P. echinulatum enzymes were produce

P. echinulatum enzymes were produced via submerged cultivation.
The production medium was formulated in a 10% (v/v) aqueous
salt solution (Mandels and Reese, 1957) containing 0.5% (w/v)
wheat bran, 0.2% (w/v) soybean meal, 0.05% (w/v) Prodex, 0.1%
(w/v) Tween 80, and 1% (w/v) steam-exploded elephant grass that
was produced at 190 C for 8 min. The salt solution mentioned
above contained 20 g/L KH2PO4, 3 g/L (NH4)2SO4, 3 g/L CO(NH2)2,
3 g/L MgSO47H20, 3 g/L CaCl2, 0.050 g/L FeSO47H2O, 0.0156 g/L
MnSO4H2O, 0.014 g/L ZnSO47H2O, and 0.0020 g/L CoCl2.
Enzyme production was performed in 500 mL Erlenmeyer flasks
containing 100 mL of medium. The medium was inoculated with
the P. echinulatum S1M29 spore suspension to obtain a final concentration
of 1  105 conidia/mL. The flasks were kept under reciprocal
agitation at 180 rpm and 28 C for 5 days. Afterwards, the
content was centrifuged and the enzyme broth was evaluated for
its filter paper activity (FPA) as described by (Ghose, 1987) with
the modifications proposed by (Camassola and Dillon, 2012). The
FPA units were defined as the amount of enzyme capable of releasing
1 lmol/mL of total reducing sugars per minute. The best substrate
for enzyme production was identified as the one that
produced the highest total FPA values at the end of fermentation
since this activity represents the set of enzymes that is directly
involved in enzymatic hydrolysis of cellulose (Scholl et al., 2015).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พี echinulatum เอนไซม์ที่ผลิตผ่านการเพาะปลูกจมอยู่ใต้น้ำ.
กลางการผลิตเป็นสูตรใน 10% (v / v)
น้ำสารละลายเกลือ(Mandels และรีส 1957) ที่มี 0.5% (w / v)
รำข้าวสาลี, 0.2% (w / V) กากถั่วเหลือง 0.05% (w / v) Prodex ?, 0.1%
(w / v) Tween 80 ?, และ 1% (w / v)
หญ้าช้างไอน้ำระเบิดที่ถูกผลิตที่190 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 8 นาที วิธีการแก้ปัญหาเกลือที่กล่าวถึงข้างต้นมี 20 กรัม / ลิตร KH2PO4 3 กรัม / ลิตร (NH4) 2SO4 3 กรัม / ลิตร CO (NH2) 2, 3 กรัม / ลิตร MgSO4? 7H20 3 กรัม / ลิตร CaCl2, 0.050 กรัม / ลิตร FeSO4 ? 7H2O, 0.0156 กรัม / ลิตรMnSO4? H2O, 0.014 กรัม / ลิตร ZnSO4? 7H2O และ 0.0020 กรัม / ลิตร COCl2. การผลิตเอนไซม์ที่ได้ดำเนินการใน 500 มิลลิลิตรขวด Erlenmeyer มี 100 มิลลิลิตรของกลาง ขนาดกลางที่ได้รับเชื้อด้วยพี echinulatum S1M29 สปอร์แขวนลอยเพื่อให้ได้ความเข้มข้นสุดท้ายของ1 105 สปอร์ / มิลลิลิตร ขวดถูกเก็บไว้ภายใต้ซึ่งกันและกันกวนที่ 180 รอบต่อนาทีและ 28 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 5 วัน หลังจากนั้นเนื้อหาปั่นและน้ำซุปเอนไซม์ถูกประเมินสำหรับกิจกรรมกรองกระดาษ(FPA) ตามที่อธิบาย (Ghose, 1987) ที่มีการปรับเปลี่ยนที่เสนอโดย(Camassola และดิลลอน 2012) หน่วย FPA ถูกกำหนดเป็นปริมาณของเอนไซม์ที่มีความสามารถในการปล่อย1 lmol / มิลลิลิตรของน้ำตาลลดรวมต่อนาที สารตั้งต้นที่ดีที่สุดสำหรับการผลิตเอนไซม์ที่ถูกระบุว่าเป็นหนึ่งที่ผลิตค่าFPA รวมสูงสุดในตอนท้ายของการหมักเนื่องจากกิจกรรมนี้แสดงให้เห็นถึงชุดของเอนไซม์ที่มีโดยตรงเกี่ยวข้องในการย่อยโปรตีนของเซลลูโลส(Scholl et al., 2015)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หน้า echinulatum เอนไซม์ที่ผลิตผ่านการจม .
( สูตรในการผลิต 10% ( v / v )
( สารละลายเกลือและน้ำ mandels รีส 2500 ) ที่มี 0.5% ( w / v )
รำข้าวสาลี 0.2% ( w / v ) กากถั่วเหลือง , 0.05% ( w / v ) prodex  0.1 %
( w / v ) Tween 80  และ 1% ( w / v ) ไอน้ำระเบิดช้างที่
ผลิต 190 C นาน 8 นาที  เกลือกล่าวถึง
ข้างบนมี 20 กรัม / ลิตร kh2po4 3 กรัมต่อลิตร ( NH4 ) 2so4 3 กรัมต่อลิตร CO ( nh2 ) 2
3 g / l MgSO4 ใ  7h20 3 กรัมต่อลิตรผลิต 0.050 g / l , feso4  7h2o 0.0156 g / l ,
mnso4  H2O , 0.014 กรัม / ลิตร znso4  7h2o และเดี่ cocl2 g / l .
การผลิตเอนไซม์ในการปฏิบัติ 500 มล. ขวดบรรจุ 100 มิลลิลิตร เออร์เลนเมเยอร์
) กลางเป็นเชื้อ P . echinulatum ด้วย
s1m29 สปอร์ระงับขอรับ
ความเข้มข้นสุดท้าย 1  105 conidia / mlขวดถูกเก็บไว้ภายใต้กฎ
การกวนที่ 180 rpm และ 28  องศาเซลเซียสเป็นเวลา 5 วัน หลังจากนั้น
เนื้อหาและระดับเอนไซม์ซุปได้ทำการ
ของกรองกระดาษ กิจกรรม ( FPA ) ตามที่อธิบายไว้โดย ( ghose , 1987 ) กับการแก้ไขที่เสนอโดย
( camassola และ ดิลลอน , 2012 )
FPA หน่วยได้กำหนดปริมาณของเอนไซม์ที่สามารถปล่อย
1 lmol / ml ลดน้ำตาลต่อนาทีทั้งหมด ที่ดีที่สุดสำหรับการผลิตเอนไซม์ตั้งต้น
ถูกระบุว่าเป็นหนึ่งที่
ผลิตรวมสูงสุดค่า FPA ที่สิ้นสุดการหมัก
เนื่องจากกิจกรรมนี้หมายถึงชุดของเอนไซม์ที่เกี่ยวข้องกับการย่อยสลายตรง
เอนไซม์เซลลูโลส ( Scholl et al . , 2015 )