Chapter 97: Seeing Qilang AgainThe

Chapter 97: Seeing Qilang Again

The people in the woods stopped talking.

Suddenly, Chen Sanlang’s laughter sounded: “Zhang Xiang, you’re a brave one for wanting to marry such a woman. Aren’t you worried that she would wash her face every day with her tears after she is married to you because she misses her old lover?” He laughed again, disdainfully saying: “But honestly speaking, your situation makes a good match with hers.”

Chen Rong whipped around upon hearing these word. She widened her eyes wanting to see the man behind the dense foliage. But how could she?

“I have faith that she wouldn’t agree to marry me if she was in love with another man,” replied Zhang Xiang’s steady and placid voice. “But once she agreed to marry me, then she would’ve thoroughly thought through her choices.”

Chen Sanlang laughed out loud. “You’re very generous.”

She heard more sloshing on the snow; the men were nearing her.

Eventually, Chen Sanlang’s voice sounded from a place only fifteen paces away from her: “All right, let’s not talk about women anymore. Zhang Xiang, ever since I was humiliated, I haven’t seen a single shadow of my old friends and acquaintances. Only you still come to see me. The ancients say true friends are the ones who stay with us through adversities. We weren’t that close, but you are unexpectedly the only reliable one when something went wrong.”

Zhang Xiang smiled.

They had walked to a lakeside path fifteen paces from where Chen Rong stood. The snow was calf-deep in this area, and the two men had to tread very slowly.

Chen Rong quietly took a peek. Read at h@mster 428.

On the left was Chen Sanlang. Accompanying him was a young man of eighteen or nineteen, with a rectangular face, even features, a dark complexion, and a pair of large dynamic eyes. He was also very tall. Although he was neither fair-skinned nor handsome, his straight posture and healthy glow overshadowed Chen Sanlang’s pallor that had resulted from excessive wine and women.

Chen Rong’s eyes moved to his clothes. He was also wearing a fox fur coat on this cold day. If one paid closer attention, however, one could see that there were signs of wear on his cuffs and collar.

He must be Zhang Xiang. His looks, his family background, as well as his temperament, all made him exactly the humble scholar she had been looking for!

Chen Rong’s eyes opened wide, looking at him and Chen Sanlang walking away. Only until they disappeared did she begin to go home herself.

The sky hadn’t cleared for half a day when snow began to fall again in the evening.

To the people of Nan’yang, the snow had been protection sent by the gods. For the time being, the apprehensive residents laughed once more. There was widespread music even in the Chen estate. Since early in the day, Chen Gongrang and his friends had taken courtesans on a snow rendezvous.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 97: เห็น Qilang อีกครั้งคนในป่าหยุดพูดทันใดนั้น เฉิน Sanlang หัวเราะฟัง: "จางเซียง คุณหนึ่งกล้าที่จะแต่งงานกับผู้หญิงดังกล่าว คุณกังวลว่าเธอจะล้างใบหน้าของเธอทุกวันกับน้ำตาของเธอหลังจากเธอแต่งงานกับคุณ เพราะเธอคิดถึงคนรักเก่าของเธอ" เขาหัวเราะอีก disdainfully พูดว่า: "แต่สถานการณ์ของคุณธี ทำให้การแข่งขันที่ดีกับเธอ"เฉินร่องที่วิปทั่วเมื่อได้ยินคำเหล่านี้ เธอถึงเวลาดวงตาของเธออยากเห็นคนอยู่เบื้องหลังใบหนาแน่น แต่วิธีอาจเธอ"ผมมีความเชื่อว่า เธอจะไม่ตกลงแต่งงานกับฉันว่าเธอรักคนอื่น ตอบกลับเสียงมั่นคง และพลาซิดจางเซียง "แต่เมื่อเธอตกลงแต่งงานกับฉัน แล้วเธอจะได้ทั่วถึงความคิดผ่านทางเลือกของเธอ"เฉิน Sanlang หัวเราะดัง ๆ "คุณใหญ่"เธอได้ยิน sloshing เพิ่มเติมบนหิมะ ผู้ชายได้ใกล้เธอในที่สุด เฉิน Sanlang เสียงไพเราะจากเพียงสิบห้าก้าวออกไปจากเธอ: ",ขอไม่พูดคุยเกี่ยวกับผู้หญิงอีกต่อไป จางเซียง ผมน่ารัก ๆ ผมยังไม่เห็นเงาเดียวของเพื่อนเก่าและคนรู้จักของฉัน เพียง คุณยังมาหาผม สมัยพูดเพื่อนแท้คือ คนที่อยู่กับเราผ่าน adversities เราไม่ได้ว่า แต่คุณโดยไม่คาดคิดคือหนึ่งเชื่อถือได้เท่านั้นเมื่อเกิดข้อผิดพลาด"เซียงจางยิ้มพวกเขาได้เดินไปริมทะเลสาบเส้นทางสิบห้าก้าวจากที่เฉินรองยืน หิมะคือน่องลึกใน พื้นที่ และสองคนมียางช้ามากเฉินร้องเงียบ ๆ เอามอง อ่านที่ h@mster 428ด้านซ้ายคือเฉิน Sanlang ขพเจเขาถูกชายหนุ่มสิบแปด หรือนัด มีใบหน้าสี่เหลี่ยม แม้แต่คุณลักษณะ ความงาม และคู่ของตาแบบไดนามิกขนาดใหญ่ เขาก็ยังสูงมาก แต่เขานวลละออง ไม่หล่อ ท่าตรงและสุขภาพดีของเขาต่อเฉิน Sanlang ธาตุที่ทำจากไวน์มากเกินไปและผู้หญิงตาเฉินร่องย้ายเสื้อผ้าของเขา เขายังสวมเสื้อขนจิ้งจอกในเย็นวันนั้น ถ้าหนึ่งจ่ายความสนใจใกล้ชิด อย่างไรก็ตาม หนึ่งอาจดูว่า มีสัญญาณของการสึกหรอบน cuffs และปลอกคอของเขาเขาต้องเป็นจางเซียง ลักษณะของเขา พื้นหลังครอบครัวของเขา เช่นเดียว กับอารมณ์ของเขา ทั้งหมดทำให้เขาว่านักวิชาการมากเธอได้รับการมองหาตาเฉินร้องเปิดกว้าง เขาและเฉิน Sanlang เดินออกไป จนกว่าพวกเขาหายไป ไม่เธอเริ่มที่จะกลับบ้านเองท้องฟ้าไม่ได้ล้างแค่ครึ่งวันเมื่อหิมะเริ่มตกอีกครั้งในตอนเย็นคนของ Nan'yang หิมะได้ป้องกันส่ง โดยพระเจ้า การ ผู้อยู่อาศัยวิตกหัวเราะอีกครั้ง ได้เพลงที่แพร่หลายแม้ในนิคมเฉิน เนื่องในวัน Chen Gongrang และเพื่อนของเขาได้นำ courtesans บนลืมหิมะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 97: เห็น Qilang อีกครั้ง

. คนที่อยู่ในป่าหยุดพูด

ทันใดนั้นเสียงหัวเราะเฉิน Sanlang ของฟัง: "จางเซียง, คุณเป็นคนหนึ่งที่กล้าหาญเพื่อต้องการที่จะแต่งงานกับผู้หญิงดังกล่าว ? คุณไม่กังวลว่าเธอจะล้างหน้าเธอทุกวันด้วยน้ำตาของเธอหลังจากที่เธอแต่งงานกับคุณเพราะเธอคิดถึงคนรักเก่าของเธอ "เขาหัวเราะอีกครั้งเหยียดหยันว่า" แต่อย่างสุจริตพูดกับสถานการณ์ของคุณทำให้การแข่งขันที่ดีกับเธอ . "

เฉินร่องวิปปิ้งรอบเมื่อได้ยินคำเหล่านี้ เธอเบิกตากว้างเธอต้องการที่จะเห็นคนที่อยู่เบื้องหลังป่าดิบ แต่วิธีการที่จะทำได้เธอ?

"ผมมีความเชื่อว่าเธอจะไม่เห็นด้วยที่จะแต่งงานกับฉันว่าเธอกำลังอยู่ในความรักกับผู้ชายอีกคนหนึ่ง" ตอบเสียงที่มั่นคงและเงียบสงบของ Zhang Xiang " แต่เมื่อเธอตกลงที่จะแต่งงานกับฉันแล้วเธอจะเคยคิดอย่างทั่วถึงผ่านทางเลือกของเธอ."

เฉิน Sanlang หัวเราะออกมาดัง ๆ "คุณเป็นคนใจกว้างมาก."

เธอได้ยินมากขึ้น sloshing บนหิมะ; . ชายถูกใกล้เธอ

ในที่สุดเสียงเฉิน Sanlang ของฟังจากสถานที่เพียงสิบห้าก้าวออกไปจากเธอ: "สิทธิทั้งหมดให้ไม่พูดคุยเกี่ยวกับผู้หญิงอีกต่อไป Zhang Xiang, นับตั้งแต่ผมละอายใจฉันไม่ได้เห็นเงาเดียวของเพื่อนเก่าของฉันและคนรู้จัก เพียงคุณเท่านั้นที่ยังคงมาเห็นฉัน คนโบราณบอกว่าเพื่อนแท้จะเป็นคนที่อยู่กับเราผ่านความลำบาก เราก็ไม่ได้ว่าใกล้ชิด แต่คุณไม่คาดคิดเท่านั้นที่เชื่อถือได้หนึ่งเมื่อสิ่งที่ผิดพลาดไป. "

Zhang Xiang ยิ้ม.

พวกเขาเดินไปที่ริมทะเลสาบเส้นทางสิบห้าก้าวจากที่เฉินร่องยืน หิมะเป็นลูกวัวลึกลงไปในพื้นที่นี้และทั้งสองคนจะต้องเหยียบช้ามาก.

เฉินร่องอย่างเงียบ ๆ เอาแอบมอง อ่านได้ที่ H @ mster 428.

ทางด้านซ้ายเป็นเฉิน Sanlang ติดตามเขาเป็นชายหนุ่มสิบแปดหรือเก้ามีใบหน้าสี่เหลี่ยมคุณสมบัติแม้ผิวเข้มและดวงตาคู่แบบไดนามิกที่มีขนาดใหญ่ นอกจากนี้เขายังสูงมาก แม้ว่าเขาจะเป็นค่านวลละอองมิได้หล่อท่าทางของเขาตรงและเรืองแสงมีสุขภาพบดบังซีดเฉิน Sanlang ที่มีผลมาจากการดื่มไวน์มากเกินไปและผู้หญิง.

ตาเฉินร่องย้ายไปเสื้อผ้าของเขา นอกจากนี้เขายังสวมเสื้อโค้ทขนสัตว์สุนัขจิ้งจอกในเย็นวันนี้ หากใครให้ความสนใจอย่างใกล้ชิด แต่หนึ่งจะได้เห็นว่ามีสัญญาณของการสวมใส่บนแขนเสื้อและคอของเขา.

เขาจะต้อง Zhang Xiang ลักษณะภูมิหลังครอบครัวของเขาเช่นเดียวกับอารมณ์ของเขาทั้งหมดทำให้เขาว่านักวิชาการที่อ่อนน้อมถ่อมตนเธอได้รับการมองหา!

ตาเฉินร่องเปิดกว้างมองที่เขาและเฉิน Sanlang เดินออกไป เท่านั้นจนกว่าพวกเขาจะหายไปเธอเริ่มที่จะกลับบ้านตัวเอง.

ท้องฟ้าไม่ได้ล้างสำหรับครึ่งวันเมื่อหิมะเริ่มตกอีกครั้งในช่วงเย็น.

กับคนของ Nan'yang หิมะที่ได้รับความคุ้มครองที่ส่งมาจากพระเจ้า เวลาเป็นที่อยู่อาศัยวิตกหัวเราะอีกครั้ง มีเพลงที่แพร่หลายแม้แต่ในธุรกิจเฉิน ตั้งแต่ต้นในวันที่เฉิน Gongrang และเพื่อนของเขาได้รับ courtesans มาในที่ชุมนุมหิมะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ 97 : เห็น qilang อีกครั้งผู้คนในป่าก็หยุดคุยอยู่ๆ เฉิง sanlang เสียงหัวเราะเสียง : " จางเซียง , เธอเป็นคนกล้าหาญที่ต้องการแต่งงานกับผู้หญิงแบบนั้น คุณไม่กังวลว่าเธอจะล้างหน้าทุกวันกับน้ำตาของเธอหลังจากที่เธอแต่งงานกับคุณเพราะคิดถึงคนรักเก่าของเธอ ? " เขาหัวเราะอีกครั้ง เหยียดหยันว่า " แต่บอกตามตรงนะ สถานการณ์ของคุณให้เหมาะกับเธอ .เฉินหยง whipped รอบเมื่อได้ยินคำเหล่านี้ . นางดวงตาเบิกกว้าง เธออยากเห็นผู้ชายที่อยู่ข้างหลังใบหนาแน่น แต่เธอทำแบบนี้ได้ยังไง" ผมเชื่อมั่นว่าเธอจะไม่แต่งงานกับฉันถ้าเธอมีความรักกับผู้ชายคนอื่น " ตอบจางเซียงมั่นคงและสงบเสียง " แต่เมื่อเธอตกลงแต่งงานกับผม เธอก็จะให้คิดว่าผ่านตัวเลือกของเธอ " .เฉิน sanlang หัวเราะออกมา " คุณใจดีมาก”เธอได้ยินยิ่งแฉะๆบนหิมะ คนที่อยู่ใกล้เธอในที่สุด เสียงเฉิน sanlang เสียงจากสถานที่เพียงสิบห้าก้าวห่างจากเธอ : " เอาล่ะ อย่าพูดถึงผู้หญิงแล้ว Zhang Xiang , ตั้งแต่ฉันอับอายที่ฉันไม่ได้เห็นเงาเดียวเพื่อนและคนรู้จัก แต่คุณก็ยังมาหาฉัน คนโบราณบอกว่าเพื่อนที่แท้จริงคือคนที่อยู่กับเราผ่านมรสุมชีวิต . เราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น แต่คุณไม่คาดคิดได้เพียงหนึ่งเมื่อสิ่งที่ผิดพลาด "Zhang Xiang ยิ้มพวกเขาเดินในเส้นทางอัลไพน์สิบห้าก้าวจากที่เฉินหยงยืนอยู่ หิมะลูกวัวลึกในพื้นที่นี้ และชายสองคนที่ต้องเหยียบช้าๆเชนร้องเงียบๆ ไปแอบดู อ่านที่ H @ mster 428 .ด้านซ้ายคือเฉิน sanlang . ประกอบกับเขาเป็นหนุ่มของ 18 หรือ 19 , ที่มีใบหน้าสี่เหลี่ยม แม้ลักษณะผิวเข้ม และดวงตาคู่นี้แบบไดนามิกที่มีขนาดใหญ่ เขายังสูงมาก แม้ว่าเขาจะไม่ fair skinned หรือรูปหล่อ หลังตรง และมีสุขภาพดีเรืองแสงบดบังของเฉิน sanlang สีซีดนั้นมีผลจากไวน์มากเกินไปและผู้หญิงเฉิงหรงตาย้ายเสื้อผ้าของเขา เขายังสวมเสื้อคลุมขนสุนัขจิ้งจอกในเย็นวันนี้ ถ้าจ่ายมากกว่านี้ อย่างไรก็ตาม หนึ่งสามารถดูว่ามีสัญญาณของการสึกหรอบนเสื้อและปลอกคอเขาต้อง Zhang Xiang หน้าตาของเขา ครอบครัวของเขา รวมทั้งอารมณ์ของเขาทั้งหมดทำให้เขาตรงต้อยบัณฑิตเธอได้รับการมองหา !เฉิงหรง ดวงตาเบิกกว้าง มอง เขา และ เฉิน sanlang เดินจากไป เท่านั้นจนกว่าพวกเขาจะหายไป เธอเริ่มกลับบ้านตัวเองฟ้าไม่เคลียร์ ครึ่งวัน เมื่อหิมะเริ่มตกอีกครั้งในตอนเย็นให้คน nan"yang หิมะได้รับการส่งโดยพระเจ้า สำหรับตอนนี้ ชาวบ้านหวั่นเกรงหัวเราะอีกครั้ง มีเพลงยังแพร่หลายในบ้านเฉิน ตั้งแต่ต้นในวัน เฉิน gongrang และเพื่อนๆของเขาได้ . . . . บนหิมะที่จุดนัดพบ