell of freshly baked bread and coffee mingles with exotic local aromas in morning markets, and many of the old shophouses of its larger towns now (appropriately) house French restaurants.

The effects of the wars, and of its communist government, are unmistakable – it remains completely inadvisable to strike out into the countryside without following paths for fear of UXO (unexploded ordnance) – and the country remains heavily dependent on its neighbours for all manner of products; indeed in some parts of the country, the local markets stock more Chinese and Vietnamese goods than Lao. However, whether you’re riding through the countryside on a rickety old bus crammed with sacks of rice, more people than seats, and blaring tinny Lao pop music, leisurely sailing down the Mekong past staggeringly beautiful scenery, or being dragged by a stranger to celebrate a birth over too much Beer Lao and lào-láo, it’s hard not to be won over by this utterly fascinating country and its people.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มักจะมองข้ามลงใส่ของ better-known ลาว landlocked ยังคงหนึ่ง beguiling ที่สุดของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จับกลางสงครามอินโดจีนสอง และจึงแยกต่างหากจากส่วนเหลือของโลก ประเทศยังคงเป็นช้า เสน่ห์ไมค่อน และคน – อย่างเหลือเชื่อเรือนมิตร โดยมาตรฐานเอเชีย – ใจไม่ต้องสงสัยหนึ่งในไฮไลท์ของการเที่ยวชมชายหาดที่สำคัญของลาวคือ แม่น้ำ โขง ที่ทำงานความยาว ของ ประเทศ ที่ bisecting และ ที่อื่น ๆ ให้บริการเป็นเขตแดนกับประเทศไทย ภูเขา Annamite ทนทานอดีตได้ดำเนินเป็นบัฟเฟอร์จากเวียดนาม ที่ลาวร่วมขอบตะวันออก คนส่วนใหญ่ไปประเทศเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางที่กว้างขึ้นในภูมิภาค การป้อนบ่อยจากไทย และตามแม่น้ำโขงเพิ่มเติมใต้ อย่างไรก็ตาม ลาวคนเดียวสะสม°รีวอร์ดสำรวจเพิ่มเติม และเวลาน้อย ไม่ยากที่จะรู้สึกเหมือนคุณกำลังเยี่ยมชมสถานที่ชาวตะวันตกไม่กี่ทุน ยืดจากภูเขาป่าเขียวชอุ่มของเหนือหมู่เกาะภาคใต้ไกล มีพอที่นี่จะทำให้คุณครอบครองสำหรับสัปดาห์ และก็ รู้สึกเหมือนคุณได้แทบไม่มีรอยขีดข่วนพื้นผิวFor such a small country, Laos is surprisingly diverse in terms of its people. Colourfully dressed hill tribes populate the higher elevations, while in the lowland river valleys, coconut palms sway over the Buddhist monasteries of the ethnic Lao. The country also retains some of the French influence it absorbed during colonial days: the familiar smell of freshly baked bread and coffee mingles with exotic local aromas in morning markets, and many of the old shophouses of its larger towns now (appropriately) house French restaurants.The effects of the wars, and of its communist government, are unmistakable – it remains completely inadvisable to strike out into the countryside without following paths for fear of UXO (unexploded ordnance) – and the country remains heavily dependent on its neighbours for all manner of products; indeed in some parts of the country, the local markets stock more Chinese and Vietnamese goods than Lao. However, whether you’re riding through the countryside on a rickety old bus crammed with sacks of rice, more people than seats, and blaring tinny Lao pop music, leisurely sailing down the Mekong past staggeringly beautiful scenery, or being dragged by a stranger to celebrate a birth over too much Beer Lao and lào-láo, it’s hard not to be won over by this utterly fascinating country and its people.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มักจะมองข้ามในความโปรดปรานของเพื่อนบ้านที่รู้จักกันดีของลาวไม่มีทางออกสู่ทะเลยังคงเป็นหนึ่งของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีสถานที่ล่อลวงมากที่สุด ติดอยู่ตรงกลางของทั้งสองสงครามอินโดจีนและแยกยาวจากส่วนที่เหลือของโลกเป็นประเทศที่ยังคงช้าเสน่ห์ค่อนข้างล้าสมัยและผู้คน - อย่างไม่น่าเชื่อซีเรียสและเป็นมิตรแม้โดยมาตรฐานเอเชีย - ไม่ต้องสงสัยหนึ่ง ไฮไลท์ของการเข้าชมใด ๆ . เส้นชีวิตของลาวเป็นแม่น้ำโขงซึ่งไหลยาวของประเทศในช่วงเวลาที่ร่างมันและที่อื่น ๆ ที่ทำหน้าที่เป็นพรมแดนกับประเทศไทย; เทือกเขาญวนขรุขระในอดีตได้ทำหน้าที่เป็นกันชนกับเวียดนามที่ลาวหุ้นชายแดนตะวันออก คนส่วนใหญ่เข้าสู่ประเทศเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางที่กว้างขึ้นในภูมิภาคนี้มักจะเข้ามาจากประเทศไทยและต่อไปนี้แม่น้ำโขงไปทางใต้ อย่างไรก็ตามลาวคนเดียวรางวัลการสำรวจต่อไปและมีเวลามากขึ้นเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ไม่ยากที่จะรู้สึกเหมือนคุณกำลังเยี่ยมชมสถานที่ที่ชาวตะวันตกไม่กี่ร่วม การยืดกล้ามเนื้อจากภูเขาที่เขียวขจีของทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะทางทิศใต้ห่างไกลมีเพียงพอที่นี่จะทำให้คุณครอบครองสำหรับสัปดาห์ที่ผ่านมาและยังคงรู้สึกว่าคุณจะมีรอยขีดข่วนบนพื้นผิวแทบ. สำหรับเช่นประเทศเล็ก ๆ ประเทศลาวเป็นที่น่าแปลกใจ ที่มีความหลากหลายในแง่ของประชาชน แต่งตัว Colourfully ชาวเขาเผ่าเติมเอนไซม์ที่สูงขึ้นในขณะที่ในหุบเขาแม่น้ำลุ่มต้นมะพร้าวแกว่งในช่วงพุทธอารามของชาติพันธุ์ลาว ในต่างประเทศก็ยังคงมีบางส่วนของอิทธิพลของฝรั่งเศสมันดูดซับในระหว่างวันอาณานิคม: กลิ่นที่คุ้นเคยของขนมปังอบสดใหม่และเครื่องชงกาแฟผสมกับกลิ่นหอมท้องถิ่นที่แปลกใหม่ในตลาดตอนเช้าและอีกหลายร้านค้าเก่าแก่ของเมืองใหญ่ในขณะนี้ (ตามความเหมาะสม) บ้านร้านอาหารฝรั่งเศส . ผลกระทบของสงครามและของรัฐบาลคอมมิวนิสต์ของตนเป็นแน่แท้ - มันก็ยังคงไม่สมควรอย่างสมบูรณ์จะตีออกไปสู่ชนบทโดยไม่ต้องต่อไปนี้เส้นทางเพราะกลัว UXO (ระเบิดกรมสรรพาวุธ) - ประเทศที่ยังคงหนักขึ้นอยู่กับประเทศเพื่อนบ้านสำหรับทุกอย่าง ของผลิตภัณฑ์ แน่นอนในบางส่วนของประเทศที่ตลาดในประเทศมากขึ้นสต็อกสินค้าจีนและเวียดนามกว่าลาว แต่ไม่ว่าคุณกำลังขี่ผ่านชนบทบนรถบัสเก่าง่อนแง่นอัดแน่นไปด้วยกระสอบข้าวคนมากขึ้นกว่าที่นั่งและส่งเสียงดังไม่แข็งแรงเพลงป๊อปลาวล่องเรือสบายลงแม่น้ำโขงที่ผ่านทิวทัศน์ที่สวยงามตุปัดตุเป๋หรือถูกลากโดยคนแปลกหน้าเพื่อ เฉลิมฉลองการเกิดมากกว่าลาวเบียร์มากเกินไปและลาวลาวก็ไม่ยากที่จะได้รับรางวัลมากกว่าโดยประเทศที่น่าสนใจอย่างเต็มที่นี้และผู้คน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มักจะมองข้ามในความโปรดปรานของมันดีกว่ารู้จักเพื่อนบ้าน ลาวไม่มีทางออกสู่ทะเลยังคงเป็นหนึ่งของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ล่อลวงมากที่สุดจุดหมายปลายทาง ติดอยู่ตรงกลางสองสงครามอินโดจีน และแยกจากส่วนที่เหลือของโลก ประเทศที่ยังคงชะลอตัว ค่อนข้างเชยเสน่ห์และประชาชน–ชิ้นสบายๆและเป็นกันเองแม้โดยมาตรฐานเอเชีย และไม่ต้องสงสัยหนึ่งในไฮไลท์ของเยี่ยมชม

ลาวเส้นชีวิต คือแม่น้ำโขง ที่วิ่งยาวของประเทศ หลายครั้งที่ bisecting และคนอื่นทำหน้าที่เป็นเขตแดนกับประเทศไทย ภูเขาขรุขระอันนัมในอดีตต้องทำหน้าที่เป็นบัฟเฟอร์กับเวียดนาม ซึ่งหุ้นลาว ทางทิศตะวันออกของชายแดนคนส่วนใหญ่ที่เข้าชมประเทศเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางที่กว้างขึ้น ใน ภูมิภาค มักจะเข้าจากประเทศไทยและตามแม่น้ำโขงไปทางใต้ อย่างไรก็ตาม ลาวคนเดียวรางวัลสำรวจเพิ่มเติม และด้วยเวลาที่น้อยมาก มันไม่ยากที่จะรู้สึกเหมือนคุณกำลังเยี่ยมชมสถานที่ที่ไม่กี่ฝรั่งร่วมทุน ยืดจากป่าของภูเขาของเหนือเกาะของส่วนใต้สุดแค่นี้ก็คงเพียงพอที่จะทำให้คุณไม่ว่างสำหรับสัปดาห์และยังรู้สึกเหมือนว่าคุณจะแทบไม่มีรอยขีดข่วนพื้นผิว .

เช่นประเทศเล็ก ลาวอย่างหลากหลายในแง่ของประชาชน แต่งกาย colorfully ชาวเขาเติมความสูง ในขณะที่น้ำในที่ลุ่มหุบเขา ต้นมะพร้าวพลิ้วไหวมากกว่าชาวพุทธของลาวชาติพันธุ์ประเทศก็ยังคงมีบางส่วนของอิทธิพลมันดูดซึมสมัยอาณานิคมฝรั่งเศส : คุ้นเคยกลิ่นของขนมปังอบสดใหม่และไอกาแฟกับกลิ่นแปลกใหม่ในท้องถิ่นในตลาดเช้า และหลายของตึกแถวเก่าของเมืองใหญ่ของตอนนี้ ( อย่างเหมาะสม ) บ้านร้านอาหารฝรั่งเศส

ผลของสงคราม และของรัฐบาลคอมมิวนิสต์ ,เป็นแน่แท้ซึ่งยังคงสมบูรณ์ไม่สมควรที่จะออกไปสู่ชนบท ตามเส้นทางโดยไม่กลัวโลหะ ( สรรพาวุธระเบิดไม่ได้ ) ) และประเทศที่ยังคงต้องพึ่งพาประเทศเพื่อนบ้านในลักษณะทั้งหมดของผลิตภัณฑ์ แน่นอนในบางส่วนของประเทศ หุ้น ตลาดท้องถิ่น จีน และเวียดนาม สินค้ากว่าลาว อย่างไรก็ตาม