- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
My father, was a captain in the arm
My father, was a captain in the army. when i was very young, he was sent to India. my mother was dead and i had no other relatives in England. so while my father was away, i was sent to school. when i was seventeen, i received a letter from my father. he said that he was leaving India and coming back to England. he gave me the address of a HOTEL in London. he asked me to meet him there. i was very happy and excited about seeing my dear father again. i went to London and arrived at the hotel. i asked for Captain Morstan, my father. but i was told by the hotel manager, that my father was not there. he had gone out the night before and not returned. i waited all day and all night, but my father didn't come back TO THE HOTEL. finally, i went to the police. they advertised for Captain Morstan in all the newspapers, but without success. i never saw my dear father again," Miss Morstan began to cry.
Holmes opened his notebook, "what was the date that your father disappeared?" he asked.
"it was 3rd December 1878, nearly ten years ago."
"what happened to his luggage?"
"it was still at the hotel, the cases contained some books and clothes, and some paintings and ornaments from the Andaman Islands."
"The Andaman islands. what are they?" i asked.
"a small group of islands near the coast of India, there's a prison no one of the island. my father was one of the officers in charge of the prisoners. he worked there for many years."
"did your father have any friends in London?" asked Holmes.
"only one, Major Sholto. he was also in charge of the prisoners in the Andaman Islands. the major had retired from the army some time before my father disappeared. he was living in London and of course i went to see him. but he didn't know that my father had arrived in England.
"your story is very interesting," said Holmes, rubbing his hands together once more. "please, go on."
"four years after my father disappeared, i saw an advertisement in the newspaper. the date was 4th May 1882. to my surprise, the advertisement asked for the address of Miss Mary Morstan. it said that if i advertised my address, i would receive some very good news.
"what did you do?" asked Holmes.
"i advertised my address i the same newspaper. the next day, i received a small cardboard box. inside the box was a lovely pearl. and i have received another fiver pearls since that day. they arrive every year on the same day. look." She opened a flat box and showed us six beautiful pearls.
"there was no letter with the pearls?" asked Holmes.
"nothing at all, but the strangest thing of all happened this morning. that's why i came to see you. this morning, i received a letter. please read it."
"thank you," said Holmes. he took the letter and studied it carefully. then he handed it to me.
London
17th November, 1887
Dear Miss Morstan,
Go to the Lyceum Theatre tonight at seven o'clock. stand outside the entrance, on the left. if you are afraid, bring two friends. don't bring the police you have been deceived, but you will learn the truth tonight.
your unknown friend
"what can this letter mean?" asked Miss Morstan. "I'm afraid. what should i do, Mr. Holmes? you are a clever man and can give me good advice."
Holmes jumped up excitedly, "we shall go tonight to the Lyceum Theatre. the three of us, you and me, and Dr. Watson. the letter asks you to bring two friends with you. you will come with us, won't you, Watson?"
"of course, i'll be very happy to come." i said, i was speaking the truth. i wanted to help Miss. Morstan.
"you're both very kind," said Miss Morstan. "Since my father disappeared, i've been alone in the world. i have no friends whom i can ask for help. what time shall we meet this evening?"
Holmes looked at his watch, "it's now half past three, come back at six o'clock. don't be afraid, Miss Morstan. this evening we'll come with you to the Lyceum Theatre. we'll meet yout unknown friend. and we'll try to solve the mystery.
"thank you," said Miss Morstan. she smiled at us and left the room.
"what a lovely woman," i remarked.
"i'm going out now, i'll be back in about an hour." said Holmes.
when Holmes had gone, i sat down by the window and tried to read a book. but i could stop thinking about Miss Morstan. i hoped that we be able to help her.
Holmes opened his notebook, "what was the date that your father disappeared?" he asked.
"it was 3rd December 1878, nearly ten years ago."
"what happened to his luggage?"
"it was still at the hotel, the cases contained some books and clothes, and some paintings and ornaments from the Andaman Islands."
"The Andaman islands. what are they?" i asked.
"a small group of islands near the coast of India, there's a prison no one of the island. my father was one of the officers in charge of the prisoners. he worked there for many years."
"did your father have any friends in London?" asked Holmes.
"only one, Major Sholto. he was also in charge of the prisoners in the Andaman Islands. the major had retired from the army some time before my father disappeared. he was living in London and of course i went to see him. but he didn't know that my father had arrived in England.
"your story is very interesting," said Holmes, rubbing his hands together once more. "please, go on."
"four years after my father disappeared, i saw an advertisement in the newspaper. the date was 4th May 1882. to my surprise, the advertisement asked for the address of Miss Mary Morstan. it said that if i advertised my address, i would receive some very good news.
"what did you do?" asked Holmes.
"i advertised my address i the same newspaper. the next day, i received a small cardboard box. inside the box was a lovely pearl. and i have received another fiver pearls since that day. they arrive every year on the same day. look." She opened a flat box and showed us six beautiful pearls.
"there was no letter with the pearls?" asked Holmes.
"nothing at all, but the strangest thing of all happened this morning. that's why i came to see you. this morning, i received a letter. please read it."
"thank you," said Holmes. he took the letter and studied it carefully. then he handed it to me.
London
17th November, 1887
Dear Miss Morstan,
Go to the Lyceum Theatre tonight at seven o'clock. stand outside the entrance, on the left. if you are afraid, bring two friends. don't bring the police you have been deceived, but you will learn the truth tonight.
your unknown friend
"what can this letter mean?" asked Miss Morstan. "I'm afraid. what should i do, Mr. Holmes? you are a clever man and can give me good advice."
Holmes jumped up excitedly, "we shall go tonight to the Lyceum Theatre. the three of us, you and me, and Dr. Watson. the letter asks you to bring two friends with you. you will come with us, won't you, Watson?"
"of course, i'll be very happy to come." i said, i was speaking the truth. i wanted to help Miss. Morstan.
"you're both very kind," said Miss Morstan. "Since my father disappeared, i've been alone in the world. i have no friends whom i can ask for help. what time shall we meet this evening?"
Holmes looked at his watch, "it's now half past three, come back at six o'clock. don't be afraid, Miss Morstan. this evening we'll come with you to the Lyceum Theatre. we'll meet yout unknown friend. and we'll try to solve the mystery.
"thank you," said Miss Morstan. she smiled at us and left the room.
"what a lovely woman," i remarked.
"i'm going out now, i'll be back in about an hour." said Holmes.
when Holmes had gone, i sat down by the window and tried to read a book. but i could stop thinking about Miss Morstan. i hoped that we be able to help her.
0/5000
พ่อ กัปตันในกองทัพได้ เมื่อหนุ่มมาก เขาถูกส่งไปอินเดีย แม่ของฉันตาย และผมไม่มีญาติในประเทศอังกฤษ ดังนั้นในขณะที่พ่อถูกเก็บ ฉันถูกส่งไปโรงเรียน เมื่อ seventeen ฉันได้รับจดหมายจากพ่อ เขากล่าวว่า เขาได้ออกจากอินเดีย และกลับมาอังกฤษ เขาให้ฉันอยู่ของโรงแรมในลอนดอน เขาถามฉันไปพบเขามี ผมมีความสุข และตื่นเต้นที่ได้เห็นพ่อท่านอีก ฉันไปสู่ลอนดอน และไปถึงโรงแรม ถามสำหรับกัปตัน Morstan พ่อ แต่สุเทพ โดยผู้จัดการโรงแรม ว่า พ่อไม่มี เขาดับคืน และส่งคืนไม่ รอทั้งวันและทั้งคืน แต่พ่อไม่ได้กลับมาถึงโรงแรม ในที่สุด ฉันก็ตำรวจ พวกเขาโฆษณาสำหรับกัปตัน Morstan ในหนังสือพิมพ์ทั้งหมด แต่ ไม่ประสบความสำเร็จ ผมไม่เคยเห็นพ่อท่านอีก นางสาว Morstan เริ่มจะร้องไห้โฮลมส์เปิดโน้ตบุ๊กของเขา "อะไรคือวันที่พ่อของคุณหายไป" เขาถามขึ้น"ได้ 3 ธันวาคมค.ศ. 1878 เกือบสิบปีที่ผ่านมา""เกิดอะไรขึ้นกับกระเป๋าของเขา""ก็อยู่ในโรงแรม กรณีที่ประกอบด้วยหนังสือบาง และเสื้อ ผ้า และบางภาพวาด และเครื่องประดับจากหมู่เกาะอันดามัน""หมู่เกาะอันดามัน พวกเขาคืออะไร "ผมถาม"กลุ่มเล็ก ๆ ของหมู่เกาะใกล้ชายฝั่งอินเดีย มีคุกไม่หนึ่งของเกาะ พ่อเป็นเจ้าหน้าที่รับผิดชอบนักโทษอย่างใดอย่างหนึ่ง ทำงานที่นั่นหลายปี""ได้พ่อของคุณจะมีเพื่อนในลอนดอนถามโฮลมส์"เดียว วิชา Sholto เขายังชอบนักโทษในหมู่เกาะอันดามัน วิชาที่มีปลดเกษียณจากกองทัพก่อนพ่อหายไป เขาได้อาศัยอยู่ในลอนดอน และแน่นอนผมไปดูเขา แต่ไม่ทราบว่า พ่อมาถึงประเทศอังกฤษ"เรื่องราวของคุณน่าสนใจมาก, " กล่าวว่า โฮลมส์ ถูมือเข้าด้วยกันอีกครั้ง "กรุณา ไป""สี่ปีหลังจากที่พ่อหาย เห็นลงโฆษณาในหนังสือพิมพ์ วัน 4 1882 may จะแปลกใจของฉัน โฆษณาถามสำหรับอยู่ของนางแมรี่ Morstan มันกล่าวว่า ถ้าฉันโฆษณาที่อยู่ของฉัน ฉันจะได้รับการบางข่าวที่ดีมาก"ไม่ได้คุณทำอะไร" ถามโฮลมส์"ฉันโฆษณาที่อยู่ของฉันฉันหนังสือพิมพ์เดียวกัน ในวันถัดไป ฉันได้รับกล่องกระดาษขนาดเล็ก ภายในกล่องได้แบบมีมุกน่ารัก และได้รับไข่มุก fiver อีกตั้งแต่วันนั้น มาถึงทุกปีในวันเดียว ดู" เธอเปิดกล่องแบน และพบว่าไข่มุกที่สวยงาม 6"มีตัวอักษรไม่ มีไข่มุก" ถามโฮลมส์"ไม่มีอะไรเลย แต่สิ่งแปลกประหลาดของทั้งหมดนี้เกิดขึ้น ที่ว่าทำไมผมมาหาคุณ เช้านี้ ฉันได้รับจดหมาย กรุณาอ่าน""ขอบคุณ กล่าวว่า โฮลมส์ เขาเอาตัวอักษร และศึกษาอย่างรอบคอบ แล้ว เขามอบมันให้ฉันลอนดอน17 พฤศจิกายน 1887เรียนนางสาว Morstanไปที่โรงละครไลเซียมคืนนี้ที่เจ็ดโมง ยืนอยู่ทางเข้า ทางด้านซ้าย ถ้าคุณไม่กลัว นำเพื่อนสอง ไม่นำเจ้าหน้าที่ตำรวจได้หลอก แต่คุณจะเรียนรู้ความจริงคืนนี้เพื่อนที่ไม่รู้จัก"สามารถจดหมายนี้หมายถึงอะไร" ถามนางสาว Morstan "ฉันกลัว ควรไร นายโฮลมส์ คุณเป็นคนฉลาด และผมสามารถให้คำแนะนำที่ดี"โฮลมส์ไปขึ้นขึ้ง "เราจะไปคืนนี้โรงละครไลเซียม สามเรา คุณ และฉัน และ Dr. Watson จดหมายขอให้คุณนำเพื่อนสองคนกับคุณ คุณจะมากับเรา ไม่ คุณ Watson ? ""แน่นอน ฉันจะมีความสุขมากมา" ผมพูด ฉันได้พูดความจริง อยากจะช่วยนางสาว Morstan"คุณทั้งสองชนิดมาก กล่าวว่า นางสาว Morstan "เนื่องจากพ่อหาย ฉันได้รับเพียงอย่างเดียวในโลก ไม่มีเพื่อนที่ฉันสามารถขอความช่วยเหลือแล้ว เวลาเราพบกันเย็นนี้"โฮลมส์มองนาฬิกาของเขา "ได้ขณะนี้ครึ่งหนึ่งผ่านมา 3 ที่ 6 นาฬิกา ไม่ต้องตกใจ นางสาว Morstan เย็นนี้เราจะมากับคุณแพร เราจะพบกับเพื่อนรู้จัก yout และเราจะพยายามแก้ปริศนา"ขอบคุณ กล่าวว่า นางสาว Morstan เธอยิ้มที่เรา และทิ้งห้องไว้"สิ่งดีผู้หญิง ฉันกล่าว"ฉันจะออกเดี๋ยวนี้ ฉันจะกลับมาเกี่ยวกับชั่วโมงการ" กล่าวว่า โฮลมส์เมื่อโฮลมส์แล้ว ฉันนั่งลง โดยหน้าต่าง และพยายามอ่านหนังสือ แต่ฉันไม่สามารถหยุดคิดเกี่ยวกับนางสาว Morstan หวังว่าที่เราสามารถช่วยเธอ
การแปล กรุณารอสักครู่..
My father, was a captain in the army. when i was very young, he was sent to India. my mother was dead and i had no other relatives in England. so while my father was away, i was sent to school. when i was seventeen, i received a letter from my father. he said that he was leaving India and coming back to England. he gave me the address of a by WordFly"> HOTEL in London. he asked me to meet him there. i was very happy and excited about seeing my dear father again. i went to London and arrived at the by WordFly"> hotel. i asked for Captain Morstan, my father. but i was told by the hotel manager, that my father was not there. he had gone out the night before and not returned. i waited all day and all night, but my father didn't come back TO THE HOTEL. finally, i went to the police. they advertised for Captain Morstan in all the newspapers, but without success. i never saw my dear father again," Miss Morstan began to cry.
Holmes opened his notebook, "what was the date that your father disappeared?" he asked.
"it was 3rd December 1878, nearly ten years ago."
"what happened to his luggage?"
"it was still at the hotel, the cases contained some books and clothes, and some paintings and ornaments from the Andaman Islands."
"The Andaman islands. what are they?" i asked.
"a small group of islands near the coast of India, there's a prison no one of the island. my father was one of the officers in charge of the prisoners. he worked there for many years."
"did your father have any friends in London?" asked Holmes.
"only one, Major Sholto. he was also in charge of the prisoners in the Andaman Islands. the major had retired from the army some time before my father disappeared. he was living in London and of course i went to see him. but he didn't know that my father had arrived in England.
"your story is very interesting," said Holmes, rubbing his hands together once more. "please, go on."
"four years after my father disappeared, i saw an advertisement in the newspaper. the date was 4th May 1882. to my surprise, the advertisement asked for the address of Miss Mary Morstan. it said that if i advertised my address, i would receive some very good news.
"what did you do?" asked Holmes.
"i advertised my address i the same newspaper. the next day, i received a small cardboard box. inside the box was a lovely pearl. and i have received another fiver pearls since that day. they arrive every year on the same day. look." She opened a flat box and showed us six beautiful pearls.
"there was no letter with the pearls?" asked Holmes.
"nothing at all, but the strangest thing of all happened this morning. that's why i came to see you. this morning, i received a letter. please read it."
"thank you," said Holmes. he took the letter and studied it carefully. then he handed it to me.
London
17th November, 1887
Dear Miss Morstan,
Go to the Lyceum Theatre tonight at seven o'clock. stand outside the entrance, on the left. if you are afraid, bring two friends. don't bring the police you have been deceived, but you will learn the truth tonight.
your unknown friend
"what can this letter mean?" asked Miss Morstan. "I'm afraid. what should i do, Mr. Holmes? you are a clever man and can give me good advice."
Holmes jumped up excitedly, "we shall go tonight to the Lyceum Theatre. the three of us, you and me, and Dr. Watson. the letter asks you to bring two friends with you. you will come with us, won't you, Watson?"
"of course, i'll be very happy to come." i said, i was speaking the truth. i wanted to help Miss. Morstan.
"you're both very kind," said Miss Morstan. "Since my father disappeared, i've been alone in the world. i have no friends whom i can ask for help. what time shall we meet this evening?"
Holmes looked at his watch, "it's now half past three, come back at six o'clock. don't be afraid, Miss Morstan. this evening we'll come with you to the Lyceum Theatre. we'll meet yout unknown friend. and we'll try to solve the mystery.
"thank you," said Miss Morstan. she smiled at us and left the room.
"what a lovely woman," i remarked.
"i'm going out now, i'll be back in about an hour." said Holmes.
when Holmes had gone, i sat down by the window and tried to read a book. but i could stop thinking about Miss Morstan. i hoped that we be able to help her.
Holmes opened his notebook, "what was the date that your father disappeared?" he asked.
"it was 3rd December 1878, nearly ten years ago."
"what happened to his luggage?"
"it was still at the hotel, the cases contained some books and clothes, and some paintings and ornaments from the Andaman Islands."
"The Andaman islands. what are they?" i asked.
"a small group of islands near the coast of India, there's a prison no one of the island. my father was one of the officers in charge of the prisoners. he worked there for many years."
"did your father have any friends in London?" asked Holmes.
"only one, Major Sholto. he was also in charge of the prisoners in the Andaman Islands. the major had retired from the army some time before my father disappeared. he was living in London and of course i went to see him. but he didn't know that my father had arrived in England.
"your story is very interesting," said Holmes, rubbing his hands together once more. "please, go on."
"four years after my father disappeared, i saw an advertisement in the newspaper. the date was 4th May 1882. to my surprise, the advertisement asked for the address of Miss Mary Morstan. it said that if i advertised my address, i would receive some very good news.
"what did you do?" asked Holmes.
"i advertised my address i the same newspaper. the next day, i received a small cardboard box. inside the box was a lovely pearl. and i have received another fiver pearls since that day. they arrive every year on the same day. look." She opened a flat box and showed us six beautiful pearls.
"there was no letter with the pearls?" asked Holmes.
"nothing at all, but the strangest thing of all happened this morning. that's why i came to see you. this morning, i received a letter. please read it."
"thank you," said Holmes. he took the letter and studied it carefully. then he handed it to me.
London
17th November, 1887
Dear Miss Morstan,
Go to the Lyceum Theatre tonight at seven o'clock. stand outside the entrance, on the left. if you are afraid, bring two friends. don't bring the police you have been deceived, but you will learn the truth tonight.
your unknown friend
"what can this letter mean?" asked Miss Morstan. "I'm afraid. what should i do, Mr. Holmes? you are a clever man and can give me good advice."
Holmes jumped up excitedly, "we shall go tonight to the Lyceum Theatre. the three of us, you and me, and Dr. Watson. the letter asks you to bring two friends with you. you will come with us, won't you, Watson?"
"of course, i'll be very happy to come." i said, i was speaking the truth. i wanted to help Miss. Morstan.
"you're both very kind," said Miss Morstan. "Since my father disappeared, i've been alone in the world. i have no friends whom i can ask for help. what time shall we meet this evening?"
Holmes looked at his watch, "it's now half past three, come back at six o'clock. don't be afraid, Miss Morstan. this evening we'll come with you to the Lyceum Theatre. we'll meet yout unknown friend. and we'll try to solve the mystery.
"thank you," said Miss Morstan. she smiled at us and left the room.
"what a lovely woman," i remarked.
"i'm going out now, i'll be back in about an hour." said Holmes.
when Holmes had gone, i sat down by the window and tried to read a book. but i could stop thinking about Miss Morstan. i hoped that we be able to help her.
การแปล กรุณารอสักครู่..
พ่อเป็นกัปตันในกองทัพ เมื่อฉันยังเด็กมาก เขาถูกส่งไปอินเดีย แม่ของฉันตายไปแล้ว และผมไม่มีญาติคนอื่น ๆในอังกฤษ ตอนที่พ่ออยู่ ผมถูกส่งไปโรงเรียน เมื่อฉันอายุสิบเจ็ดปี ฉันได้รับจดหมายจากพ่อ เขาบอกว่าเขาจะไปอินเดียและกลับไปอังกฤษ เขาให้ที่อยู่ของโรงแรมในลอนดอน เขาขอให้ฉันไปพบเขาที่นั่นฉันมีความสุขมาก และตื่นเต้นที่เห็นพ่อที่รักของฉันอีกครั้ง ฉันไปลอนดอนและมาถึงที่โรงแรม ฉันถามกัปตัน morstan คุณพ่อของฉัน แต่ผมบอกผู้จัดการโรงแรม ที่พ่อไม่ได้อยู่ที่นั่น เขาออกไปเมื่อคืนก่อน และไม่ได้กลับมา ผมรอทั้งวันและทั้งคืน แต่พ่อไม่ได้กลับมาที่โรงแรม ในที่สุด ฉันไปหาตำรวจพวกเขาโฆษณาสำหรับกัปตัน morstan ในหนังสือพิมพ์ทุกฉบับ แต่ไม่ประสบความสําเร็จ ผมไม่เคยเห็นพ่อที่รักของฉันอีกครั้ง " นางสาว morstan เริ่มร้อง . . . . . .
โฮล์มส์เปิดสมุดบันทึกของเขาว่า " เป็นวันที่พ่อหายตัวไป ? เขาถาม
" มัน 3 ธันวาคม 1878 เกือบสิบปีก่อน . . . "
" เกิดอะไรขึ้นกับกระเป๋าเดินทางของเขา ?
" มันยังอยู่ที่โรงแรม กรณีมีหนังสือและเสื้อผ้าและบางภาพวาดและเครื่องประดับจากหมู่เกาะอันดามัน "
" หมู่เกาะอันดามัน . มันคืออะไร ? ฉันถาม
" กลุ่มเล็ก ๆของเกาะใกล้ชายฝั่งของอินเดีย เป็นคุกที่ไม่มีใครในเกาะ พ่อข้าเป็นเจ้าหน้าที่คนหนึ่งในค่าใช้จ่ายของนักโทษ เขาได้ทำงานที่นั่นเป็นเวลาหลายปี . "
" พ่อของคุณมีเพื่อนในลอนดอน ? ถาม โฮล์มส์
" เพียงหนึ่งหลัก sholto .เขาอยู่ในค่าใช้จ่ายของนักโทษใน Andaman Islands ที่สำคัญได้เกษียณจากกองทัพบางเวลาก่อนที่พ่อหายตัวไป เขาอาศัยอยู่ในลอนดอน และแน่นอน ฉันไปดูเขา แต่เขาไม่รู้ว่าพ่อมาถึงอังกฤษ
" เรื่องราวของคุณน่าสนใจมาก " กล่าวว่า โฮล์มส์ ถูมือเข้าด้วยกันอีกครั้ง " เชิญครับ "
" 4 ปี หลังจาก พ่อหายตัวไปผมเห็นโฆษณาในหนังสือพิมพ์ มันเป็นเดทที่ 4 พฤษภาคม 1981 . เพื่อความประหลาดใจของฉัน , การโฆษณาถามถึงที่อยู่ของมิสแมรี่ morstan . มันบอกว่าถ้าผมโฆษณาที่อยู่ของฉันฉันจะได้รับบางข่าวที่ดีมาก
" เจ้าทำอะไร ? " ถาม โฮล์มส์
" ผมโฆษณาที่อยู่ของฉัน ฉันเหมือนหนังสือพิมพ์ วันต่อมา ผมได้รับกล่องกระดาษขนาดเล็ก ภายในกล่องมีมุกน่ารักและฉันได้รับไข่มุกอีกซักหน่อย ตั้งแต่วันที่ พวกเขามาถึงทุกปีในวันเดียวกัน ฟังนะ เธอเปิดกล่องแบนและมีพวกเราหกไข่มุกสวย
" มีจดหมายที่มีไข่มุก ? ถาม โฮล์มส์
" ไม่มีอะไรที่ทั้งหมด แต่สิ่งที่แปลกที่สุดของทั้งหมดเกิดขึ้นเมื่อเช้านี้ นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันมาหาคุณ เมื่อเช้านี้ ฉันได้รับจดหมาย โปรดอ่าน . . . "
" ขอบคุณ " กล่าวว่า โฮล์มส์เขาเอาหนังสือและศึกษาให้ดี แล้วเขาก็ยื่นมาให้ฉัน ลอนดอน
17 พฤศจิกายน 1887
คิดถึง morstan ที่รัก , ไป Lyceum โรงละครคืนนี้เวลา 7 นาฬิกา ยืนนอกประตูทางเข้าด้านซ้าย ถ้าคุณกลัว พาเพื่อนอีก 2 คน อย่าเรียกตำรวจ คุณโดนหลอก แต่คุณจะได้เรียนรู้ความจริงคืนนี้
เพื่อนของคุณไม่รู้จัก " ไอ้จดหมายฉบับนี้หมายถึงอะไร" ขอให้คุณ morstan ” ฉันเกรงว่า สิ่งที่ฉันควรทำอย่างไร คุณโฮล์มส์ คุณเป็นคนฉลาด และสามารถให้คำแนะนำที่ดีได้ "
โฮล์มส์กระโดดขึ้นอย่างตื่นเต้น " เราจะไปคืนนี้ที่ Lyceum โรงละคร เราสามคน ฉัน และ เธอ กับ ดร. วัตสัน จดหมายขอให้คุณพาเพื่อนสองคนกับคุณ คุณจะมากับเรา ไม่ใช่หรือวัตสัน ?
" แน่นอน ผมมีความสุขมากที่จะมา " ผมพูดฉันพูดความจริง ผมต้องการช่วยคุณ morstan
" ท่านทั้งสองใจดีมากบอกว่า " คิดถึง " morstan . ตั้งแต่ที่พ่อหายตัวไป ฉันก็อยู่คนเดียวในโลก ผมไม่มีเพื่อนที่ผมสามารถขอความช่วยเหลือได้ เวลาที่เราเจอกันเย็นนี้
โฮล์มส์มองนาฬิกา " ตอนนี้มันตีสามครึ่ง กลับมาตอน 6 โมงเช้า อย่ากลัว คุณ morstan .เย็นนี้เราก็จะไปกับคุณที่ Lyceum โรงละคร เราจะพบกัน yout ไม่รู้จักเพื่อน และเราจะพยายามที่จะแก้ปัญหาความลึกลับ .
" ขอบคุณ " คุณ morstan . เธอยิ้มให้เราออกจากห้อง
" ผู้หญิงอะไรน่ารัก , " ผมกล่าว .
" ฉันกำลังจะออกไปแล้ว ผมจะกลับประมาณ 1 ชั่วโมง ว่า โฮล์มส์
เมื่อโฮล์มส์ไปแล้ว ผมนั่งริมหน้าต่าง และพยายามจะอ่านหนังสือแต่ผมไม่สามารถหยุดคิดเรื่องคุณ morstan . ผมหวังว่าเราสามารถช่วยเธอได้
โฮล์มส์เปิดสมุดบันทึกของเขาว่า " เป็นวันที่พ่อหายตัวไป ? เขาถาม
" มัน 3 ธันวาคม 1878 เกือบสิบปีก่อน . . . "
" เกิดอะไรขึ้นกับกระเป๋าเดินทางของเขา ?
" มันยังอยู่ที่โรงแรม กรณีมีหนังสือและเสื้อผ้าและบางภาพวาดและเครื่องประดับจากหมู่เกาะอันดามัน "
" หมู่เกาะอันดามัน . มันคืออะไร ? ฉันถาม
" กลุ่มเล็ก ๆของเกาะใกล้ชายฝั่งของอินเดีย เป็นคุกที่ไม่มีใครในเกาะ พ่อข้าเป็นเจ้าหน้าที่คนหนึ่งในค่าใช้จ่ายของนักโทษ เขาได้ทำงานที่นั่นเป็นเวลาหลายปี . "
" พ่อของคุณมีเพื่อนในลอนดอน ? ถาม โฮล์มส์
" เพียงหนึ่งหลัก sholto .เขาอยู่ในค่าใช้จ่ายของนักโทษใน Andaman Islands ที่สำคัญได้เกษียณจากกองทัพบางเวลาก่อนที่พ่อหายตัวไป เขาอาศัยอยู่ในลอนดอน และแน่นอน ฉันไปดูเขา แต่เขาไม่รู้ว่าพ่อมาถึงอังกฤษ
" เรื่องราวของคุณน่าสนใจมาก " กล่าวว่า โฮล์มส์ ถูมือเข้าด้วยกันอีกครั้ง " เชิญครับ "
" 4 ปี หลังจาก พ่อหายตัวไปผมเห็นโฆษณาในหนังสือพิมพ์ มันเป็นเดทที่ 4 พฤษภาคม 1981 . เพื่อความประหลาดใจของฉัน , การโฆษณาถามถึงที่อยู่ของมิสแมรี่ morstan . มันบอกว่าถ้าผมโฆษณาที่อยู่ของฉันฉันจะได้รับบางข่าวที่ดีมาก
" เจ้าทำอะไร ? " ถาม โฮล์มส์
" ผมโฆษณาที่อยู่ของฉัน ฉันเหมือนหนังสือพิมพ์ วันต่อมา ผมได้รับกล่องกระดาษขนาดเล็ก ภายในกล่องมีมุกน่ารักและฉันได้รับไข่มุกอีกซักหน่อย ตั้งแต่วันที่ พวกเขามาถึงทุกปีในวันเดียวกัน ฟังนะ เธอเปิดกล่องแบนและมีพวกเราหกไข่มุกสวย
" มีจดหมายที่มีไข่มุก ? ถาม โฮล์มส์
" ไม่มีอะไรที่ทั้งหมด แต่สิ่งที่แปลกที่สุดของทั้งหมดเกิดขึ้นเมื่อเช้านี้ นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันมาหาคุณ เมื่อเช้านี้ ฉันได้รับจดหมาย โปรดอ่าน . . . "
" ขอบคุณ " กล่าวว่า โฮล์มส์เขาเอาหนังสือและศึกษาให้ดี แล้วเขาก็ยื่นมาให้ฉัน ลอนดอน
17 พฤศจิกายน 1887
คิดถึง morstan ที่รัก , ไป Lyceum โรงละครคืนนี้เวลา 7 นาฬิกา ยืนนอกประตูทางเข้าด้านซ้าย ถ้าคุณกลัว พาเพื่อนอีก 2 คน อย่าเรียกตำรวจ คุณโดนหลอก แต่คุณจะได้เรียนรู้ความจริงคืนนี้
เพื่อนของคุณไม่รู้จัก " ไอ้จดหมายฉบับนี้หมายถึงอะไร" ขอให้คุณ morstan ” ฉันเกรงว่า สิ่งที่ฉันควรทำอย่างไร คุณโฮล์มส์ คุณเป็นคนฉลาด และสามารถให้คำแนะนำที่ดีได้ "
โฮล์มส์กระโดดขึ้นอย่างตื่นเต้น " เราจะไปคืนนี้ที่ Lyceum โรงละคร เราสามคน ฉัน และ เธอ กับ ดร. วัตสัน จดหมายขอให้คุณพาเพื่อนสองคนกับคุณ คุณจะมากับเรา ไม่ใช่หรือวัตสัน ?
" แน่นอน ผมมีความสุขมากที่จะมา " ผมพูดฉันพูดความจริง ผมต้องการช่วยคุณ morstan
" ท่านทั้งสองใจดีมากบอกว่า " คิดถึง " morstan . ตั้งแต่ที่พ่อหายตัวไป ฉันก็อยู่คนเดียวในโลก ผมไม่มีเพื่อนที่ผมสามารถขอความช่วยเหลือได้ เวลาที่เราเจอกันเย็นนี้
โฮล์มส์มองนาฬิกา " ตอนนี้มันตีสามครึ่ง กลับมาตอน 6 โมงเช้า อย่ากลัว คุณ morstan .เย็นนี้เราก็จะไปกับคุณที่ Lyceum โรงละคร เราจะพบกัน yout ไม่รู้จักเพื่อน และเราจะพยายามที่จะแก้ปัญหาความลึกลับ .
" ขอบคุณ " คุณ morstan . เธอยิ้มให้เราออกจากห้อง
" ผู้หญิงอะไรน่ารัก , " ผมกล่าว .
" ฉันกำลังจะออกไปแล้ว ผมจะกลับประมาณ 1 ชั่วโมง ว่า โฮล์มส์
เมื่อโฮล์มส์ไปแล้ว ผมนั่งริมหน้าต่าง และพยายามจะอ่านหนังสือแต่ผมไม่สามารถหยุดคิดเรื่องคุณ morstan . ผมหวังว่าเราสามารถช่วยเธอได้
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- พรุ่งนี้ฉันไม่ทำงาน
- ผล
- I am interested in staying there .....fu
- ไม่ได้เสียเงินเพราะทําเองแถมกินได้หลายรอ
- ในกลุ่มของฉัน ฉันเลือกทำสลัดผัก
- ถึงแม้ว่ามันเป็นปัญหาที่แก้ไขยาก
- The tango is cheaper to run than a norma
- ไม่มีรูปผมเลย
- bot
- ฉันยังไม่พร้อมจะพูดกับคุณ กรุณาให้เวลาฉั
- QCตรวจเช็คคุณภาพสินค้าด้านเชื้อจุลินทรีย
- ตัวล็อค
- Often
- please send to this address
- ยินดีที่ได้รู้จัก
- (...ใส่ชื่่อบริษัทหรือบุคคลที่แนะนำ..) i
- I will setting Who can contact me
- Conference organisers attach greater imp
- ฉันจะปั่นจักรยานเที่ยวในอุทยาน
- แสนโคตร
- กินข้าวหรือยัง
- หลังจากนั้นฉันได้คุยกับคุณ
- เพราะจักรยานและมอเตอร์ไซค์มีการใช้งานเพื
- Initial small-amplitude composition fluc
