1.2. Arsenic speciation – water-sol

1.2. Arsenic speciation – water-soluble and lipid-soluble arsenicals
Arsenic occurs as many arsenic-containing compounds, or species.
These species are often categorised into water-soluble and lipid-
soluble arsenicals, based on their chemical properties, which
further reflect their solubility in water or oil. During the last
30 years most research on arsenic has focused on the water-soluble
arsenicals, and currently more than 50 naturally occurring
water-soluble arsenic species have been identified, mainly in samples
of marine origin (Francesconi, 2010).
The water-soluble arsenicals comprise inorganic arsenic and a
range of organic arsenic species. Arsenobetaine (AB) is an organically
bound arsenic species that has been subjected to extensive research.
The compound was identified in 1977 (Edmonds et al.,
1977), and has since proven to be the predominant arsenic species
in most marine organisms including fish, bivalves and crustaceans
(Foster, Maher, Taylor, Krikowa, & Telford, 2005; Maher, Goessler,
Kirby, & Raber, 1999), usually representing more than 80% of the
total arsenic present (Francesconi & Edmonds, 1997). The simple
methylated organic arsenic species, e.g. methylarsonate (MA) and
dimethylarsinate (DMA), are common metabolites of inorganic arsenic
in human urine (Goessler & Kuehnelt, 2003) and together
with other methylated arsenic species, such as trimethylarsine
oxide (TMAO) and trimethylarsonium ion (TETRA), they are found
as minor arsenicals in a wide range of marine organisms. The dimethylarsinoyl
and trimethylarsonium-ion containing ribosides, also
known as arsenosugars, dominate in marine algae (Francesconi &
Edmonds, 1997). Inorganic arsenic, arsenite (As(III)) and arsenate
(As(V)) are the major arsenic species in sea and freshwater, but
are generally found in low concentrations in marine organisms
(Francesconi & Kuehnelt, 2002). An exception is the brown algae
Hizikia fusiforme, which was found to contain about 50% of the total
arsenic as inorganic arsenic (Ichikawa et al., 2006). Elevated levels
of inorganic arsenic have also been reported in freshwater fish
from Thailand (Jankong et al., 2007) and in blue mussels from certain
areas in Norway (Sloth & Julshamn, 2008).
Large variations have been observed in the acute toxicity (LD50-
values: lethal dose to 50% of the test organisms) of the various arsenic
species (Donohue & Abernaty, 1994; Kaise & Fukui, 1992;
Shiomi, 1994). While inorganic arsenic is regarded as highly toxic
(LD50: 15–42 mg/kg body weight), the simple methylated arsenicals
are regarded as compounds of intermediate toxicity (LD50:
890–10,600 mg/kg body weight), and the tetraalkylated compound
AB is considered non-toxic (LD50: >10,000 mg/kg body weight).
Inorganic arsenic has also been found to cause adverse affects, such
as cancer of lungs, urinary bladder and skin at long-term exposure
at low doses. These effects are typically seen in populations in
areas with contaminated drinking water (EPA, 2005). Seafood is,
for most people, the major source of arsenic. However, seafood
generally contains low levels of inorganic arsenic. The large variability
in toxic properties of the different arsenic species emphasises
the importance of arsenic speciation analysis.
The presence and properties of trace elements in marine oils,
and especially the research on the lipid-soluble arsenicals, was initiated
in the 1970s by Lunde (1974). Although arsenolipids are
considered to be the dominant arsenic species in marine oils,
knowledge concerning abundance, identity and toxicity of these
compounds is limited compared to the water-soluble arsenic compounds.
This is due to difficulties associated with isolation and
analysis of these arsenicals, in addition to lower levels of these
compounds in the marine environment compared to water-soluble
arsenicals (Schmeisser, 2005). Although analytical techniques have
improved the last couple of years leading to the identification of
several arsenolipids (Rumpler et al., 2008; Taleshi et al., 2008), further
investigations of chemical structures and function of arsenolipids
are necessary for both risk assessments and for studies of
arsenic cycling in the environment.
The aim of the present review is to provide an overview on the
current status of, and future needs, for research on arsenolipids in
marine oils. Current knowledge on the occurrence of arsenic in
marine oils will be discussed, with the main focus on arsenolipids.
The significance of arsenolipids in fish oils to the aquaculture production
chain will be addressed and legislative issues, as well as
the associated need for control of feed and food safety will be discussed
in this context. Furthermore, the on-going developments
within the field of analytical techniques for the characterisation
and determination of arsenolipids will be presented.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.2 speciation สารหนู - ละลายน้ำได้และ arsenicals ไขมันละลาย
สารหนูเกิดขึ้นเป็นจำนวนมากสารประกอบสารหนูที่มีหรือสายพันธุ์.
ชนิดนี้แบ่งมักจะลงไปในน้ำที่ละลายและ lipid-
arsenicals ที่ละลายน้ำได้ขึ้นอยู่กับคุณสมบัติทางเคมีของพวกเขาซึ่ง
ต่อไปสะท้อนให้เห็นถึงการละลายของพวกเขาใน น้ำหรือน้ำมัน ในช่วง
30 ปีที่ผ่านการวิจัยมากที่สุดในสารหนูได้มุ่งเน้นไปที่ละลายน้ำได้
arsenicals และในปัจจุบันกว่า 50 เกิดขึ้นตามธรรมชาติ
ชนิดสารหนูที่ละลายน้ำได้รับการระบุส่วนใหญ่อยู่ในกลุ่มตัวอย่าง
ที่มาจากทะเล (Francesconi, 2010).
ละลายน้ำได้ arsenicals ประกอบด้วยสารหนูอนินทรีและ
ช่วงของสายพันธุ์สารหนูอินทรีย์ Arsenobetaine (AB) เป็นอินทรีย์
ผูกพันชนิดสารหนูที่ได้รับภายใต้การวิจัย.
สารประกอบที่ถูกระบุว่าในปี 1977 (เอ็ดมันด์ et al.,
1977) และได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นสายพันธุ์เด่นสารหนู
ในสิ่งมีชีวิตทางทะเลส่วนใหญ่รวมทั้งปลา หอยและกุ้ง
(ฟอสเตอร์, เฮอร์เทย์เลอร์, Krikowa และ Telford, 2005; เฮอร์ Goessler,
เคอร์บี & Raber, 1999), มักจะคิดเป็นกว่า 80% ของ
ปัจจุบันสารหนูทั้งหมด (Francesconi และเอ็ดมันด์ 1997) ง่าย
ชนิดสารหนูอินทรีย์สารเช่น methylarsonate (MA) และ
dimethylarsinate (DMA) เป็นสารที่พบบ่อยของสารหนูอนินทรี
ในปัสสาวะของมนุษย์ (Goessler & Kuehnelt 2003) และร่วมกัน
กับสายพันธุ์สารหนูสารอื่น ๆ เช่น trimethylarsine
ออกไซด์ (TMAO) และ trimethylarsonium ไอออน (TETRA) พวกเขาจะพบ
กับ arsenicals เล็กน้อยในความหลากหลายของสิ่งมีชีวิตทางทะเล dimethylarsinoyl
และ trimethylarsonium ไอออนที่มี ribosides ยัง
เป็นที่รู้จักกัน arsenosugars, ครองในสาหร่ายทะเล (Francesconi และ
เอ็ดมันด์ 1997) สารหนูอนินทรี arsenite (ณ (III)) และสารหนู
(ณ (V)) เป็นชนิดสารหนูที่สำคัญในทะเลและน้ำจืด แต่
ที่พบโดยทั่วไปในความเข้มข้นต่ำในสิ่งมีชีวิตทางทะเล
(Francesconi & Kuehnelt, 2002) ยกเว้นคือสาหร่ายสีน้ำตาล
Hizikia fusiforme ซึ่งพบว่ามีประมาณ 50% ของทั้งหมด
สารหนูสารหนูอนินทรี (อิ et al., 2006) ระดับสูง
ของสารหนูอนินทรียังได้รับการรายงานในปลาน้ำจืด
จากประเทศไทย (Jankong et al., 2007) และหอยแมลงภู่สีน้ำเงินจากบาง
พื้นที่ในนอร์เวย์ (เฉื่อยชาและ Julshamn 2008).
รูปแบบขนาดใหญ่ที่ได้รับการตั้งข้อสังเกตในความเป็นพิษเฉียบพลัน (LD50 -
ค่า: ยาตายถึง 50% ของชีวิตการทดสอบ) ของสารหนูต่างๆ
ชนิด (Donohue & Abernaty 1994; Kaise และฟุกุอิ, 1992;
Shiomi, 1994) ในขณะที่สารหนูอนินทรีได้รับการยกย่องเป็นพิษสูง
(LD50: 15-42 มิลลิกรัม / กิโลกรัมน้ำหนักตัว), arsenicals methylated ง่าย
ได้รับการยกย่องว่าเป็นสารพิษกลาง (LD50:
890-10,600 มิลลิกรัม / กิโลกรัมน้ำหนักตัว) และ tetraalkylated สารประกอบ
AB ถือว่าไม่เป็นพิษ (LD50:> 10,000 มิลลิกรัม / กิโลกรัมน้ำหนักตัว).
สารหนูอนินทรียังได้รับพบว่าทำให้เกิดผลกระทบที่ร้ายแรงเช่น
โรคมะเร็งของปอด, กระเพาะปัสสาวะและผิวหนังที่สัมผัสในระยะยาว
ในปริมาณต่ำ ผลกระทบเหล่านี้จะเห็นโดยทั่วไปในประชากรใน
พื้นที่ที่มีน้ำดื่มที่ปนเปื้อน (EPA, 2005) อาหารทะเลคือ
สำหรับคนส่วนใหญ่แหล่งที่มาของสารหนู อย่างไรก็ตามอาหารทะเล
โดยทั่วไปมีระดับต่ำของสารหนูอนินทรี ความแปรปรวนขนาดใหญ่
ในคุณสมบัติของสายพันธุ์ที่เป็นพิษสารหนูที่แตกต่างเน้น
ความสำคัญของการวิเคราะห์ speciation สารหนู.
การแสดงตนและคุณสมบัติของธาตุในน้ำมันทางทะเล
และโดยเฉพาะอย่างยิ่งการวิจัยใน arsenicals ไขมันที่ละลายน้ำได้ริเริ่มขึ้น
ในปี 1970 โดย Lunde (1974 ) แม้ว่า arsenolipids จะ
ถือว่าเป็นสายพันธุ์ที่โดดเด่นสารหนูในน้ำมันทางทะเล
ความรู้เกี่ยวกับตัวตนของความอุดมสมบูรณ์และความเป็นพิษเหล่านี้
สารที่มี จำกัด เมื่อเทียบกับสารประกอบสารหนูละลายน้ำได้.
เพราะนี่คือปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการแยกและ
วิเคราะห์ arsenicals เหล่านี้ นอกเหนือไปจากระดับล่างของเหล่านี้
สารประกอบในสภาพแวดล้อมทางทะเลเมื่อเทียบกับที่ละลายน้ำ
arsenicals (Schmeisser, 2005) แม้ว่าเทคนิคการวิเคราะห์ได้
ดีขึ้นคู่สุดท้ายของปีที่นำไปสู่การระบุตัวตนของ
หลาย arsenolipids (Rumpler et al, 2008;.. Taleshi et al, 2008) ต่อ
การตรวจสอบของโครงสร้างทางเคมีและการทำงานของ arsenolipids
เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับทั้งการประเมินความเสี่ยงและ การศึกษาของ
การขี่จักรยานสารหนูในสภาพแวดล้อม.
จุดมุ่งหมายของการตรวจสอบในปัจจุบันคือการให้ภาพรวมเกี่ยวกับ
สถานะปัจจุบันของและความต้องการในอนาคตสำหรับการวิจัยใน arsenolipids ใน
น้ำมันทางทะเล ความรู้ในปัจจุบันเกี่ยวกับการเกิดขึ้นของสารหนูใน
น้ำมันทางทะเลจะมีการหารือกับเน้นหลักใน arsenolipids.
ความสำคัญของ arsenolipids ในน้ำมันปลาเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเพื่อการผลิต
ห่วงโซ่จะได้รับการแก้ไขและปัญหาทางกฎหมายเช่นเดียวกับ
ความต้องการที่เกี่ยวข้องในการควบคุมอาหาร และความปลอดภัยของอาหารจะมีการหารือ
ในบริบทนี้ นอกจากนี้การพัฒนาต่อเนื่อง
ภายในเขตของเทคนิคการวิเคราะห์ลักษณะ
และความมุ่งมั่นของ arsenolipids จะนำเสนอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1.2 ชนิดที่ละลายน้ำและไขมันที่ละลายน้ำได้และสารหนูสารหนูเกิดขึ้นมากอาร์เซนิคัล
สารประกอบสารหนู หรือชนิด
เหล่านี้ชนิดนี้มักจะแบ่งออกเป็นละลายน้ำและไขมันที่ละลายน้ำได้ -
อาร์เซนิคัล ตามคุณสมบัติทางเคมี ซึ่ง
เพิ่มเติมสะท้อนการละลายของพวกเขาในน้ำหรือน้ำมัน ในช่วง 30 ปีมากที่สุดวิจัย

ได้เน้นละลายสารหนูอาร์เซนิคัลและขณะนี้กว่า 50 เกิดขึ้นตามธรรมชาติ
ชนิดสารหนูละลายได้ระบุว่า ส่วนใหญ่ในตัวอย่าง
ทางทะเลของ francesconi , 2010 ) .
อาร์เซนิคัลประกอบด้วยสารหนูอนินทรีย์ละลายน้ำและ
ช่วงของสารหนูชนิดอินทรีย์ arsenobetaine ( AB ) เป็นอินทรีย์
ผูกพันสารหนูชนิดที่ได้รับภายใต้การวิจัยอย่างกว้างขวาง .
สารประกอบที่ถูกระบุใน 2520 ( เอ็ดมอนด์ et al . ,
1977 ) และได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นชนิดเด่นในสิ่งมีชีวิตในทะเล
สารหนูมากที่สุด ได้แก่ ปลา น้ำและครัสเตเชีย
( ฟอสเตอร์ , Maher , เทย์เลอร์ , krikowa & , เทลฟอร์ด , 2005 ; นาย goessler
, เคอร์บี้ & raber , 1999 ) มักจะเป็นตัวแทนมากกว่า 80% ของ
สารหนูในปัจจุบัน ( francesconi &เอ็ดมอนด์ , 1997 ) ง่าย
methylated สารหนูชนิดอินทรีย์ เช่น methylarsonate ( MA ) และ
dimethylarsinate ( DMA ) จะพบสารของสารหนูอนินทรีย์
ในปัสสาวะของมนุษย์ ( goessler & kuehnelt , 2003 ) และกัน
methylated สารหนูกับชนิดอื่น ๆเช่น trimethylarsine
ออกไซด์ ( tmao ) และ trimethylarsonium ไอออน ( Tetra ) พวกเขาพบ
เป็นผู้เยาว์ อาร์เซนิคัลในหลากหลายของสิ่งมีชีวิตในทะเล การ dimethylarsinoyl
trimethylarsonium และไอออนที่มี ribosides ยัง
เรียกว่า arsenosugars ครองในทะเลสาหร่าย ( francesconi &
เอ็ดมอนด์ , 1997 ) สารหนูอนินทรีย์ , อาซีไนท์ ( ( 3 ) ) และสารหนู
( ( V ) เป็นหลัก สารหนูชนิดในทะเลและน้ำจืด แต่โดยทั่วไปจะพบในความเข้มข้นต่ำ

( francesconi ในสิ่งมีชีวิตในทะเล& kuehnelt , 2002 ) ข้อยกเว้นเป็นสีน้ำตาลสาหร่าย
fusiforme hizikia ,ซึ่งพบว่ามีประมาณ 50% ของสารหนู
เป็นสารหนูอนินทรีย์ ( ชิคา et al . , 2006 ) ระดับสูง
ของสารหนูอนินทรีย์ยังได้รับรายงานใน
ปลาน้ำจืดจากประเทศไทย ( jankong et al . , 2007 ) และสีฟ้าในบางพื้นที่ในนอร์เวย์ หอยแมลงภู่จาก
( Sloth & julshamn , 2008 ) .
รูปแบบขนาดใหญ่ ได้พบในการศึกษาพิษเฉียบพลัน ( ld50 -
ค่า :ตาย ( 50% ของสิ่งมีชีวิตแบบทดสอบชนิดของสารหนู
ต่างๆ ( โดโนฮิว& abernaty , 1994 ; ผ่าน& Fukui , 1992 ;
ชิโอมิ , 1994 ) ในขณะที่สารหนูอนินทรีย์ถือเป็นสารพิษมาก
( ld50 : 15 – 42 มิลลิกรัมต่อน้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม ) , อาร์เซนิคัล methylated ง่ายๆ
ถือว่าเป็นสารพิษระดับกลาง ( ld50 :
890 – 10600 มิลลิกรัมต่อน้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม ) และสารประกอบ tetraalkylated