There was once upon a time a little

There was once upon a time a little village girl, the prettiest ever seen or known, of whom her mother was dotingly fond. Her grandmother was even fonder of her still, and had a little red hood made for the child, which suited her so well, that wherever she went, she was known by the name of Little Red Riding-Hood.

One day, her mother having baked some cakes, said to her, “Go and see how your grandmother is getting on, for I have been told she is ill; take her a cake and this little jar of butter.” Whereupon Little Red Riding-Hood started off without delay towards the village in which her grandmother lived. On her way she had to pass through a wood, and there she met that sly old fellow, Mr Wolf, who felt that he should very much like to eat her up on the spot, but was afraid to do so, as there were woodcutters at hand in the forest. He asked her which way she was going, and the poor child, not knowing how dangerous it is to stop and listen to a wolf, answered, “I am going to see my grandmother, and am taking a cake and a little jar of butter, which my mother has sent her.”

“Does she live far from here?” asked the Wolf.

“Oh, yes!” replied Little Red Riding-Hood, “on the further side of the mill that you see down there; hers is the first house in the village.”

“Well, I was thinking of going to visit her myself,” rejoined the Wolf, “so I will take this path, and you take the other, and we will see which of us gets there first.”

The Wolf then began running off as fast as he could along the shorter way, which he had chosen, while the little girl went by the longer way, and amused herself with stopping to gather nuts, or run after butterflies, and with making little nosegays of all the flowers she could find.

It did not take the Wolf long to reach the grandmother’s house; he knocked: tap, tap.

“Who is there?”

“It is your grand-daughter, Little Red Riding-Hood,” answered the Wolf, imitating the child’s voice. “I have brought a cake and a little jar of butter, which my mother has sent you.” The good grandmother, who was ill in bed, called out, “Pull the bobbin, and the latch will go up.” The Wolf pulled the bobbin, and the door opened. He leaped on to the poor old woman, and ate her up in less than no time, for he had been three days without food. He then shut the door again, and laid himself down in the grandmother’s bed, to wait for Little Red Riding-Hood. Presently she came and knocked at the door: tap, tap.

“Who is there?” Little Red Riding-Hood was frightened at first, on hearing the Wolf’s gruff voice, but thinking that her grandmother had a cold, she answered,—

“It is your grand-daughter, Little Red Riding-Hood. I have brought a cake and a little jar of butter, which my mother has sent you.”

The Wolf called out, this time in rather a softer voice, “Pull the bobbin, and the latch will go up.” Little Red Riding-Hood pulled the bobbin, and the door opened.

When the Wolf saw her come in, he hid himself under the bedclothes, and said to her, “Put the cake and the little jar of butter in the cupboard, and come into bed with me.”

Little Red Riding-Hood undressed, and went to the bedside, and was very much astonished to see how different her grandmother looked to what she did when she was up and dressed.

หนูน้อยหมวกแดง

“Grandmother,” she exclaimed, “what long arms you have!”

“All the better to embrace you with, my little girl.”

“Grandmother, what long legs you have!”

“All the better to run with, child.”

“Grandmother, what long ears you have!”

“All the better to hear with, child.”

“Grandmother, what large eyes you have!”

“All the better to see with, child.”

“Grandmother, what large teeth you have!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาลครั้งหนึ่งมีหมู่บ้านสาวน้อย สวยที่สุดเคยเห็น หรือรู้จัก กัน ของที่แม่ของเธอถูกรัก dotingly ยายอ่อนแม้แต่ของเธอยัง และมีเครื่องดูดควันสีแดงเล็ก ๆ ทำสำหรับเด็ก ที่เหมาะกับเธออย่างดี ที่ทุกที่เธอไป เธอเป็นที่รู้จักกัน โดยชื่อของหนูน้อยแดงหมวกกล่าวว่า วันหนึ่ง แม่ของเธอมีอบเค้กบาง เพื่อเธอ "ไป และดูวิธีการเดินของคุณยาย สำหรับผมได้บอกเธอจะป่วย เวลาเธอมีเค้ก และขวดนี้น้อยเนย " ครั้นน้อยแดงหมวกเริ่มต้นปิดโดยไม่ชักช้าต่อหมู่บ้านยายอาศัยอยู่ ในทางของเธอ เธอต้องผ่านไม้ และมีเธอได้พบเพื่อนเก่าที่รอบจัด นายหมาป่า ที่รู้สึกว่า เขาควรมากชอบที่จะกินเธอทันที แต่กลัวที่จะทำเช่นนั้น ตามที่มี woodcutters ที่ในป่า เขาถามเธอแบบที่เธอกำลัง และเด็กยากจน การไม่รู้วิธีที่อันตรายก็คือการหยุด และฟังหมาป่า ตอบ "ฉันจะไปหายาย และการเค้กและโถน้อยเนย ที่แม่ส่งเธอ""ไม่เธออยู่ไกลจากที่นี่" ถามหมาป่า"โอ้ ใช่! " ตอบหนูน้อยแดงหมวก "ด้านเพิ่มเติมของโรงสีที่คุณเห็นลงมี เธอเป็นบ้านแรกในหมู่บ้าน""ดี ฉันคิดจะไปเยี่ยมเธอเอง หมาป่า rejoined "ดังนั้นฉันจะใช้เส้นทางนี้ และสิ่งอื่น ๆ และเราจะเห็นที่เราได้รับมีครั้งแรก"หมาป่าแล้วเริ่มการทำงานออกเป็นรวดเร็ว เหมือนเขาทำทางสั้น ซึ่งเขาได้เลือก ใน ขณะที่สาวน้อยไปตามทางยาว และขบขันตัวเองกับหยุด การรวบรวมถั่ว เรียกใช้หลังจากผีเสื้อ และการ nosegays น้อยของดอกไม้ เธออาจพบไม่ได้เอาหมาป่ายาวไปถึงบ้านของคุณยาย เขาเคาะ: แตะ แตะความที่คือมี"มันเป็นแกรนด์ลูก หนูน้อยแดงหมวก ตอบหมาป่า เลียนแบบเสียงของเด็ก "จะนำเค้กและโถน้อยเนย ที่แม่ส่งคุณ" ยายดี ผู้ป่วยในเตียง เรียกว่า "ดึงกระสวย และสลักจะขึ้นไป" หมาป่าดึงกระสวย และเปิดประตู เขา leaped ไปหญิงชรายากจน และกินของเธอในเวลาไม่น้อยกว่า สำหรับเขาได้สามวันไม่ มีอาหาร เขาปิดประตูอีก แล้ววางตัวเองลงในเตียงของคุณยาย รอสำหรับหนูน้อยแดงหมวก ปัจจุบันเธอ และมาเคาะที่ประตู: แตะ แตะความที่คือมี หนูน้อยสีแดงหมวกถูกกลัวตอนแรก เมื่อได้ยินเสียงลักษณะของหมาป่า แต่เธอคิดว่า คุณยายของเธอมีเย็น ตอบ, —"ก็แกลูก หนูน้อยแดงหมวก ผมได้นำเค้กและโถน้อยเนย ที่แม่ส่งคุณ"เรียกหมาป่าออกมา เวลานี้ค่อนข้างนุ่มเสียง "ดึงกระสวย และสลักจะขึ้นไป" หนูน้อยแดงหมวกดึงกระสวย และเปิดประตูเมื่อหมาป่าเห็นเธอมาใน เขาซ่อนตัวเองภายใต้การรวม และกล่าวว่า เธอ "ใส่ขวดเล็ก ๆ เนยและเค้กในตู้ และมานอนกับผม"หนูน้อยสีแดงหมวก undressed และไปข้างเตียง และประหลาดใจเพื่อดูดูยายแตกต่างกับสิ่งที่เธอได้เมื่อเธอขึ้นมาก และแต่งตัวหนูน้อยหมวกแดง"ยาย เธอ exclaimed "อะไรแขนยาวได้""ที่ดีกว่าจะโอบกอดคุณด้วย สาวน้อยของฉัน""ยาย ขายาวสิ่งที่คุณมี""ทั้งหมดจะเรียกใช้ด้วยการ เด็ก""ยาย หูยาวสิ่งที่คุณมี""ทั้งหมดดีกว่าจะได้ยินกับการ เด็ก""ยาย ตาอะไรขนาดใหญ่ที่คุณมี""ทั้งหมดดีกว่าไปดูกับ เด็ก""ยาย ว่าฟันใหญ่ที่คุณมี"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีครั้งหนึ่งนานมาหญิงสาวที่หมู่บ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่สวยที่สุดเท่าที่เคยเห็นหรือรู้จักกันในชื่อของคนที่แม่ของเธอเป็นรัก dotingly คุณยายของเธอก็ยิ่ง fonder เธอยังคงและมีเครื่องดูดควันสีแดงเล็ก ๆ ที่สร้างขึ้นสำหรับเด็กที่เหมาะกับเธอให้ดีว่าที่ใดก็ตามที่เธอไปเธอเป็นที่รู้จักกันในชื่อของ Little Red Riding-ฮูด. วันหนึ่งแม่ของเธอมี อบเค้กบางพูดกับนางว่า "ไปและดูว่าคุณยายของคุณจะได้รับในเพราะเราได้รับการบอกว่าเธอเป็นคนที่ไม่ดี; พาเธอเค้กและขวดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเนย. "เล็ก ๆ น้อย ๆ ครั้นแล้ว Red Riding Hood-เริ่มต้นโดยไม่ชักช้าไปสู่หมู่บ้านที่คุณยายของเธออาศัยอยู่ ในทางของเธอเธอต้องผ่านไม้และมีเธอได้พบว่าเพื่อนเก่าเจ้าเล่ห์นายหมาป่าที่รู้สึกว่าเขาเป็นอย่างมากอยากจะกินของเธอขึ้นในจุด แต่ก็กลัวที่จะทำเช่นนั้นเพราะมีคนตัดฟืน ที่อยู่ในมือในป่า เขาถามเธอว่าวิธีที่เธอได้รับไปและเด็กที่ไม่ดีไม่ทราบว่าอันตรายก็คือการหยุดและฟังหมาป่าตอบว่า "ฉันกำลังจะไปดูคุณยายของฉันและฉันกินเค้กและขวดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเนย ซึ่งแม่ของฉันได้ส่งเธอ "." เธอมีชีวิตอยู่ไม่ไกลจากที่นี่? "ถามหมาป่า." โอ้ใช่! "Little Red Riding Hood-ตอบว่า" ในด้านต่อไปของโรงสีที่คุณเห็นลงที่นั่น เธอเป็นบ้านหลังแรกในหมู่บ้าน. "" ดีฉันคิดที่จะไปเยี่ยมเธอตัวเอง "ไปสมทบกับหมาป่า" ดังนั้นผมจะใช้เส้นทางนี้และคุณใช้อื่น ๆ และเราจะดูว่าเราได้รับ มีครั้งแรก. "หมาป่าแล้วเริ่มวิ่งออกไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้พร้อมกันสั้นซึ่งเขาได้รับการแต่งตั้งในขณะที่สาวน้อยเดินตามทางอีกต่อไปและสนุกกับตัวเองด้วยการหยุดการรวบรวมถั่วหรือวิ่งตามผีเสื้อและ. กับการทำ nosegays เล็ก ๆ น้อย ๆ ของดอกไม้ทั้งหมดที่เธอจะพบว่ามันไม่ได้ใช้หมาป่ายาวไปถึงบ้านของคุณยายนั้น เขาเคาะ. แตะแตะ"มีใคร" "มันเป็นลูกสาวแกรนด์ของคุณ Little Red Riding Hood-" ตอบหมาป่าเลียนแบบเสียงของเด็ก "ผมได้นำเค้กและขวดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเนยซึ่งแม่ของฉันได้ส่งคุณ." ยายที่ดีที่กำลังป่วยอยู่บนเตียงที่เรียกว่าออก "ดึงกระสวยและสลักจะขึ้นไป." หมาป่าดึง กระสวยและประตูเปิด เขากระโดดไปที่หญิงชราคนยากจนและกินของเธอขึ้นในเวลาน้อยกว่าไม่มีเวลาสำหรับเขาได้รับสามวันโดยไม่มีอาหาร จากนั้นเขาก็ปิดประตูอีกครั้งและวางตัวเองลงไปในเตียงของคุณยายเพื่อรอ Little Red Riding Hood- ปัจจุบันเธอมาเคาะที่ประตู: แตะแตะ. "ไม่มีใคร?" Little Red Riding-Hood ก็กลัวในตอนแรกเมื่อได้ยินเสียงห้าวหมาป่า แต่คิดว่าคุณยายของเธอมีความหนาวเย็นเธอตอบว่า - " มันเป็นลูกสาวแกรนด์ของคุณ Little Red Riding Hood- เราได้นำเค้กและขวดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเนยซึ่งแม่ของฉันได้ส่งคุณ. "หมาป่าเรียกว่าออกมาในครั้งนี้ค่อนข้างเสียงนุ่ม" ดึงกระสวยและสลักจะขึ้นไป. "สีแดงเล็ก ๆ Riding- เครื่องดูดควันดึงกระสวยและประตูเปิด. เมื่อหมาป่าเห็นเธอมาในเขาซ่อนตัวอยู่ภายใต้ที่นอนหมอนมุ้งและบอกกับเธอว่า "ใส่เค้กและขวดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเนยในตู้และเข้ามานอนกับฉัน . "Little Red Riding-Hood ไม่ได้แต่งตัวและเดินไปที่เตียงและรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมากที่จะเห็นวิธีที่แตกต่างกันคุณยายของเธอมองไปที่สิ่งที่เธอทำเมื่อเธอขึ้นและแต่งตัว. หนูน้อยหมวกแดง" ยาย "เธออุทาน" สิ่งที่แขนระยะเวลาที่คุณมี! "" สิ่งที่ดีกว่าที่จะโอบกอดคุณกับสาวน้อยของฉัน. "" ยายสิ่งที่ขายาวที่คุณได้! "" สิ่งที่ดีกว่าที่จะทำงานกับเด็ก. "" ยายสิ่งที่หูยาวคุณมี "" สิ่งที่ดีกว่าที่จะได้ยินด้วยเด็ก. "" ยายสิ่งที่ดวงตากลมโตที่คุณได้! "" สิ่งที่ดีกว่าที่จะเห็นกับเด็ก. "" ยายสิ่งที่ฟันขนาดใหญ่ที่คุณได้! "