Fig. 4 shows the dimensionless rela

Fig. 4 shows the dimensionless relative humidity as a function of time for the experiments 9 (V = 10.50 m s−1, T = 40 °C and t = 2.25 h) and 10 (V = 10.50 m s−1, T = 100 °C and t = 2.25 h). At higher temperatures it was observed that the dimensionless relative humidity reached steady state more quickly than at lower temperatures, demonstrating the diffusive character of drying in these conditions. Furthermore, there was a decrease in the value of dimensionless relative humidity with the temperature increase. At higher temperature conditions the air supplied have a greater ability to withstand the evaporated water thereby there is a reduction of moisture content. This behavior is related to the fact that the thermal energy applied to the bed is proportional to the air flow multiplied by the difference between the inlet temperature and ambient temperature (Almeida et al., 2010 and Meili et al., 2010). Another expected behavior was that at higher temperatures the final moisture content of the product was inferior to those obtained at lower temperatures. In the assay 10 the final moisture content was 3.3 g/100 g (w.b.), while in the assay 9 the final moisture content was 9.10 g/100 g (w.b.). This behavior concerning the influence of temperature was observed in the other experiments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปที่ 4 แสดงความชื้นสัมพัทธ์ dimensionless เป็นฟังก์ชันของเวลาสำหรับการทดลองที่ 9 (V = s−1 ซองละ 10.50 m, T = 40 ° C และ t = 2.25 h) และ 10 (V = s−1 ซองละ 10.50 m, T = 100 ° C และ t = 2.25 h) ที่อุณหภูมิสูง พบว่า ถึงความชื้นสัมพัทธ์ dimensionless สถานะมั่นคงมากขึ้นอย่างรวดเร็วกว่าที่อุณหภูมิต่ำ เห็นอักขระ diffusive ของการอบแห้งในเงื่อนไขเหล่านี้ นอกจากนี้ มีการลดลงของค่าความชื้นสัมพัทธ์ dimensionless เพิ่มอุณหภูมิ ที่อุณหภูมิสูงกว่าอากาศให้มี ขีดความสามารถการทนต่อน้ำจืดจึงมีคือ การลดความชื้น ลักษณะการทำงานเกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่าพลังงานความร้อนที่ใช้กับนอนเป็นสัดส่วนกับการไหลของอากาศด้วยความแตกต่างระหว่างอุณหภูมิและอุณหภูมิ (Almeida et al. 2010 และโรงแรมระดับ et al. 2010) อีกคาดว่า ลักษณะการทำงานได้ว่า ที่อุณหภูมิสูง ความชื้นสุดท้ายของผลิตภัณฑ์ด้อยกว่าอุณหภูมิต่ำลง ในทดสอบ 10 ความชื้นสุดท้ายเป็น (w.b.), 3.3 กรัม/100 กรัมในขณะที่ในทดสอบ 9 สุดท้ายความชื้น 9.10 g/100 g (w.b.) ลักษณะการทำงานเกี่ยวกับอิทธิพลของอุณหภูมิถูกตรวจสอบในการทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะเดื่อ. 4 แสดงความชื้นสัมพัทธ์มิติเป็นหน้าที่ของเวลาสำหรับการทดลองที่ 9 (V = 10.50 MS-1, T = 40 ° C และ T = 2.25 ชั่​​วโมง) และ 10 (V = 10.50 MS-1 t = 100 ° C และ t = 2.25 ชั่​​วโมง) ที่อุณหภูมิสูงมันถูกตั้งข้อสังเกตว่าความชื้นสัมพัทธ์มิติถึงความมั่นคงของรัฐได้อย่างรวดเร็วกว่าที่อุณหภูมิต่ำกว่าแสดงให้เห็นถึงตัวละครดิของการอบแห้งในเงื่อนไขเหล่านี้ นอกจากนี้ยังมีการลดลงของมูลค่าความชื้นสัมพัทธ์มิติที่มีการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิ ในสภาพที่มีอุณหภูมิสูงขึ้นอากาศที่จัดมาให้มีความสามารถในการทนต่อน้ำระเหยจึงมีการลดลงของปริมาณความชื้น พฤติกรรมนี้จะเกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่าพลังงานความร้อนที่ใช้ร่วมกับเตียงเป็นสัดส่วนกับการไหลของอากาศคูณด้วยความแตกต่างระหว่างอุณหภูมิและอุณหภูมิ (Almeida et al., 2010 และ Meil​​i et al., 2010) อีกพฤติกรรมที่คาดหวังก็คือว่าที่อุณหภูมิสูงความชื้นสุดท้ายของผลิตภัณฑ์ได้ด้อยไปกว่าผู้ที่ได้รับที่อุณหภูมิต่ำ ในการทดสอบ 10 ความชื้นสุดท้ายคือ 3.3 กรัม / 100 กรัม (WB) ในขณะที่การทดสอบ 9 ความชื้นสุดท้ายคือ 9.10 กรัม / 100 กรัม (WB) ลักษณะการทำงานนี้เกี่ยวกับอิทธิพลของอุณหภูมิที่ถูกตั้งข้อสังเกตในการทดลองอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 4 แสดงไร้ความชื้นเป็นฟังก์ชันของเวลาสำหรับการทดลอง 9 ( V = 10.50 เมตร s − 1 , t = 40 ° C และ T = 2.25 H ) และ 10 ( V = 10.50 M s − 1 , t = 100 ° C และ T = 2.25 H ) ที่อุณหภูมิสูงและพบว่าความชื้นสัมพัทธ์ไร้ถึงสถานะคงตัวเร็วกว่าที่อุณหภูมิต่ำ แสดงถึงลักษณะการแพร่ของการอบแห้งในเงื่อนไขเหล่านี้ นอกจากนี้ มีการลดลงในมูลค่าของไร้ความชื้นกับอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้น ที่อุณหภูมิสูงกว่าสภาวะอากาศให้มีความสามารถมากขึ้นในการทนต่อน้ำระเหยจึงมีการลดลงของปริมาณความชื้น พฤติกรรมนี้จะเกี่ยวข้องกับข้อเท็จจริงที่ว่า พลังงานความร้อนที่ใช้กับห้องนอนเป็นสัดส่วนกับอัตราการไหลของอากาศคูณด้วย ความแตกต่างระหว่างอุณหภูมิ และอุณหภูมิ ( อัลเมด้า et al . , 2010 และไมลล์ et al . , 2010 ) อีกพฤติกรรมที่คาดหวังสูงกว่าอุณหภูมิความชื้นสุดท้ายของผลิตภัณฑ์ที่ด้อยกว่าผู้ที่ได้รับอุณหภูมิต่ำ ในการทดสอบ 10 ความชื้นสุดท้ายคือ 3.3 กรัม / 100 กรัม ( w.b . ) ในขณะที่ ( 9 ความชื้นสุดท้ายคือ 9.10 กรัม / 100 กรัม ( w.b . ) พฤติกรรมนี้เกี่ยวกับอิทธิพลของอุณหภูมิ พบว่าในการทดลองอื่น ๆ