Wilson notes that the experience of

Wilson notes that the experience of solitary thinking became even less bearable when participants were asked to replicate the experiment in the comfort of their own homes, moving the study from the bare lab room to our modern dens of digital connectivity and distraction.

Although participants were asked to pick a time when they didn't feel rushed and to put away all electronic devices, "all those things were there," he says. "Your phone is right there, and you know you're not supposed to do it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิลสันบันทึกว่า ประสบการณ์โดดเดี่ยวคิดเป็นเจ็บแม้แต่น้อยเมื่อผู้เข้าร่วมขอให้ทำซ้ำการทดลองในบ้านของตัวเอง การย้ายการศึกษาจากห้องแล็บเปลือยไปสุมของเราทันสมัยเชื่อมต่อแบบดิจิตอลและสิ่งรบกวนแม้ว่าผู้เข้าร่วมขอรับเวลาเมื่อพวกเขาไม่ได้รู้สึกว่าเร่งรีบ และเก็บอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ทั้งหมด "สิ่งเหล่านั้นทั้งหมดมี เขากล่าว "โทรศัพท์ของคุณมีอยู่ และคุณรู้ว่า คุณไม่ควรจะทำมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิลสันตั้งข้อสังเกตว่าประสบการณ์ของการคิดโดดเดี่ยวก็ยิ่งสามารถรับไว้ได้น้อยลงเมื่อผู้เข้าร่วมถูกขอให้ทำซ้ำการทดลองในความสะดวกสบายของบ้านของตนเองย้ายการศึกษาจากห้องห้องปฏิบัติการเปลือยเดนส์ที่ทันสมัยของเราของการเชื่อมต่อดิจิตอลและสิ่งที่ทำให้ไขว้เขว.

แม้ว่าผู้เข้าร่วมถูกถาม ที่จะเลือกช่วงเวลาที่พวกเขาไม่รู้สึกรีบและจะนำไปอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ทั้งหมด "ทุกสิ่งที่อยู่ที่นั่น" เขากล่าว "โทรศัพท์ของคุณอยู่ที่นั่นและคุณรู้ว่าคุณไม่ควรที่จะทำมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิลสัน หมายเหตุว่า ประสบการณ์ของความคิดเดี่ยวก็ยังพอทนได้น้อยลง เมื่อผู้เข้าร่วมถูกขอให้ทำซ้ำการทดลองในความสะดวกสบายของบ้านของตนเองไปศึกษาจากห้อง Lab เปลือยถ้ำของเราทันสมัยของการเชื่อมต่อแบบดิจิตอลและฟุ้งซ่านแม้ว่าผู้เข้าร่วมถูกขอให้เลือกเวลาเมื่อพวกเขาไม่ได้รู้สึกรีบและเก็บอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ทั้งหมด " สิ่งที่มี " เขากล่าว . " โทรศัพท์ของคุณอยู่ และคุณก็รู้ว่าคุณไม่ควรทำมัน